MIGRATION CONTROLS Many city admini

MIGRATION CONTROLS
Many city administrations in the Third World have sought to limit rural-urban migration an ven to reverse the ow employing a series of measures including administrative and legal controls on population movement police registration schemes and direct rustication programmes to relocate urban dwellers in the countryside.
These strategies have had most success in socialist states. In China, in order to slow the rate of urbanisation and reduce emerging income and welfare differentials between urban and rural areas, the government in 1958 introduced a population registration system, (hukou), that classified people as either urban or rural residents. Limiting the number of citizens who could be registered as urban dwellers restricted the numbers moving cities to opportunistically in the hope of finding work. The registration scheme was supported by rationing of food, which was available in cities only to those in possession of an urban household registration document. In the absence of a significant black market these measures proved highly effective in slowing the rate of rural emigration albeit at a cost to personal liberty. Migration controls were complemented by rustication programmes that resulted in the movement of 30 million urban residents (including 17 million young into the people) countryside during the period 1966-76.2 These measures continued until the late 1970s, when the policy was relaxed to support China's industrialisation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย้ายตัวควบคุม จัดการการหลายเมืองในโลกที่สามได้พยายามที่จะจำกัดการเวนกลับย้ายเมืองชนบทชุดของมาตรการควบคุมจัดการ และกฎหมายแผนงานประชากรเคลื่อนย้ายตำรวจทะเบียนและ rustication ตรงอ่าว ใช้โปรแกรมการอบรมชาวเมืองในชนบท กลยุทธ์นี้มีความสำเร็จมากที่สุดในรัฐสังคมนิยม ในประเทศจีน อัตราของช้า และลดการเกิดรายได้และสวัสดิการ differentials ระหว่างพื้นที่เขตเมือง และชนบท รัฐบาลใน 1958 นำประชากรลงทะเบียนระบบ, (hukou), ที่แบ่งคนเป็นชาวเมือง หรือชนบท จำกัดจำนวนของประชาชนที่ได้ลงทะเบียนเป็นชาวเมืองจำกัดหมายเลขการย้ายเมืองการ opportunistically ในหวังของการค้นหางาน แผนงานการลงทะเบียนรับการสนับสนุนจาก rationing อาหาร ซึ่งมีในเมืองกับผู้ที่อยู่ในความครอบครองของเอกสารทะเบียนบ้านเมืองเท่านั้น มาตรการเหล่านี้พิสูจน์ไม่มีประสิทธิภาพสูงในการชะลออัตรา emigration ชนบทแม้ว่าที่ต้นทุนเสรีภาพส่วนบุคคลของตลาดดำอย่างมีนัยสำคัญ ย้ายตัวควบคุมถูกตู้ rustication โปรแกรมที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวของชนบท 30 ล้านคนเมือง (รวมถึงหนุ่มสาว 17 ล้านเป็นคน) ช่วง 1966-76.2 มาตรการเหล่านี้อย่างต่อเนื่องจนถึงปลายทศวรรษที่ 1970 เมื่อมีการผ่อนคลายนโยบายการสนับสนุน industrialisation ของจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การย้ายถิ่นการควบคุม
การบริหารเมืองหลายแห่งในโลกที่สามได้พยายามที่จะ จำกัด การย้ายถิ่นเมืองชนบทเวนจะกลับโอ๊ยจ้างชุดของมาตรการรวมทั้งการควบคุมการบริหารและกฎหมายเกี่ยวกับรูปแบบการลงทะเบียนประชากรเคลื่อนไหวตำรวจและโปรแกรม rustication โดยตรงที่จะย้ายไปอาศัยอยู่ในเมืองในชนบท .
กลยุทธ์เหล่านี้มีความสำเร็จมากที่สุดในรัฐสังคมนิยม ในประเทศจีนเพื่อชะลออัตราการขยายตัวของเมืองและลดความแตกต่างที่เกิดขึ้นใหม่รายได้และสวัสดิการระหว่างเขตเมืองและชนบทของรัฐบาลในปี 1958 แนะนำระบบการลงทะเบียนของประชากร (Hukou) ซึ่งจัดเป็นทั้งคนที่อาศัยอยู่ในเมืองหรือชนบท การ จำกัด จำนวนของประชาชนที่จะได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นชาวเมือง จำกัด หมายเลขย้ายเมืองที่จะมีโอกาสและความหวังในการหางาน รูปแบบการลงทะเบียนได้รับการสนับสนุนโดยการปันส่วนอาหารซึ่งเป็นที่มีอยู่ในเมืองเท่านั้นที่จะผู้ที่อยู่ในความครอบครองของเอกสารการลงทะเบียนของใช้ในครัวเรือนในเมือง ในกรณีที่ไม่มีตลาดสีดำอย่างมีนัยสำคัญมาตรการเหล่านี้พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพสูงในการชะลออัตราการอพยพชนบทแม้ว่าค่าใช้จ่ายให้เสรีภาพส่วนบุคคล การควบคุมการโยกย้ายถูกเติมเต็มด้วยโปรแกรม rustication ที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวของ 30 ล้านที่อาศัยอยู่ในเขตเมือง (รวม 17 ล้านหนุ่มเป็นคน) ชนบทในช่วงระยะเวลา 1,966-76.2 มาตรการเหล่านี้ต่อเนื่องไปจนถึงช่วงปลายปี 1970 เมื่อได้รับนโยบายผ่อนคลายเพื่อสนับสนุนการพัฒนาอุตสาหกรรมของจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การโยกย้ายการควบคุม
การบริหารเมืองมากมายในประเทศโลกที่สามได้พยายามที่จะ จำกัด การย้ายถิ่นจากชนบทสู่เมืองเป็นเวนกลับโอ้วใช้ชุดของมาตรการ ได้แก่ การควบคุมการบริหารและกฎหมายประชาชน ขบวนการตำรวจทะเบียนโครงร่างและโปรแกรมชาวชนบทโดยตรงย้าย อาศัยอยู่ในเมือง ในชนบท
กลยุทธ์เหล่านี้มีความสำเร็จมากที่สุดในรัฐสังคมนิยม ในประเทศจีน เพื่อที่จะลดอัตราของการขยายตัวของเมือง และลดการเกิดรายได้และสวัสดิการ ความแตกต่างระหว่างเมืองและชนบท รัฐบาลในปี 1958 แนะนำระบบลงทะเบียนประชากร , ( หูโข่ว ) ที่แบ่งคนเป็นผู้อยู่อาศัยทั้งในเมืองหรือชนบทจำกัด จำนวนของประชาชนที่ได้ลงทะเบียนเป็นชาวเมืองจำกัดตัวเลขย้ายเมืองเพื่อ opportunistically ในความหวังของการหางาน รูปแบบการลงทะเบียนได้รับการสนับสนุนโดยการปันส่วนอาหาร ซึ่งพร้อมใช้งานในเมืองเท่านั้นที่อยู่ในความครอบครองของเมืองทะเบียนบ้านเอกสารในการขาดของตลาดมืดที่สำคัญมาตรการเหล่านี้พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพสูงในการชะลออัตราการอพยพชนบทแม้ว่าค่าใช้จ่ายในเสรีภาพส่วนบุคคล การควบคุมการย้ายถิ่นเป็น complemented โดยคนบ้านนอกโปรแกรมที่ส่งผลให้เกิดการเคลื่อนไหวของ 30 ล้านคน ( รวมถึงเมือง 17 ล้าน ยังเป็นคน ) ชนบทในช่วง 1966-76 .2 มาตรการเหล่านี้อย่างต่อเนื่องจนถึงปี 1970 เมื่อนโยบายผ่อนคลายเพื่อสนับสนุนอุตสาหกรรมของจีน