Radiation ExposureI keep hearing th

Radiation Exposure

I keep hearing that no amount of radiation is safe. Now this document says that some of it is. Which is it?

Low levels of radiation exposure are safe. The exposure does carry some risk, and the level of risk is the same or less than other day-to-day activities we consider safe or acceptable.

Whether something is truly safe is based on how each individual sees it. Every day we face risks of various sorts without much consideration. The reason? The risk is so very low that we just don’t think about it or the risk is something we are willing to take because of benefits we see (like driving your car or walking across a busy street). It is the same with a dose of radiation. When the calculated risk from radiation exposure is the same as risks we routinely take and consider acceptable, we then say that amount of radiation exposure is also acceptable.

Why are there so many different terms when it comes to radiation? Rem, rad, curie, gray . . . what are they all for?

One reason for so many different terms is that the United States uses traditional radiation units while the rest of the world uses an international system of units (very similar to the United States using inches and other countries using centimeters). In the international system, we use sievert, gray, becquerel, and coulombs/kilogram, for example, while in traditional units we use rem (= 0.01 sievert), rad (= 0.01 gray), curie (= 3.7 x 10 10 becquerel), and roentgen (= 2.5 x 10 -4 coulombs/kilogram).

Another reason for all the different types of units is our need, as scientists, to be precise and accurate when we are describing radiation interactions and energy left behind.

How do we know about the effects at large doses, like skin reddening or cataracts or cancer?

While there have been animal studies, much of our information does come from actual human radiation exposure that was due to accidents and events. Some of the information came from the first people working with radiation, who were unaware there might be possible harmful effects and in some cases were exposed to too much radiation. Some became sick or suffered severe damage to their hands. There also has been follow-up on patients undergoing radiation therapy treatments, research focusing on people exposed to large amounts of radiation by accident, and studies of health effects in the Japanese atomic bomb survivors during World War II and in underground uranium miners.


Does the information on this site apply to children?

The information obtained about high-dose radiation exposures in adults does apply to children. Children are more sensitive to radiation than adults. Generally, when cells, organs or tissues are developing, as they are in children, they are more likely to be affected if radiation interacts with them. When considering radiation exposure to children, it is important to weigh the benefits (diagnosing a broken arm or appendicitis) against the risks (is there enough radiation exposure to increase the cancer risk?).

How can I tell good radiation exposure from bad radiation exposure?

The detemination of radiation exposure being good or bad has more to do with how we each judge its benefit. Is it bad radiation exposure if you have an arm x ray and it shows that no bones are broken? Or is that a good thing because now you know it is only a sprain? The reason for a person to receive a radiation dose from any source should be justified based on the expectation that the activity causing the radiation will benefit the individual exposed or society.

What about women who are pregnant and exposed to radiation?

This is such an important topic that we’ve chosen to go into more detail in another section. You can also go to the Health Physics Society Web site for information sheets, Q & A pages, and radiation doses to the embryo/fetus from medical exams involving radiation ( www.hps.org/publicinformation/ate/).

If I had x rays periodically when I was young (broken arm, sprained ankle, chest x ray, and more), do I need to be concerned?

No, there is no reason to be concerned about having a variety of routine diagnostic x-ray exams. The total radiation exposure you received is low and well within the lower radiation dose ranges that we call safe.

How do we know that the radiation exposure we received isn’t going to cause cancer?

We can't precisely predict whether any one individual will get cancer from radiation exposure. It’s like getting in a car to drive to work. We can’t predict whether any one individual will be in an accident or not. Even if the person drives very carefully, doing all the right things, we still don’t know what will happen. With radiation exposure, it is the same. At lower radiation dose levels, the chance of developing cancer or observing other effects is very low.

Who regulates radiation?

There are many regulators in the United States for various aspects of radiation uses and types of exposures

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับรังสีฉันให้ฟังว่า ไม่มีปริมาณของรังสีที่มีความปลอดภัย ตอนนี้ เอกสารฉบับนี้กล่าวว่า บางอย่างก็เป็น ซึ่งเป็นรับรังสีระดับต่ำมีความปลอดภัย แสงมีความเสี่ยงบาง และระดับของความเสี่ยงเหมือนกัน หรือน้อยกว่ากิจกรรมอื่น ๆ ประจำวันที่เราพิจารณาปลอดภัย หรือยอมรับได้สิ่งที่ว่าปลอดภัยอย่างแท้จริงขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนเห็นว่ามัน ทุกวันเราต้องเผชิญกับความเสี่ยงต่าง ๆ นานาโดยไม่ต้องพิจารณามาก เหตุผล มีความเสี่ยงจึงต่ำมากว่า เราไม่คิดเกี่ยวกับมัน หรือความเสี่ยงเป็นสิ่งที่เรายินดีที่ใช้เนื่องจากผลประโยชน์ที่เราเห็น (เช่นขับรถ หรือเดินข้ามถนนวุ่นวาย) เดียวกันกับปริมาณของรังสีได้ เมื่อคำนวณความเสี่ยงจากการสัมผัสรังสีจะเหมือนเราใช้เป็นประจำ และพิจารณายอมรับความเสี่ยง เรา แล้วพูดว่าจำนวนรับรังสีนั้นก็ยอมรับได้ทำไมต้องมีเงื่อนไขต่าง ๆ มากมายที่เมื่อมันมาถึงรังสี Rem, rad กู รี สีเทา...พวกเขาทั้งหมดคืออะไรเหตุผลหนึ่งสำหรับหลายเงื่อนไขที่แตกต่างคือ ที่ไทยใช้หน่วยรังสีแบบดั้งเดิมในขณะที่ส่วนเหลือของโลกใช้เป็นระบบนานาชาติของหน่วย (คล้ายกับสหรัฐอเมริกาโดยใช้นิ้วและประเทศอื่น ๆ ที่ใช้หน่วยเซนติเมตร) ในระบบระหว่างประเทศ เราใช้ sievert สีเทา เบ็กเกอเรล และ coulombs กิโลกรัม เช่น ในขณะที่ในหน่วยดั้งเดิม เราใช้ rem (= 0.01 sievert), rad (= 0.01 เทา) กูรี (3.7 x 10 = 10 เบ็กเกอเรล), และเอกซเรย์ (= 2.5 x 10 -4 coulombs กิโลกรัม)เหตุผลอื่นสำหรับชนิดต่าง ๆ ของหน่วยเป็นความต้องการของเรา นักวิทยาศาสตร์ เป็น ความแม่นยำเมื่อเราจะอธิบายปฏิสัมพันธ์ของรังสีและทิ้งพลังงานเรารู้เกี่ยวกับผลกระทบปริมาณมีขนาดใหญ่ เช่นผิวหนังบาง ๆ บริเวณหนัง หรือต้อกระจก หรือโรคมะเร็งในขณะที่มีการศึกษาสัตว์ ข้อมูลของเรามาจากการสัมผัสรังสีมนุษย์จริงที่เนื่องมาจากอุบัติเหตุและเหตุการณ์ มาข้อมูลจากคนแรกทำงานกับรังสี ที่ไม่ทราบมีบางอาจจะมีผลเป็นอันตรายที่เป็นไปได้ และในบางกรณีที่สัมผัสกับรังสีมากเกินไป บางคนกลายเป็นคนป่วย หรือประสบความเสียหายรุนแรงกับมือของพวกเขา นอกจากนี้ยังมีการติดตามผลในผู้ป่วยที่ผ่าตัดรักษารังสีบำบัด งานวิจัยที่มุ่งเน้นคนที่สัมผัสกับรังสีจำนวนมาก โดยอุบัติเหตุ การศึกษาผลกระทบต่อสุขภาพ ในผู้รอดชีวิตระเบิดปรมาณูที่ญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และคนงานเหมืองใต้ดินยูเรเนียมและข้อมูลบนเว็บไซต์นี้ไม่มีผลกับเด็กข้อมูลที่ได้รับเกี่ยวกับแสงรังสีขนาดสูงในผู้ใหญ่ใช้กับเด็ก เด็กมีความไวต่อรังสีกว่าผู้ใหญ่ โดยทั่วไป เซลล์ อวัยวะ หรือเนื้อเยื่อจะพัฒนา กับในเด็ก พวกเขามีแนวโน้มได้รับผลกระทบถ้ารังสีที่โต้ตอบกับพวกเขา เมื่อพิจารณารับรังสีเพื่อเด็ก การชั่งน้ำหนักประโยชน์ (การวินิจฉัยแขนหักหรือไส้ติ่ง) กับความเสี่ยง (มีพอรับรังสีเพิ่มความเสี่ยงมะเร็ง) ไรรับรังสีที่ดีจากการรับรังสีไม่ดีDetemination ของรังสีแสงดี หรือไม่ดีมีการทำ ด้วยวิธีที่เราแต่ละคนตัดสินผลประโยชน์ของ มันคือรับรังสีไม่ดีถ้าคุณมีแขน x ray และมันแสดงว่า กระดูกไม่หักหรือไม่ หรือเป็นสิ่งดี เพราะตอนนี้ คุณรู้ว่าแพลงเท่านั้น เหตุผลสำหรับคนที่จะได้รับปริมาณรังสีจากแหล่งใด ๆ ควรเป็นธรรมตามความคาดหวังว่า กิจกรรมที่ก่อให้เกิดรังสีที่จะได้รับประโยชน์บุคคลที่สัมผัสหรือสังคม ผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ และการสัมผัสรังสีอะไรบ้างดังกล่าวมีความสำคัญเป็นหัวข้อที่เราเลือกเข้าไปในรายละเอียดในส่วนอื่น นอกจากนี้คุณยังสามารถไปสุขภาพฟิสิกส์สังคมเว็บไซต์สำหรับแผ่นข้อมูล หน้าถาม-ตอบ และปริมาณรังสีที่ทารกในครรภ์ตัวอ่อนจากการสอบทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับรังสี (www.hps.org/publicinformation/ate/)ถ้าผมเป็นรังสี x เป็นระยะๆ เมื่อผมหนุ่ม (หักแขน แอ sprained หน้าอก x ray และอื่น ๆ), ต้องมีความกังวลไม่ มีเหตุผลที่ต้องกังวลมีหลากหลายสอบประจำวินิจฉัย x-ray รับรังสีทั้งหมดที่คุณได้รับจะต่ำ และดีในปริมาณรังสีต่ำกว่าช่วงที่เราเรียกเซฟเราทราบได้อย่างไรว่า ไม่ได้ไปรับรังสีที่เราได้รับทำให้เกิดโรคมะเร็งนอกจากนี้เราได้อย่างแม่นยำไม่สามารถทำนายได้ว่า บุคคลหนึ่งจะได้รับโรคมะเร็งจากการสัมผัสรังสี เช่นในรถยนต์เพื่อขับรถมาทำงานได้ เราไม่สามารถทำนายได้ว่า บุคคลหนึ่งจะอุบัติเหตุ หรือไม่ แม้ว่าคนขับอย่างระมัดระวังมาก ทำสิ่งที่ถูกต้อง เรายังไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น มีรังสีแสง มันจะเหมือนกัน ที่ระดับปริมาณรังสีต่ำกว่า โอกาสของการเป็นมะเร็ง หรือสังเกตผลอื่น ๆ จะต่ำมากผู้ควบคุมการฉายรังสีมีหลายหน่วยงานกำกับดูแลในด้านต่าง ๆ ของการใช้รังสีและชนิดของแสง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับรังสีฉันให้ฟังว่าปริมาณของรังสีที่มีความปลอดภัย ตอนนี้เอกสารฉบับนี้กล่าวว่าบางส่วนของมันคือ ซึ่งมันได้หรือระดับต่ำของการได้รับรังสีที่มีความปลอดภัย ความเสี่ยงจะมีความเสี่ยงบางส่วนและระดับความเสี่ยงที่จะเหมือนกันหรือน้อยกว่ากิจกรรมวันต่อวันอื่น ๆ ที่เราพิจารณาที่ปลอดภัยหรือได้รับการยอมรับ. ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่มีความปลอดภัยอย่างแท้จริงจะขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนเห็นมัน ทุกวันเราต้องเผชิญกับความเสี่ยงของประเภทต่างๆโดยไม่ต้องพิจารณามาก เหตุผล? ความเสี่ยงจึงเป็นที่ต่ำมากที่เราก็ไม่ได้คิดเกี่ยวกับมันหรือความเสี่ยงเป็นสิ่งที่เรามีความยินดีที่จะใช้เพราะผลประโยชน์ที่เราเห็น (เช่นขับรถรถหรือเดินข้ามถนนที่วุ่นวาย) มันเป็นเช่นเดียวกันกับปริมาณของรังสี เมื่อคำนวณความเสี่ยงจากการสัมผัสรังสีเป็นเช่นเดียวกับความเสี่ยงที่เราใช้เป็นประจำและพิจารณายอมรับแล้วเราก็บอกว่าจำนวนเงินที่ได้รับรังสีที่ยังเป็นที่ยอมรับ. ทำไมจึงมีเงื่อนไขที่ต่างกันจำนวนมากดังนั้นเมื่อมันมาถึงการฉายรังสี? Rem, RAD, Curie, สีเทา . . สิ่งที่พวกเขาทั้งหมด? เหตุผลหนึ่งสำหรับคำที่แตกต่างกันเพื่อเป็นที่สหรัฐอเมริกาใช้หน่วยรังสีแบบดั้งเดิมในขณะที่ส่วนที่เหลือของโลกที่ใช้ระบบระหว่างประเทศของหน่วย (คล้ายกับสหรัฐอเมริกาโดยใช้นิ้วและประเทศอื่น ๆ ที่ใช้เซนติเมตร) ในระบบระหว่างประเทศเราใช้ซีเวิร์ท, สีเทา, Becquerel และคูลอมบ์ / กิโลกรัมเช่นในขณะที่ในหน่วยแบบดั้งเดิมที่เราใช้ REM (= 0.01 Sievert) RAD (= 0.01 สีเทา), Curie (= 3.7 x 10 10 Becquerel) และเอกซเรย์ (= 2.5 x 10 -4 คูลอมบ์ / กก.) เหตุผลสำหรับทุกประเภทที่แตกต่างกันของหน่วยก็คือความต้องการของเราเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่จะแม่นยำและถูกต้องเมื่อเราจะอธิบายปฏิสัมพันธ์รังสีและพลังงานทิ้งไว้ข้างหลัง. ทำอย่างไรเรา รู้เกี่ยวกับผลกระทบในปริมาณที่มีขนาดใหญ่เช่นสีแดงผิวหนังหรือต้อกระจกหรือมะเร็ง? ขณะที่มีการศึกษาในสัตว์มากของข้อมูลของเราจะมาจากการสัมผัสรังสีที่เกิดขึ้นจริงของมนุษย์ที่เป็นผลมาจากการเกิดอุบัติเหตุและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ข้อมูลบางอย่างมาจากคนกลุ่มแรกที่ทำงานร่วมกับการฉายรังสีที่ไม่รู้อาจจะมีผลกระทบที่เป็นอันตรายที่เป็นไปได้และในบางกรณีได้สัมผัสกับการฉายรังสีมากเกินไป บางคนกลายเป็นป่วยหรือได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงต่อมือของพวกเขา นอกจากนี้ยังได้รับการติดตามผู้ป่วยที่รักษาการรักษาด้วยรังสี, การวิจัยมุ่งเน้นไปที่คนที่สัมผัสกับจำนวนมากของรังสีจากอุบัติเหตุและการศึกษาผลกระทบต่อสุขภาพในญี่ปุ่นรอดชีวิตระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองและในคนงานเหมืองแร่ยูเรเนียมใต้ดิน. การทำงานของ ข้อมูลในเว็บไซต์นี้นำไปใช้กับเด็ก? ข้อมูลที่ได้รับเกี่ยวกับขนาดสูงเปิดรับรังสีในผู้ใหญ่ไม่นำไปใช้กับเด็ก เด็กมีความไวต่อรังสีมากกว่าผู้ใหญ่ โดยทั่วไปเมื่อเซลล์อวัยวะหรือเนื้อเยื่อที่กำลังพัฒนาเช่นที่พวกเขาอยู่ในเด็กที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบถ้ารังสีโต้ตอบกับพวกเขา เมื่อพิจารณาการได้รับรังสีให้กับเด็กเป็นสิ่งสำคัญที่จะชั่งน้ำหนักผลประโยชน์ (การวินิจฉัยแขนหักหรือไส้ติ่งอักเสบ) กับความเสี่ยง (จะมีการได้รับรังสีมากพอที่จะเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดโรคมะเร็ง?). ฉันสามารถบอกได้รับรังสีที่ดีจากการได้รับรังสีที่ไม่ดี ? detemination จากการสัมผัสรังสีเป็นคนดีหรือไม่ดีมีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับวิธีที่เราแต่ละคนตัดสินผลประโยชน์ของตน มันคือการได้รับรังสีที่ไม่ดีถ้าคุณมีแขน X ray และมันแสดงให้เห็นว่าไม่มีกระดูกจะแตก? หรือเป็นที่เป็นสิ่งที่ดีเพราะตอนนี้คุณจะรู้ว่ามันเป็นเพียงแพลงหรือไม่? เหตุผลสำหรับคนที่จะได้รับปริมาณรังสีจากแหล่งใดควรเป็นธรรมบนพื้นฐานการคาดการณ์ว่ากิจกรรมที่ก่อให้เกิดรังสีจะเป็นประโยชน์ต่อบุคคลที่สัมผัสหรือสังคม. สิ่งที่เกี่ยวกับผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์และการสัมผัสกับรังสี? นี้เป็นเช่นที่มีความสำคัญ หัวข้อที่เราได้เลือกที่จะเข้าไปดูรายละเอียดเพิ่มเติมในส่วนอื่น นอกจากนี้คุณยังสามารถไปที่เว็บไซต์สุขภาพสังคมฟิสิกส์สำหรับแผ่นข้อมูล, Q & A หน้าและปริมาณรังสีเพื่อตัวอ่อน / ทารกในครรภ์จากการสอบทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับการฉายรังสี (www.hps.org/publicinformation/ate/). ถ้าฉันมี X รังสีเป็นระยะ ๆ เมื่อผมเป็นเด็ก (แขนหักข้อเท้าแพลงหน้าอก x ray และอื่น ๆ ) ฉันจะต้องเป็นห่วง? ไม่มีมีเหตุผลที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับการมีความหลากหลายของชีวิตประจำวินิจฉัยสอบเอ็กซ์เรย์ไม่มี รังสีทั้งหมดที่คุณได้รับอยู่ในระดับต่ำและดีในปริมาณรังสีต่ำกว่าช่วงที่เราเรียกว่าปลอดภัย. เรารู้ได้อย่างไรว่าการได้รับรังสีที่เราได้รับจะไม่ก่อให้เกิดโรคมะเร็ง? เราไม่สามารถคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำไม่ว่าจะเป็นบุคคลใดจะ ได้รับโรคมะเร็งจากการสัมผัสรังสี มันเหมือนกับการอยู่ในรถจะขับรถไปทำงาน เราไม่สามารถคาดการณ์ได้ว่าบุคคลใดจะเป็นในการเกิดอุบัติเหตุหรือไม่ แม้ว่าคนขับรถอย่างระมัดระวังทำทุกสิ่งที่ถูกต้องที่เรายังไม่ทราบว่าอะไรจะเกิดขึ้น ด้วยการได้รับรังสีก็เป็นเหมือนกัน ที่ลดระดับปริมาณรังสีโอกาสของการเกิดมะเร็งหรือการสังเกตผลกระทบอื่น ๆ อยู่ในระดับต่ำมาก. ใครควบคุมรังสี? มีหน่วยงานกำกับดูแลจำนวนมากในสหรัฐอเมริกาสำหรับแง่มุมต่าง ๆ ของการใช้รังสีและประเภทของความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสงรังสีฉันได้ยินว่า ปริมาณรังสีที่ปลอดภัย ตอนนี้เอกสารนี้บอกว่า บางอันมันก็ . ซึ่งมันคือระดับต่ำของรังสีมีความปลอดภัย การทำมีความเสี่ยงและระดับความเสี่ยงเดียวกันหรือน้อยกว่าที่อื่น ๆ ในแต่ละวัน กิจกรรมที่เราพิจารณาที่ปลอดภัยหรือยอมรับไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ปลอดภัยที่สุดคือ ตามวิธีการที่แต่ละคนมองเห็น ทุกวันที่เราเผชิญความเสี่ยงประเภทต่าง ๆ โดยไม่ต้องพิจารณามาก เหตุผล ? ความเสี่ยงก็ต่ำมาก เราไม่คิดว่า เกี่ยวกับมัน หรือ ความเสี่ยงเป็นสิ่งที่เราเต็มใจที่จะทำ เพราะผลประโยชน์ที่เราเห็น ( ชอบขับรถหรือเดินข้ามถนนว่าง ) มันเป็นแบบเดียวกันกับปริมาณของรังสี เมื่อคำนวณความเสี่ยงจากการสัมผัสรังสี จะเหมือนกับที่เราตรวจรับและพิจารณาความเสี่ยงที่ยอมรับได้ เราก็พูดได้ว่าปริมาณรังสียังเป็นที่ยอมรับทำไมถึงมีเงื่อนไขต่าง ๆ เมื่อมันมาถึงรังสี เรม แรด คูรี , เกรย์ . . . . . . . พวกเค้า ?เหตุผลหนึ่งสำหรับเงื่อนไขที่แตกต่างกันมากคือ สหรัฐอเมริกาใช้หน่วยรังสีแบบดั้งเดิมในขณะที่ส่วนที่เหลือของโลกที่ใช้ระบบหน่วยระหว่างชาติ ( คล้ายกับสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆใช้นิ้วใช้เซนติเมตร ) ในระบบสากล เราใช้ซีเวอร์ต สีเทา เบคเคอเรล และ coulombs / กิโลกรัม ตัวอย่างเช่น ในขณะที่เราใช้ในหน่วยแบบ REM ( = 0.01 ซีเวอร์ต ) แรด ( = 0.01 สีเทา ) คูรี ( = 3.7 x 10 เบคเคอเรล ) และรังสีเอ็กซ์ ( = 2.5 x 10 - 4 coulombs / กิโลกรัม ) .เหตุผลหนึ่งสำหรับทุกประเภทที่แตกต่างกันของหน่วยจะต้องเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่จะแม่นยำและถูกต้องเมื่อเราอธิบายปฏิสัมพันธ์ของรังสีและพลังงานทิ้งแล้วเราจะรู้ผลในขนาดใหญ่ เช่น ผิวแดง หรือ ต้อกระจก หรือมะเร็งในขณะที่มีการศึกษาสัตว์ , มากของข้อมูลจะมาจากจริงมนุษย์รังสีที่ได้รับจากอุบัติเหตุและเหตุการณ์ ข้อมูลบางส่วนมาจาก คนแรกทำงานกับรังสี ใครไม่รู้อาจจะมีผลเป็นอันตรายได้ และในบางกรณีได้รับรังสีมากเกินไป บางคนป่วยหรือประสบความเสียหายรุนแรง มือของพวกเขา นอกจากนี้ ได้ติดตามการรักษาผู้ป่วยที่ได้รับรังสีรักษา การวิจัยเน้นคนสัมผัสกับจำนวนมากของรังสี โดยอุบัติเหตุ และศึกษาผลกระทบต่อสุขภาพในญี่ปุ่นผู้รอดชีวิตจากระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 และในเหมืองยูเรเนียมใต้ดินทำข้อมูลในเว็บไซต์นี้ใช้กับเด็ก ?ข้อมูลที่ได้รับเกี่ยวกับการเปิดรับรังสีในผู้ใหญ่จะใช้ยาให้เด็ก เด็กมีความไวต่อรังสีกว่าผู้ใหญ่ โดยทั่วไป เมื่อเซลล์ อวัยวะหรือเนื้อเยื่อพัฒนา พวกเขาเป็นเด็กที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบ ถ้ารังสีโต้ตอบกับพวกเขา เมื่อพิจารณาจากการสัมผัสรังสีกับเด็ก มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะชั่งน้ำหนักประโยชน์ ( วินิจฉัยอาการแขนหัก หรือไส้ติ่งอักเสบ ) กับความเสี่ยง ( มีพอรังสีเพิ่มความเสี่ยงมะเร็ง ? ) .ฉันสามารถบอกได้จากการได้รับรังสีรังสีที่ไม่ดี ?การ detemination ของรังสีที่ถูก ดี หรือ ไม่ดีมีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับเราแต่ละท่านได้รับประโยชน์ของมัน มันจะไม่ดีถ้าคุณมีแขนรังสี x-ray และมันแสดงให้เห็นว่ากระดูกไม่หัก ? หรือเป็นสิ่งดี เพราะตอนนี้คุณรู้ว่ามันเป็นเพียงเคล็ด ? เหตุผลที่คนเราได้รับรังสีจากแหล่งใด ๆที่ควรจะได้ตามความคาดหวัง กิจกรรม ที่ก่อให้เกิดรังสีจะได้รับประโยชน์บุคคลที่เปิดเผย หรือสังคมแล้วผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ และสัมผัสกับรังสีนี่คือที่สำคัญของหัวข้อที่เราได้เลือกที่จะเข้าไปดูรายละเอียดเพิ่มเติมในส่วนอื่น นอกจากนี้คุณยังสามารถไปที่ฟิสิกส์สุขภาพสังคมเว็บไซต์สำหรับแผ่นข้อมูล Q & A หน้าและรังสีซึ่งจะตัวอ่อน / ทารกจากสอบทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับรังสี ( www.hps . org / publicinformation / กิน / )ถ้าผมมี x รังสีเป็นระยะ ๆเมื่อฉันเป็นเด็ก ( แขนหัก ข้อเท้าพลิก หน้าอก x ray , และอื่น ๆ ) , ฉันต้องกังวล ?ไม่ ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับการมีความหลากหลายของขั้นตอนการวินิจฉัยด้วยการสอบ ทั้งหมดที่คุณได้รับการสัมผัสรังสีต่ำและลดปริมาณรังสีในช่วงที่เราเรียกกันว่าปลอดภัยเราจะรู้ได้อย่างไรว่า รังสีที่เราได้รับ จะไม่ก่อให้เกิดมะเร็งเราไม่สามารถทำนายได้อย่างแม่นยำว่าบุคคลใดจะได้รับโรคมะเร็งจากการสัมผัสรังสี มันชอบขึ้นรถเพื่อขับไปทำงาน เราไม่สามารถคาดเดาได้ว่าบุคคลใดจะเป็นอุบัติเหตุหรือไม่ ถ้าคนที่ขับรถให้ดี ทำสิ่งที่ถูกต้องทั้งหมด เรายังไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น รังสี มันเหมือนกัน ลดปริมาณรังสีที่ระดับ , โอกาสของการพัฒนามะเร็งหรือผลกระทบอื่น ๆสังเกตต่ำมากผู้ที่ควบคุมการฉายรังสี ?มีหลายหน่วยงานในสหรัฐอเมริกาสำหรับด้านต่างๆของการใช้รังสีและชนิดของรูป