In my view, the self is the totalit

In my view, the self is the totality of what an organism is physically, biologically, psychologically, socially, and culturally. Though it
is a unit, it is not unitary. It includes things that we know and things that we do not know, things that others know about us that we
do not realize. It includes features that we express and hide, and some that we simply don't call upon. It includes what we would
like to be as well as what we hope to never become.
LeDoux describes how the brain employs both parallel plasticity, which is learning occurring in
diverse brain systems, and convergence zones, which are regions where information from diverse
systems can be integrated. This combination explains how the self can possess a unity in diversity.
Thinking of the self as a complex neural system takes us far from common sense, and further
departures are required. A full theory of the self remains to be developed, drawing not only on
neuroscience but also on social psychology, which discusses such topics as self-regulation, selfesteem,
and cultural variations in self-concepts. In Chapter 5, I will argue that full understanding of emotions
and other aspects of the self requires attention to mechanisms that operate at four different levels,
including the molecular, psychological, and social as well as the neural. The discussion of moral responsibility
in Chapter 9 will treat persons as inherently part of their social worlds, requiring attention to social relations as
well as neural mechanisms. Claiming that minds are brains is compatible with the social character of persons
and the self.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

In my view, the self is the totality of what an organism is physically, biologically, psychologically, socially, and culturally. Though itis a unit, it is not unitary. It includes things that we know and things that we do not know, things that others know about us that wedo not realize. It includes features that we express and hide, and some that we simply don't call upon. It includes what we wouldlike to be as well as what we hope to never become.LeDoux describes how the brain employs both parallel plasticity, which is learning occurring indiverse brain systems, and convergence zones, which are regions where information from diversesystems can be integrated. This combination explains how the self can possess a unity in diversity.Thinking of the self as a complex neural system takes us far from common sense, and furtherdepartures are required. A full theory of the self remains to be developed, drawing not only onneuroscience but also on social psychology, which discusses such topics as self-regulation, selfesteem,and cultural variations in self-concepts. In Chapter 5, I will argue that full understanding of emotionsand other aspects of the self requires attention to mechanisms that operate at four different levels,including the molecular, psychological, and social as well as the neural. The discussion of moral responsibilityin Chapter 9 will treat persons as inherently part of their social worlds, requiring attention to social relations asกลไกประสาทเป็นอย่างดี ว่า จิตใจสมองจะเข้ากันได้กับลักษณะทางสังคมของคนและตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในมุมมองของฉันตัวเองเป็นจำนวนทั้งสิ้นของสิ่งที่มีชีวิตเป็นร่างกายทางชีวภาพจิตใจสังคมและวัฒนธรรม แม้ว่ามันจะเป็นหน่วยที่มันไม่ได้รวมกัน
ซึ่งจะรวมถึงสิ่งที่เรารู้และสิ่งที่เราไม่ทราบว่าสิ่งที่คนอื่นรู้เกี่ยวกับเราว่าเราไม่ได้ตระหนักถึง
มันมีคุณสมบัติที่เราแสดงและซ่อนและบางที่เราก็ไม่ได้เรียกร้องให้ ซึ่งจะรวมถึงสิ่งที่เราจะชอบที่จะเป็นเช่นเดียวกับสิ่งที่เราหวังว่าจะไม่เป็น. LeDoux อธิบายวิธีสมองพนักงานปั้นทั้งสองขนานซึ่งคือการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในระบบการทำงานของสมองที่มีความหลากหลายและโซนคอนเวอร์เจนซึ่งเป็นภูมิภาคที่ข้อมูลจากหลากหลายระบบสามารถจะบูรณาการ ชุดนี้อธิบายถึงวิธีการด้วยตนเองสามารถมีความเป็นเอกภาพในความหลากหลาย. ความคิดของตัวเองเป็นระบบประสาทที่ซับซ้อนจะพาเราห่างไกลจากความรู้สึกร่วมกันและต่อไปการออกเดินทางจะต้อง ทฤษฎีที่เต็มรูปแบบของตัวเองยังคงได้รับการพัฒนา, การวาดภาพไม่เพียง แต่ในด้านประสาทวิทยาแต่ยังเกี่ยวกับจิตวิทยาสังคมซึ่งกล่าวถึงหัวข้อต่างๆเช่นการควบคุมตนเอง selfesteem, และรูปแบบทางวัฒนธรรมในแนวความคิดตัวเอง ในบทที่ 5 ผมจะยืนยันว่าเข้าใจของอารมณ์และด้านอื่นๆ ของตัวเองต้องให้ความสนใจกับกลไกที่ทำงานที่สี่ระดับที่แตกต่างกันรวมทั้งโมเลกุลจิตใจและสังคมเช่นเดียวกับระบบประสาท การอภิปรายของความรับผิดชอบทางศีลธรรมในบทที่ 9 จะปฏิบัติต่อบุคคลที่เป็นส่วนหนึ่งของโลกโดยเนื้อแท้สังคมของพวกเขาที่ต้องให้ความสนใจกับความสัมพันธ์ทางสังคมในฐานะเดียวกับกลไกของระบบประสาท โดยอ้างว่าเป็นความคิดของสมองสามารถทำงานร่วมกับตัวละครทางสังคมของบุคคลและตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมุมมองของฉัน , ตนเองเป็นจำนวนรวมของสิ่งที่สิ่งมีชีวิตเป็นทางกายภาพ ชีวภาพ จิตใจ สังคม และวัฒนธรรม , . ถึงแม้ว่ามัน
เป็นหน่วย ไม่แบ่งออกเป็น มันมีบางอย่าง ที่เรารู้และที่เราไม่รู้ในสิ่งที่คนอื่นรู้เรา
ไม่ได้ตระหนักถึง ซึ่งจะรวมถึงคุณลักษณะที่เราแสดงและซ่อน และบางอย่างที่เราก็ไม่โทรตามมันมีสิ่งที่เราจะ
เหมือนจะเป็นสิ่งที่เราหวังว่าจะไม่กลายเป็น .
เลอดูร์อธิบายว่าสมอง มีทั้งแบบขนานพลาสติก ซึ่งเป็นการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในระบบสมอง
หลากหลาย และคอนโซน ซึ่งเป็นภูมิภาคที่ข้อมูลจากระบบที่มีความหลากหลาย
สามารถรวม ชุดนี้อธิบายว่า ตนเองสามารถมีเอกภาพในความหลากหลาย
ความคิดของตนเองเป็นระบบประสาทที่ซับซ้อนก็ทำให้เราห่างไกลจากสามัญสำนึก และขาออกเพิ่มเติม
ที่จําเป็น ทฤษฎีเต็มของตนเองยังคงที่จะพัฒนาขึ้น วาดไม่เพียง แต่ยังเกี่ยวกับ
ประสาทวิทยาศาสตร์สังคมจิตวิทยา ซึ่งกล่าวถึงในหัวข้อต่างๆ เช่น การควบคุมตนเองตนเอง
และวัฒนธรรมรูปแบบในแนวความคิดของตนเอง ในบทที่ 5 จะโต้เถียงว่า ความเข้าใจที่เต็มรูปแบบของอารมณ์