'But I don't!' Herbie's reply sound

'But I don't!' Herbie's reply sounded sympathetic.
Dr Calvin reddened, and thought wildly, 'He knows!'
'Of course I know about it, ' Herbie said in a low voice.
'You think of it all the time, so of course I know. '
Her face was hard. 'Have you -- told anyone?'
' Of course not! ' Herbie was surprised. 'No one has asked me.'
' I'm ugly, and I'm much older than he is, ' she said bitterly. ' He doesn't see me as a woman. '
' You're wrong! ' Herbie's metal hand banged the table. ' Listen to me -- '
' Why should I? You're a machine. You're not interested in me as a person. To you, I'm just an example of a peculiar human mind -- like your novels. ' Her voice was full of pain.
Herbie shook his head anxiously. 'Listen to me. I could help you. I know what Milton Ashe thinks.'
Susan Calvin was silent for a long time. Then her eyes dropped. ' Keep quiet,' she gasped.
' You'd like to know his thoughts, ' the robot said quietly. ' He loves you. '
Dr Calvin stared. ' You're mistaken! Why should he? '
' He looks deeper than the skin,' the robot explained. 'And he needs a clever woman. '
Susan Calvin's voice trembled. 'He has never shown an interest. And a young girl visited him at the factory six months ago. Young and pretty. Who was she?'
Herbie answered at once. 'I know the girl. She's his cousin. There is no love between them. '

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'แต่ไม่' ตอบของดนตรีไพเราะเห็นอกเห็นใจ ดร. Calvin บวม และคิดอย่างดุเดือด 'เขารู้''แน่นอนฉันรู้เกี่ยวกับมัน ดนตรีกล่าวว่า เสียงต่ำ' คุณคิดว่า มันตลอดเวลา ดังนั้นแน่นอนฉันรู้ว่า 'ใบหน้าของเธอเป็นเรื่องยาก 'มีคุณบอกใคร'' ไม่แน่นอน ' ดนตรีรู้สึกประหลาดใจ 'ไม่ได้ถามฉัน''ฉันน่าเกลียด และอายุมากกว่า เธอบอกว่า หนาว ' เขาไม่เห็นฉันเป็นผู้หญิง '' คุณผิด ' ของดนตรีโลหะมือกระแทกตาราง 'ฟัง--'' ทำไมฉัน คุณเครื่อง คุณไม่ได้สนใจในตัวผมเป็นคน คุณ ฉันเพียงแค่ตัวอย่างของใจมนุษย์แปลก - เช่นนิยายของคุณ ' เสียงของเธอก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเฮอร์บีส่ายศีรษะของเขาเฝ้า ' ฟังผม จะช่วยคุณ ฉันรู้ว่าความคิดของมิลตันหำถูนม.'ซูซานคาลวินได้เงียบเป็นเวลานาน ดวงตาของเธอลดลงแล้ว ทำให้เงียบ เธอ gaspedหุ่นยนต์ 'คุณต้องการทราบความคิดของเขา กล่าวว่า เงียบ ๆ ' รักคุณ 'ดร. Calvin จ้อง ' คุณกำลังเข้าใจผิด ทำไมเขา ' เขามีลักษณะลึกกว่าผิวหนัง หุ่นยนต์อธิบาย ' และเขาต้องการผู้หญิงฉลาด 'เสียงซูซานคาลวิน trembled ' เขาไม่ได้แสดงความสนใจ และเด็กสาวไปเยี่ยมเขาที่โรงงาน 6 เดือน หนุ่มสาว และสวย เธอคือใคร?' เฮอร์บีตอบพร้อมกัน ' ฉันรู้ว่าผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา มีไม่มีความรักระหว่างพวกเขา '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

' แต่ผมทำไม่ได้!' ตอบกลับ Herbie ของฟังความเห็นอกเห็นใจ.
ดร Calvin reddened และคิดลำพอง 'เขารู้!'
'แน่นอนผมรู้เกี่ยวกับมัน "Herbie พูดด้วยเสียงต่ำ.
' คุณคิดว่ามันตลอดเวลาดังนั้นแน่นอนฉันรู้ว่า '
ใบหน้าของเธอเป็นเรื่องยาก 'คุณ - บอกใคร?'
'ไม่แน่นอน! 'Herbie รู้สึกประหลาดใจ 'ไม่มีใครถามฉัน.'
'ฉันน่าเกลียดและฉันอายุมากกว่าเขา "เธอพูดอย่างขมขื่น 'เขาไม่ได้เห็นฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง '
' คุณผิด! 'มือโลหะ Herbie ของกระแทกโต๊ะ 'ฟังฉัน -'
'ทำไมฉันจึงควร? คุณกำลังเครื่อง คุณไม่ได้สนใจในตัวผมเป็นคนที่ กับคุณฉันก็เป็นเพียงตัวอย่างของจิตใจมนุษย์ที่แปลกประหลาดอัน - เหมือนนิยายของคุณ 'เสียงของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวด.
Herbie ส่ายหัวอย่างใจจดใจจ่อ 'ฟังฉัน. ฉันจะช่วยให้คุณ ฉันรู้ว่าสิ่งที่มิลตันแอชคิดว่า.
ซูซานคาลวินก็เงียบเป็นเวลานาน แล้วดวงตาของเธอลดลง 'เงียบ' เธออ้าปากค้าง.
' คุณต้องการที่จะทราบความคิดของเขา 'หุ่นยนต์ดังกล่าวอย่างเงียบ ๆ ' เขารักคุณ. '
ดร Calvin จ้อง 'คุณเข้าใจผิด! ทำไมเขาควร? '
' เขามองลึกกว่าผิวหนัง 'หุ่นยนต์อธิบาย 'และเขาต้องการผู้หญิงที่ฉลาด '
เสียงซูซานเคลวินกลัวจนตัวสั่น 'เขาไม่เคยแสดงความสนใจ และเด็กสาวไปเยี่ยมเขาที่โรงงานหกเดือนที่ผ่านมา หนุ่มสาวและสวย ใครคือเธอ? "
Herbie ตอบได้ในครั้งเดียว 'ฉันรู้ว่าผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา มีความรักระหว่างพวกเขาไม่เป็น '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แต่ฉันไม่ ! เล่นเสียงตอบกลับของขี้สงสารดร. เคลวิน reddened และคิดว่าเป็น ' เขา ' !" แน่นอนผมรู้เกี่ยวกับมัน เล่นพูดด้วยเสียงต่ำคุณคิดถึงมันตลอดเวลา ดังนั้นแน่นอนผมรู้ .ใบหน้าของเธอก็ยาก . มีคุณ . . . บอกใคร ?' ไม่ ! ' เล่นแปลกใจ . ไม่มีใครถามฉัน' ฉันน่าเกลียด ผมอายุมากกว่าเขา " เธอกล่าวอย่างขมขื่น . . . เขาไม่เห็นฉันเป็นผู้หญิง . . .' คุณผิด ! การแตกของโลหะมือกระแทกโต๊ะ . ฟังผมนะ . . . '' ทำไมต้องเป็นผม คุณเป็นเครื่องจักร คุณไม่ได้สนใจในตัวฉันเป็นคน เพื่อคุณ ผมแค่ยกตัวอย่างของจิตใจมนุษย์แปลก -- ชอบนิยายของคุณ” เสียงของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเฮอร์บี ส่ายหัวอย่างใจจดใจจ่อ . . . ฟังผมนะ ฉันสามารถช่วยคุณได้ ฉันรู้ว่ามิลตันแอชคิดว่า .ซูซานคาลวินเงียบๆมานาน แล้วสายตาของเธอลดลง’ เงียบ เธออ้าปากค้าง .คุณต้องการที่จะทราบความคิดของเขา , ' หุ่นยนต์ ' กล่าวอย่างเงียบๆ เขาชอบคุณดร. เคลวินจ้อง . คุณเข้าใจผิดแล้ว ทำไมเขา ?' เขามองลึกกว่าผิวหนัง ' หุ่นยนต์ ' อธิบาย และเขาก็ต้องการผู้หญิงที่ฉลาด .เสียงของซูซาน คาลวินสั่นสะท้าน . . . เขาไม่เคยแสดงความสนใจ และสาวไปเยี่ยมเค้าที่โรงงาน เมื่อหกเดือนก่อน สาวและสวย หล่อนเป็นใคร ?เล่นตอบไปทันที . ผมรู้จักสาว ๆ เธอเป็นญาติของเขา ไม่มีความรักระหว่างพวกเขา .