b s t r a c tThis study identifies

b s t r a c t
This study identifies a potentially effective rehabilitation technique for implementation in high erosion
areas through the use of bioindicators. This is significant given that one third of mangroves have been
cleared globally with clearing continuing at a rate of 1e2% per annum. There have been various attempts
to rehabilitate degraded mangrove forests, however the success or failure of these is mostly unclear due
to a lack of assessment. The two rehabilitation techniques assessed in this study were a basic fence
system and another more elaborate fence technique designed by the Kien Giang Biosphere Reserve
Project (KGBRP), Vietnam. The assessment was conducted by comparing vegetation and faunal communities
in rehabilitation areas to those in adjacent old-growth areas. The indicators included: tree and
understory plant diversity and density; forest cover and the density of crabs, mudskippers and gastropods.
The results show the KGBRP rehabilitation fence technique delivered tree diversity, plant diversity,
tree density and forest cover that most closely resembled old-growth areas. This suggests that the
additional protection provided by the KGBRP fence was instrumental in achieving these results. In terms
of total mudskipper, Boleophthalmus spp., Periophthalmodon spp. and ocypodid crab density, the KGBRP
rehabilitation was most similar to the old-growth areas. This similarity is thought to be related to the
comparable forest cover at these sites. The density of large crab holes was much higher in old-growth
areas than in basic or KGBRP rehabilitation areas. The disparity between large crab hole density at
KGBRP rehabilitation and old-growth areas, despite similar levels of forest cover, is thought to be linked
to the immaturity of the KGBRP rehabilitation sites. As the KGBRP rehabilitation is most similar in terms
of vegetation and faunal communities to the old-growth areas, it appears to be the most successful
rehabilitation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

bstract b s t r a c t
การศึกษาครั้งนี้ระบุเทคนิคการฟื้นฟูที่มีประสิทธิภาพสำหรับการดำเนินงานที่อาจเกิดขึ้นในการชะล้างพังทลายสูงพื้นที่ผ่านการใช้ดัชนีชี้วัด This study identifies a potentially effective rehabilitation technique for implementation in high erosion
areas through the use of bioindicators. This is significant given that one third of mangroves have been
cleared globally with clearing continuing at a rate of 1e2% per annum. There have been various attempts
to rehabilitate degraded mangrove forests, however the success or failure of these is mostly unclear due
to a lack of assessment. The two rehabilitation techniques assessed in this study were a basic fence
system and another more elaborate fence technique designed by the Kien Giang Biosphere Reserve
Project (KGBRP), Vietnam. The assessment was conducted by comparing vegetation and faunal communities
in rehabilitation areas to those in adjacent old-growth areas. The indicators included: tree and
understory plant diversity and density; forest cover and the density of crabs, mudskippers and gastropods.
The results show the KGBRP rehabilitation fence technique delivered tree diversity, plant diversity,
tree density and forest cover that most closely resembled old-growth areas. This suggests that the
additional protection provided by the KGBRP fence was instrumental in achieving these results. In terms
of total mudskipper, Boleophthalmus spp., Periophthalmodon spp. and ocypodid crab density, the KGBRP
rehabilitation was most similar to the old-growth areas. This similarity is thought to be related to the
comparable forest cover at these sites. The density of large crab holes was much higher in old-growth
areas than in basic or KGBRP rehabilitation areas. The disparity between large crab hole density at
KGBRP rehabilitation and old-growth areas, despite similar levels of forest cover, is thought to be linked
to the immaturity of the KGBRP rehabilitation sites. As the KGBRP rehabilitation is most similar in terms
of vegetation and faunal communities to the old-growth areas, it appears to be the most successful
rehabilitation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

B S T R A C T
การศึกษานี้ระบุประสิทธิภาพอาจฟื้นฟูเทคนิคสำหรับใช้งานในพื้นที่กัดเซาะ
สูงผ่านการใช้ตัวบ่งชี้ทางชีวภาพ . นี้เป็นเรื่องสำคัญ ระบุว่า 1 ใน 3 ของป่าชายเลนมี
ล้างทั่วโลก ด้วยการล้างอย่างต่อเนื่องในอัตรา 1e2 % ต่อปี มีความพยายามต่าง ๆเพื่อฟื้นฟูป่าชายเลนเสื่อมโทรม
,อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จหรือความล้มเหลวของเหล่านี้ไม่ชัดเจนเนื่องจากส่วนใหญ่
การขาดการประเมิน สองเทคนิคการประเมินสมรรถภาพ ในการศึกษานี้ได้แก่ ระบบรั้ว
พื้นฐานและซับซ้อนมากขึ้นอีกรั้วเทคนิคการออกแบบ โดยเคียนเกียง Biosphere Reserve
โครงการ ( kgbrp ) , เวียดนาม การประเมินและเปรียบเทียบพืชและ faunal ชุมชน
ในพื้นที่ฟื้นฟูให้ผู้ที่อยู่ในพื้นที่การเจริญเติบโตเก่าที่อยู่ติดกัน ตัวชี้วัด ได้แก่ ต้นไม้ และพืช understory
ความหลากหลายและความหนาแน่น ครอบคลุมพื้นที่ป่า และความหนาแน่นของปู ปลาตีน และหอย .
ผลลัพธ์แสดง kgbrp ฟื้นฟูรั้วเทคนิคมอบความหลากหลาย ความหลากหลายของพืชต้นไม้ , ต้นไม้ป่าไม้
ความหนาแน่นที่ใกล้ชิดมากที่สุดมีพื้นที่การเจริญเติบโตเก่านี้แสดงให้เห็นว่า
ป้องกันเพิ่มเติมโดย kgbrp รั้วเป็นเครื่องมือในการบรรลุ ผลลัพธ์เหล่านี้ ในแง่ของปลาตีน
รวม boleophthalmus spp . periophthalmodon spp . และความหนาแน่นของปู ocypodid , kgbrp
ฟื้นฟูใกล้เคียงที่สุดกับพื้นที่การเจริญเติบโตเก่า ความเหมือนนี้เป็นความคิดที่จะเกี่ยวข้องกับ
ครอบคลุมพื้นที่ป่าใกล้เคียงกันในเว็บไซต์เหล่านี้ความหนาแน่นของรูปูขนาดใหญ่ที่สูงมากในพื้นที่การเจริญเติบโต
เก่ามากกว่าพื้นฐาน หรือ kgbrp พื้นที่ฟื้นฟู ความแตกต่างระหว่างความหนาแน่นของรูปูขนาดใหญ่ที่
ฟื้นฟู kgbrp และพื้นที่การเจริญเติบโตเก่า แม้ระดับที่คล้ายกันของปกป่า , เป็นความคิดที่จะเชื่อมโยงกับความเป็นเด็กของ kgbrp
เพื่อฟื้นฟูพื้นที่ เป็น kgbrp ฟื้นฟูจะคล้ายกันมากที่สุดในแง่
ของพืช และชุมชน faunal ไปยังพื้นที่การเจริญเติบโตเก่า ดูจะเป็นการฟื้นฟูที่ประสบความสำเร็จ
ที่สุด