ฉันรักแปลA Psychologist walkedaroun

ฉันรักแปลA Psychologist walked
around a room while
teaching Stress Management to an
audience.

As she raised a
glass of water, everyone expected they'd be asked
the
"Half empty or Half full" question.

Instead, with a
smile on her face, she
inquired:
"How heavy is this glass of water?"

Answers called out ranged from 8 oz. to 20 oz.

She replied,
"The absolute weight doesn't matter.
It depends on how long I hold it.

If I hold it for a
minute,
it's not a problem.

If I hold it for an hour,
I'll have an ache in my arm.

If I hold it for a day,
my arm will feel numb and paralyzed.

In each case,
the weight of the glass
doesn't change,

But

The longer I hold it,
the heavier it becomes.

She continued,
"The Stresses and Worries in Life , are like that Glass of Water...

Think about them for
a while and nothing
happens.

Think about them
a bit longer and they begin to hurt.

And

If you think
about them all day long,
you will feel paralyzed –
incapable of doing
anything."

Remember to put the Glass Down

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรักแปลA จิตวิทยาเดิน
รอบห้องพักขณะ
สอนการจัดการความเครียดเพื่อการ
ผู้ชม

เธอยกเป็น
แก้วน้ำ ทุกคนคาดว่า จะถูกถาม

"ว่างครึ่ง หรือครึ่ง" ถาม

แทน กับการ
รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ เธอ
ทูล:
"วิธีหนักคือน้ำแก้วนี้

เรียกแสก ๆ จาก 8 ออนซ์ 20 ออนซ์ให้คำตอบ

เธอตอบกลับ,
"น้ำหนักแน่นอนไม่ว่ากัน
ขึ้นอยู่กับระยะฉันถือมัน

ถ้าค้างไว้มันสำหรับการ
นาที,
ได้ไม่มีปัญหา

ถ้าค้างไว้ชั่วโมง,
จะมีการปวดใน arm. ของฉัน

ถ้าค้างไว้สำหรับวัน,
แขนจะรู้สึก numb และอัมพาต

ในแต่ละกรณี,
น้ำหนักของแก้ว
doesn ทีเปลี่ยน,

แต่

อีกต่อไปฉันถือ,
ยิ่งจะ

เธอต่อไป,
"ความเครียดและความกังวลในชีวิต ได้เช่นเดียวกับที่แก้วน้ำ...

คิดว่า พวกเขาสำหรับ
ขณะและไม่มีอะไร
เกิด

คิดว่า พวกเขา
บิตอีกต่อไปและพวกเขาเริ่มจะเจ็บ

และ

ถ้าคุณคิดว่า
เกี่ยวกับพวกเขาตลอดวัน,
คุณจะรู้สึกว่าอัมพาต –
ทำหมัน
อะไร "

อย่าลืมใส่กระจกลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรักแปลนักจิตวิทยาเดิน

รอบห้อง ในขณะที่การสอนการจัดการความเครียดให้


เป็นผู้ชม เธอยกน้ำ
แก้ว ทุกคนคาดหวังว่าพวกเขาจะถาม

" ครึ่งหรือครึ่งเต็ม " คำถาม


แทน พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ เธอถาม

: " นี่แก้ว น้ำหนักแค่ไหน ?

ตอบ เรียก ว่า อยู่ระหว่าง 8 ออนซ์ 20 ออนซ์


" เธอตอบว่า แน่นอน น้ำหนักไม่สำคัญ
มันขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่ฉันถือไว้

ถ้าครูถือมันไว้

เดี๋ยวมันคงไม่ใช่ปัญหา . . .

ถ้าครูถือมันไว้หนึ่งชั่วโมง
ผมจะปวดแขนของฉัน

ถ้าครูถือมันไว้ 1 วัน จะรู้สึกมึนงง และแขนของฉัน
เป็นอัมพาต

ในแต่ละกรณีน้ำหนักของแก้ว

ไม่เปลี่ยน

แต่

ยิ่งฉันถือมันไว้นานเท่าไหร่ มันกลายเป็น



" เธอกล่าวต่อ ความเครียดและความกังวลในชีวิต เหมือนที่แก้วของน้ำ . . . . . . .

คิดเกี่ยวกับมันในขณะที่และไม่มีอะไรเกิดขึ้น




คิดถึงพวกเขาบิตอีกต่อไปและพวกเขาเริ่มที่จะเจ็บ




และถ้าคุณคิดว่าเกี่ยวกับพวกเขาทั้งวัน
คุณจะรู้สึกเป็นอัมพาตและไม่สามารถทำอะไร

เลย "

จำได้วางแก้วลง