Music Changes the Way You Think Dif

Music Changes the Way You Think

Different music encourages different frames of mind

By Daniel A. Yudkin and Yaacov Trope | June 24, 2014
Hum the first two notes of “The Simpsons” theme song. (If you’re not a Simpsons fan, “Maria” from West Side Story will also do.) The musical interval you’re hearing—the pitch gap between the notes—is known as a “tritone,” and it’s commonly recognized in music theory as one of the most dissonant intervals, so much so that composers and theorists in the 18th century dubbed it diabolus in musica (“devil in music”).
Now hum the first few notes of Twinkle Twinkle Little Star, or, if you prefer something with a little more street cred, the “I’m sorry” part in Outkast’s “Ms. Jackson.” This is the “perfect fifth.” It’s one of the most consonant intervals, used in myriad compositions as a vehicle of resolution and harmony.

Is it possible that hearing such isolated musical components can change the way you think? An ambitious new paper recently published by Jochim Hansen and Johann Melzner in the Journal of Experimental Social Psychology argues precisely that. The researchers brought pedestrians into a laboratory and played them a short, stripped-down piece of music consisting of a series of alternating chords. Some people heard chords including the tritone; others the perfect fifth. A couple other tweaks were also made: in the tritone condition, the chords were played slowly—only once every four-beat measure—while in the perfect fifth condition, the chords went by rapidly, sounding every beat. Further, a “reverberation” effect was added such that the tritone chords sounded like they were being played in a cavernous cave and the perfect fifth chords in a carpeted closet.

What the scientists found is that the simple act listening to either of these two chord sets changed how people processed information in a very basic way. For example, the researchers asked people to take a list of shopping items and organize them into groups. Think detergent and paper towels: same kind of thing, or different? Results showed that “tritone” people formed fewer categories than “perfect fifth” people, indicating that they were thinking in broader, more inclusive categories than their counterparts.

In a separate measure, the scientists asked people to imagine buying one of two imaginary toasters. These toasters varied in what is known as “aggregated” versus “individualized” information. Do you know how on Amazon.com you can learn the average star rating of a given item? This is aggregated information; it’s pooled from a wide range of sources. Individualized information, by contrast, would be the customer reviews that appear at the bottom of the page. Which do you pay more attention to when these give conflicting messages—when, say, the aggregated information is largely negative but there is a single glowing customer review? Turns out that people who are exposed to “tritone”-type music samples are more likely to be swayed by aggregated information, and “fifth” people by the reverse.

see also: Energy & Sustainability: Bigger Cities Aren't Always Greener, Data Show |
Evolution: Bird Cries Wolf to Deceive Predator 40 Times Its Size |
Health: Pharma Watch: Raising Awareness or Drumming Up Sales? |
Space: Sun Accused of Stealing Planetary Objects from Another Star |
Technology: Introducing the First Vehicle Powered by Evaporation |
More Science: Baby Chicks' Mental Number Line Looks Like Ours

Underlying these seemingly disparate questions is a relatively new theory in social psychology that has shown itself capable of explaining an impressive variety of human behaviors. It’s known as construal level theory, and its core premise is that there’s a link between how far things are from people and how abstractly they construe them. Distant things—a Hawaii vacation next year, say—appear to us general and decontextualized, their basic features (the beach, the sun) forefront in our minds. As they draw near, however, elements we never before considered (the packing, the possibility of rain) suddenly demand our attention. The forest, in other words, becomes the trees. Overall, the theory helps explain many seemingly disparate phenomena, like why we’re bad at predicting how long it’ll take us to fix the kitchen sink, why absence makes the heart grow fonder, and why we rarely follow through on New Years resolutions. In all these cases, what seemed a certain way from afar turns out, up close, to be a different beast entirely.

How does all this relate to repeating chord patterns? What the researchers have done, cleverly, is consider music’s ability to conjure up highly specific mental states. Tiny, almost immeasurable features in a piece of music have the power to elicit deeply personal and specific patterns of thought and emotion in human listeners. (One need only listen to Astrud Gilberto’s Grammy-winning performance of the Girl from Ipanema to re-appreciate music’s ability to capture strange and mysterious moods.) Hansen and Melzner have exploited this fact to provoke in listeners thought patterns corresponding to precisely those mapped by construal level theory.

Ponderous, resonant, unfamiliar tonalities—the proverbial “auditory forest”—cause people to construe things abstractly. By contrast, the rapid, consonant, familiar chords of the perfect fifth—the “auditory trees”—bring out the concrete mindset. The groups of shopping items, the reviews of toasters—these correspond to measures of abstractness that have been developed in experimental psychology. When you group a shopping list into only a few categories, it suggests that you are considering the list abstractly, clustering items according to a common core. And heeding aggregated (versus individualized) information implies the same: you’re seeing the forest rather than being swayed by a single tree.

That music can move us is no surprise; it’s the point of the art form, after all. What’s new here is the manner in which the researchers have quantified in fine-grained detail the cognitive ramifications of unpacked melodic compounds. This investigation of music’s building blocks may be more relevant than you suppose. Nowadays, experts in the production room can hone a track—the timbre, tone, rhythm, phrasing—with digital precision. These songwriters and producers are the true geniuses behind the success of popular music today, and they seem to have an intuitive grasp of the phenomena underlying the findings of this psychology article. An extra breath-sound here, a pitch adjustment there—these additives pepper the songs we hear on the radio. So the next time you hear a piece of music from the Billboard Top 40, it may be interesting to wonder, how many components were manipulated just so, in order to change the way I think?

Are you a scientist who specializes in neuroscience, cognitive science, or psychology? And have you read a recent peer-reviewed paper that you would like to write about? Please send suggestions to Mind Matters editor Gareth Cook, a Pulitzer prize-winning journalist at the Boston Globe. He can be reached at garethideas AT gmail.com or Twitter @garethideas.

ABOUT THE AUTHOR(S)

Daniel Yudkin is a doctoral candidate in social psychology at New York University and a jazz pianist. He graduated from Williams College, was a Fellow at Harvard University, and once attempted an eleven-country European busking tour funded entirely by street-coins. More here.

Yaacov Trope is a Professor of Psychology at New York University. He received his
Ph.D. from the University of Michigan and is a member of the American Association
for Arts and Sciences. He has edited several books, including Dual-Process Theories
in Social Psychology (1998), Self Control in Society, Mind, and Brain (2010), and Dual-Process Theories of the Social Mind (2014). His general areas of interest are social cognition, motivation, and self-control.

Music Changes the Way You Think

Different music encourages different frames of mind

By Daniel A. Yudkin and Yaacov Trope | June 24, 2014
 Hum the first two notes of “The Simpsons” theme song. (If you’re not a Simpsons fan, “Maria” from West Side Story will also do.) The musical interval you’re hearing—the pitch gap between the notes—is known as a “tritone,” and it’s commonly recognized in music theory as one of the most dissonant intervals, so much so that composers and theorists in the 18th century dubbed it diabolus in musica (“devil in music”).
Now hum the first few notes of Twinkle Twinkle Little Star, or, if you prefer something with a little more street cred, the “I’m sorry” part in Outkast’s “Ms. Jackson.” This is the “perfect fifth.” It’s one of the most consonant intervals, used in myriad compositions as a vehicle of resolution and harmony.
 
Is it possible that hearing such isolated musical components can change the way you think? An ambitious new paper recently published by Jochim Hansen and Johann Melzner in the Journal of Experimental Social Psychology argues precisely that. The researchers brought pedestrians into a laboratory and played them a short, stripped-down piece of music consisting of a series of alternating chords. Some people heard chords including the tritone; others the perfect fifth. A couple other tweaks were also made: in the tritone condition, the chords were played slowly—only once every four-beat measure—while in the perfect fifth condition, the chords went by rapidly, sounding every beat. Further, a “reverberation” effect was added such that the tritone chords sounded like they were being played in a cavernous cave and the perfect fifth chords in a carpeted closet.

What the scientists found is that the simple act listening to either of these two chord sets changed how people processed information in a very basic way. For example, the researchers asked people to take a list of shopping items and organize them into groups. Think detergent and paper towels: same kind of thing, or different? Results showed that “tritone” people formed fewer categories than “perfect fifth” people, indicating that they were thinking in broader, more inclusive categories than their counterparts.
 
In a separate measure, the scientists asked people to imagine buying one of two imaginary toasters. These toasters varied in what is known as “aggregated” versus “individualized” information. Do you know how on Amazon.com you can learn the average star rating of a given item? This is aggregated information; it’s pooled from a wide range of sources. Individualized information, by contrast, would be the customer reviews that appear at the bottom of the page. Which do you pay more attention to when these give conflicting messages—when, say, the aggregated information is largely negative but there is a single glowing customer review? Turns out that people who are exposed to “tritone”-type music samples are more likely to be swayed by aggregated information, and “fifth” people by the reverse.

see also: Energy & Sustainability: Bigger Cities Aren't Always Greener, Data Show | 
Evolution: Bird Cries Wolf to Deceive Predator 40 Times Its Size | 
Health: Pharma Watch: Raising Awareness or Drumming Up Sales? | 
Space: Sun Accused of Stealing Planetary Objects from Another Star | 
Technology: Introducing the First Vehicle Powered by Evaporation | 
More Science: Baby Chicks' Mental Number Line Looks Like Ours
 
Underlying these seemingly disparate questions is a relatively new theory in social psychology that has shown itself capable of explaining an impressive variety of human behaviors. It’s known as construal level theory, and its core premise is that there’s a link between how far things are from people and how abstractly they construe them. Distant things—a Hawaii vacation next year, say—appear to us general and decontextualized, their basic features (the beach, the sun) forefront in our minds. As they draw near, however, elements we never before considered (the packing, the possibility of rain) suddenly demand our attention. The forest, in other words, becomes the trees. Overall, the theory helps explain many seemingly disparate phenomena, like why we’re bad at predicting how long it’ll take us to fix the kitchen sink, why absence makes the heart grow fonder, and why we rarely follow through on New Years resolutions. In all these cases, what seemed a certain way from afar turns out, up close, to be a different beast entirely.
 
How does all this relate to repeating chord patterns? What the researchers have done, cleverly, is consider music’s ability to conjure up highly specific mental states. Tiny, almost immeasurable features in a piece of music have the power to elicit deeply personal and specific patterns of thought and emotion in human listeners. (One need only listen to Astrud Gilberto’s Grammy-winning performance of the Girl from Ipanema to re-appreciate music’s ability to capture strange and mysterious moods.) Hansen and Melzner have exploited this fact to provoke in listeners thought patterns corresponding to precisely those mapped by construal level theory.
 
Ponderous, resonant, unfamiliar tonalities—the proverbial “auditory forest”—cause people to construe things abstractly. By contrast, the rapid, consonant, familiar chords of the perfect fifth—the “auditory trees”—bring out the concrete mindset. The groups of shopping items, the reviews of toasters—these correspond to measures of abstractness that have been developed in experimental psychology. When you group a shopping list into only a few categories, it suggests that you are considering the list abstractly, clustering items according to a common core. And heeding aggregated (versus individualized) information implies the same: you’re seeing the forest rather than being swayed by a single tree.
 
That music can move us is no surprise; it’s the point of the art form, after all. What’s new here is the manner in which the researchers have quantified in fine-grained detail the cognitive ramifications of unpacked melodic compounds. This investigation of music’s building blocks may be more relevant than you suppose. Nowadays, experts in the production room can hone a track—the timbre, tone, rhythm, phrasing—with digital precision. These songwriters and producers are the true geniuses behind the success of popular music today, and they seem to have an intuitive grasp of the phenomena underlying the findings of this psychology article. An extra breath-sound here, a pitch adjustment there—these additives pepper the songs we hear on the radio. So the next time you hear a piece of music from the Billboard Top 40, it may be interesting to wonder, how many components were manipulated just so, in order to change the way I think?
 
Are you a scientist who specializes in neuroscience, cognitive science, or psychology? And have you read a recent peer-reviewed paper that you would like to write about? Please send suggestions to Mind Matters editor Gareth Cook, a Pulitzer prize-winning journalist at the Boston Globe. He can be reached at garethideas AT gmail.com or Twitter @garethideas.

ABOUT THE AUTHOR(S)
 
Daniel Yudkin is a doctoral candidate in social psychology at New York University and a jazz pianist. He graduated from Williams College, was a Fellow at Harvard University, and once attempted an eleven-country European busking tour funded entirely by street-coins. More here.

Yaacov Trope is a Professor of Psychology at New York University. He received his 
Ph.D. from the University of Michigan and is a member of the American Association
 for Arts and Sciences. He has edited several books, including Dual-Process Theories 
in Social Psychology (1998), Self Control in Society, Mind, and Brain (2010), and Dual-Process Theories of the Social Mind (2014). His general areas of interest are social cognition, motivation, and self-control.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

Music Changes the Way You Think Different music encourages different frames of mind By Daniel A. Yudkin and Yaacov Trope | June 24, 2014 Hum the first two notes of “The Simpsons” theme song. (If you’re not a Simpsons fan, “Maria” from West Side Story will also do.) The musical interval you’re hearing—the pitch gap between the notes—is known as a “tritone,” and it’s commonly recognized in music theory as one of the most dissonant intervals, so much so that composers and theorists in the 18th century dubbed it diabolus in musica (“devil in music”).Now hum the first few notes of Twinkle Twinkle Little Star, or, if you prefer something with a little more street cred, the “I’m sorry” part in Outkast’s “Ms. Jackson.” This is the “perfect fifth.” It’s one of the most consonant intervals, used in myriad compositions as a vehicle of resolution and harmony. Is it possible that hearing such isolated musical components can change the way you think? An ambitious new paper recently published by Jochim Hansen and Johann Melzner in the Journal of Experimental Social Psychology argues precisely that. The researchers brought pedestrians into a laboratory and played them a short, stripped-down piece of music consisting of a series of alternating chords. Some people heard chords including the tritone; others the perfect fifth. A couple other tweaks were also made: in the tritone condition, the chords were played slowly—only once every four-beat measure—while in the perfect fifth condition, the chords went by rapidly, sounding every beat. Further, a “reverberation” effect was added such that the tritone chords sounded like they were being played in a cavernous cave and the perfect fifth chords in a carpeted closet.What the scientists found is that the simple act listening to either of these two chord sets changed how people processed information in a very basic way. For example, the researchers asked people to take a list of shopping items and organize them into groups. Think detergent and paper towels: same kind of thing, or different? Results showed that “tritone” people formed fewer categories than “perfect fifth” people, indicating that they were thinking in broader, more inclusive categories than their counterparts. In a separate measure, the scientists asked people to imagine buying one of two imaginary toasters. These toasters varied in what is known as “aggregated” versus “individualized” information. Do you know how on Amazon.com you can learn the average star rating of a given item? This is aggregated information; it’s pooled from a wide range of sources. Individualized information, by contrast, would be the customer reviews that appear at the bottom of the page. Which do you pay more attention to when these give conflicting messages—when, say, the aggregated information is largely negative but there is a single glowing customer review? Turns out that people who are exposed to “tritone”-type music samples are more likely to be swayed by aggregated information, and “fifth” people by the reverse. see also: Energy & Sustainability: Bigger Cities Aren't Always Greener, Data Show | Evolution: Bird Cries Wolf to Deceive Predator 40 Times Its Size | Health: Pharma Watch: Raising Awareness or Drumming Up Sales? | Space: Sun Accused of Stealing Planetary Objects from Another Star | Technology: Introducing the First Vehicle Powered by Evaporation | More Science: Baby Chicks' Mental Number Line Looks Like Ours Underlying these seemingly disparate questions is a relatively new theory in social psychology that has shown itself capable of explaining an impressive variety of human behaviors. It’s known as construal level theory, and its core premise is that there’s a link between how far things are from people and how abstractly they construe them. Distant things—a Hawaii vacation next year, say—appear to us general and decontextualized, their basic features (the beach, the sun) forefront in our minds. As they draw near, however, elements we never before considered (the packing, the possibility of rain) suddenly demand our attention. The forest, in other words, becomes the trees. Overall, the theory helps explain many seemingly disparate phenomena, like why we’re bad at predicting how long it’ll take us to fix the kitchen sink, why absence makes the heart grow fonder, and why we rarely follow through on New Years resolutions. In all these cases, what seemed a certain way from afar turns out, up close, to be a different beast entirely. How does all this relate to repeating chord patterns? What the researchers have done, cleverly, is consider music’s ability to conjure up highly specific mental states. Tiny, almost immeasurable features in a piece of music have the power to elicit deeply personal and specific patterns of thought and emotion in human listeners. (One need only listen to Astrud Gilberto’s Grammy-winning performance of the Girl from Ipanema to re-appreciate music’s ability to capture strange and mysterious moods.) Hansen and Melzner have exploited this fact to provoke in listeners thought patterns corresponding to precisely those mapped by construal level theory.
Ponderous, resonant, unfamiliar tonalities—the proverbial “auditory forest”—cause people to construe things abstractly. By contrast, the rapid, consonant, familiar chords of the perfect fifth—the “auditory trees”—bring out the concrete mindset. The groups of shopping items, the reviews of toasters—these correspond to measures of abstractness that have been developed in experimental psychology. When you group a shopping list into only a few categories, it suggests that you are considering the list abstractly, clustering items according to a common core. And heeding aggregated (versus individualized) information implies the same: you’re seeing the forest rather than being swayed by a single tree.

That music can move us is no surprise; it’s the point of the art form, after all. What’s new here is the manner in which the researchers have quantified in fine-grained detail the cognitive ramifications of unpacked melodic compounds. This investigation of music’s building blocks may be more relevant than you suppose. Nowadays, experts in the production room can hone a track—the timbre, tone, rhythm, phrasing—with digital precision. These songwriters and producers are the true geniuses behind the success of popular music today, and they seem to have an intuitive grasp of the phenomena underlying the findings of this psychology article. An extra breath-sound here, a pitch adjustment there—these additives pepper the songs we hear on the radio. So the next time you hear a piece of music from the Billboard Top 40, it may be interesting to wonder, how many components were manipulated just so, in order to change the way I think?

Are you a scientist who specializes in neuroscience, cognitive science, or psychology? And have you read a recent peer-reviewed paper that you would like to write about? Please send suggestions to Mind Matters editor Gareth Cook, a Pulitzer prize-winning journalist at the Boston Globe. He can be reached at garethideas AT gmail.com or Twitter @garethideas.

ABOUT THE AUTHOR(S)

Daniel Yudkin is a doctoral candidate in social psychology at New York University and a jazz pianist. He graduated from Williams College, was a Fellow at Harvard University, and once attempted an eleven-country European busking tour funded entirely by street-coins. More here.

Yaacov Trope is a Professor of Psychology at New York University. He received his
Ph.D. from the University of Michigan and is a member of the American Association
for Arts and Sciences. He has edited several books, including Dual-Process Theories
in Social Psychology (1998), Self Control in Society, Mind, and Brain (2010), and Dual-Process Theories of the Social Mind (2014). His general areas of interest are social cognition, motivation, and self-control.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

เพลงเปลี่ยนวิธีที่คุณคิดว่าเพลงที่แตกต่างกันสนับสนุนให้ภาพที่แตกต่างกันของจิตใจโดยแดเนียลเอและYaacov Yudkin Trope | 24 มิถุนายน 2014 Hum สองครั้งแรกบันทึกของ "ซิมป์สัน" เพลงธีม (ถ้าคุณไม่ได้เป็นแฟนซิมป์สัน "มาเรีย" จากฝั่งตะวันตกยังจะทำ.) ช่วงดนตรีที่คุณกำลังได้ยิน-ช่องว่างระหว่างสนามโน้ตเป็นที่รู้จักกันว่าเป็น "Tritone" และจะได้รับการยอมรับโดยทั่วไปใน ทฤษฎีดนตรีเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่ไม่สอดคล้องกันมากที่สุดมากเพื่อให้นักแต่งเพลงและนักทฤษฎีในศตวรรษที่ 18 การขนานนามมัน Diabolus ใน Musica ("ปีศาจในเพลง"). ตอนนี้ฮัมบันทึกแรก ๆ ของ Twinkle Twinkle ดาวเล็กหรือหากคุณ ชอบสิ่งที่มี cred ถนนเล็ก ๆ น้อย ๆ มากขึ้น "ฉันขอโทษ" มีส่วนร่วมใน Outkast ของ "นาง แจ็คสัน. "นี่คือ" ห้าที่สมบูรณ์แบบ. "มันเป็นหนึ่งในช่วงเวลาพยัญชนะส่วนใหญ่ใช้ในองค์ประกอบมากมายเป็นยานพาหนะในการแก้ปัญหาและความสามัคคี. มันเป็นไปได้ที่ได้ยินดนตรีเช่นส่วนประกอบที่แยกสามารถเปลี่ยนวิธีที่คุณคิดว่า? กระดาษใหม่ที่มีความทะเยอทะยานที่ตีพิมพ์เมื่อเร็ว ๆ นี้โดย Jochim แฮนเซนและโยฮันน์ Melzner ในวารสารสังคมจิตวิทยาการทดลองระบุอย่างแม่นยำว่า นักวิจัยได้นำคนเดินเท้าเข้าไปในห้องปฏิบัติการและเล่นกับพวกเขาสั้นชิ้นปล้นลงของเพลงซึ่งประกอบด้วยชุดของการสลับคอร์ด บางคนได้ยินคอร์ดรวมทั้ง Tritone นั้น คนอื่น ๆ ที่ห้าที่สมบูรณ์แบบ คู่การปรับแต่งอื่น ๆ ก็ถูกสร้างขึ้นมาในสภาพ Tritone ที่คอร์ดเล่นช้าเพียงครั้งเดียวทุกสี่จังหวะวัดในขณะที่อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์แบบที่ห้า, คอร์ดไปโดยอย่างรวดเร็วทำให้เกิดเสียงทุกจังหวะ นอกจากนี้เป็น "ก้อง" ผลถูกเพิ่มเข้ามาเช่นที่คอร์ด Tritone ฟังเหมือนพวกเขากำลังเล่นอยู่ในถ้ำเป็นโพรงและคอร์ดที่ห้าที่สมบูรณ์แบบในตู้พรม. สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์พบก็คือการกระทำที่เรียบง่ายฟังอย่างใดอย่างหนึ่งของทั้งสองคอร์ด ชุดการเปลี่ยนแปลงวิธีการที่คนมีการประมวลผลข้อมูลในทางพื้นฐานมาก ยกตัวอย่างเช่นนักวิจัยถามคนที่จะใช้รายชื่อของรายการช้อปปิ้งและจัดระเบียบให้เป็นกลุ่ม ผงซักฟอกและผ้าขนหนูกระดาษคิดว่า: ชนิดเดียวกันของสิ่งหรือแตกต่างกันอย่างไร ผลการศึกษาพบว่า "Tritone" คนประเภทที่เกิดขึ้นน้อยกว่า "ที่สมบูรณ์แบบที่ห้า" คนแสดงให้เห็นว่าพวกเขามีความคิดที่กว้างขึ้นในประเภทรวมกว่าคู่ของพวกเขา. ในมาตรการที่แยกจากกันนักวิทยาศาสตร์ถามคนที่จะคิดซื้อหนึ่งในสองเครื่องปิ้งขนมปังจินตนาการ เครื่องปิ้งขนมปังเหล่านี้แตกต่างกันในสิ่งที่เรียกว่า "รวม" กับ "บุคคล" ข้อมูล คุณรู้วิธีที่ Amazon.com คุณสามารถเรียนรู้อันดับดาวเฉลี่ยของรายการที่กำหนดหรือไม่ นี้เป็นข้อมูลที่รวบรวม; ก็รวบรวมจากหลากหลายของแหล่งที่มา ข้อมูลรายบุคคลโดยคมชัดจะเป็นความคิดเห็นของลูกค้าที่ปรากฏที่ด้านล่างของหน้า ซึ่งทำคุณให้ความสนใจมากขึ้นเมื่อเหล่านี้ให้ข้อความที่ขัดแย้งกันเมื่อพูดข้อมูลที่รวบรวมในเชิงลบเป็นส่วนใหญ่ แต่มีความคิดเห็นของลูกค้าที่เร่าร้อนเดียว? ปรากฎว่าคนที่กำลังเผชิญกับ "Tritone" ตัวอย่างเพลงประเภทมีแนวโน้มที่จะได้รับเปี่ยมไปด้วยข้อมูลที่รวบรวมและ "ห้า" คนกลับ. ดูเพิ่มเติมที่: พลังงานและการพัฒนาอย่างยั่งยืน: เมืองใหญ่ไม่ได้เสมอสีเขียวข้อมูล แสดง | วิวัฒนาการ: นกร้องหมาป่าที่จะหลอกลวงล่า 40 เท่าของขนาดของมัน | สุขภาพ: ยา Watch: การสร้างความตระหนักหรือกลอง Up ขาย? | พื้นที่: จำเลยอาทิตย์ของการขโมยวัตถุดาวเคราะห์จากอีกดาว | เทคโนโลยี: แนะนำรถคันแรกขับเคลื่อนโดยการระเหย | วิทยาศาสตร์เพิ่มเติม: นกเด็ก 'สายจำนวนจิตดูเหมือนเราอ้างอิงคำถามเหล่านี้แตกต่างกันที่ดูเหมือนจะเป็นทฤษฎีที่ค่อนข้างใหม่ในด้านจิตวิทยาสังคมที่มีแสดงให้เห็นว่าตัวเองมีความสามารถในการอธิบายความหลากหลายที่น่าประทับใจของพฤติกรรมของมนุษย์ เป็นที่รู้จักกันเป็นทฤษฎีระดับ construal และสถานที่ตั้งหลักของมันคือว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งที่ว่าห่างไกลจากผู้คนและวิธีการที่พวกเขา abstractly ตีความพวกเขา ห่างไกลสิ่ง-วันหยุดที่ฮาวายในปีหน้าพูดปรากฏให้เรา decontextualized ทั่วไปและคุณสมบัติพื้นฐานของพวกเขา (ชายหาดดวงอาทิตย์) ระดับแนวหน้าในจิตใจของเรา ขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้ แต่องค์ประกอบที่เราไม่เคยมาก่อนถือว่า (บรรจุที่เป็นไปได้ของฝน) จู่ ๆ ก็เรียกร้องความสนใจของเรา ป่าในคำอื่น ๆ กลายเป็นต้นไม้ โดยรวม, ทฤษฎีที่ช่วยอธิบายปรากฏการณ์ที่แตกต่างกันที่ดูเหมือนจะมากเช่นเหตุผลที่เราไม่ดีที่ทำนายว่านานแค่ไหนก็จะพาเราไปแก้ไขอ่างครัวทำไมขาดทำให้หัวใจเติบโต fonder และทำไมเราไม่ค่อยทำตามมติปีใหม่ . ในทุกกรณีเหล่านี้สิ่งที่ดูเหมือนวิธีการบางอย่างจากระยะไกลจะเปิดออกอย่างใกล้ชิดที่จะเป็นสัตว์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง. ทั้งหมดนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับวิธีการทำซ้ำรูปแบบคอร์ด? สิ่งที่นักวิจัยได้ทำอย่างชาญฉลาดคือการพิจารณาความสามารถในการฟังเพลงที่จะก่อให้เกิดจิตที่เจาะจงมาก จิ๋วคุณสมบัติมากมายเกือบจะอยู่ในชิ้นส่วนของเพลงมีอำนาจที่จะล้วงเอารูปแบบส่วนตัวที่ลึกซึ้งและเฉพาะเจาะจงของความคิดและอารมณ์ในการฟังของมนุษย์ (หนึ่งเดียวต้องฟัง Astrud Gilberto ประสิทธิภาพคว้ารางวัลแกรมของสาวจากอิปานีมาอีกครั้งชื่นชมความสามารถของเพลงที่จะจับอารมณ์ความรู้สึกที่แปลกประหลาดและลึกลับ.) แฮนเซนและ Melzner ได้ใช้ประโยชน์จริงนี้จะกระตุ้นในการฟังคิดว่ารูปแบบที่สอดคล้องกันได้อย่างแม่นยำผู้ที่แมปโดย ทฤษฎีระดับ construal. เบื่อจังหวะที่ไม่คุ้นเคยโทน-สุภาษิต "ป่าหู" คน -cause การตีความสิ่งที่เป็นนามธรรม ในทางตรงกันข้ามอย่างรวดเร็วพยัญชนะคอร์ดที่คุ้นเคยของห้าที่สมบูรณ์แบบ "ต้นไม้หู" -bring ออกความคิดที่เป็นรูปธรรม กลุ่มของรายการช้อปปิ้ง, ความคิดเห็นของเครื่องปิ้งขนมปังเหล่านี้สอดคล้องกับมาตรการของนามธรรมที่ได้รับการพัฒนาในด้านจิตวิทยาการทดลอง เมื่อคุณกลุ่มรายการช้อปปิ้งเข้ามาเพียงไม่กี่ประเภทก็แสดงให้เห็นว่าคุณกำลังพิจารณารายการ abstractly รายการจัดกลุ่มตามหลักที่พบบ่อย และระมัดระวังรวม (เมื่อเทียบเป็นรายบุคคล) หมายถึงข้อมูลเดียวกัน:. คุณเห็นป่าแทนที่จะเปี่ยมไปด้วยต้นไม้เดียวเพลงที่สามารถย้ายเราไม่แปลกใจ; มันเป็นจุดรูปแบบศิลปะหลังจากทั้งหมด มีอะไรใหม่ที่นี่คือลักษณะที่นักวิจัยได้วัดในรายละเอียดที่ละเอียดมีเครือข่ายองค์ความรู้ของสารไพเราะแตก การตรวจสอบของเพลงของกลุ่มอาคารนี้อาจจะเป็นที่เกี่ยวข้องมากขึ้นกว่าที่คุณคิด ปัจจุบันผู้เชี่ยวชาญในห้องผลิตสามารถเหลาติดตามที่ต่ำเสียงจังหวะการใช้ถ้อยคำที่มีความแม่นยำดิจิตอล นักแต่งเพลงและผู้ผลิตเหล่านี้เป็นอัจฉริยะที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของเพลงที่เป็นที่นิยมในวันนี้และพวกเขาดูเหมือนจะมีความเข้าใจง่ายของปรากฏการณ์พื้นฐานผลการวิจัยของบทความจิตวิทยานี้ เพิ่มเสียงลมหายใจที่นี่การปรับระดับเสียงเหล่านี้มีสารเติมแต่งเพลงพริกไทยที่เราได้ยินทางวิทยุ ดังนั้นครั้งต่อไปที่คุณได้ยินชิ้นส่วนของเพลงจากยอดบิลบอร์ด 40 ก็อาจจะน่าสนใจที่จะสงสัยว่าหลายส่วนประกอบถูกจัดการเพียงเพื่อให้เพื่อที่จะเปลี่ยนวิธีที่ผมคิดว่าหรือไม่คุณนักวิทยาศาสตร์ที่เชี่ยวชาญในการประสาทความรู้ความเข้าใจวิทยาศาสตร์จิตวิทยาหรือ? คุณมีและอ่านกระดาษ peer-reviewed ล่าสุดที่คุณต้องการที่จะเขียนเกี่ยวกับอะไร? กรุณาส่งข้อเสนอแนะเพื่อแก้ไขใจเรื่องกาเร็ ธ คุกนักข่าวได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ที่บอสตันโกลบ เขาสามารถไปถึงที่ garethideas AT gmail.com หรือ Twitter @garethideas. เกี่ยวกับผู้แต่ง (S) แดเนียล Yudkin เป็นผู้สมัครระดับปริญญาเอกในด้านจิตวิทยาสังคมที่ New York University และนักเปียโนแจ๊ส เขาจบการศึกษาจากวิทยาลัยวิลเลียมส์เป็นเพื่อนที่ Harvard University และเมื่อพยายามสิบเอ็ดประเทศยุโรปทัวร์กำไรได้รับการสนับสนุนโดยสิ้นเชิงถนนเหรียญ- เพิ่มเติมที่นี่. Yaacov Trope เป็นศาสตราจารย์วิชาจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก เขาได้รับเขาPh.D. จากมหาวิทยาลัยมิชิแกนและเป็นสมาชิกของสมาคมอเมริกันศิลปะและวิทยาศาสตร์ เขาได้รับการแก้ไขหนังสือหลายเล่มรวมทั้งทฤษฎีแบบ Dual-กระบวนการในด้านจิตวิทยาสังคม(1998), การควบคุมตนเองในสังคมจิตใจและสมอง (2010) และทฤษฎีแบบ Dual-กระบวนการของความคิดทางสังคม (2014) พื้นที่ทั่วไปที่สนใจรู้ทางสังคมแรงจูงใจและการควบคุมตนเอง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

Why do the weekend flies.อีกเวลาWhy do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.Why do the weekend flies.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.