3. Results3.1. Child Pragmatics Pro

3. Results
3.1. Child Pragmatics Profile
3.1.1. Clinical observation
The first Pragmatics Profiles (Appendix B) for hearing and deaf children were obtained from the clinical observations.
These were coded in three categories: (a) presence or absence of each function; (b) the modality of communication (visual/
manual or auditory/oral); and (c) the linguistic level of the child, i.e. pre-linguistic, spoken linguistic, signed linguistic.
There was variation in the frequency of occurrence of the functions across the sample (Fig. 1). Table 2 illustrates the
pragmatic functions which showed significant differences (p  0.05 and p  0.001) among the 3 groups (normal hearing,
severely deaf, profoundly deaf).
No significant differences were found between the severely deaf and profoundly deaf groups in relation to the
communicative abilities identified in the SLT observation. However, there are significant differences (p  0.05 and p  0.001)
between the two deaf groups (severe and profound) and the hearing group: the hearing children named, gave information,
anticipated situations, performed conversational repair, requested clarification and overheard conversation significantly
more often compared to the children in the deaf group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์3.1. โพรไฟล์วจนปฏิบัติศาสตร์เด็ก3.1.1 การสังเกตที่ทางคลินิกแรกวจนปฏิบัติศาสตร์โพรไฟล์ (ภาคผนวกข) สำหรับเด็ก ๆ ได้ยิน และหูหนวกได้รับจากการสังเกตทางคลินิกเหล่านี้ถูกเข้ารหัสในสามประเภท: (a) หรือฟังก์ชันแต่ละฟังก์ชัน (ข modality)การสื่อสาร (ภาพ /ด้วยตนเอง หรือปาก/หู); และ (c) ระดับรอง เช่นก่อนภาษาศาสตร์ ภาษาศาสตร์พูดภาษาศาสตร์ ภาษาศาสตร์ที่เซ็นชื่อยังมีการเปลี่ยนแปลงในความถี่ของการเกิดขึ้นของฟังก์ชันในตัวอย่าง (Fig. 1) ตารางที่ 2 แสดงการปฏิบัติหน้าที่ซึ่งแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p 0.05 และ p 0.001) ระหว่าง 3 กลุ่ม (การได้ยินปกติอย่างรุนแรงหูหนวก หูหนวกซึ้ง)พบไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มรุนแรงหูหนวก และหูหนวกและลึกซึ้งในการความสามารถหลักที่ระบุในสังเกต SLT อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p 0.05 และ p 0.001)ระหว่างหูหนวกสองกลุ่ม (รุนแรง และลึกซึ้ง) และกลุ่มฟัง: เด็กได้ยินชื่อ ให้ข้อมูลคาดการณ์สถานการณ์ ดำเนินการซ่อมแซมสนทนา ขอชี้แจง และ overheard สนทนาอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเมื่อเทียบกับเด็กในกลุ่มหูหนวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผล
3.1 เด็กเน้นรายละเอียด
3.1.1 การสังเกตทางคลินิก. แรกเน้นโปรไฟล์ (ภาคผนวก B) สำหรับการได้ยินหูหนวกและเด็กที่ได้รับจากการสังเกตทางคลินิกเหล่านี้ถูกเขียนในสามประเภท(ก) มีหรือไม่มีฟังก์ชั่นของแต่ละ; (ข) กิริยาของการสื่อสาร (ภาพ / คู่มือหรือฟัง / ช่องปาก); และ (ค) ระดับภาษาของเด็กเช่นก่อนภาษาพูดภาษาได้ลงนามในภาษา. มีการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในความถี่ของการเกิดขึ้นของการทำงานข้ามตัวอย่าง (รูปที่ 1). ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นถึงการทำงานในทางปฏิบัติซึ่งแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ(P? 0.05 และพี? 0.001) ในหมู่ที่ 3 กลุ่ม (การได้ยินปกติหูหนวกอย่างรุนแรงคนหูหนวกอย่างสุดซึ้ง). ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มคนหูหนวกอย่างรุนแรงและหูหนวกอย่างสุดซึ้งในความสัมพันธ์กับความสามารถในการสื่อสารที่ระบุไว้ในการสังเกต SLT แต่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P 0.05 p และ 0.001?) ระหว่างสองกลุ่มคนหูหนวก (รุนแรงและลึกซึ้ง) และกลุ่มที่ได้ยินเด็กได้ยินชื่อข้อมูลให้, สถานการณ์ที่คาดว่าจะดำเนินการซ่อมแซมสนทนาชี้แจงขอและการสนทนาได้ยิน อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นมักจะถูกเปรียบเทียบกับเด็กในกลุ่มคนหูหนวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The mediator.The mediator.The mediator.The mediator.