In the first place this essay has s

In the first place this essay has shown that many historians
have failed to critically appraise Bowring's remarks
on the treaty he himself negotiated. The envoy's excessive
claims seem to have been slavishly accepted; British imperialist
bias seems to have blinded historians and to have prevented
a judicious and balanced assessment of the economic
effects of the treaty. A second reason why the treaty's economic
effects have been misjudged is the fact that most historians
take 1850 as the base from which to judge the performance
of the Thai economy. It is argued here that between
1845 and 1855 the Siamese economy had been in recession
and that this has generally not been taken into account.
For these two reasons a false picutre of the economic effects
of Bowring's Treaty has come to be accepted.
As a result of the introduction of an indigenous fiftyyear
perspective we may now safely abandon the idea of an
instant total revolution of the Siamese financial base. Also
the idea that those most prominent in the negotiations sacrificed
their incomes may be laid to rest. The Bowring Treaty
simply made the Thai market more accessible to European
traders; it did not immediately revolutionise the Thai system
of revenue collection, it did not lift tax burdens, did not destroy
the system of tax farms and "monopolies". The demise
of the traditional taxation system would come much later.
The long-term effects were indeed revolutionary, but that was
partly because of the inflexibility of the internal tax farm
system, not its early abolition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียงความนี้ได้แสดงให้นักประวัติศาสตร์เป็นที่แรกไม่พิจารณาถึงเหตุของเบาว์ริงในสนธิสัญญาเขาเองเจรจา การราชทูตของมากเกินไปเรียกร้องดูเหมือน slavishly รับ อังกฤษ imperialistดูเหมือนว่าอคติ มีตาบอดนักประวัติศาสตร์ และมีป้องกันมีส่วน และสมดุลการประเมินทางเศรษฐกิจผลของสัญญา เหตุผลสองทำไมสัญญาทางเศรษฐกิจของมีการ misjudged ผลคือความจริงที่นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ใช้ 1850 เป็นฐานซึ่งจะตัดสินประสิทธิภาพการทำงานของเศรษฐกิจไทย มันจะโต้เถียงนี่ที่ว่าระหว่าง1845 และ 1855 เศรษฐกิจสยามได้ในภาวะเศรษฐกิจถดถอยและจะมีโดยทั่วไปจะไม่ถูกนำเข้าบัญชีเหล่านี้ สองเหตุผล picutre เท็จของผลกระทบทางเศรษฐกิจของสนธิสัญญาเบาว์ริงของมีมาจะต้องยอมรับเป็นผลมาจากการแนะนำของ fiftyyear เป็นชนพื้นเมืองมุมมองที่เราอาจตอนนี้อย่างปลอดภัยละทิ้งความคิดของการการปฏิวัติทั้งหมดที่ทันทีของฐานการเงินของสยาม นอกจากนี้ความคิดที่เสียสละเหล่านั้นโดดเด่นที่สุดในการเจรจารายได้ของพวกเขาอาจวางส่วนที่เหลือ สนธิสัญญาเบาว์ริงก็ทำตลาดไทยเข้ายุโรปผู้ค้า มันไม่ทันทีปฏิวัติระบบไทยรวบรวมข้อมูลรายได้ มันจึงยกภาระภาษี ไม่มีทำลายระบบภาษีฟาร์มและ "monopolies" ตายภาษีดั้งเดิม ระบบจะมามากในภายหลังผลกระทบระยะยาวปฏิวัติแน่นอน แต่ที่ส่วนหนึ่งเนื่องจากความแข็งของภาษีภายในฟาร์มระบบ ไม่เลิกเป็นต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในครั้งแรกที่บทความนี้ได้แสดงให้เห็นว่านักประวัติศาสตร์หลายคน
ยังไม่ได้ประเมินวิกฤตหมายเหตุ Bowring ของ
ในสนธิสัญญาตัวเขาเองการเจรจาต่อรอง ทูตของมากเกินไป
เรียกร้องดูเหมือนจะได้รับการยอมรับเป็นทาส; อังกฤษจักรวรรดินิยม
อคติดูเหมือนว่าจะมีนักประวัติศาสตร์ตาบอดและเพื่อป้องกันไม่ให้มี
การประเมินอย่างรอบคอบและมีความสมดุลของเศรษฐกิจ
ผลกระทบของสนธิสัญญา เหตุผลที่สองทำไมเศรษฐกิจสนธิสัญญาของ
ผลกระทบที่ได้รับการผิดเป็นความจริงที่นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่
ใช้เป็นฐาน 1850 จากการที่จะตัดสินผลการดำเนินงาน
ของเศรษฐกิจไทย มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่ที่นี่ว่าระหว่าง
1845 และ 1855 เศรษฐกิจสยามเคยอยู่ในภาวะเศรษฐกิจถดถอย
และที่นี้นั้นมักจะไม่นำเข้าบัญชี.
สำหรับทั้งสองเหตุผล picutre ที่ผิดพลาดของผลกระทบทางเศรษฐกิจ
ของสนธิสัญญาเบาว์ริงได้มาที่ได้รับการยอมรับ.
เป็นผลให้ จากการแนะนำของ fiftyyear พื้นเมือง
มุมมองของเราตอนนี้อาจได้อย่างปลอดภัยละทิ้งความคิดของเป็นการ
ปฏิวัติโดยรวมได้ทันทีจากฐานการเงินสยาม นอกจากนี้ยังมี
ความคิดที่ว่าผู้ที่โดดเด่นที่สุดในการเจรจาเสียสละ
รายได้ของพวกเขาอาจจะไปนอนพัก สนธิสัญญาบาวริ่ง
เพียงแค่ทำตลาดในเมืองไทยมากขึ้นสามารถเข้าถึงยุโรป
พ่อค้า; มันไม่ได้ทันทีปฏิวัติระบบไทย
ของการเก็บรายได้ก็ไม่ได้รับภาระภาษีไม่ได้ทำลาย
ระบบของฟาร์มภาษีและ "ผูกขาด" การ การตาย
ของระบบการจัดเก็บภาษีแบบดั้งเดิมจะมามากในภายหลัง.
ผลกระทบในระยะยาวการปฏิวัติแน่นอน แต่นั่นก็เป็น
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความแข็งของฟาร์มภาษีภายใน
ระบบไม่ยกเลิกต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสถานที่แรกที่บทความนี้ได้แสดงให้เห็นว่านักประวัติศาสตร์หลายคนยังไม่ได้ประเมิน เบาว์ริงกล่าวของวิกฤตในสนธิสัญญาเขาเจรจา คณะทูต มากเกินไปอ้างดูเหมือนจะได้รับการยอมรับ slavishly ; จักรวรรดินิยมอังกฤษอคติดูเหมือนจะตาบอด นักประวัติศาสตร์ และต้องป้องกันมีความสุขุมและการประเมินความสมดุลของเศรษฐกิจผลของสนธิสัญญา สองเหตุผลทางเศรษฐกิจของสนธิสัญญาผลที่ได้รับคือ การที่นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ตัดสินใจผิดพลาดใช้ 850 เป็นฐานที่จะตัดสินประสิทธิภาพของเศรษฐกิจไทย มันเป็นที่ถกเถียงกันว่าระหว่าง1845 และ 1855 สยามเศรษฐกิจอยู่ในภาวะถดถอยและนี้โดยทั่วไปไม่ได้เข้าบัญชีเหตุผลเหล่านี้สองรูปนั่นเป็นเท็จ ผลทางเศรษฐกิจของสนธิสัญญาบาวริ่งมาเป็นที่ยอมรับ .ผลเบื้องต้นของการ fiftyyear พื้นเมืองมุมมองเราอาจตอนนี้ปลอดภัยทิ้งความคิดของการปฏิวัติทั้งหมดทันทีของชาวสยามทางการเงินพื้นฐาน นอกจากนี้ความคิดที่โดดเด่นที่สุดในการเจรจา เสียสละรายได้ของพวกเขาอาจจะถูกพักไว้ สนธิสัญญาบาวริ่งเพียงแค่ทำให้ไทยสามารถเข้าถึงตลาดยุโรปผู้ค้า ; มันไม่ได้ทันทีปฏิวัติระบบภาษาไทยของการจัดเก็บรายได้ ไม่ได้ยกภาระภาษีที่ไม่ทำลายระบบฟาร์มและภาษี " การผูกขาด " ในที่สุดของระบบภาษีแบบดั้งเดิมจะเยอะนะผลระยะยาวนั้น ปฏิวัติ แต่ ที่ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ inflexibility ของฟาร์มภาษีภายในระบบ ไม่ใช่การยกเลิกต้นของมัน