At the apex of the temple was an en

At the apex of the temple was an enormous drum, completely black in color, as if it had been dyed over and over with blood over the course of countless years.

At the bottom of the temple, next to the gigantic statue, was a stone door, half-open. A glowing light emanated out, illuminating the carvings of various ferocious creatures which decorated the door.

An archaic voice rumbled out like thunder: “If you wish to acquire my Legacy, then enter my temple!” It rang out over the sound of the screams, covering everything.

Meng Hao’s eyes flashed, and next to him, the mountain-like, fifteen-meter-long mastiff bared its razor-sharp teeth and glared about. A low growl rumbled in its throat, and a fierce look emanated from its eyes. Its huge frame, and its luxuriant, crimson fur, along with the sharp spurs which protruded from its bones, caused it to look shocking to the extreme.

Thunder rumbled in the sky, and lightning struck constantly, illuminating the land. Meng Hao’s body turned into a multicolored beam as he flew into the air, heading straight toward the ancient temple. Behind him, the mastiff let out a roar, and then followed him.

As soon as the two of them flew into the air, the outstretched hands within the sludge suddenly began to stretch out. In the blink of an eye, they had reached Meng Hao, and were about to grab him.

He let out a cold snort and slapped his bag of holding. The two wooden swords flew out, circling around him at high speed. Blood spattered out as approaching hands were immediately lopped off, before they could even get near Meng Hao.

Black blood spattered down like rain. A foul stench began to fill the air, and, in fact, this entire world. The mastiff’s body began to glow red. Not a single arm was able to touch it; they were instantly ripped into shreds.

However, even as Meng Hao and the mastiff sped along, nearly to the half-way point, a forlorn, shrill sound arose from the various faces in the ooze. The green, parasitic tentacles which grew out from them suddenly stood up on end, one by one. They transformed into countless sharp spikes which shot toward Meng Hao.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ปลายของวัดคือมีกลองขนาดใหญ่ สีดำสนิทสี เหมือนกับว่ามันมีการย้อมซ้ำ ด้วยเลือดตลอดปีนับไม่ถ้วนประตูหิน ครึ่งเปิดได้ที่ด้านล่างของวัด ติดรูปปั้นยักษ์ มีแสงเรืองแสงเล็ดลอดออกมา ส่องแสงของสิ่งมีชีวิตที่ดุร้ายต่าง ๆ ซึ่งตกแต่งประตูแกะสลักมีเสียงโบราณ rumbled ออกเช่นฟ้าร้อง: "ถ้าคุณต้องการได้รับมรดกของฉัน แล้วใส่วัดของฉัน" มันรังออกผ่านเสียงของเสียงกรีดร้อง ครอบคลุมทุกอย่างประกายตาเมงเฮา และถัดจากเขา กาแฟ เหมือนภูเขา สิบห้าเมตรยาว bared ฟันของมันคม และ glared เกี่ยวกับ ดวงต่ำที่ rumbled ในลำคอของมัน และดูดุร้ายเล็ดลอดออกมาจากตา โครงกรอบใหญ่ และความอุดมสมบูรณ์ เข้ม ขนพร้อมกับสเปอร์คมซึ่ง protruded จากกระดูก สาเหตุก็น่าตกใจที่สุดสายฟ้า rumbled ในท้องฟ้า และฟ้าหลงอย่างต่อเนื่อง แสงแผ่นดิน ร่างกายเมงเฮากลายเป็นลำแสงหลายสีในขณะที่เขาบินไปในอากาศ มุ่งหน้าตรงไปทางวัดโบราณ หลังเขา กาแฟที่ให้ออกเป็นเสียงคำราม แล้ว ตามเขาทันทีที่ทั้งสองได้บินไปในอากาศ มือ outstretched ภายในตะกอนก็เริ่มยืดออก ในพริบตา พวกเขาได้ถึงเมงเฮา และกำลังจะ คว้าเขาเขาให้ออก snort เป็นเย็น และตบถือถุงของเขา สองไม้ดาบบิน วงรอบความเร็วสูง เลือด spattered ออกใกล้มือได้ทันที lopped ก่อนที่พวกเขาอาจจะใกล้เมงเฮาเลือดดำ spattered ลงเช่นฝน เริ่มมีกลิ่นเหม็นเหม็นในอากาศ และ ในความเป็น จริง โลกนี้ทั้งหมด ร่างกายของกาแฟเริ่มที่จะเรืองแสงสีแดง ไม่มีแขนเดียวก็สามารถที่จะสัมผัสมัน นอกจากนี้พวกเขาได้ทันทีถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างไรก็ตาม แม้ในขณะที่เมงเฮาและกาแฟเร่งความเร็วตาม เกือบถึงจุดครึ่งทาง forlorn ร้องเสียงเกิดขึ้นจากด้านต่าง ๆ ในการ ooze หนวดเขียว กาฝากซึ่งงอกออกจากพวกเขาก็ลุกขึ้นยืนบนสุด หนึ่งโดยหนึ่ง พวกเขากลายเป็นแหลมคมนับไม่ถ้วนซึ่งยิงไปทางเมงเฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ปลายของวัดเป็นกลองขนาดใหญ่สมบูรณ์สีดำราวกับว่ามันได้รับการย้อมกว่าและมากกว่าด้วยเลือดในช่วงปีที่ผ่านมานับไม่ถ้วน. ที่ด้านล่างของวัดอยู่ติดกับรูปปั้นขนาดยักษ์เป็นหิน ประตูครึ่งเปิด ไฟเรืองแสงเล็ดลอดออกมาจากแสงสว่างที่แกะสลักของสิ่งมีชีวิตที่ดุร้ายต่างๆที่ตกแต่งประตู. เสียงที่โบราณครางออกมาเหมือนฟ้าร้อง: "ถ้าคุณต้องการที่จะได้รับมรดกของฉันแล้วเข้าพระวิหารของฉัน!" มันรังออกไปเสียงกรีดร้องที่ ครอบคลุมทุกอย่าง. ตาเม้งเฮาประกายและถัดจากเขาภูเขาเหมือนสุนัขพันธุ์สิบห้าเมตรยาวแยกเขี้ยวฟันที่คมกริบและจ้องเกี่ยวกับ คำรามต่ำครางในลำคอของตนและรูปลักษณ์ที่รุนแรงเล็ดลอดออกมาจากดวงตาของมัน กรอบขนาดใหญ่และอุดมสมบูรณ์ที่ทำจากขนสัตว์สีแดงเข้มของตนพร้อมกับสเปอร์สที่คมชัดซึ่งยื่นออกมาจากกระดูกของมันทำให้มันดูน่าตกใจไปมาก. ฟ้าร้องครางในท้องฟ้าและฟ้าผ่าอย่างต่อเนื่องให้แสงสว่างที่ดิน ร่างกายเม้งเฮากลายเป็นลำแสงหลากสีในขณะที่เขาบินไปในอากาศมุ่งตรงไปทางวัดโบราณ ด้านหลังของเขา Mastiff ให้ออกแผดเสียงแล้วตามเขา. ทันทีที่สองของพวกเขาบินไปในอากาศมือยื่นออกภายในตะกอนก็เริ่มที่จะยืดออก ในพริบตาที่พวกเขามาถึงเม้ง Hao และกำลังจะคว้าเขา. เขาให้ออก Snort ที่หนาวเย็นและตบกระเป๋าของเขาในการถือครอง ทั้งสองดาบไม้บินออกวงรอบเขาด้วยความเร็วสูง เลือดเปื้อนออกมาใกล้มือถูก lopped ปิดทันทีก่อนที่พวกเขายังสามารถได้รับที่อยู่ใกล้กับเม้งเฮา. เลือดสีดำเปื้อนลงมาเหมือนฝน กลิ่นเหม็นเหม็นเริ่มเติมอากาศและในความเป็นจริงทั้งโลกนี้ ร่างกาย Mastiff เริ่มเรืองแสงสีแดง ไม่ได้เป็นแขนเดียวก็สามารถที่จะสัมผัสมัน; พวกเขาถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที. อย่างไรก็ตามแม้ในขณะที่เม้ง Hao และ Mastiff เร่งพร้อมเกือบไปยังจุดที่ครึ่งทางเป็นลมๆแล้งๆเสียงโหยหวนดังออกมาจากใบหน้าที่ต่าง ๆ ในหนอง สีเขียวหนวดปรสิตที่งอกออกมาจากพวกเขาอยู่ ๆ ก็ลุกขึ้นยืนบนปลายหนึ่งโดยหนึ่ง พวกเขากลายเป็นแหลมที่คมชัดนับไม่ถ้วนซึ่งยิงไปยังเม้งเฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ปลายสุดของพระวิหารเป็นกลองขนาดใหญ่สมบูรณ์สีดํา , เป็นถ้ามันถูกย้อมไปด้วยเลือดมากกว่าหลักสูตรของหลายปีที่ .ที่ด้านล่างของวิหาร ข้างรูปปั้นขนาดมหึมา เป็นหินประตูครึ่งเปิด การเปล่งแสง ต่องออกมาพร่างแกะสลักต่างๆสิ่งมีชีวิตดุร้ายซึ่งตกแต่งประตูเสียงโบราณส่งเสียงดังเหมือนฟ้าร้อง : " ถ้าคุณต้องการที่จะได้รับมรดกของฉันแล้วเข้าสู่วิหารของฉัน ! " มันดังมากกว่าเสียงกรีดร้อง ครอบคลุมทุกอย่างเหม็ง เฮาตาประกาย และข้างๆเขา ภูเขา เช่น สิบห้าเมตร Mastiff bared คมมีดโกนฟันและก็เกี่ยวกับ คำรามต่ำในลำคอส่งเสียงดัง และดูรุนแรง emanated จากตา กรอบขนาดใหญ่และหรูหรา สีแดงเข้ม ขน พร้อมกับคมเดือยซึ่งโดยมีจากกระดูกของมัน ทำให้มันดูตกใจสุดขีดส่งเสียงดังในท้องฟ้าฟ้าร้องและฟ้าผ่าตลอดเวลา ให้ที่ดิน ร่างของเมิ่งฮ่าวกลายเป็นลำแสงหลากสีตามที่เขาล่องลอยไปในอากาศ มุ่งหน้าตรงไปสู่วิหารโบราณ หลังเขา , Mastiff ออกมาคำราม แล้วตามเขาไปทันทีที่พวกมันบินไปในอากาศ มือยื่นออกไปในตะกอนก็เริ่มขยายออกไป ในชั่วพริบตา มีถึง เมิ่งฮ่าว และคิดจะจับเขาเขาปล่อยออกมาสูดอากาศเย็นและตบเขา กระเป๋าถือ สอง ไม้ดาบบินวนรอบเขา ที่ความเร็วสูง เลือดเปื้อนออกมา เช่น ใกล้มือได้ทันที lopped ออกก่อนที่พวกเขาจะเข้าใกล้ เมิ่งฮ่าวเลือดสีดำเปื้อนลงมาเหมือนสายฝน กลิ่นเหม็นเน่าเริ่มเติมอากาศ และในความเป็นจริง โลกนี้ทั้งหมด ร่างกายของสุนัขพันธุ์หนึ่งเริ่มเรืองแสงสีแดง ไม่มีแขนก็สามารถที่จะสัมผัสมัน พวกเขาถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างไรก็ตาม แม้ในขณะที่เมิ่งฮ่าวและ Mastiff เร่งตาม เกือบถึงจุด ครึ่งทางเป็นสิ้นหวังร้องเสียงหลงเสียงลุกขึ้นจากหน้าต่าง ๆ ในเลือด . สีเขียวพยาธิหนวดที่งอกออกมาจากพวกเขาก็ยืนขึ้นแล้วหนึ่งโดยหนึ่ง พวกเขากลายเป็นคมแหลมนับไม่ถ้วนซึ่งยิงต่อ เมิ่งฮ่าว