The third dimension refers to the “

The third dimension refers to the “duty” of self-perfection and ability to uncontaminated sensual pleasures, that is, the rich development of our capabilities, intellectual, sensual and otherwise. Therefore, Marx describes the communist utopia as the negation of the division of labour in which it is possible “to hunt in the morning, fish in the afternoon, rear cattle in the evening, criticize after dinner, just as I have a mind, without ever becoming hunter, fisherman, shepherd or critic” (Marx and Engels
1940 , p. 22, MEW 3, p. 33). Later, in Capital , Marx explains realistically that the realm of freedom of self-expression begins where the realm of reproductive necessity ends (MEW 25, p. 828). But his consequence is not to give up his third ideal but to underline the importance of the productivity increases and technological progress to reduce the necessary work-hours to the possible minimum. This idea is contrary to the alleged Marxian productivity or growth mania. Marx points out that most people are reduced to some specific job or professional skills and that compensation takes place in the form of “mean, capricious, conceited, presumptuous” (Marx 1975a , p. 367, EB, p. 555) consumption and possession of goods. 22 Marx is concerned about “the sensuous appropriation of the human essence and human life … [this] should not be understood only in the sense of direct, one-sided consumption, of possession, of having”. Instead, non-possessive “human relations to the world - seeing, hearing, smelling, tasting, feeling, thinking, contemplating, sensing, wanting, acting, loving - in short, all the organs of his individuality” should be developed (Marx 1975a , p. 351, EB, p. 539). In capitalism, a different character ideal is warranted. “(Y)ou must not only be parsimonious in gratifying your immediate senses, such as eating, etc. You must also be chary of participating in affairs of general interest, showing sympathy and trust, etc., if you want to be economical and if you want to avoid being ruined by illusion” (Marx 1975a , p. 362, EB, p. 550).
Summarizing, we see that Marx tried to transcend the antinomy of idealism and materialism, that he saw basic antagonisms in all hitherto existing societies. He criticized capitalism and he had a pluralistic, three-dimensional anthropological ideal (some trade-offs between the realization of the ideals are conceivable). It should be noted that his critique of capitalism is absolutely independent of some hypotheses usually presented in combination with his ideas on commodification or alienation, notably the alleged law of absolute impoverishment, the law of the concentration of capital, etc. In the last part, we will ask in how far Marx’ criticism
is still relevant for today’s globalizing capitalism and in how far Marx’ communist credo was realist or not in the sense that a modern, complex, productive, world-wide economic system is conceivable without the bads exclusively ascribed by Marx to the existence of private property (and not for example from the division of labour, the extension of markets, the result of millions of exchange activities with unintended consequences).We will not discuss the validity of Marx’ description of historical formations or phases in detail because some major assumptions of Marx and Engels have proven to be very questionable. One problem is their stage theory where feudalism is antedated by slavery which is supposed to have been the dominant production system for example in classical Greece. It is said that slavery was the basis of the antique system of production (MEW 3, p. 23); today we know that slavery was much less important in antiquity than Marx and Engels stipulated. 23 It is also open to doubt if an Asian mode of production can be disentangled. 24 Theorists in the tradition of Marx are also skeptical if Marx is right in his description of the development of early capitalism where a phase with manufactures is followed by a phase with the factory system. 25 There is also disagreement among Marxists about the exact ways how the contradictions of an old system work out and let evolve a new system. For example, the transition from feudalism to capitalism and the accompanying contradictions can be explained by the inner contradictions of feudalism itself. But other Marxists stress the emergence of the money economy in mediaeval towns as the main driving force of changes . 26
But leaving all differences aside, the canonical fi nalversion of the Marxist theory of history, economy and society was formulated by Marx in his Preface to the Critique of Political Economy , written in 1859, where he states that “(i)n the social production of their lives men enter into relations of production which correspond to a specific stage of development of their material productive forces. The totality of these relations of production forms the economic structure of society, the real basis from which rises a legal and political superstructure, and to which correspond specific forms of social consciousness. The mode of production of material life conditions the social, political and intellectual life-process generally” (Marx 1996 , pp. 159–160, MEW 13, pp. 8–9).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิติที่สามอ้างถึง "หน้าที่" ของตนเองและการความสามารถในการดื่มความสุขกระตุ้นความรู้สึก นั่นคือ การพัฒนาความสามารถของเรา ปัญญา กระตุ้นความรู้สึก และอื่น ๆ อุดมไปด้วย ดังนั้น Marx อธิบายยูโทเปียคอมมิวนิสต์เป็นนิเสธของฝ่ายแรงงานเป็นไปได้ "ล่าในตอนเช้า ปลาในตอนบ่าย หลังควายในตอนเย็น วิพากษ์วิจารณ์หลังจากอาหารเย็น เหมือนมีใจ ไม่เคยกลายเป็น ฮันเตอร์ ชาวประมง คนเลี้ยงแกะ หรือวิจารณ์" (Marx และ Engels๒๔๘๓ p. 22 ขัง 3, p. 33) ต่อมา ในเมืองหลวง Marx อธิบายจริงว่า ขอบเขตของเสรีภาพ self-expression เริ่มที่ขอบเขตของการสืบพันธุ์สิ่งสิ้นสุด (ขัง 25, p. 828) แต่สัจจะของเขาจะไม่ให้เขาพักสาม แต่ขีดเส้นใต้ความสำคัญของการเพิ่มผลผลิตและความก้าวหน้าเทคโนโลยีการลดชั่วโมงทำงานที่จำเป็นให้น้อยที่สุดได้ ความคิดนี้ขัดกับการถูกกล่าวหา Marxian ประสิทธิภาพหรือเจริญเติบโตความบ้าคลั่งได้ Marx ชี้ให้เห็นว่า คนส่วนใหญ่จะลดลงบางงานหรือทักษะอาชีพ และให้ ค่าตอบแทนเกิดขึ้นในแบบฟอร์ม "หมายถึง capricious ถือตัว ถือดี" (ใน Marx ที่ 1975a, p. 367, EB, p. 555) ปริมาณการใช้และครอบครองสินค้า 22 Marx เป็นกังวลเกี่ยวกับ "การเมนท์บนใบจัดสรรเงินหัวใจมนุษย์และชีวิตมนุษย์... [นี้] จะไม่เข้าใจเท่านั้นในแง่ของด้านเดียว โดยตรงการใช้ ครอบครอง มี" แทน ไม่มีความเป็นเจ้า "มนุษยสัมพันธ์ไปทั่วโลก - เห็น ได้ยิน หอม ชิม รู้สึก คิด คิด ไร้สาย ต้อง ทำหน้าที่ รัก - ในระยะสั้น อวัยวะทั้งหมดของบุคลิกลักษณะของเขา" ควรพัฒนา (ใน Marx ที่ 1975a, p. 351, EB, p. 539) ในทุนนิยม อักขระที่แตกต่างเหมาะเป็น warranted "(Y) ou ไม่เพียงต้อง parsimonious ใน gratifying ทันทีจิต กิน ฯลฯ คุณต้องเป็น chary ของการมีส่วนร่วมในกิจการทั่วไปดอกเบี้ย แสดงเห็นใจ และความน่าเชื่อถือ เป็น ต้น ถ้าคุณต้องการให้ประหยัด และ ถ้าคุณต้องการหลีกเลี่ยงการเจ๊ง โดยภาพลวงตา" (ใน Marx ที่ 1975a, p. 362, EB, 550 p.)เราสรุป เห็นว่า Marx พยายาม transcend antinomy idealism และนิยมวิภาษ เขาเห็น antagonisms พื้นฐานในสังคมทั้งหมดที่มีอยู่มาจนบัดนั้น เขาวิพากษ์วิจารณ์ทุนนิยม และเขามีแบบสามมิติ pluralistic พัณฑ์เหมาะ (บางทางเลือกระหว่างการรับรู้ของอุดมคติหลากหลาย) มันควรจดบันทึกว่า เขาวิจารณ์ทุนนิยมอย่างแน่นอนขึ้นอยู่กับสมมุติฐานบางอย่างมักจะแสดงร่วมกับเขาคิด commodification หรือจำหน่าย ยวด impoverishment แน่นอนกฎหมายถูกกล่าวหา กฎหมายของความเข้มข้นของทุน ฯลฯ ในส่วนสุดท้าย เราจะถามใน Marx ไหน ' วิจารณ์is still relevant for today’s globalizing capitalism and in how far Marx’ communist credo was realist or not in the sense that a modern, complex, productive, world-wide economic system is conceivable without the bads exclusively ascribed by Marx to the existence of private property (and not for example from the division of labour, the extension of markets, the result of millions of exchange activities with unintended consequences).We will not discuss the validity of Marx’ description of historical formations or phases in detail because some major assumptions of Marx and Engels have proven to be very questionable. One problem is their stage theory where feudalism is antedated by slavery which is supposed to have been the dominant production system for example in classical Greece. It is said that slavery was the basis of the antique system of production (MEW 3, p. 23); today we know that slavery was much less important in antiquity than Marx and Engels stipulated. 23 It is also open to doubt if an Asian mode of production can be disentangled. 24 Theorists in the tradition of Marx are also skeptical if Marx is right in his description of the development of early capitalism where a phase with manufactures is followed by a phase with the factory system. 25 There is also disagreement among Marxists about the exact ways how the contradictions of an old system work out and let evolve a new system. For example, the transition from feudalism to capitalism and the accompanying contradictions can be explained by the inner contradictions of feudalism itself. But other Marxists stress the emergence of the money economy in mediaeval towns as the main driving force of changes . 26แต่ออกจากความแตกต่างกัน nalversion ไร้สายมาตรฐานของทฤษฎี Marxist ประวัติ เศรษฐกิจ และสังคมถูกกำหนด โดย Marx ในการวิจารณ์ของการเมืองเศรษฐกิจ เขียนในปี 1859 ซึ่งเขาระบุว่า Preface ของเขา " (i) n ผลิตสังคมคนชีวิตของพวกเขาเข้าสู่ความสัมพันธ์ของการผลิตซึ่งสอดคล้องระยะการพัฒนาของกองกำลังการผลิตของวัสดุ ผลของความสัมพันธ์เหล่านี้ผลิตรูปแบบโครงสร้างทางเศรษฐกิจของสังคม พื้นฐานแท้จริง จากการขึ้นโครงสร้างกฎหมาย และการเมืองส่วนบน และที่สอดคล้องรูปแบบเฉพาะของจิตสำนึกทางสังคม วิธีการผลิตของวัสดุเงื่อนไขทางสังคม การเมืองกระบวนการ และปัญญาชีวิตโดยทั่วไป" (ใน Marx ที่ 1996, 159-160 พีพีอ่าวมาหยา ขัง 13 นำ 8 – 9)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิติที่สามหมายถึง "หน้าที่" ของความสมบูรณ์แบบในตัวเองและความสามารถในการความสุขศีลธรรมโสโครกนั่นคือการพัฒนาที่อุดมไปด้วยความสามารถของเราปัญญาศีลธรรมและอื่น ๆ ดังนั้นมาร์กซ์อธิบายยูโทเปียคอมมิวนิสต์เช่นการปฏิเสธของการแบ่งแรงงานในสิ่งที่มันเป็นไปได้ที่ "เพื่อการล่าสัตว์ในตอนเช้าปลาในช่วงบ่ายหลังวัวในตอนเย็นหลังอาหารเย็นวิพากษ์วิจารณ์เช่นเดียวกับผมมีความคิดโดยไม่ต้อง ที่เคยกลายเป็นนักล่าสัตว์ชาวประมงคนเลี้ยงแกะหรือนักวิจารณ์ "(มาร์กซ์และเองเงิ
1940 พี. 22, มิว 3, p. 33) ต่อมาในเมืองหลวง, มาร์กซ์อธิบายแนบเนียนว่าขอบเขตของเสรีภาพในการแสดงออกที่จะเริ่มต้นขึ้นในดินแดนที่มีความจำเป็นในการสืบพันธุ์สิ้นสุด (MEW 25 พี. 828) แต่ผลที่ตามมาของเขาไม่ได้ที่จะให้ขึ้นเหมาะที่สามของเขา แต่จะเน้นความสำคัญของการเพิ่มขึ้นของการผลิตและความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในการลดชั่วโมงการทำงานที่จำเป็นให้น้อยที่สุดที่เป็นไปได้ ความคิดนี้เป็นตรงกันข้ามกับการผลิตมาร์กซ์ที่ถูกกล่าวหาหรือการเจริญเติบโตของความบ้าคลั่ง มาร์กซ์ชี้ให้เห็นว่าคนส่วนใหญ่จะลดลงไปบางงานที่เฉพาะเจาะจงหรือทักษะวิชาชีพและค่าตอบแทนที่เกิดขึ้นในรูปแบบของ "ค่าเฉลี่ยตามอำเภอใจ, หยิ่ง, เกรงใจ" (มาร์กซ์ 1975a พี. 367, EB พี. 555) การบริโภคและการมีไว้ในครอบครอง สินค้า 22 มาร์กซ์มีความกังวลเกี่ยวกับ "การจัดสรรเกี่ยวกับความรู้สึกของสาระสำคัญของมนุษย์และการดำรงชีวิตของมนุษย์ ... [นี้] ไม่ควรจะเข้าใจเพียง แต่ในความรู้สึกของโดยตรงบริโภคด้านเดียวของการครอบครองของที่มี" แต่ที่ไม่ได้หวง "ความสัมพันธ์ของมนุษย์กับโลก - เห็นได้ยินได้กลิ่นลิ้มรสความรู้สึกความคิดใคร่ครวญตรวจวัดที่ต้องการแสดงความรัก - ในระยะสั้นทุกอวัยวะของความแตกต่างของเขา" ควรได้รับการพัฒนา (มาร์กซ์ 1975a พี. 351, EB พี. 539) ในระบบทุนนิยมที่เหมาะสำหรับตัวละครที่แตกต่างกันคือการรับประกัน "(Y) หรือจะต้องไม่เพียง แต่จะประหยัดในเรื่องน่ายินดีที่ความรู้สึกของคุณได้ทันทีเช่นการรับประทานอาหารและอื่น ๆ นอกจากนี้คุณยังจะต้องระมัดระวังการมีส่วนร่วมในกิจการของสนใจทั่วไปแสดงความเห็นอกเห็นใจและความไว้วางใจ ฯลฯ ถ้าคุณต้องการที่จะประหยัดและ ถ้าคุณต้องการที่จะหลีกเลี่ยงการถูกทำลายโดยภาพลวงตา "(มาร์กซ์ 1975a พี. 362, EB พี. 550).
สรุปเราจะเห็นว่ามาร์กซ์พยายามที่จะก้าวข้าม antinomy ของอุดมคติและวัตถุนิยมที่เขาเห็นปรปักษ์พื้นฐานในทั้งหมดที่มีอยู่จนบัดนี้ สังคม เขาวิจารณ์ทุนนิยมและเขาก็มีหลายฝ่ายสามมิติที่เหมาะมานุษยวิทยา (บางคนไม่ชอบการค้าระหว่างสำนึกของอุดมคติจะนึกออก) มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการวิจารณ์ของระบบทุนนิยมของเขาเป็นอย่างที่เป็นอิสระจากสมมติฐานบางอย่างมักจะนำเสนอในการรวมกันกับความคิดของเขาในการเป็นสินค้าหรือการโอนสะดุดตากฎหมายที่ถูกกล่าวหาจากความยากจนแน่นอนกฎหมายของความเข้มข้นของเงินทุนอื่น ๆ ในส่วนที่ผ่านมา เราจะขอในวิธีไกลมาร์กซ์ 'วิจารณ์
ก็ยังคงเป็นที่เกี่ยวข้องกับระบบทุนนิยมโลกาภิวัตน์ในปัจจุบันและในวิธีไกลมาร์กซ์ 'ลัทธิคอมมิวนิสต์เป็นความจริงหรือไม่ในความรู้สึกที่ทันสมัยซับซ้อนผลิตระบบเศรษฐกิจทั่วโลกเป็นไปได้โดยไม่ต้องอาบน้ำเฉพาะ กำหนดโดยมาร์กซ์กับการดำรงอยู่ของทรัพย์สินส่วนตัว (และไม่ได้เช่นจากการแบ่งงานการขยายตลาดผลล้านของกิจกรรมแลกเปลี่ยนกับผลกระทบที่ไม่ได้ตั้งใจ) เราจะไม่หารือความถูกต้องของคำอธิบายมาร์กซ์ของการก่อตัวทางประวัติศาสตร์ หรือขั้นตอนในรายละเอียดเพราะบางสมมติฐานที่สำคัญของมาร์กซ์และเองเงิได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นที่น่าสงสัยมาก ปัญหาหนึ่งคือทฤษฎีเวทีของพวกเขาที่ระบบศักดินาเป็น antedated โดยการเป็นทาสซึ่งควรจะได้รับระบบการผลิตที่โดดเด่นเช่นในกรีซคลาสสิก ว่ากันว่าเป็นทาสเป็นพื้นฐานของระบบโบราณของการผลิต (MEW 3, p 23.); วันนี้เรารู้ว่าการเป็นทาสเป็นสิ่งที่สำคัญมากน้อยในสมัยโบราณกว่ามาร์กซ์และเองเงิกําหนด 23 นอกจากนี้ยังจะเปิดให้สงสัยว่าโหมดของการผลิตในเอเชียสามารถ disentangled 24 นักทฤษฎีในประเพณีของมาร์กซ์ยังไม่เชื่อถ้ามาร์กซ์ที่ถูกต้องในคำอธิบายของเขาในการพัฒนาของระบบทุนนิยมต้นที่ขั้นตอนการผลิตที่มีอยู่ตามด้วยขั้นตอนกับระบบโรงงาน 25 นอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งในหมู่ Marxists เกี่ยวกับวิธีการที่แน่นอนว่าความขัดแย้งของระบบเดิมทำงานออกและปล่อยให้มีวิวัฒนาการระบบใหม่ ยกตัวอย่างเช่นการเปลี่ยนผ่านจากระบบศักดินาทุนนิยมและความขัดแย้งที่มาพร้อมกับสามารถอธิบายได้ด้วยความขัดแย้งภายในของระบบศักดินาตัวเอง แต่อื่น ๆ Marxists ความเครียดเกิดขึ้นของเศรษฐกิจเงินในเมืองยุคกลางเป็นแรงขับเคลื่อนหลักของการเปลี่ยนแปลง 26
แต่ออกจากความแตกต่างทั้งหมดกัน nalversion Fi ที่ยอมรับของทฤษฎีมาร์กซ์ของประวัติศาสตร์เศรษฐกิจและสังคมเป็นสูตรโดยมาร์กซ์ในคำนำของเขาที่จะวิจารณ์การเมืองเศรษฐกิจที่เขียนในปี 1859 ซึ่งเขากล่าวว่า "(i) n สังคม การผลิตของคนที่ชีวิตของพวกเขาเข้าสู่ความสัมพันธ์ของการผลิตซึ่งสอดคล้องกับขั้นตอนที่เฉพาะเจาะจงของการพัฒนาของกองกำลังการผลิตวัสดุของพวกเขา จำนวนทั้งสิ้นของความสัมพันธ์เหล่านี้ของการผลิตในรูปแบบโครงสร้างทางเศรษฐกิจของสังคมจริงจากพื้นฐานซึ่งขึ้นอยู่เหนือกฎหมายและการเมืองและซึ่งสอดคล้องรูปแบบที่เฉพาะเจาะจงของจิตสำนึกต่อสังคม โหมดของการผลิตของวัสดุเงื่อนไขชีวิตสังคมการเมืองและทางปัญญาชีวิตกระบวนการโดยทั่วไป "(มาร์กซ์ 1996, pp. 159-160, มิว 13, pp. 8-9)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิติที่สามหมายถึง " หน้าที่ " ของตนเองและความสามารถในการกระตุ้นความสมบูรณ์ไม่ความสุข นั่นคือ รวย พัฒนาความสามารถของเรา สติปัญญา และความรู้สึกอย่างอื่น ดังนั้น มาร์กซ์อธิบายคอมมิวนิสต์ยูโทเปียเป็นนิเสธของฝ่ายแรงงาน ซึ่งมันเป็นไปได้ " ล่าสัตว์ในตอนเช้า , ปลาในช่วงบ่าย หลังโค ในตอนเย็นวิจารณ์หลังมื้อค่ำ ฉันมีจิตใจ โดยไม่เคยเป็นนักล่า ชาวประมงผู้เลี้ยง หรือนักวิจารณ์ " ( มาร์กซ์และเองเงิลส์
2483 , หน้า 22 , มิว 3 , หน้า 33 ) ต่อมา ในเมืองหลวง มาร์กซ์อธิบายแนบเนียนว่าขอบเขตของเสรีภาพในการแสดงออกเริ่มต้นที่ขอบเขตของความจำเป็นการสืบพันธุ์สิ้นสุด ( มิว 25 , หน้า 828 )แต่ผลของมัน ไม่ใช่ให้เหมาะสามแต่ที่ขีดเส้นใต้ความสำคัญของผลผลิตเพิ่มขึ้น และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี การลดชั่วโมงการทำงานที่จำเป็นให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ ความคิดนี้มันตรงข้ามกับที่ถูกกล่าวหาหรือ Mania ปลาชะโอนผลผลิตการเจริญเติบโตมาร์คชี้ว่าคนส่วนใหญ่จะลดลงไปบางงานที่เฉพาะเจาะจงหรือทักษะวิชาชีพและค่าตอบแทน ใช้สถานที่ในรูปแบบของ " หมายถึง เอาแต่ใจ เย่อหยิ่ง ทะนงตน " ( มาร์ค 1975a , หน้า 367 EB , หน้า 555 ) การบริโภคและครอบครองสินค้า22 มาร์กซ์เป็นกังวลเกี่ยวกับ " วิษณุความเหมาะสมของมนุษย์ สาระ และชีวิตของมนุษย์ . . . . . . . [ ] ไม่ควรเข้าใจในความรู้สึกโดยตรง ด้านการบริโภค จากการครอบครอง ของการมี " แทน ไม่หวง " มนุษย์สัมพันธ์กับโลกได้เห็น , ได้ยิน , ดม , ชิม , รู้สึก , คิด , ใคร่ครวญ sensing , ต้องการ , การแสดง , รัก - สั้นอวัยวะทั้งหมดของบุคลิกลักษณะของเขา " ควรพัฒนา ( มาร์กซ์ 1975a , หน้า 351 , EB , หน้า 539 ) ในระบบทุนนิยม ไอดีตัวละครต่าง ๆรับประกัน " ( Y ) คุณต้องไม่เพียง แต่จะตระหนี่ในพอใจความรู้สึกของคุณได้ทันที เช่น การรับประทานอาหาร ฯลฯ คุณจะต้องระมัดระวังของการมีส่วนร่วมในกิจการของความสนใจทั่วไป แสดงความเห็นอกเห็นใจและความไว้วางใจ ฯลฯถ้าคุณต้องการที่จะประหยัด และถ้าคุณต้องการที่จะหลีกเลี่ยงการถูกทำลายโดยภาพลวงตา " ( มาร์ค 1975a , หน้า 362 EB , หน้า 550 ) .
สรุปให้เราเห็นมาร์กพยายามที่จะอยู่เหนือ antinomy ของจิตนิยมและวัตถุนิยม ที่เขาเห็น antagonisms พื้นฐานนี้ที่มีอยู่ในสังคม เขาวิพากษ์วิจารณ์ทุนนิยมเขามีหลายฝ่าย ,สามมิติมานุษยวิทยาเหมาะ ( trade-offs ระหว่างการรับรู้ของอุดมการณ์ได้ ) มันควรจะสังเกตว่าคำวิจารณ์ของระบบทุนนิยมอย่างอิสระของบางสมมติฐานมักจะนำเสนอในการรวมกันกับความคิดของเขาเกี่ยวกับสินค้าหรือแปลกแยก โดยกล่าวหาว่ากฎหมายแน่นอนความแร้นแค้น กฎหมายของความเข้มข้นของทุน ฯลฯในส่วนสุดท้าย เราจะถามว่า มาร์ค ' วิจารณ์
จะยังคงเกี่ยวข้องวันนี้โลกาภิวัตน์ทุนนิยมและลัทธิคอมมิวนิสต์ มาร์กซ์ ' ไกลแค่ไหนคือความจริงหรือไม่ในความรู้สึกที่ทันสมัย , ซับซ้อน , ประสิทธิภาพ , ระบบเศรษฐกิจทั่วโลกเป็นไปได้ไม่มีแบด โดยเฉพาะหมวดโดยมาร์กซ์กับการดำรงอยู่ของทรัพย์สินส่วนตัว ( และไม่ได้ตัวอย่างจากกองแรงงานขยายตลาด , ผลของล้านของกิจกรรมแลกเปลี่ยนกับผลที่ไม่ตั้งใจ ) เราจะไม่หารือเกี่ยวกับความถูกต้องของมาร์กซ์ ' รายละเอียดของประวัติศาสตร์การก่อตัวหรือขั้นตอนในรายละเอียด เพราะบางสมมติฐานหลักของมาร์กซ์และเองเงิลส์ได้พิสูจน์ให้เป็นที่น่าสงสัยมากปัญหาหนึ่งคือ ทฤษฎีของระบบศักดินา คือเวทีที่ antedated โดยทาส ซึ่งควรจะได้รับเด่นการผลิตระบบตัวอย่างเช่นในคลาสสิกกรีก ว่ากันว่าความเป็นทาสคือพื้นฐานของระบบโบราณของการผลิต ( มิว 3 , 23 หน้า ) ; วันนี้เรารู้ว่าทาสมากน้อยสำคัญในสมัยโบราณกว่ามาร์กซ์และเองเงิลส์ระบุ .มันยังเปิดสงสัยถ้าเป็นโหมดของเอเชียในการผลิตสามารถ disentangled . 24 นักทฤษฎีในประเพณีของมาร์กซ์ยังสงสัยถ้ามาร์คอยู่ในรายละเอียดของการพัฒนาทุนนิยมระยะแรกที่เฟสกับผู้ผลิตตามด้วยขั้นตอนด้วยระบบโรงงาน25 ยังมีข้อขัดแย้งระหว่างสาธารณรัฐอินเดียเกี่ยวกับวิธีที่ถูกต้องว่า การใช้ระบบเก่าออก และให้พัฒนาเป็นระบบใหม่ ตัวอย่างเช่น การเปลี่ยนจากระบบศักดินา ทุนนิยม และประกอบกับความขัดแย้งสามารถอธิบายได้จากความขัดแย้งภายในของระบบศักดินา นั่นเองแต่มาร์กซิสท์อื่น ๆความเครียดความคับขันของเงินเศรษฐกิจในเมืองสมัยกลาง เป็นแรงผลักดันหลักของการเปลี่ยนแปลง 26
แต่ทิ้งความแตกต่างกัน , พระไตรปิฎก , nalversion ของทฤษฎีมาร์กซ์ของประวัติศาสตร์ เศรษฐกิจ และสังคม มียุทธศาสตร์ โดยมาร์กซในคำปรารภของเขาวิจารณ์การเมืองเศรษฐกิจ , เขียนใน 1859 ,ที่เค้าบอกว่า " ( I ) N การผลิตทางสังคมของชีวิตมนุษย์ป้อนเข้าไปในความสัมพันธ์ของการผลิตซึ่งสอดคล้องกับขั้นตอนที่เฉพาะเจาะจงของการพัฒนาวัสดุการผลิต กองกำลังของพวกเขา รวมของความสัมพันธ์ของการผลิตรูปแบบโครงสร้างทางเศรษฐกิจของสังคมพื้นฐานที่แท้จริง จากที่ต่างๆ มาเป็นกฎหมาย และการเมืองและที่สอดคล้องกับรูปแบบเฉพาะของจิตสำนึกทางสังคม โหมดของการผลิตวัสดุและสภาพชีวิตสังคม การเมือง และกระบวนการของชีวิตทางปัญญาโดยทั่วไป " ( Marx 1996 , pp . 159 - 160 , มิว 13 . 8 – 9 ) .