Similar to Bentley, Descartes was s

Similar to Bentley, Descartes was so convinced of the unique symmetry of snowflakes that he asserted, “It is impossible for men to make anything so exact” (Mason 1966). In the 1950s, Ukichiro Nakaya proved Descartes wrong by successfully growing artificial snow crystals in the laboratory. Nakaya was a nuclear physicist who began his work on snow crystal formation in 1932 only after he failed to find a facility in his trained profession of nuclear research. Nakaya discovered that the shapes of snowflakes are determined by the conditions in which they grow, such as temperature and super-saturation of air. Nakaya’s research focused on the dendritic crystal growth of snowflakes’ leaf-like structures. Snowflakes with these structures possess a “fluffy” morphology, while snowflakes lacking these structures exhibit a plain, simple, and hexagonal morphology, which makes snow more dense and slippery (Nakaya 1954). Consequently, Nakaya’s research has proven advantageous to meteorologists and those who predict high-risk avalanche areas. His research has helped equip these individuals with more knowledge of the properties of different types of snow. Nakaya’s research also offered the first concise explanation as to how snowflakes come into being. Although the terms “snowflake” and “snow crystal” are

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คล้ายกับเบนท์ลีย์ Descartes จึงเชื่อว่าสมมาตรเฉพาะของเกล็ดหิมะที่เขาถูกกล่าวหา "มันเป็นไปไม่ได้สำหรับผู้ชายที่จะทำอะไรที่แน่นอนดังนั้น" (เมสัน 1966) ในปี 1950 นากายาปปอนพิสูจน์ Descartes ผิด โดยเติบโตคริสตัลหิมะเทียมในห้องปฏิบัติการ นากายาเป็นนักฟิสิกส์นิวเคลียร์ที่เริ่มงานของเขาในคริสตัลหิมะใน 1932 หลังจากเขาไม่สามารถค้นหาสิ่งอำนวยความสะดวกในอาชีพของเขาผ่านการฝึกอบรมการวิจัยนิวเคลียร์ นากายาพบว่า รูปร่างของเกล็ดหิมะจะถูกกำหนด โดยเงื่อนไขที่พวกเขาเติบโต เช่นอุณหภูมิและความเข้มที่ซุปเปอร์ของอากาศ วิจัยของนากายาเน้นการเติบโตคริสตัลไดรต์ของโครงสร้างใบเหมือนของเกล็ดหิมะ เกล็ดหิมะ ด้วยโครงสร้างเหล่านี้มีสัณฐานวิทยาที่ "ฟูฟ่อง" ในขณะที่เกล็ดหิมะขาดโครงสร้างเหล่านี้จัดแสดงเป็นธรรมดา ง่าย และหกเหลี่ยมสัณฐาน ซึ่งทำให้หิมะตกหนาแน่น และลื่นขึ้น (1954 นากายา) ดังนั้น การวิจัยของนากายาได้พิสูจน์ประโยชน์ meteorologists และผู้ที่ทำนายพื้นที่ถล่มมีความเสี่ยงสูง วิจัยของเขาได้ช่วยให้บุคคลเหล่านี้ มีความรู้เพิ่มเติมคุณสมบัติของชนิดของหิมะ ของนากายาวิจัยยังนำเสนอคำอธิบายกระชับแรกเป็นวิธีเกล็ดหิมะเกิดขึ้นได้โดย แม้ว่าเงื่อนไข "เกล็ดหิมะ" และ "คริสตัลหิมะ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คล้ายกับเบนท์ลีย์, Descartes จึงเชื่อว่าจะมีสัดส่วนที่ไม่ซ้ำกันของเกล็ดหิมะที่เขาถูกกล่าวหาว่า "มันเป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่จะทำอะไรเพื่อที่แน่นอน" (เมสัน 1966) ในปี 1950 ที่ได้รับการพิสูจน์ Ukichiro Nakaya Descartes ผิดโดยการเจริญเติบโตประสบความสำเร็จในผลึกหิมะเทียมในห้องปฏิบัติการ Nakaya เป็นนักฟิสิกส์นิวเคลียร์ที่เริ่มการทำงานของเขาเกี่ยวกับการก่อผลึกหิมะในปี 1932 แต่หลังจากที่เขาล้มเหลวที่จะหาสถานที่ในการฝึกอบรมอาชีพของการวิจัยนิวเคลียร์ Nakaya ค้นพบว่ารูปทรงของเกล็ดหิมะจะถูกกำหนดโดยเงื่อนไขในการที่พวกเขาเติบโตเช่นอุณหภูมิและซุปเปอร์อิ่​​มตัวของอากาศ การวิจัย Nakaya มุ่งเน้นไปที่การเจริญเติบโตคริสตัล dendritic ของเกล็ดหิมะ 'โครงสร้างใบเหมือน เกล็ดหิมะกับโครงสร้างเหล่านี้มี "ปุย" สัณฐานขณะที่เกล็ดหิมะขาดโครงสร้างเหล่านี้แสดงให้เห็นธรรมดาเรียบง่ายและสัณฐานวิทยาหกเหลี่ยมซึ่งจะทำให้มีหิมะตกหนาแน่นมากขึ้นและลื่น (Nakaya 1954) ดังนั้นการวิจัย Nakaya ได้พิสูจน์แล้วว่าได้เปรียบในการอุตุนิยมวิทยาและบรรดาผู้ที่คาดการณ์พื้นที่หิมะถล่มมีความเสี่ยงสูง งานวิจัยของเขาได้ช่วยให้บุคคลเหล่านี้มีความรู้มากขึ้นของคุณสมบัติที่แตกต่างกันของหิมะ การวิจัย Nakaya ยังนำเสนอคำอธิบายที่รัดกุมแรกเป็นวิธีเกล็ดหิมะเข้ามาในความเป็นอยู่ แม้ว่าคำว่า "เกล็ดหิมะ" และ "หิมะคริสตัล" เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คล้ายกับ Bentley , Descartes คือมั่นใจของสมมาตรกันของเกล็ดหิมะที่เขาถูกกล่าวหาว่า " มันเป็นไปไม่ได้ที่ผู้ชายให้อะไรแน่นอน " ( เมสัน 1966 ) ในปี 1950 , ukichiro นากาพิสูจน์เดส์ผิดสำเร็จเติบโตผลึกหิมะเทียมในห้องปฏิบัติการ นากาเป็นนักฟิสิกส์นิวเคลียร์ที่เริ่มงานของเขาในการสร้างผลึกหิมะ ในปี 1932 หลังจากที่เขาล้มเหลวที่จะหาสถานที่ในการฝึกอาชีพของเขาในการวิจัยนิวเคลียร์ นากาค้นพบว่ารูปร่างของเกล็ดหิมะที่ถูกกำหนดโดยเงื่อนไขที่พวกเขาเติบโต เช่น อุณหภูมิและความเข้มสุดของอากาศ นากาของการวิจัยเน้นเดนไดรติก ผลึกของเกล็ดหิมะ " ใบ เช่น โครงสร้าง เกล็ดหิมะกับโครงสร้างเหล่านี้มี " ลักษณะเกล็ดหิมะปุย " ในขณะที่ขาดโครงสร้างเหล่านี้ให้เรียบง่ายและลักษณะหกเหลี่ยม ซึ่งทำให้หิมะหนาแน่นมากขึ้นและลื่น ( นากา 1954 ) จากนั้น นากาของการวิจัยได้พิสูจน์ประโยชน์นักอุตุนิยมวิทยาและผู้พยากรณ์ถล่มพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูง งานวิจัยของเขาได้ช่วยให้บุคคลเหล่านี้มีความรู้เพิ่มเติมจากคุณสมบัติของประเภทที่แตกต่างกันของหิมะ นากาเป็นวิจัยยังเสนอคำอธิบายที่กระชับ ครั้งแรกเป็นอย่างไรเกล็ดหิมะกลับเป็น แม้ว่าเงื่อนไข " เกล็ดหิมะ " และ " คริสตัล " หิมะ