Bangladesh is considered one of the

Bangladesh is considered one of the most suitable countriesin the world for freshwater fish production because of its deltaicnature with favorable resources and agro-ecological conditions.The country is blessed with numerous water bodies includingrivers, beel (natural depressions), flood plains, lakes, ponds, ox-bowlakes, etc., which contain 260 different species of fish (Rahman,1989). However, the growth of inland capture fisheries productionhas been limited by a variety of factors including habitat loss as aresult of agricultural intensification, urbanization, environmentaldegradation, pollution, and overexploitation of resources (Beltonet al., 2011). For example, in 2001–2002, inland capture fisheries contributed 36.42% of total fish production whereas in 2012–2013,it was 28.19% (DoF, 2014). In contrast, fish supply from aquaculturehas increased rapidly in Bangladesh over the last two decades. Thistrend is similar to that in many other Asian countries, includingChina, India, Philippines, Thailand, Vietnam and Indonesia, whereaquaculture is an increasingly important source of animal proteinand contributes to the food security of millions (Ahmed and Lorica,2002; Belton et al., 2011).Currently, fish production plays an important role in the peo-ple’s daily diet, contributing 60% of national animal protein supply,representing a crucial source of micro-nutrients (DoF, 2014). More-over, it plays an important role in the economy of Bangladesh,contributing to generating livelihoods opportunities and to earningforeign currency (Haque et al., 2014). According to recent statis-tics, fish accounts for 4.37% of gross domestic product and 2.01%of export earnings (DoF, 2014). Fish are produced in a varietyof production systems, but ponds are by far the most important, accounting for more than 78% of total production in 2012–2013.
Regionally, pond aquaculture production has developed tremendously
in the north-central and south-east regions of Bangladesh,
most notably in Mymensingh and Jessore districts (DoF, 2014). This
is mainly due to access to advanced aquaculture technologies and
markets, and availability of fish seed, fish feed and other necessary
production inputs.
Like other areas of Bangladesh, rural households in Barisal
region have perennial ponds which were mainly excavated originally
as borrow pits in order to raise the level of homesteads to
avoid flooding (Rahman et al., 1992). Traditionally these sorts of
ponds were used as trap ponds for fish, with limited stocking of carp
fry, and were mainly used for subsistence consumption (Rahman
et al., 1992). However, trap pond production has reduced over the
years and the abundance of wild fish has declined. In this context,
aquaculture has increasingly compensated for the gap between fish
supply and demand in Barisal region (Fig. 1).
Barisal district is a part of the south-central region of
Bangladesh, located on the northern shore of the Bay of Bengal,
which was developed by the alluvial flow of the Kirtankhola
River (Fig. 2). Although Barisal is just 112 km away from the capital
city of Dhaka, due to the large number of rivers between these
locations, Barisal remains far away from mainstream development.
The livelihoods of a considerable proportion of rural people depend
entirely on fishing in inland open water bodies (mainly rivers and
canals) and the sea, and poverty levels are particularly high. The
EU funded ANEP (Agriculture and Nutrition Extension Project) was
implemented in Barisal district from 2012 to 2014 in order to help
increase fish production and improve household nutrition, following
an integrated aquaculture-agriculture approach. WorldFish
implemented the aquaculture component of ANEP in collaboration
with other partners. Pond dykes in Barisal are commonly used for
planting trees which provide cooking fuel, fruits, and timber for
sale. Trees on the pond dyke create shadow, which reduces sunlight
penetration to the edges of the pond and the dykes. Moreover,
these kinds of ponds are often deep and irregular in shape, making
it is difficult to harvest carp from deeper ponds during the peak
monsoon season (June–September). All of these aspects negatively
impact potential for fish and vegetable production. However, the
sunlight exposed areas of the pond water have the potential for
growing vegetables. Considering this potential, an action research
component of the project trialled an IFCAS (integrating floating
cage aquageoponics system), alongside an improved carp polyculture
system. IFCAS was designed to complement this project
intervention by ensuring an early and regular supply of fish (tilapia) and vegetables to farming households for home consumption. The
improved carp polyculture in the pond was expected to increase
pond production, nutritional benefits and income at the end of the
season when the pond is harvested completely.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศบังกลาเทศถือเป็นหนึ่งของ countriesin เหมาะสมที่สุดในโลกสำหรับการผลิตปลาเนื่องจาก deltaicnature เป็นทรัพยากรที่ดีและสภาพระบบนิเวศเกษตร ประเทศมีความสุขกับมากมายน้ำร่างกาย includingrivers เบลล์ (ทรายธรรมชาติ), ที่ราบน้ำท่วม ทะเลสาบ บ่อ bowlakes วัว ฯลฯ ซึ่งประกอบด้วย 260 สายพันธุ์ต่าง ๆ ของปลา (Rahman, 1989) อย่างไรก็ตาม การเติบโตของ productionhas ประมงจับบริเวณที่ถูกจำกัด โดยความหลากหลายของปัจจัยรวมทั้งขาดทุนอยู่อาศัยเป็น aresult ของแรงทางการเกษตร เป็น environmentaldegradation มลภาวะ และ overexploitation ของทรัพยากร (Beltonet al., 2011) ตัวอย่าง ในปี 2001 – 2002 ประมงจับบริเวณส่วน 36.42% ของปลาทั้งหมดผลิตในขณะที่ใน 2012-2013 ก็ 28.19% (กรม 2014) ในทางตรงกันข้าม ปลาจัดหาจาก aquaculturehas ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประเทศบังกลาเทศสองทศวรรษ Thistrend จะคล้ายกับในหลายประเทศในเอเชียอื่น ๆ includingChina อินเดีย ฟิลิปปินส์ ไทย เวียดนาม และอินโดนีเซีย whereaquaculture เป็นแหล่งสำคัญมากของสัตว์ proteinand รวมความปลอดภัยอาหารล้าน (Ahmed และ Lorica, 2002 Belton et al., 2011) ปัจจุบัน ผลิตปลามีบทบาทสำคัญในอาหารประจำวันในสาธารณรัฐประชาธิปไตยเปิ้ลของ สนับสนุน 60% ของโปรตีนสัตว์แห่งชาติ เป็นแหล่งสำคัญของสารอาหารไมโคร (กรม 2014) แทน ยิ่งกว่า มันมีบทบาทสำคัญในเศรษฐกิจของประเทศบังกลาเทศ เอื้อต่อ การสร้างวิถีชีวิตโอกาส และสกุล earningforeign (Haque et al., 2014) ตามล่า statis-tics ปลาบัญชี 4.37% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศและรายได้ส่งออก 2.01%of (กรม 2014) ปลาที่ผลิตในระบบการผลิต varietyof แต่บ่อสำคัญโดยไกลที่สุด บัญชีกว่า 78% ของการผลิตรวมในปี 2012-2013สมควร บ่อเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำผลิตได้มีพัฒนาอย่างในภาคเหนือกลาง และตะวัน ออกเฉียงใต้ของบังกลาเทศส่วนใหญ่ใน Mymensingh และ Jessore อำเภอ (กรม 2014) นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากถึงขั้นสูงเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และตลาด และความพร้อมของปลาเมล็ด ปลาอาหารและสิ่งจำเป็นอื่น ๆวัตถุดิบสำหรับการผลิตเช่นพื้นที่อื่น ๆ ของประเทศบังกลาเทศ ครัวเรือนชนบทใน Barisalภูมิภาคมีบ่อยืนต้นที่มีส่วนใหญ่ขุดเดิมเป็นยืมหลุมเพื่อยกระดับของ homesteads ไปหลีกเลี่ยงน้ำท่วม (Rahman et al., 1992) ประเพณีเหล่านี้เรียงลำดับของบ่อที่ใช้เป็นบ่อดักปลา ปลาคาร์ฟจำกัดเก็บสต็อกทอด และส่วนใหญ่ใช้สำหรับปริมาณการใช้ชีพ (Rahmanร้อยเอ็ด al., 1992) อย่างไรก็ตาม ดักบ่อผลิตได้ลดลงกว่าปีและอุดมสมบูรณ์ของปลาป่าปฏิเสธ ในบริบทนี้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำได้มากขึ้นชดเชยช่องว่างระหว่างปลาอุปสงค์และอุปทานในภูมิภาค Barisal (Fig. 1)ย่าน Barisal เป็นส่วนหนึ่งของภาคใต้กลางของบังคลาเทศ ตั้งอยู่บนชายฝั่งทางตอนเหนือของอ่าวเบงกซึ่งได้รับการพัฒนา โดยการไหลทรายของ Kirtankholaน้ำ (Fig. 2) แม้ว่า Barisal จะเพียง 112 กิโลเมตรห่างจากเมืองหลวงเมืองธากา เนื่องจากแม่น้ำในระหว่างนี้สถาน Barisal ยังคงห่างไกลจากหลักการพัฒนาวิถีชีวิตของสัดส่วนของคนชนบทมากขึ้นทั้งหมดในตกปลาในบริเวณน้ำร่างกาย (ส่วนใหญ่แม่น้ำ และคลอง) และซี และความยากจนระดับสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ ที่ANEP (เกษตรและโภชนาการส่วนขยายโครงการ) ได้รับเงินทุน EU ได้ดำเนินการในเขต Barisal ตั้งแต่ปี 2014 เพื่อช่วยเพิ่มปลาผลิต และปรับปรุงโภชนาการในครัวเรือน ต่อไปนี้วิธีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเกษตรรวม WorldFishดำเนินการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำส่วนประกอบของ ANEP ในความร่วมมือกับคู่ค้าอื่น ๆ บ่อ dykes ใน Barisal จะใช้สำหรับปลูกต้นไม้ที่ให้น้ำมันปรุงอาหาร ผลไม้ และไม้สำหรับขาย ต้นไม้ dyke บ่อสร้างเงา ที่ช่วยลดแสงแดดเจาะที่ขอบบ่อและ dykes นอกจากนี้บ่อต่าง ๆ เหล่านี้มักผิดปกติในรูปร่าง และลึกทำให้ยากต่อการเก็บเกี่ยวปลาคาร์ฟจากบ่อลึกในระหว่างการมรสุม (เดือนมิถุนายน – กันยายน) ทั้งในแง่ลบผลกระทบต่อศักยภาพการผลิตปลาและผัก อย่างไรก็ตาม การแสงสัมผัสพื้นที่ของน้ำมีศักยภาพในการผักเจริญเติบโต พิจารณาศักยภาพนี้ การวิจัยเชิงปฏิบัติการส่วนประกอบของ trialled โครงการอัน IFCAS (รวมน้ำกรงระบบ aquageoponics), ข้างทางมีปลาคาร์ฟปรับปรุงระบบ IFCAS ถูกออกแบบมาเพื่อเติมเต็มโครงการนี้การแทรกแซง โดยตรวจการจัดหาต้น และปกติของปลา (ปลานิล) และพืชผักการเกษตรครัวเรือนสำหรับใช้ภายในบ้าน ที่ปลาคาร์ฟปรับปรุงทางในบ่อถูกต้องเพิ่มบ่อผลิต โภชนาการ และรายได้เมื่อสิ้นสุดการฤดูกาลที่เมื่อบ่อจะเก็บเกี่ยวผลผลิตทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บังคลาเทศที่ถือเป็นหนึ่งในที่เหมาะสมที่สุด countriesin โลกสำหรับการผลิตปลาน้ำจืดเพราะ deltaicnature กับทรัพยากรที่ดีและประเทศ conditions.The เกษตรในระบบนิเวศมีความสุขกับแหล่งน้ำต่าง ๆ นานา includingrivers, ลนั่นเอง (หดหู่ธรรมชาติ) ที่ราบน้ำท่วม, ทะเลสาบ, บ่อ วัว-bowlakes เป็นต้นซึ่งมี 260 สายพันธุ์ที่แตกต่างกันของปลา (เราะห์มาน, 1989) อย่างไรก็ตามการเจริญเติบโตของการประมงน้ำจืดจับ productionhas ถูก จำกัด โดยความหลากหลายของปัจจัยรวมทั้งการสูญเสียถิ่นเป็น aresult แรงเกษตรกลายเป็นเมือง environmentaldegradation มลพิษและ overexploitation ของทรัพยากร (Beltonet al., 2011) ยกตัวอย่างเช่นใน 2001-2002, ประมงน้ำจืดมีส่วน 36.42% ของการผลิตปลารวมในขณะที่ใน 2012-2013 มันเป็น 28.19% (อานนท์ 2014) ในทางตรงกันข้ามการจัดหาปลาจาก aquaculturehas เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในบังคลาเทศในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา Thistrend คล้ายกับว่าในหลายประเทศในเอเชียอื่น ๆ includingChina อินเดีย, ฟิลิปปินส์, ไทย, เวียดนามและอินโดนีเซีย whereaquaculture เป็นแหล่งสำคัญมากขึ้นของ proteinand สัตว์ก่อให้เกิดความมั่นคงด้านอาหารของล้าน (อาเหม็ดและ Lorica 2002; et al, เบลตัน 2011) .Currently ผลิตปลามีบทบาทสำคัญในการ PEO-เปิ้ลของอาหารประจำวันของการบริจาค 60% ของอุปทานโปรตีนจากสัตว์แห่งชาติคิดเป็นแหล่งสำคัญของสารอาหารไมโคร (อานนท์ 2014) อื่น ๆ มากกว่าก็มีบทบาทสำคัญในระบบเศรษฐกิจของประเทศบังคลาเทศที่เอื้อต่อการสร้างโอกาสในการดำรงชีวิตและเพื่อ earningforeign สกุลเงิน (แฮกค์ et al., 2014) ตามสถิติที่ผ่านมา-สำบัดสำนวนบัญชีปลา 4.37% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศและ 2.01% ของรายได้การส่งออก (อานนท์ 2014) ปลาที่มีการผลิตในระบบการผลิต varietyof แต่บ่อไกลโดยที่สำคัญที่สุดคิดเป็นสัดส่วนมากกว่า 78% ของการผลิตรวมใน 2012-2013. ในระดับภูมิภาคการผลิตเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำบ่อได้มีการพัฒนาอย่างมากในภาคเหนือภาคกลางและภาคตะวันออกเฉียงใต้บังคลาเทศที่โดดเด่นที่สุดในเขต Mymensingh และเจสโซเร (อานนท์ 2014) นี้เป็นหลักเนื่องจากการเข้าถึงเทคโนโลยีเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่ทันสมัยและการตลาดและความพร้อมของเมล็ดพันธุ์ปลาอาหารปลาและอื่นๆ ที่จำเป็นปัจจัยการผลิต. เช่นเดียวกับพื้นที่อื่น ๆ ของประเทศบังคลาเทศครัวเรือนในชนบทใน Barisal ภูมิภาคมีบ่อไม้ยืนต้นที่มีการขุดพบส่วนใหญ่เดิมเป็นยืมหลุมในเพื่อที่จะยกระดับของโรงนาเพื่อหลีกเลี่ยงน้ำท่วม (เราะห์มาน et al., 1992) ประเพณีแปลก ๆ เหล่านี้บ่อถูกนำมาใช้เป็นบ่อดักปลาที่มีการปล่อยจำกัด ของปลาคาร์พทอดและถูกนำมาใช้เป็นหลักในการดำรงชีวิตการบริโภค(เราะห์มานet al., 1992) อย่างไรก็ตามการผลิตบ่อดักได้ลดลงกว่าปีที่ผ่านมาและความอุดมสมบูรณ์ของปลาป่าได้ลดลง ในบริบทนี้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำได้รับการชดเชยมากขึ้นสำหรับช่องว่างระหว่างปลาอุปสงค์และอุปทานในภูมิภาคBarisal (รูปที่ 1).. อำเภอ Barisal เป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคภาคใต้ภาคกลางของประเทศบังคลาเทศที่ตั้งอยู่บนชายฝั่งทางตอนเหนือของอ่าวเบงกอลซึ่งได้รับการพัฒนาโดยการไหลของลุ่มน้ำ Kirtankhola แม่น้ำ (รูปที่. 2) แม้ว่า Barisal เป็นเพียง 112 กิโลเมตรห่างจากเมืองหลวงเมืองธากาเนื่องจากการจำนวนมากของแม่น้ำระหว่างทั้งสถานที่Barisal ยังคงห่างไกลจากการพัฒนากระแสหลัก. วิถีชีวิตของสัดส่วนที่มากของคนในชนบทขึ้นอยู่ทั้งหมดในการตกปลาในน้ำเปิดน้ำจืดร่างกาย (ส่วนใหญ่แม่น้ำและคลอง) และทะเลและระดับความยากจนสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สหภาพยุโรปได้รับการสนับสนุน ANEP (เกษตรและโภชนาการโครงการส่วนต่อขยาย) ถูกนำมาใช้ในอำเภอBarisal 2012-2014 เพื่อที่จะช่วยเพิ่มการผลิตปลาและปรับปรุงโภชนาการของใช้ในครัวเรือนต่อไปนี้เป็นวิธีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบบูรณาการการเกษตร WorldFish ดำเนินการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำขององค์ประกอบ ANEP ในการทำงานร่วมกันกับคู่ค้าอื่นๆ เลสเบี้ยนในบ่อ Barisal มักใช้สำหรับการปลูกต้นไม้ที่ให้การปรุงอาหารน้ำมันเชื้อเพลิงผลไม้และไม้สำหรับขาย ต้นไม้บนคันบ่อสร้างร่มเงาซึ่งจะช่วยลดแสงแดดเจาะขอบบ่อและเลสเบี้ยนที่ นอกจากนี้ประเภทนี้มักจะเป็นบ่อลึกและที่ผิดปกติในรูปทรงที่ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะเก็บเกี่ยวปลาคาร์พจากบ่อลึกสูงสุดในช่วงฤดูมรสุม(มิถุนายนกันยายน) ทุกด้านเหล่านี้ในเชิงลบส่งผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นสำหรับปลาและการผลิตพืชผัก อย่างไรก็ตามบริเวณที่สัมผัสแสงแดดน้ำบ่อที่มีศักยภาพสำหรับการปลูกผัก พิจารณาศักยภาพการวิจัยการดำเนินการส่วนหนึ่งของโครงการ trialled IFCAS (การบูรณาการลอยกรงระบบaquageoponics) ควบคู่ไปกับปลาคาร์พที่ดีขึ้น polyculture ระบบ IFCAS ได้รับการออกแบบมาเพื่อเติมเต็มโครงการนี้การแทรกแซงโดยมั่นใจอุปทานในช่วงต้นและปกติของปลา(ปลานิล) และผักให้กับผู้ประกอบการเลี้ยงเพื่อการบริโภคที่บ้าน polyculture ปลาคาร์พที่ดีขึ้นในบ่อที่คาดว่าจะเพิ่มการผลิตบ่อสิทธิประโยชน์ทางโภชนาการและรายได้ในตอนท้ายของฤดูกาลเมื่อบ่อจะมีการเก็บเกี่ยวอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บังคลาเทศเป็นหนึ่งในที่เหมาะสมที่สุด countriesin โลกผลิตปลาเพราะ deltaicnature กับทรัพยากรที่ดีและสภาพทางนิเวศวิทยาเกษตร ประเทศได้รับความสุขกับ includingrivers น้ำมากมาย บีล ( ทะเลธรรมชาติ ) , น้ำท่วมที่ราบ , ทะเลสาบ , บ่อ , วัว bowlakes ฯลฯ ซึ่งมี 260 ชนิดที่แตกต่างกันของปลา ( Rahman , 1989 ) อย่างไรก็ตามการเติบโตของแหล่งประมง productionhas จับถูก จำกัด โดยหลายปัจจัยรวมทั้งการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยทำให้เกิดแรงของเกษตร ความเป็นเมือง environmentaldegradation มลพิษ และการเอาเปรียบของทรัพยากร ( beltonet al . , 2011 ) ตัวอย่างเช่น ในปี 2001 และ 2002 แหล่งจับประมงมีส่วนร่วม 36.42 % ของการผลิตทั้งหมด ส่วนปลาใน 2012 – 2013 มันคือ 2819 % ( DOF 2014 ) ในทางตรงกันข้ามจัดหาปลาจาก aquaculturehas เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในบังคลาเทศในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา thistrend คล้ายกับในหลายประเทศในเอเชียอื่น ๆ includingchina อินเดีย ฟิลิปปินส์ ไทย เวียดนาม และอินโดนีเซีย whereaquaculture เป็นแหล่งที่สำคัญมากขึ้นของสัตว์ proteinand จัดสรรเพื่อความมั่นคงทางอาหารของล้าน ( Ahmed และลอริกา , 2002 ;เบลตัน et al . , 2011 ) ในปัจจุบัน การผลิตปลามีบทบาทสำคัญใน PEO PLE อยู่ทุกวัน อาหาร และ 60% ของจัดหาโปรตีนจากสัตว์แห่งชาติ ซึ่งเป็นแหล่งสำคัญของสารอาหารขนาดเล็ก ( DOF 2014 ) มากกว่า มันมีบทบาทสำคัญในระบบเศรษฐกิจของประเทศ ให้เกิดการสร้างโอกาสและ earningforeign แลกเปลี่ยนเงิน ( Haque et al . , 2010 )ตามที่ล่าสุด statis tics บัญชีปลา 4.37 % ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ และร้อยละ 2.01 ของรายได้จากการส่งออก ( DOF 2014 ) ปลาที่ผลิตใน varietyof ระบบการผลิต แต่บ่อได้โดยไกลที่สำคัญที่สุด , การบัญชีกว่า 78 % ของปริมาณการผลิตในปี 2012 - 2013 .
ในภูมิภาค การผลิต การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำบ่อ
มีการพัฒนาขึ้นเป็นอย่างมากในพื้นที่ภาคเหนือ ภาคกลาง และตะวันออกเฉียงใต้ของบังคลาเทศ
โดดเด่นที่สุดใน Mymensingh Jessore เขต ( DOF และ ปี 2014 ) นี้
เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการเข้าถึงเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำขั้นสูงและ
ตลาดและความพร้อมของพันธุ์ปลา เลี้ยงปลา และปัจจัยการผลิตที่จำเป็นอื่น ๆ
.
เหมือนพื้นที่อื่น ๆของบังคลาเทศ ครัวเรือนในชนบท
บาริซาลซึ่งส่วนใหญ่เป็นไม้ยืนต้น พื้นที่มีบ่อเดิมเป็นบ่อขุด
ยืมเพื่อเพิ่มระดับของโรงนา

หลีกเลี่ยงน้ำท่วม ( Rahman et al . , 1992 ) ผ้าเหล่านี้ประเภทของ
บ่อถูกใช้เป็นกับดัก บ่อปลา กับถุงน่องจำกัดของปลาคาร์พ
ทอด และส่วนใหญ่จะใช้เพื่อการบริโภคยังชีพ ( Rahman
et al . , 1992 ) อย่างไรก็ตาม การผลิตที่ลดลงกว่า
บ่อดักปี และความอุดมสมบูรณ์ของปลาป่าได้ปฏิเสธ ในบริบทนี้
เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำได้มากขึ้นชดเชยช่องว่างระหว่างอุปทานและอุปสงค์ในภูมิภาคปลา
บาริซาล ( รูปที่ 1 ) .
บาริซาลเขต เป็นส่วนหนึ่งของเขตใต้ของ
บังคลาเทศ ตั้งอยู่บนชายฝั่งทางตอนเหนือของอ่าวเบงกอล
ซึ่งพัฒนาโดยการไหลของ kirtankhola
ทรายแม่น้ำ ( รูปที่ 2 )แม้ว่าบาริซาลแค่ 112 กม. และห่างจากเมืองธากาเมืองหลวง
เนื่องจากจำนวนมากของแม่น้ำระหว่างสถานที่เหล่านี้
, บาริซาลยังคงห่างไกลจากการพัฒนากระแสหลัก .
วิถีชีวิตของสัดส่วนมากของประชาชนขึ้นอยู่กับ
ทั้งหมดในการประมงในแหล่งน้ำเปิด ( ทะเลแม่น้ำและคลองส่วนใหญ่
) และ ทะเล และปัญหาความยากจน จะยิ่งสูง
สหภาพยุโรปสนับสนุน anep ( เกษตรและโครงการส่งเสริมโภชนาการ ) คือ
ดำเนินการในตำบลจากบาริซาล 2012 2014 เพื่อช่วยเพิ่มการผลิตและปรับปรุงโภชนาการปลา

ในครัวเรือน ตามแบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การเกษตร การ worldfish
ดำเนินการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นส่วนประกอบของ anep ความร่วมมือ
กับคู่ค้าอื่น ๆ เลสเบี้ยนในบ่อปกติใช้
บาริซาลการปลูกต้นไม้ที่ให้เชื้อเพลิง อาหาร ผลไม้ และไม้
ขาย ต้นไม้ในบ่อคันสร้างเงา ซึ่งลดการเจาะแสงแดด
ถึงขอบบ่อและเลสเบี้ยน . โดย
เหล่านี้ชนิดของบ่อมักจะลึกและผิดปกติในรูปร่าง ทำให้
มันเป็นเรื่องยากที่จะเก็บเกี่ยวปลาคาร์พจากบ่อลึก ในช่วงฤดูมรสุม ( มิถุนายน–กันยายน
) ทั้งหมดของลักษณะเหล่านี้ส่ง
ผลกระทบสำหรับปลาและการผลิตผัก อย่างไรก็ตาม
แสงแดดพื้นที่สัมผัสของน้ำในบ่อเลี้ยงมีศักยภาพสำหรับ
ปลูกผัก พิจารณาศักยภาพนี้ เป็นวิจัยปฏิบัติการ
ส่วนประกอบของโครงการ trialled เป็น ifcas ( รวมกรงลอย
aquageoponics ระบบ ควบคู่ไปกับการปรับปรุงระบบ polyculture
ปลาคาร์พ . ifcas ถูกออกแบบมาเพื่อเสริมโครงการนี้
การแทรกแซงโดยมั่นใจต้นและอุปทานปกติของปลา ( ปลานิล ) และผักที่จะทำการเกษตรครัวเรือนเพื่อบริโภคในบ้าน
ปรับปรุง polyculture ปลาคาร์พในบ่อคาดว่าจะเพิ่มขึ้น
การผลิตบ่อ , ประโยชน์ทางโภชนาการและรายได้ที่ส่วนท้ายของฤดูกาลเก็บเกี่ยว
เมื่อสระทั้งหมด