2. Materials and methods2.1. Study

2. Materials and methods
2.1. Study area
The study area included the coastal mangrove areas in
Bangladesh, India, Pakistan, and Sri Lanka (Fig. 1). Three case study
sites are located in Indus Delta (Pakistan), Goa (India), and the
Sundarbans (Bangladesh and India) (Fig. 1).
Within each country, mangroves are located in coastal pockets.
Mangroves in Sri Lanka are restricted to estuaries along the coasts,
the extent of which ranges from 6000e7000 ha. The largest
mangrove patches are found in the Puttalam Lagoon-Dutch Bay-
Portugal Bay complex, Batticaloa, and Trincomalee. Dominant
mangrove species are Rhizophora, Avicennia, Bruguiera and Acanthus
species.
In Pakistan, approximately 95% (w935,00 ha.) of mangroves are
concentrated in the Indus Deltaic swamps of the Sindh Province
along the Arabian seas coastline. Other major areas are.
Sandspit, Sonmiani(Miani Hor), Kalmat Khor, and Jiwani (Gwader).
Avicennia marina is the dominant species together with Ceriops
roxburghiana (Rhizophora family), Aegicerias corniculata (Myrinaceal
family), Rhizophore mucronata and Ceriops tagal
India has 4500 square kilometers of mangrove, the majority
(60%) is found on the east coast compared to only 14% along the
west coast due to the availability of nutrient rich deltas and suitable
terrain in the east coast. The remaining 26% are found in the
Andaman and Nicobar Islands. West Bengal has the largest area of
mangroves followed by Gujarat and Andaman and Nicobar. The east
coast including West Bangal and Andaman and Nicobar has higher
species diversity compared to the west coast. Three species, Sonneratia
caseolaris, Sueda fruticosa, and Urochondra setulosa are
indigenous to the west coast.
Mangroves in Bangladesh are well protected in “reserved forests”
located in the Sundarbans, the Chittagong region in the
southeast and the Modhupur tracts in the north-central region.
These mangrove forests are also found in Cox’s Bazar and the
Noakhali coastal belt. The total mangrove area is an estimated 6300
square kilometers. Out of 12e13 mangrove species found in
Bangladesh, species such as sundri (Heritiera minor) and gewa
(Excoecaria agallocha) are most predominant.
The forests are changing due to distinctive reason in some
location including sea salt extraction in the Indus Delta in Pakistan,
over-harvesting of fruits in Sundarbans, and garbage disposal in
Mumbai, India. Conversely, mangrove areas are increasing because
of aggradation, plantation efforts, and natural regrowth. Regrowth
is happening as a result of protection of existing mangrove areas.
Three case study sites were selected because they are representative
samples of South Asian mangroves. Each site also exhibits
their own uniqueness, which is of genuine interest to researchers.
In addition, our research team had access to local scale data and
information for these three sites. These case studies allow in-depth
analysis of mangrove forest distribution and dynamics at a local
scale which may be useful for management intervention. Brief
descriptions of each site are provided below.
2.1.1. Indus Delta, Pakistan
Within the intertidal zone of Pakistan, the Indus Delta harbors
the second largest mangrove ecosystem in the subtropics. The
coastal climate of Pakistan is a typical arid subtropical climate with
a mean annual rainfall of 100e200 mm. The Indus Delta which
occupies approximately 600,000 ha extending from Korangi Creek
in the north to Sir Creek in the South. The area has 17 major creeks,
numerous minor creeks and extensive mudflats (Amjad and Jusoff,
2007). The Indus delta constitutes 95% of total mangrove forest
found in Pakistan and is an important stopover for migratory birds
from Siberia. The survival of mangrove forests is largely associated
with perennial fresh water and sediment supplies from the River
Indus that flows through the delta before reaching the Arabian Sea.
The Indus Delta mangroves provide important ecosystem services
including; habitat and breeding ground for economically important
marine life and migratory birds; protect coastline and sea ports
from erosion and siltation; meet fuel wood and fodder requirements
of local communities, act as natural physical barrier to
cyclones and typhoons and provide livelihood to a coastal population
of more than 100,000 people.
2.1.2. Goa, India
The Mandovi e Zuari estuarine complex selected for the study is
located in the state of Goa along the central western coast of India.
The Mandovi River originates in the Western Ghats, entering Goa
from the north via the Sattarisub-district, eventually pouring into
the Arabian Sea. The Zuari River, the largest river of Goa, originates
in Hemad-Barshem also in theWestern Ghats. The Cumbarjua canal
(15 km) links the two river channels of Mandovi and Zuari, forming
an estuarine complex which supports a substantial mangrove
extent. In order to study the mangrove distribution, it was imperative
to include the associated physical aspects, especially in the
case of our study region as both rivers intrude deep into the
Western Ghats. Hence, an overlay analysis was done by taking into
consideration all the appropriate physical factors to demarcate the
boundary of the study region.
2.1.3. Sundarbans, Bangladesh and India
The Sundarbans mangrove spans the border between
Bangladesh and India, extending from the Hooghly River in India to
the Baleswar River in Bangladesh (Fig.1). The forest lies on the delta
of the Ganges, Brahmaputra, and Meghna Rivers on the Bay of
Bengal. The area is intersected by a complex network of tidal waterways
or channels, mudflats, and dense man-grove forests. The
Sundarbans offers coastal bio-protection to millions of people in
Bangladesh and India. The forests are located in a zone of cyclonic
storms and tidal bores that originate in the Bay of Bengal and
periodically strike the coastal areas. At the beginning of the colonial
era (1757) in India, the Sundarbans mangrove forest occupied
approximately twice its current extent (Islam et al., 1997).
Currently, the Sundarbans covers approximately 1000,000 ha, 40%
of which is in India and the rest is in Bangladesh (WCMC, 2005).
2.2. Data and methods
Various types of remotely sensed satellite data have been used
for mapping and monitoring of mangroves at local, regional, and
global scales. For large-scale studies, freely available Landsat scale
(30 m) satellite datawas found to be suitable (Giri and Muhlhausen,
2008). Coarse resolution satellite data such as MODIS and AVHRR is
not suitable for mangrove studies because mangroves are typically
found in small patches and in narrow strips along rivers. Currently,
very high resolution satellite data such as QuickBird, IKONOS are
cost prohibitive and full coverage covering the entire region is not
currently available (Giri et al., 2011a). For this assessment, we used
Landsat ETM þ satellite data acquired from January to December of
2012 and 2000.
Level-one-terrain corrected product (L1T) Landsat 7 data were
obtained from USGS EROS (http://eros.usgs.gov/). The use of multitemporal
satellite data at a regional scale poses a number of
challenges: geometric correction error, noise arising from atmospheric
effects and changing illumination geometry, and instrument
errors (Homer et al., 2004). Such errors are likely to introduce
biases or noise into mangrove forest classification and change

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วัสดุและวิธีการ2.1 การศึกษาพื้นที่พื้นที่การศึกษารวมอยู่ในพื้นที่ป่าชายเลนชายฝั่งทะเลในประเทศบังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน และศรีลังกา (Fig. 1) 3 กรณีศึกษาอเมริกาอยู่ในเอยูรเวเดลต้า (ปากีสถาน), กัว (อินเดีย), และซันดาร์บันส์ (บังกลาเทศและอินเดีย) (Fig. 1)ภายในแต่ละประเทศ โกรฟส์จะอยู่ในกระเป๋าชายฝั่งโกรฟส์ในศรีลังกาถูกจำกัดบริเวณปากแม่น้ำตามชายขอบเขตของช่วงจาก 6000e7000 ฮา ใหญ่ที่สุดพบป่าชายเลนปะในการ Puttalam ดัตช์ลากูนเบย์-อ่าวโปรตุเกสคอมเพล็กซ์ บัตติคาลัว กทรินโคมาลี หลักป่าชายเลนชนิดคือ โกงกางใบ Avicennia ถั่วดำถั่วขาว และ Acanthusสายพันธ์ในปากีสถาน ประมาณ 95% (w935, 00 ฮา.) โกรฟส์เป็นในหนองน้ำเอยูรเว Deltaic จังหวัด Sindhตามชายฝั่งทะเลอาหรับ พื้นที่สำคัญอื่น ๆ ได้Sandspit, Sonmiani (หอ Miani), คอ Kalmat และ Jiwani (Gwader)Avicennia marina เป็นพันธุ์หลักกับ CeriopsAegicerias corniculata (Myrinaceal, roxburghiana (โกงกางใบครอบครัว)แฟมิลี่), Rhizophore mucronata Ceriops tagal และอินเดียมี 4500 ตารางกิโลเมตรของป่าชายเลน ส่วนใหญ่(60%) พบในชายฝั่งตะวันออกเมื่อเทียบกับเพียง 14% ตามฝั่งตะวันตกเนื่องจากความ deltas ที่อุดมไปด้วยธาตุอาหาร และเหมาะสมภูมิประเทศในฝั่งตะวันออก 26% ที่เหลืออยู่ในการอันดามันและหมู่เกาะนิโคบาร์ เบงกอลตะวันตกมีพื้นที่ใหญ่ที่สุดของโกรฟส์ตามรัฐคุชราต และอันดามัน และนิโคบาร์ ทิศตะวันออกชายฝั่งรวมทั้งตะวันตก Bangal อันดามัน และนิโคบาร์มีสูงเมื่อเทียบกับฝั่งตะวันตกหลากหลายชนิด สามสายพันธุ์ Sonneratiacaseolaris, Sueda fruticosa และ Urochondra setulosaพื้นเมืองชายฝั่งตะวันตกโกรฟส์ในบังกลาเทศปกใน "ป่าสงวน"ในซันดาร์บันส์ ภูมิภาคจิตตะกองในการรามิด Modhupur ในภาคเหนือกลางและตะวันออกเฉียงใต้ป่าชายเลนเหล่านี้จะพบใน Bazar ค็อกซ์และในแถบชายฝั่งทะเล Noakhali พื้นที่ป่าชายเลนรวมเป็น 6300 การประเมินตารางกิโลเมตร จาก 12e13 ป่าชายเลนชนิดพบในประเทศบังกลาเทศ พันธุ์เช่น sundri (Heritiera รอง) และ gewa(Excoecaria agallocha) เป็นกันมากที่สุดป่าจะเปลี่ยนแปลงเนื่องจากสาเหตุที่โดดเด่นในบางสถานที่ตั้งรวมทั้งการสกัดเกลือทะเลในเดลต้าเอยูรเวในปากีสถานเก็บเกี่ยวของผลไม้ในซันดาร์บันส์ และกำจัดขยะมูลฝอยในมากเกินไปมุมไบ อินเดีย ในทางกลับกัน มีการเพิ่มพื้นที่ป่าชายเลนเนื่องจากaggradation ความพยายามไร่ และธรรมชาตินั้น ปลูกเกิดขึ้นจากการคุ้มครองพื้นที่ป่าชายเลนที่มีอยู่เลือก 3 กรณีศึกษาอเมริกา เพราะพวกเขาเป็นตัวแทนตัวอย่างของโกรฟส์เอเชียใต้ นอกจากนี้ยังจัดแสดงแต่ละไซต์ตนเองไม่ซ้ำกัน ซึ่งเป็นนักวิจัยของแท้สนใจนอกจากนี้ ทีมวิจัยได้เข้าถึงข้อมูลระดับท้องถิ่น และข้อมูลสำหรับเว็บไซต์เหล่านี้สาม กรณีศึกษาเหล่านี้อนุญาตให้ชมวิเคราะห์การกระจายของป่าชายเลนและ dynamics ที่เฉพาะมาตราส่วนซึ่งอาจเป็นประโยชน์สำหรับการบริหารจัดการ โดยย่อคำอธิบายของแต่ละไซต์มีให้ด้านล่าง2.1.1. เอยูรเวเดลต้า ปากีสถานภายใน intertidal โซนปากีสถาน แผ่นดินใหญ่เดลตาเอยูรเวระบบนิเวศป่าชายเลนที่สองที่ใหญ่ที่สุดในระดับ ที่ภูมิอากาศแบบแห้งแล้งทั่วไปกับมีอากาศชายฝั่งของประเทศปากีสถานมีฝนเฉลี่ยประจำปี 100e200 มม. เดลตาเอยูรเวซึ่งใช้ประมาณ 600000 ฮา ขยายจากครี Korangiเหนือการเซอร์ Creek ในภาคใต้ บริเวณมีลำธารใหญ่ 17ลำธารน้อยจำนวนมากและอนุบาลสัตว์น้ำมากมาย (Amjad และ Jusoff2007) . เดลต้าเอยูรเวถือ 95% ของป่าชายเลนทั้งหมดพบในประเทศปากีสถาน และเป็นเอกลักษณ์สำคัญสำหรับนกอพยพจากไซบีเรีย ความอยู่รอดของป่าชายเลนเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องยืนต้นน้ำและตะกอนวัสดุจากแม่น้ำเอยูรเวที่ไหลผ่านการเดลต้าก่อนถึงทะเลอาหรับระบบนิเวศที่สำคัญบริการย่างเดลตาเอยูรเวรวมถึง อยู่อาศัยและสถานเพาะเลี้ยงอย่างสำคัญสัตว์น้ำและนกอพยพ ป้องกันชายฝั่งและทะเลพอร์ตจากการกัดเซาะและ siltation ตอบสนองความต้องการอาหารสัตว์และไม้เชื้อเพลิงของชุมชนท้องถิ่น การทำหน้าที่เป็นอุปสรรคทางกายภาพตามธรรมชาติไซโคลนและไต้ฝุ่น และดำรงชีวิตให้ประชากรชายฝั่งมากกว่า 100000 คน2.1.2. กัว อินเดียMandovi e Zuari ขีดคอมเพล็กซ์สำหรับการศึกษานี้ตั้งอยู่ในรัฐกัวตามกลางตะวันตกชายฝั่งของอินเดียต้นกำเนิดแม่น้ำ Mandovi ในแห่งตะวันตก ใส่กัวจากทิศเหนือผ่านเขต Sattarisub ในที่สุดเทลงในทะเลอาหรับ ต้นกำเนิดของแม่น้ำ Zuari ใหญ่ที่สุดแม่น้ำของกัวใน Hemad-Barshem นอกจากนี้ใน theWestern แห่ง คลอง Cumbarjuaช่องสองแม่น้ำ Mandovi และ Zuari การขึ้นรูปการเชื่อมโยง (15 กม.)คอมเพล็กซ์ปากแม่น้ำซึ่งสนับสนุนป่าชายเลนที่พบขอบเขตการ เพื่อศึกษาการกระจายของป่าชายเลน มันเป็นความจำเป็นการรวมการเชื่อมโยงทางกายภาพด้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการกรณีภาคการศึกษาของเราเป็นแม่น้ำที่ทั้งสองบุกรุกลึกเข้าไปในตัวเวสเทิร์นแห่ง ดังนั้น จึง ทำการวิเคราะห์แบบซ้อนทับ โดยคำนึงพิจารณาปัจจัยทางกายภาพที่เหมาะสมทั้งหมดปักปันขอบเขตของพื้นที่ศึกษา2.1.3. ซันดาร์บันส์ บังกลาเทศ และอินเดียป่าชายเลนซันดาร์บันส์ครอบคลุมระหว่างประเทศบังกลาเทศและอินเดีย ขยายจาก Hooghly แม่น้ำในอินเดียเพื่อแม่น้ำ Baleswar ในประเทศบังคลาเทศ (ภาพ) ป่าอยู่ในการคงคา Brahmaputra และแม่ น้ำ Meghna ในอ่าวของเบงกอล พื้นที่เป็นระดับ โดยเครือข่ายที่ซับซ้อนของการบ้านหน้าหรือช่อง อนุบาลสัตว์น้ำ และป่าโกรฟคนหนาแน่น ที่ซันดาร์บันส์มีชีวภาพป้องกันชายฝั่งทะเลนับล้านคนประเทศบังกลาเทศและอินเดีย ป่าจะอยู่ในโซนของ cyclonicbores บ่าที่เกิดในอ่าวเบงกอลและพายุ และเป็นระยะ ๆ ตีพื้นที่ชายฝั่งทะเล ต้นแบบโคโลเนียลยุค (1757) ในอินเดีย ป่าชายเลนซันดาร์บันส์ที่ครอบครองประมาณสองเท่าของปัจจุบันขอบเขต (อิสลามและ al., 1997)ปัจจุบัน ซันดาร์บันส์ครอบคลุมประมาณ 1000,000 ฮา 40%ซึ่งมีอยู่ใน อินเดียและส่วนเหลืออยู่ในบังกลาเทศ (WCMC, 2005)2.2 ข้อมูลและวิธีการการใช้ข้อมูลจากระยะไกลทรงดาวเทียมชนิดต่าง ๆการแม็ป และตรวจสอบโกรฟส์ที่ท้อง ภูมิภาค และระดับสากล ศึกษาขนาดใหญ่ ขนาด Landsat มีอิสระdatawas ดาวเทียม (30 เมตร) ที่พบจะ เหมาะ (บานและ Muhlhausen2008) . ความหยาบละเอียดข้อมูลดาวเทียม MODIS และ AVHRRไม่เหมาะสำหรับศึกษาป่าชายเลนเนื่องจากโกรฟส์โดยทั่วไปพบ เป็นหย่อมเล็ก ๆ และ ในแถบแคบริมแม่น้ำ ในปัจจุบันข้อมูลดาวเทียมความละเอียดสูงมากเช่น QuickBird, IKONOS มีต้นทุนที่ไม่ห้ามปราม และเต็มไปด้วยความคุ้มครองที่ครอบคลุมทั้งภูมิภาคมีอยู่ในปัจจุบัน (บาน et al., 2011a) สำหรับแบบประเมินนี้ เราใช้ข้อมูลดาวเทียม Landsat ETM þมาจากเดือนมกราคมถึงธันวาคมของ2012 และ 2000มีข้อมูล Landsat 7 ระดับหนึ่งภูมิประเทศแก้ไขผลิตภัณฑ์ (L1T)ได้รับจาก USGS อีรอส (http://eros.usgs.gov/) ใช้ของ multitemporalข้อมูลดาวเทียมในระดับภูมิภาคซึ่งทำให้เกิดจำนวนความท้าทาย: ข้อผิดพลาดการแก้ไขทางเรขาคณิต เสียงที่เกิดจากบรรยากาศผลกระทบ และเปลี่ยนแปลงเรขาคณิตรัศมี และเครื่องมือข้อผิดพลาด (โฮเมอร์ et al., 2004) ข้อผิดพลาดดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะแนะนำยอมหรือเสียงรบกวนประเภทป่าชายเลนและการเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วัสดุและวิธีการ
2.1 พื้นที่ศึกษาพื้นที่ศึกษารวมพื้นที่ป่าชายเลนชายฝั่งทะเลในประเทศบังคลาเทศอินเดียปากีสถานและศรีลังกา(รูปที่ 1). สามกรณีศึกษาสถานที่ตั้งอยู่ในสินธุเดลต้า (ปากีสถาน), กัว (อินเดีย) และ Sundarbans (บังคลาเทศและอินเดีย) (รูปที่ 1).. ภายในแต่ละประเทศป่าชายเลนที่อยู่ในกระเป๋าชายฝั่ง. ป่าชายเลนในศรีลังกาถูก จำกัด อ้อยตามชายฝั่งที่มีขอบเขตของซึ่งมีตั้งแต่6000e7000 ฮ่า ที่ใหญ่ที่สุดในแพทช์ป่าชายเลนที่พบใน Puttalam ลากูนดัตช์ Bay- โปรตุเกสอ่าวซับซ้อน Batticaloa และมะลี ที่โดดเด่นชนิดป่าชายเลนมีโกงกาง, Avicennia, Bruguiera และ Acanthus ชนิด. ในปากีสถานประมาณ 95% (w935,00 ฮ่า.) ของป่าชายเลนที่มีการกระจุกตัวอยู่ในหนองน้ำสินธุDeltaic ของจังหวัดดฮ์ตามแนวชายฝั่งทะเลอาหรับ พื้นที่สำคัญอื่น ๆ . Sandspit, Sonmiani (Miani แนล) Kalmat ขและ Jiwani (Gwader). แสมเป็นสายพันธุ์ที่โดดเด่นพร้อมกับ Ceriops roxburghiana (ครอบครัวโกงกาง) Aegicerias corniculata (Myrinaceal ครอบครัว) Rhizophore โกงกางใบใหญ่และโปรงแดงอินเดียมี 4,500 ตารางกิโลเมตรของป่าชายเลนส่วนใหญ่(60%) พบบนชายฝั่งตะวันออกเมื่อเทียบกับเพียง 14% ตามแนวชายฝั่งตะวันตกอันเนื่องมาจากความพร้อมของที่อุดมไปด้วยสารอาหารที่สันดอนและเหมาะสมภูมิประเทศในชายฝั่งตะวันออก ส่วนที่เหลืออีก 26% จะพบในหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ รัฐเบงกอลตะวันตกมีพื้นที่ที่ใหญ่ที่สุดของป่าชายเลนตามด้วยคุชราตและอันดามันและนิโคบาร์ ทางทิศตะวันออกชายฝั่งรวมทั้งเวสต์ Bangal และอันดามันและนิโคบาร์สูงมีความหลากหลายทางสายพันธุ์เมื่อเทียบกับฝั่งตะวันตก สามชนิด Sonneratia caseolaris, Sueda fruticosa และ setulosa Urochondra เป็นชนพื้นเมืองไปยังฝั่งตะวันตก. ป่าชายเลนในบังคลาเทศได้รับการคุ้มครองเป็นอย่างดีใน "ป่าสงวน" ตั้งอยู่ใน Sundarbans ภูมิภาคจิตตะกองในทิศตะวันออกเฉียงใต้และสถานที่Modhupur ในภาคเหนือภาคกลาง ภูมิภาค. เหล่านี้ป่าชายเลนยังพบในคอคส์บาซาร์และเข็มขัดชายฝั่ง Noakhali พื้นที่ป่าชายเลนรวมประมาณ 6,300 ตารางกิโลเมตร ออกจาก 12e13 ชนิดป่าชายเลนที่พบในประเทศบังคลาเทศชนิดเช่นsundri (Heritiera น้อย) และ GEWA (ตาตุ่มทะเล) มีความโดดเด่นมากที่สุด. ป่ามีการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากเหตุผลที่แตกต่างกันในบางสถานที่รวมถึงการสกัดเกลือทะเลในแม่น้ำสินธุเดลต้าในปากีสถานมากกว่า-harvesting ของผลไม้ใน Sundarbans และการกำจัดขยะในมุมไบประเทศอินเดีย ในทางกลับกันพื้นที่ป่าชายเลนจะเพิ่มขึ้นเพราะของ aggradation ความพยายามเพาะปลูกและ regrowth ธรรมชาติ ขนที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการป้องกันของพื้นที่ป่าชายเลนที่มีอยู่. สามกรณีศึกษาเว็บไซต์ที่ได้รับการคัดเลือกเพราะพวกเขาเป็นตัวแทนตัวอย่างของป่าชายเลนในเอเชียใต้ แต่ละเว็บไซต์ยังแสดงความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองซึ่งเป็นที่สนใจของนักวิจัยของแท้. นอกจากนี้ทีมวิจัยของเรามีการเข้าถึงข้อมูลในระดับท้องถิ่นและข้อมูลเหล่านี้สามเว็บไซต์ กรณีศึกษาเหล่านี้ช่วยให้ในเชิงลึกการวิเคราะห์การกระจายป่าชายเลนและการเปลี่ยนแปลงในท้องถิ่นขนาดซึ่งอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับการแทรกแซงการบริหารจัดการ บทสรุปรายละเอียดของแต่ละเว็บไซต์ที่ให้บริการด้านล่าง. 2.1.1 สินธุเดลต้าปากีสถานภายใน intertidal เน็ตปากีสถานสินธุเดลต้าสถิตระบบนิเวศป่าชายเลนที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองในsubtropics สภาพภูมิอากาศชายฝั่งทะเลของประเทศปากีสถานเป็นอากาศค่อนข้างแห้งแล้งทั่วไปที่มีค่าเฉลี่ยปริมาณน้ำฝนประจำปีของ 100e200 มม เดลต้าสินธุซึ่งตรงประมาณ 600,000 เฮกแตร์ยื่นออกมาจาก Korangi ครีกในภาคเหนือเซอร์ครีกในภาคใต้ พื้นที่ที่มี 17 ลำห้วยที่สำคัญลำห้วยเล็กๆ น้อย ๆ จำนวนมากและกว้างขวางพง (Amjad และ Jusoff, 2007) เดลต้าสินธุถือว่า 95% ของป่าชายเลนรวมพบในปากีสถานและเป็นจุดแวะพักที่สำคัญสำหรับนกอพยพจากไซบีเรีย การอยู่รอดของป่าโกงกางที่มีความเกี่ยวข้องส่วนใหญ่ที่มีน้ำจืดยืนต้นและวัสดุสิ้นเปลืองตะกอนจากแม่น้ำสินธุที่ไหลผ่านพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำก่อนที่จะถึงทะเลอาหรับ. ป่าชายเลนสินธุเดลต้าให้บริการของระบบนิเวศที่สำคัญรวมทั้ง; ที่อยู่อาศัยและพื้นพันธุ์สำหรับเศรษฐกิจที่สำคัญชีวิตทางทะเลและนกอพยพ; ปกป้องชายฝั่งทะเลและท่าเรือน้ำจากการกัดเซาะและการตกตะกอน; ตอบสนองไม้เชื้อเพลิงและความต้องการอาหารสัตว์ของชุมชนท้องถิ่นทำหน้าที่เป็นสิ่งกีดขวางทางกายภาพธรรมชาติที่พายุไซโคลนและพายุไต้ฝุ่นและให้การดำรงชีวิตของประชากรชายฝั่งทะเลกว่า100,000 คน. 2.1.2 กัว, อินเดียที่ซับซ้อนน้ำเค็มจZuari Mandovi เลือกสำหรับการศึกษาที่มีการตั้งอยู่ในรัฐกัวตามแนวชายฝั่งภาคกลางตะวันตกของอินเดีย. แม่น้ำ Mandovi มาในตะวันตก Ghats เข้ากัวจากทางเหนือผ่านSattarisub อำเภอในที่สุดเท ลงไปในทะเลอาหรับ แม่น้ำ Zuari แม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดของกัวมาในHemad-Barshem ยังอยู่ใน theWestern Ghats คลอง Cumbarjua (15 กิโลเมตร) เชื่อมโยงสองช่องทางแม่น้ำ Mandovi และ Zuari รูปที่ซับซ้อนน้ำเค็มซึ่งสนับสนุนป่าชายเลนที่สำคัญขอบเขต เพื่อที่จะศึกษาการกระจายป่าชายเลนมันเป็นความจำเป็นที่จะรวมถึงลักษณะทางกายภาพที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของภาคการศึกษาของเราเป็นแม่น้ำทั้งก้าวก่ายลึกเข้าไปในตะวันตกGhats ดังนั้นผู้ที่ได้กระทำการวิเคราะห์การซ้อนทับโดยคำนึงถึงการพิจารณาทุกปัจจัยทางกายภาพที่เหมาะสมในการแบ่งแยกขอบเขตของพื้นที่การศึกษา. 2.1.3 Sundarbans บังคลาเทศและอินเดียโกงกางSundarbans ครอบคลุมพรมแดนระหว่างบังคลาเทศและอินเดียขยายจากแม่น้ำHooghly ในประเทศอินเดียเพื่อแม่น้ำBaleswar ในบังคลาเทศ (รูปที่ 1) ป่าอยู่บนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำของแม่น้ำคงคาพรหมบุตรและแม่น้ำเมกบนอ่าวเบงกอล พื้นที่ที่ถูกตัดโดยเครือข่ายที่ซับซ้อนของน้ำขึ้นน้ำลงหรือช่องพงและป่าที่มนุษย์ดงหนาแน่น Sundarbans มีการป้องกันชายฝั่งชีวภาพของคนนับล้านในประเทศบังคลาเทศและอินเดีย ป่าที่มีการตั้งอยู่ในเขตของ cyclonic พายุและน้ำขึ้นน้ำลงสุ่ที่เกิดในอ่าวเบงกอลและระยะตีพื้นที่ชายฝั่งทะเล ในตอนต้นของอาณานิคมยุค (1757) ในประเทศอินเดียป่าชายเลน Sundarbans ครอบครองประมาณสองครั้งในระดับปัจจุบัน(อิสลาม et al., 1997). ปัจจุบัน Sundarbans ครอบคลุมประมาณ 1000.000 ฮ่า 40% ของที่อยู่ในอินเดีย และส่วนที่เหลืออยู่ในประเทศบังคลาเทศ (WCMC 2005). 2.2 ข้อมูลและวิธีการประเภทต่างๆของการสัมผัสระยะไกลข้อมูลดาวเทียมได้ถูกนำมาใช้สำหรับการทำแผนที่และการตรวจสอบของป่าชายเลนในระดับท้องถิ่นระดับภูมิภาคและระดับโลก สำหรับการศึกษาขนาดใหญ่มีอิสระขนาด Landsat (30 เมตร) datawas ดาวเทียมพบว่ามีความเหมาะสม (อีหนูและ Muhlhausen, 2008) ข้อมูลดาวเทียมความละเอียดหยาบเช่น MODIS และ AVHRR คือไม่เหมาะสำหรับการศึกษาป่าชายเลนป่าโกงกางเพราะมักจะพบในแพทช์ขนาดเล็กและแคบไปตามแม่น้ำ ปัจจุบันความละเอียดสูงมากข้อมูลดาวเทียมเช่น QuickBird, IKONOS มีค่าใช้จ่ายความคุ้มครองห้ามปรามและเต็มรูปแบบครอบคลุมทั้งภูมิภาคไม่ได้มีอยู่ในปัจจุบัน(Giri et al., 2011a) สำหรับการประเมินนี้เราใช้Landsat ETM þข้อมูลดาวเทียมที่ได้มาตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือนธันวาคมของปี2012 และปี 2000 ระดับหนึ่งภูมิประเทศแก้ไขสินค้า (L1T) Landsat 7 ข้อมูลที่ได้รับจากUSGS EROS (http://eros.usgs.gov/ ) การใช้ multitemporal ข้อมูลดาวเทียมในระดับภูมิภาค poses จำนวนของความท้าทาย: ข้อผิดพลาดการแก้ไขรูปทรงเรขาคณิตเสียงที่เกิดขึ้นจากบรรยากาศผลกระทบและการเปลี่ยนแปลงรูปทรงเรขาคณิตส่องสว่างและเครื่องมือที่ใช้ในข้อผิดพลาด (. โฮเมอร์, et al, 2004) ข้อผิดพลาดดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะแนะนำอคติหรือเสียงลงในการจัดหมวดหมู่ป่าชายเลนและการเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . วัสดุและวิธีการ
2.1 .
พื้นที่ศึกษาพื้นที่ศึกษาได้แก่ ป่าชายเลนในพื้นที่ชายฝั่ง
บังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน และศรีลังกา ( รูปที่ 1 ) 3 กรณีศึกษา
เว็บไซต์ตั้งอยู่ในสินธุเดลต้า ( ปากีสถาน ) , กัว ( อินเดีย ) และ
Sundarbans ( บังคลาเทศและอินเดีย ) ( รูปที่ 1 ) .
ภายในแต่ละประเทศ ซึ่งอยู่ในกระเป๋า
ชายฝั่งป่าชายเลนในศรีลังกาจะถูก จำกัด ให้อ้อยตามชายฝั่ง
ขอบเขตซึ่งช่วงจาก 6000e7000 ฮา แพทช์ใหญ่ที่สุด
ป่าชายเลนพบใน puttalam ลากูน ดัตช์ - โปรตุเกสอ่าวอ่าว
ซับซ้อน batticaloa และ Trincomalee . ป่าชายเลน พันธุ์ไม้เด่นได้แก่ avicennia
, ,

ต้น และหยักชนิด ในปากีสถาน ประมาณ 95% ( w935,00 ฮา ) ของป่าชายเลนเป็น
ความเข้มข้นใน deltaic หนองน้ำสินธุดฮ์จังหวัดของ
แนวอาหรับทะเลชายฝั่ง พื้นที่ที่สำคัญอื่น ๆ .
sandspit sonmiani , ( Miani โฮร์ ) kalmat ค้อ และ jiwani ( gwader ) .
ต้นแสมทะเลเป็นชนิดเด่น พร้อมกับ ceriops
roxburghiana ( ครอบครัว ) ) aegicerias corniculata ( ครอบครัว myrinaceal
)
ceriops โปรง rhizophore ที่ต่ำและอินเดียได้ 4 , 500 ตารางกิโลเมตรของป่าชายเลน ส่วนใหญ่
( 60% ) พบในชายฝั่งตะวันออกเมื่อเทียบกับเพียง 14% ตาม
ฝั่งตะวันตกเนื่องจากความพร้อมของสันดอนที่อุดมไปด้วยสารอาหารและเหมาะ
ภูมิประเทศในชายฝั่งตะวันออก ที่เหลือ 26% พบใน
อันดามัน และหมู่เกาะนิโคบาร์ . รัฐเบงกอลตะวันตกมีพื้นที่ที่ใหญ่ที่สุดของ
ป่าชายเลนตาม Gujarat และอันดามันและนิโคบาร์ ตะวันออก