The little girl was excited already

The little girl was excited already, preparing for the old-fashioned, once-a-year Christmas that was coming the next day. So she resolved to keep the Fairy's promise to herself and surprise everybody with it as it kept coming true, but then it slipped out of her mind altogether.

She had a splendid Christmas. She went to bed early, so as to let Santa Claus fill the stockings, and in the morning she was up the first of anybody and found hers all lumpy with packages of candy, and oranges and grapes, and rubber balls, and all kinds of small presents. Then she waited until the rest of the family was up, and she burst into the library to look at the large presents laid out on the library table--books, and boxes of stationery, and dolls, and little stoves, and dozens of handkerchiefs, and inkstands, and skates, and photograph frames, and boxes of watercolors, and dolls' houses--and the big Christmas tree, lighted and standing in the middle.

She had a splendid Christmas all day. She ate so much candy that she did not want any breakfast, and the whole forenoon the presents kept pouring in that had not been delivered the night before, and she went round giving the presents she had got for other people, and came home and ate turkey and cranberry for dinner, and plum pudding and nuts and raisins and oranges, and then went out and coasted, and came in with a stomachache crying, and her papa said he would see if his house was turned into that sort of fool's paradise another year, and they had a light supper, and pretty early everybody went to bed cross.

The little girl slept very heavily and very late, but she was wakened at last by the other children dancing around her bed with their stockings full of presents in their hands. "Christmas! Christmas! Christmas!" they all shouted.

"Nonsense! It was Christmas yesterday," said the little girl, rubbing her eyes sleepily.

Her brothers and sisters just laughed. "We don't know about that. It's Christmas today, anyway. You come into the library and see."

Then all at once it flashed on the little girl that the Fairy was keeping her promise, and her year of Christmases was beginning. She was dreadfully sleepy, but she sprang up and darted into the library. There it was again! Books, and boxes of stationery, and dolls, and so on.

There was the Christmas tree blazing away, and the family picking out their presents, and her father looking perfectly puzzled, and her mother ready to cry. "I'm sure I don't see how I'm to dispose of all these things," said her mother, and her father said it seemed to him they had had something just like it the day before, but he supposed he must have dreamed it. This struck the little girl as the best kind of a joke, and so she ate so much candy she didn't want any breakfast, and went round carrying presents, and had turkey and cranberry for dinner, and then went out and coasted, and came in with a stomachache, crying.

Now, the next day, it was the same thing over again, but everybody getting crosser, and at the end of a week's time so many people had lost their tempers that you could pick up lost tempers anywhere, they perfectly strewed the ground. Even when people tried to recover their tempers they usually got somebody else's, and it made the most dreadful mix.

The little girl began to get frightened, keeping the secret all to herself, she wanted to tell her mother, but she didn't dare to, and she was ashamed to ask the Fairy to take back her gift, it seemed ungrateful and ill-bred. So it went on and on, and it was Christmas on St. Valentine's Day and Washington's Birthday, just the same as any day, and it didn't skip even the First of April, though everything was counterfeit that day, and that was some little relief.

After a while turkeys got to be awfully scarce, selling for about a thousand dollars apiece. They got to passing off almost anything for turkeys--even half-grown hummingbirds. And cranberries--well they asked a diamond apiece for cranberries. All the woods and orchards were cut down for Christmas trees. After a while they had to make Christmas trees out of rags. But there were plenty of rags, because people got so poor, buying presents for one another, that they couldn't get any new clothes, and they just wore their old ones to tatters. They got so poor that everybody had to go to the poorhouse, except the confectioners, and the storekeepers, and the book-sellers, and they all got so rich and proud that they would hardly wait upon a person when he came to buy. It was perfectly shameful!

After it had gone on about three or four months, the little girl, whenever she came into the room in the morning and saw those great ugly, lumpy stockings dangling at the fireplace, and the disgusting presents around everywhere, used to sit down and burst out crying. In six months she was perfectly exhausted, she couldn't even cry anymore.

And how it was on the Fourth of July! On the Fourth of July, the first boy in the United States woke up and found out that his firecrackers and toy pistol and two-dollar collection of fireworks were nothing but sugar and candy painted up to look like fireworks. Before ten o'clock every boy in the United States discovered that his July Fourth things had turned into Christmas things and was so mad. The Fourth of July orations all turned into Christmas carols, and when anybody tried to read the Declaration of Independence, instead of saying, "When in the course of human events it becomes necessary," he was sure to sing, "God rest you merry gentlemen." It was perfectly awful.

About the beginning of October the little girl took to sitting down on dolls wherever she found them--she hated the sight of them so, and by Thanksgiving she just slammed her presents across the room. By that time people didn't carry presents around nicely anymore. They flung them over the fence or through the window, and, instead of taking great pains to write "For dear Papa," or "Mama " or "Brother," or "Sister," they used to write, "Take it, you horrid old thing!" and then go and bang it against the front door.

Nearly everybody had built barns to hold their presents, but pretty soon the barns overflowed, and then they used to let them lie out in the rain, or anywhere. Sometimes the police used to come and tell them to shovel their presents off the sidewalk or they would arrest them.

Before Thanksgiving came it had leaked out who had caused all these Christmases. The little girl had suffered so much that she had talked about it in her sleep, and after that hardly anybody would play with her, because if it had not been for her greediness it wouldn't have happened. And now, when it came Thanksgiving, and she wanted them to go to church, and have turkey, and show their gratitude, they said that all the turkeys had been eaten for her old Christmas dinners and if she would stop the Christmases, they would see about the gratitude. And the very next day the little girl began sending letters to the Christmas Fairy, and then telegrams, to stop it. But it didn't do any good, and then she got to calling at the Fairy's house, but the girl that came to the door always said, "Not at home," or "Engaged," or something like that, and so it went on till it came to the old once-a-year Christmas Eve. The little girl fell asleep, and when she woke up in the morning--

"She found it was all nothing but a dream," suggested the little girl.

"No indeed!" said her papa. "It was all every bit true!"

"What did she find out, then?"'

"Why, that it wasn't Christmas at last, and wasn't ever going to be, anymore. Now it's time for breakfast."

The little girl held her papa fast around the neck.

"You shan't go if you're going to leave it so!"

"How do you want it left?"

"Christmas once a year."

"All right," said her papa, and he went on again.


Well, with no Christmas ever again, there was the greatest rejoicing all over the country. People met together everywhere and kissed and cried for joy. Carts went around and gathered up all the candy and raisins and nuts, and dumped them into the river, and it made the fish perfectly sick. And the whole United States, as far out as Alaska, was one blaze of bonfires, where the children were burning up their presents of all kinds. They had the greatest time!

Th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาวน้อยไม่ตื่นเต้นแล้ว เตรียมการสำหรับคริสต์มาสไม ครั้งต่อปีที่ได้มาในวันถัดไป เพื่อให้เขาแก้ไขให้สัญญาของนางฟ้า จะประหลาดใจตัวเอง ทุกคน ด้วยที่เก็บไว้มาจริง แต่แล้ว มันเล็ดรอดออกมาจากใจของเธอทั้งหมดเธอมีคริสต์มาสสวยงาม เธอเข้านอนเช้า เพื่อให้ใส่ถุงน่อง ซานตาคลอส และในตอนเช้า เธอถูกค่าแรกของใคร และพบเธอทั้งหมดเป็นก้อนแพลูกลูก กวาด และส้ม และองุ่น และยาง และทุกชนิดของขวัญเล็ก จากนั้น เธอรอจนกว่าส่วนเหลือของครอบครัวคือค่า และเธอเข้ามาในไลบรารีที่แสดงขนาดใหญ่วางบนโต๊ะห้องสมุด - หนังสือ และกล่องเครื่อง เขียน ตุ๊กตา และน้อยปิ้ง และจำนวนมากของผ้าเช็ด หน้า inkstands และสเกต และเฟรมภาพถ่าย และกล่อง สีน้ำ บ้านของตุ๊กตา - และต้นคริสต์มาสขนาดใหญ่ ไฟส่องสว่าง และยืนตรงกลางเธอมีคริสต์มาสสวยงามตลอดทั้งวัน เธอกินเพื่อลูกกวาดมากที่เธอไม่ต้องการอาหารเช้า หาทั้งหมดที่นำเสนอยังคงหลั่งไหลมาที่ได้ไม่ถูกส่งคืน และเธอไปรอบให้นำเสนอ ที่เธอมีได้สำหรับบุคคล และอื่น ๆ มาบ้าน และกินไก่งวงและแครนเบอร์รี่ เย็น อะตอม และถั่ว และลูกเกด และส้มแล้วออกไป และ coasted และมาพร้อมกับการเจ็บท้องร้องไห้ และปาป้าของเธอกล่าวว่า เขาจะดูถ้าเป็นบ้านของเขา เป็นการเรียงลำดับของสวรรค์ของคนโง่อีกปี และพวกเขามีซุปเปอร์ไฟ และสวยก่อนทุกคนเข้านอนกันสาวน้อยนอนดึกมาก และมากมาก แต่เธอถูก wakened ครั้งสุดท้าย โดยเด็กอื่น ๆ เต้นรำรอบ ๆ เตียงของเธอกับถุงน่องของพวกเขาเต็มของขวัญในมือของพวกเขา "คริสต์มาส คริสต์มาส วันคริสต์มาส"พวกเขาทั้งหมดตะโกน"เหลวไหล มันเป็นวันคริสต์มาสเมื่อวานนี้ กล่าวว่า ลูกสาว ถูตาเธอ sleepilyพี่ชายและน้องสาวของเธอเพียงหัวเราะ "เราไม่ทราบว่า ได้คริสต์มาสวันนี้ คุณเข้ามาห้องสมุดและดู"แล้วทุกครั้งก็ถ่ายกับสาวน้อยนางฟ้าถูกรักษาสัญญาของเธอ และ Christmases ปีเธอได้เริ่มต้น เธอง่วงนอน dreadfully แต่เธอ sprang ขึ้น และพุ่งตัวตามเข้าไปในไลบรารี มันมีอีก หนังสือ และกล่องเครื่อง เขียน ตุ๊กตา และอื่น ๆมีต้นคริสต์มาสเห็น และการรับครอบครัวนัก แสดง และพ่อของเธอมองอย่างพิศวง และแม่ของเธอพร้อมที่จะร้องไห้ "ผมมั่นใจว่า ไม่เห็นว่าฉันจะทิ้งสิ่งเหล่านี้ กล่าวว่า แม่ของเธอ และพ่อของเธอกล่าวว่า มันดูเหมือนเขาจะเคยมีบางสิ่งบางอย่างเช่นเดียวกับมันวันก่อน แต่เขาควรเขาต้องมีฝันมัน นี้หลงสาวน้อยเป็นชนิดดีที่สุดของเล่น และดังนั้นเธอกินขนมมากเธอไม่ต้องการอาหารเช้า ไปรอบดำเนินการนำเสนอ และมีตุรกีและแครนเบอร์รี่เย็น และจากนั้นออกไป และ coasted และมา ด้วยการเจ็บท้อง ร้องไห้ตอนนี้ วัน มันเป็นเหมือนกว่าอีก แต่ทุกคนได้รับ crosser และ ที่สุดของคนจำนวนมากได้สูญหาย tempers ของพวกเขาที่คุณสามารถรับ tempers หายไปที่ใดก็ได้เวลาของสัปดาห์ พวกเขาอย่างสมบูรณ์ strewed ดิน แม้เมื่อคนพยายามกู้คืน tempers ของพวกเขาพวกเขามักจะมีคนอื่น และมันผสม dreadful มากที่สุดสาวน้อยเริ่มจะกลัว ทำให้หมดความลับตัวเอง เธอต้องการจะบอกแม่ของเธอ แต่เธอไม่กล้าที่จะ และเธอละอายใจถามนางฟ้าจะได้รับของขวัญของเธอกลับ เหมือน ungrateful และ ill-bred ดังนั้น จะไปบน และ บน และมันเป็นคริสมาสต์เซนต์วาเลนไทน์และวันเกิดของวอชิงตัน เพียงเช่นเดียวกับวันใด ๆ และมันไม่ข้ามแรกเมษายน แม้ว่าทุกอย่างถูกปลอมวันที่ ว่า และบรรเทาบางเล็กน้อยหลังไก่งวงได้จะหายากชะมัด ขายประมาณพันดอลลาร์ต่ออัน พวกเขาได้ไปช่วยปิดเกือบทุกอย่างสำหรับไก่งวง - แม้โตครึ่ง hummingbirds และ cranberries - ดีจะขอเพชรหนึ่ง cranberries ป่าและสวนผลไม้ทั้งหมดถูกตัดลงสำหรับคริสต์มาส หลังพวกเขาจะทำให้คริสต์มาสจากเศษผ้า แต่มีผ้าขี้ริ้ว มากมายเนื่องจากมีคนอับจน ซื้อสำหรับกัน ว่า พวกเขาไม่ได้รับใด ๆ เสื้อผ้าใหม่ และพวกเขาสวมเพียงคนเก่าของพวกเขาเพื่อ tatters พวกเขาได้ดีเพื่อให้ทุกคนได้ไป poorhouse, confectioners และ storekeepers การ และสมุดผู้ ขาย และพวกเขาทั้งหมดมีรวยมาก และภูมิใจที่พวกเขาจะไม่รอเมื่อบุคคลเมื่อเขามาซื้อ มันเป็นอย่างสมบูรณ์แบบแม้หลังจากนั้นก็หายไปในประมาณสาม หรือสี่เดือน สาวน้อย เมื่อเธอมาถึงห้องในตอนเช้า และเห็นนั้นดีน่าเกลียด เป็นก้อนถุงน่องทางที่ห้อยอยู่ที่เตาไฟ และนำเสนอวิวทะเลทั่วทุกที่ การนั่งลง และระเบิดออกมาร้องไห้ ในเดือนหก เธออย่างเหนื่อย เธอไม่ได้ร้องไห้อีกต่อไปและวิธีเดิมในการประกาศอิสรภาพของ ในการประกาศอิสรภาพของ เด็กครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาตื่นขึ้น และพบว่า เขา firecrackers และของเล่นปืน และชุดสองดอลลาร์ของดอกไม้ไฟอะไรได้ แต่น้ำตาลและลูกกวาดทาสีได้เหมือนดอกไม้ไฟ ก่อนสิบโมง เด็กทุกคนในสหรัฐอเมริกาพบว่า เขาสี่กรกฎาคมมีเปิดเป็นกิจกรรมวันคริสต์มาส และไม่ได้บ้า Orations ประกาศอิสรภาพของทั้งหมดเปิดเข้า carols คริสต์มาส และกำลังใจสิงห์เมื่อใครพยายามอ่านที่ประกาศอิสรภาพ แทนที่จะพูด "เมื่อในหลักสูตรของกิจกรรมมนุษย์ มันจำเป็น" "พระพักผ่อนคุณสุภาพร่าเริง" มันเป็นอย่างมากเกี่ยวกับต้นตุลาคมเอาลูกสาวไปนั่งลงบนตุ๊กตาทุกที่ที่เธอพบนั้น - เธอขี้เกียจในสายตาของพวกเขาดังนั้น และ โดยขอบคุณ เธอเพียงถาโถมเธอแสดงข้ามห้อง โดยที่ คนไม่มีเวลาแสดงรอบดีอีกต่อไป พวกเขาส่วนใหญ่พวกเขา ผ่านรั้ว หรือ ผ่านหน้าต่าง และ แทนที่จะพากเพียรมากเพื่อเขียน "สำหรับปาป้า รัก" หรือ "มาม่า" หรือ "บราเดอร์" หรือ "น้องสาว" พวกเขาใช้เขียน "ใช้มัน คุณ horrid เก่าสิ่ง" ไปแล้ว และบางกับประตูด้านหน้าเกือบทุกคนได้สร้างบ่มเก็บของขวัญ แต่สวยเร็ว บ่ม overflowed และพวกเขาใช้ให้พวกเขานอนออก ในสายฝน หรือที่ใดก็ได้ บางครั้งตำรวจที่ใช้มา และบอกพวกเขาไป shovel แสดงการปิดสารพัด หรือพวกเขาจะจับกุมก่อนมาขอบคุณ ได้รั่วไหลออกที่มีสาเหตุ Christmases เหล่านี้ทั้งหมด สาวน้อยได้รับความเดือดร้อนมากที่เธอได้พูดคุยเกี่ยวกับมัน ในการนอนหลับของเธอ และหลัง จากนั้นแทบทุกคนจะเล่นกับเธอ เพราะถ้ามันไม่ได้อยู่ใน greediness ของเธอ จะไม่มีการเกิดขึ้น และตอนนี้ เมื่อมาขอบคุณพระเจ้า และเธอต้องไปโบสถ์ มีตุรกี และแสดงความกตัญญูของพวกเขา พวกเขากล่าวว่า มีการกินไก่งวงทั้งหมดสำหรับดินเนอร์คริสต์มาสเก่าของเธอ และถ้าเธอจะหยุด Christmases พวกเขาจะดูเกี่ยวกับความกตัญญู และในวันถัดไปมากสาวน้อยเริ่มส่งจดหมายไปยังนางฟ้าคริสต์มาส แล้ว telegrams การ แต่มันไม่ได้ทำความดี แล้ว เธอก็เรียกที่บ้านของนางฟ้า แต่ผู้หญิงที่มาพร้อมกับประตูเสมอกล่าวว่า "ไม่พัก" หรือ "หมั้น หรือสิ่งที่ต้องการ และดังนั้น มันไปจนมันมาถึงวันก่อนวันคริสต์มาสครั้งที่ปีเก่า สาวน้อยตกสลี และเมื่อเธอตื่นขึ้นในตอนเช้า-"เธอพบมันทั้งหมดไม่มีอะไรแต่ความฝัน, " แนะนำสาวน้อย"ไม่จริง" กล่าวปาป้าของเธอ "มันเป็นจริงทั้งหมดทุกบิต""อะไรไม่ได้เธอหา แล้ว" '"ทำไม ไม่คริสมาสต์ที่สุด และไม่เคยไปได้ อีกต่อไป ตอนนี้ ได้เวลาอาหารเช้า"สาวน้อยจัดปาป้าของเธออย่างรวดเร็วรอบคอ"คุณ shan't ไปถ้าคุณจะปล่อยให้มันได้""วิธีคุณต้องทิ้งหรือไม่""คริสต์มาสปี"ปาป้าของเธอกล่าวว่า "ทั้งหมดขวา และเขาก็อีกดี มีคริสต์มาสไม่ครับ มีซึ่งดีใจมากที่สุดทั่วประเทศ คน และได้พบกันทุกรั้ง และร้องสำหรับความสุข รถไปรอบ ๆ และรวบรวมขึ้นทั้งหมดลูกอม และลูกเกด และถั่ว dumped เหล่านั้นลงในแม่น้ำ และมันทำให้ปลาป่วยอย่างสมบูรณ์ และทั้งสหรัฐ อเมริกา เป็นไกลออกเป็นอลาสก้า bonfires ที่เด็ก ๆ ได้เขียนค่าของขวัญของทุกถ้ำหนึ่ง พวกเขามีเวลามากที่สุดTh

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาวน้อยตื่นเต้นแล้วเตรียมความพร้อมสำหรับล้าสมัยครั้งหนึ่งปีคริสมาสต์ที่กำลังจะมาถึงในวันถัดไป ดังนั้นเธอจึงมีมติที่จะให้สัญญาของนางฟ้ากับตัวเองและทุกคนแปลกใจกับมันขณะที่มันเก็บไว้มาจริง แต่แล้วมันหลุดออกจากความคิดของเธอโดยสิ้นเชิง. เธอมียอดเยี่ยมคริสมาสต์ เธอเดินเข้านอน แต่หัวค่ำเพื่อให้ซานตาคลอสกรอกถุงน่องและในตอนเช้าเธอก็ขึ้นเป็นครั้งแรกของทุกคนและพบว่าเธอทุกก้อนกับแพคเกจของขนมและส้มและองุ่นและลูกยางและทุกชนิดของ ของขวัญเล็ก ๆ จากนั้นเธอก็รอจนกระทั่งเหลือของครอบครัวเพิ่มขึ้นและเธอก็พรวดพราดเข้ามาในห้องสมุดจะมองไปที่ของขวัญขนาดใหญ่ออกมาวางบนโต๊ะห้องสมุด - หนังสือและกล่องเขียนและตุ๊กตา, และเตาเล็ก ๆ น้อย ๆ และนับสิบของผ้าเช็ดหน้า และ inkstands และรองเท้าสเก็ตและกรอบภาพและกล่องสีน้ำและบ้านตุ๊กตา '-. และขนาดใหญ่ต้นคริสต์มาสไฟและยืนอยู่ตรงกลางเธอมียอดเยี่ยมคริสมาสต์ทุกวัน เธอกินขนมมากที่เธอไม่ต้องการอาหารเช้าใด ๆ และทั้งเช้าของขวัญเทเก็บไว้ในที่ไม่ได้รับการส่งมอบคืนก่อนและเธอก็เดินไปรอบ ๆ ให้ของขวัญที่เธอได้มีสำหรับคนอื่น ๆ และกลับมาที่บ้านและกิน ไก่งวงและแครนเบอร์รี่สำหรับอาหารเย็นและพุดดิ้งพลัมและถั่วและลูกเกดและส้มและจากนั้นก็ออกไปและร่อนและมาด้วยอาการปวดท้องร้องไห้และพ่อของเธอบอกว่าเขาจะดูว่าบ้านของเขาก็กลายเป็นจัดเรียงของสวรรค์ของคนโง่อีกว่า ปีและพวกเขามีอาหารมื้อเย็นเบาและสวยต้นทุกคนไปข้ามเตียง. สาวน้อยนอนหลับอย่างหนักและช้ามาก แต่เธอก็เพิ่งตื่นที่ผ่านมาโดยเด็กคนอื่น ๆ เต้นรำไปรอบ ๆ เตียงของเธอกับถุงน่องของพวกเขาเต็มไปด้วยของขวัญในของพวกเขา มือ "คริสต์มาสคริสต์มาส!" พวกเขาทั้งหมดตะโกน. "ไร้สาระ! มันเป็นคริสมาสต์เมื่อวานนี้กล่าวว่า" สาวน้อยถูตาของเธออย่างเหงาหงอย. พี่ชายของเธอและน้องสาวหัวเราะเพียง "เราไม่ทราบเกี่ยวกับที่. มันเป็นคริสต์มาสในวันนี้ต่อไป. คุณเข้ามาในห้องสมุดและดู." จากนั้นทั้งหมดในครั้งเดียวมันประกายบนสาวน้อยที่นางฟ้าได้รับการรักษาสัญญาของเธอและปีของเธอ Christmases เป็นจุดเริ่มต้น เธอเป็นคนที่ง่วงนอนอย่างหวาดกลัว แต่เธอลุกขึ้นและพุ่งเข้าไปในห้องสมุด มีมันเป็นอีกครั้ง! หนังสือและกล่องเครื่องเขียนและตุ๊กตาและอื่น ๆ . มีต้นคริสต์มาสที่เห็นได้ชัดออกไปได้และครอบครัวเลือกออกของขวัญของพวกเขาและพ่อของเธอมองงงอย่างสมบูรณ์แบบและแม่ของเธอพร้อมที่จะร้องไห้ "ผมมั่นใจว่าผมไม่เห็นว่าฉันจะทิ้งทุกสิ่งเหล่านี้" กล่าวว่าแม่ของเธอและพ่อของเธอบอกว่ามันดูเหมือนกับเขาพวกเขามีอะไรบางอย่างเช่นเดียวกับมันวันก่อน แต่เขาควรที่เขาจะต้อง มีความฝันมัน นี้หลงสาวน้อยเป็นชนิดที่ดีที่สุดของตลกและอื่น ๆ เธอกินขนมมากดังนั้นเธอจึงไม่อยากอาหารเช้าใด ๆ และเดินไปรอบ ๆ แบกของขวัญและมีไก่งวงและแครนเบอร์รี่สำหรับอาหารมื้อเย็นและจากนั้นก็ออกไปและร่อนและ มาด้วยอาการปวดท้องร้องไห้. ตอนนี้ในวันรุ่งขึ้นมันเป็นสิ่งเดียวกันซ้ำอีกครั้ง แต่ทุกคนที่ได้รับพันธุ์และในตอนท้ายของเวลาหนึ่งสัปดาห์ผู้คนจำนวนมากต้องสูญเสียอารมณ์ของพวกเขาที่คุณสามารถรับอารมณ์ที่หายไปที่ใดก็ได้ พวกเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบโปรยพื้นดิน แม้เมื่อมีคนพยายามที่จะกู้คืนอารมณ์ของพวกเขาพวกเขามักจะมีคนอื่นและมันทำให้การผสมผสานที่น่ากลัวมากที่สุด. สาวน้อยเริ่มที่จะได้รับกลัวการรักษาความลับทั้งหมดให้กับตัวเองเธออยากจะบอกแม่ของเธอ แต่เธอไม่กล้า ไปและเธอก็อายที่จะถามนางฟ้าที่จะกลับของขวัญของเธอดูเหมือนเนรคุณและอบรมไม่ดี ดังนั้นมันไปบนและบนและมันก็เป็นคริสมาสต์ในวันเซนต์วาเลนไทน์และวันเกิดของวอชิงตันเพียงเช่นเดียวกับวันใด ๆ และมันไม่ได้ข้ามแม้แต่แรกของเดือนเมษายน แต่ทุกอย่างเป็นของปลอมวันนั้นและนั่นก็คือบางส่วน บรรเทาเล็ก ๆ น้อย ๆ . หลังจากที่ในขณะที่ไก่งวงก็จะหายากชะมัดขายประมาณหนึ่งพันดอลลาร์คนละ พวกเขามีการส่งผ่านออกมาเกือบทุกอย่างสำหรับไก่งวง - แม้นกฮัมมิ่งเบิครึ่งปลูก และแครนเบอร์รี่ - ดีที่พวกเขาถามเพชรคนละสำหรับแครนเบอร์รี่ ป่าทั้งหมดและสวนผลไม้ที่ถูกตัดลงสำหรับต้นคริสต์มาส หลังจากที่ในขณะที่พวกเขาต้องทำต้นคริสต์มาสจากเศษผ้า แต่มีความอุดมสมบูรณ์ของยาจกได้เพราะคนยากจนเพื่อซื้อของขวัญสำหรับอีกคนหนึ่งที่พวกเขาไม่สามารถได้รับเสื้อผ้าใหม่ ๆ และพวกเขาก็สวมคนเก่าของพวกเขาเพื่อผ้าขี้ริ้ว พวกเขาได้ไม่ดีเพื่อให้ทุกคนได้ไปสถานสงเคราะห์ยกเว้นซิ่งและของชำและผู้ขายหนังสือและพวกเขาทั้งหมดได้เพื่อให้อุดมสมบูรณ์และมีความภาคภูมิใจที่พวกเขาแทบจะรอคอยคนเมื่อเขามาถึงซื้อ มันเป็นที่น่าอับอายอย่างสมบูรณ์แบบ! หลังจากที่มันได้หายไปประมาณสามหรือสี่เดือน, สาวน้อย, เมื่อใดก็ตามที่เธอเข้ามาในห้องในตอนเช้าและเห็นผู้ดีน่าเกลียด, ถุงน่องเป็นก้อนที่ห้อยเตาผิงและของขวัญน่าขยะแขยงทั่วทุกที่ใช้ จะนั่งลงและระเบิดออกมาร้องไห้ ในหกเดือนเธอก็หมดอย่างสมบูรณ์แบบที่เธอไม่สามารถแม้แต่จะร้องไห้อีกต่อไป. และวิธีการที่มันเป็นที่สี่ของเดือนกรกฎาคม! เมื่อวันที่สี่ของเดือนกรกฎาคมเด็กครั้งแรกในประเทศสหรัฐอเมริกาตื่นขึ้นมาและพบว่าประทัดและปืนของเล่นและคอลเลกชันสองดอลล่าของเขาของดอกไม้ไฟเป็นอะไร แต่น้ำตาลและขนมวาดขึ้นให้มีลักษณะเหมือนดอกไม้ไฟ ก่อน 10:00 เด็กในประเทศสหรัฐอเมริกาพบว่าทุกสิ่งที่สี่กรกฎาคมของเขาได้กลายเป็นสิ่งที่คริสมาสต์และเป็นบ้า สี่ของ orations กรกฎาคมทั้งหมดกลายเป็นเพลงคริสต์มาสและเมื่อทุกคนพยายามที่จะอ่านคำประกาศอิสรภาพแทนที่จะพูดว่า "เมื่อในหลักสูตรของกิจกรรมของมนุษย์มันจะกลายเป็นสิ่งที่จำเป็น" เขาก็มั่นใจว่าจะร้องเพลง "พระเจ้าส่วนที่เหลือคุณร่าเริง สุภาพบุรุษ. " มันเป็นที่น่ากลัวอย่างสมบูรณ์แบบ. เกี่ยวกับจุดเริ่มต้นของเดือนตุลาคมสาวน้อยเอาไปนั่งลงบนตุ๊กตาที่ใดก็ตามที่เธอพบพวกเขา - เธอเกลียดสายตาของพวกเขาเพื่อให้และขอบคุณพระเจ้าเธอก็กระแทกของขวัญของเธอในห้องพัก โดยเวลาที่คนไม่ได้ดำเนินการอย่างรอบของขวัญอีกต่อไป พวกเขาพวกเขาโยนข้ามรั้วหรือผ่านหน้าต่างและแทนการปวดที่ดีในการเขียน "สำหรับพ่อที่รัก" หรือ "แม่" หรือ "บราเดอร์" หรือ "น้องสาว" พวกเขาใช้ในการเขียน, "เอาคุณ สิ่งเก่าน่าเกลียดน่ากลัว! " และจากนั้นไปและปังมันกับประตูหน้า. เกือบทุกคนได้สร้างโรงนาที่จะถือของขวัญของพวกเขา แต่สวยเร็ว ๆ นี้โรงนาล้นและจากนั้นพวกเขานำมาใช้เพื่อให้พวกเขาอยู่ออกในสายฝนหรือที่ใดก็ได้ บางครั้งตำรวจที่ใช้ในการเข้ามาและบอกพวกเขาขุดของขวัญของพวกเขาออกทางเท้าหรือพวกเขาจะจับกุมพวกเขา. ก่อนวันขอบคุณพระเจ้ามามันได้รั่วไหลออกที่ได้ก่อให้เกิด Christmases ทั้งหมดเหล่านี้ สาวน้อยได้รับความเดือดร้อนมากว่าเธอได้พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ในการนอนหลับของเธอและหลังจากที่ทุกคนแทบจะเล่นกับเธอเพราะถ้ามันไม่ได้รับสำหรับความตะกละของเธอมันจะไม่เกิดขึ้น และตอนนี้เมื่อมันมาขอบคุณพระเจ้าและเธอต้องการให้พวกเขาไปโบสถ์และมีงวงและแสดงความกตัญญูของพวกเขาพวกเขากล่าวว่าไก่งวงทั้งหมดที่ได้รับการกินอาหารค่ำวันคริสต์มาสเก่าของเธอและว่าเธอจะหยุดคริสต์มาสที่พวกเขาจะ ดูเกี่ยวกับความกตัญญู และในวันรุ่งขึ้นสาวน้อยเริ่มส่งจดหมายถึงนางฟ้าคริสมาสต์และจากนั้นโทรเลขที่จะหยุดมัน แต่มันไม่ได้ทำดีใด ๆ และจากนั้นเธอได้โทรไปที่บ้านของนางฟ้า แต่สาวที่มาถึงประตูเสมอกล่าวว่า "ไม่ได้อยู่ที่บ้าน" หรือ "ทำงาน" หรือสิ่งที่ต้องการและดังนั้นจึง เดินตรงไปจนมาถึงเก่าครั้งหนึ่งปีวันคริสต์มาสอีฟ สาวน้อยก็ผล็อยหลับไปและเมื่อเธอตื่นขึ้นมาใน morning-- "เธอพบว่ามันไม่ได้เป็นอะไร แต่ความฝัน" แนะนำสาวน้อย. "ไม่มีแน่นอน!" กล่าวว่าพ่อของเธอ "มันเป็นทุกบิตที่แท้จริงให้ทุก!" "สิ่งที่เธอได้พบออกแล้ว?" "ทำไมว่ามันไม่ใช่คริสมาสต์ที่ผ่านมาและไม่เคยไปได้อีกต่อไป. ตอนนี้ก็ถึงเวลาสำหรับอาหารเช้า." สาวน้อยที่จัดขึ้นพ่อของเธออย่างรวดเร็วรอบคอ. "คุณจะไม่ไปหากคุณกำลังจะปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น!" "คุณต้องการมันทิ้งได้อย่างไร?" "คริสมาสต์ปีละหนึ่งครั้ง." "สิทธิทั้งหมด" กล่าวว่า พ่อของเธอและเขาไปอีกครั้ง. ดีกับคริสมาสต์ไม่เคยอีกครั้งมีความชื่นชมยินดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดทั่วประเทศ คนพบกันทุกที่และจูบและร้องไห้ด้วยความดีใจ รถเดินไปรอบ ๆ และรวบรวมขึ้นทั้งหมดขนมและลูกเกดและถั่วและทิ้งพวกเขาลงไปในแม่น้ำและมันทำให้ปลาป่วยได้อย่างสมบูรณ์แบบ และทั้งสหรัฐอเมริกาเท่าที่ออกมาเป็นอลาสก้าเป็นหนึ่งลุกโชนของกองที่เด็กถูกไฟไหม้ขึ้นของขวัญของพวกเขาทุกชนิด พวกเขามีเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด! Th

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาวน้อยตื่นเต้นแล้ว เตรียม ล้าสมัย ครั้งหนึ่งปีคริสต์มาสที่ได้มาในวันถัดไป ดังนั้นเธอสามารถให้นางฟ้าสัญญากับตัวเองและแปลกใจกับทุกคนที่เข้ามาก็จริง แต่มันก็หลุดจากความคิดของเธอทั้งหมด .

เธองดงามคริสต์มาส เธอเข้านอนเร็วเพื่อให้ซานตาคลอสใส่ถุงน่องและในตอนเช้าเธอขึ้นก่อนใคร และพบนางทั้งหมดเป็นก้อนกับแพคเกจของขนมและส้มและองุ่น และลูกยาง , และทุกชนิดของของขวัญเล็ก ๆ งั้นเธอรอจนกระทั่งส่วนที่เหลือของครอบครัวแล้ว เธอออกมาเป็นห้องสมุดเพื่อดูขนาดใหญ่นำเสนอออกมาวางบนโต๊ะ -- ห้องสมุด หนังสือ และกล่องใส่เครื่องเขียนและตุ๊กตา และเตา ,และนับสิบของผ้าเช็ดหน้า และ inkstands และรองเท้าสเก็ต และเฟรมภาพถ่าย และกล่องของสีน้ำ และตุ๊กตา ' บ้าน . . และต้นคริสต์มาสขนาดใหญ่ และสว่างยืนอยู่ตรงกลาง

เธองดงามคริสต์มาสทั้งวัน เธอกินขนมมากที่เธอไม่ได้ต้องการใด ๆ เช้า และเวลาเช้าทั้งของขวัญเก็บไว้เทในที่ไม่ได้รับการส่งมอบคืนมาก่อนและเธอก็เดินรอบการให้ของขวัญที่เธอได้สำหรับคนอื่น ๆและกลับมากินไก่งวงและแครนเบอร์รี่สำหรับมื้อเย็น และพุดดิ้งพลัมและถั่วและลูกเกด ส้ม แล้วออกไป coasted และมาด้วยอาการปวดท้อง ร้องไห้ และคุณพ่อของเธอว่า เขาจะดูว่า บ้านเขาก็กลายเป็นว่า เหมือนคนโง่ พาราไดซ์ อีกหนึ่งปี และมีอาหารมื้อเย็นแสงสวยแต่เช้า ทุกคนเข้านอนข้าม

สาวน้อยหลับมากหนัก และช้ามาก แต่เธอเพิ่งตื่นในที่สุด โดยอื่น ๆเด็กเต้นไปรอบ ๆเตียงของเธอ กับถุงน่องที่เต็มไปด้วยของขวัญในมือของพวกเขา . " คริสต์มาส คริสต์มาส คริสต์มาส ! พวกเขาทั้งหมดตะโกน

" ไร้สาระ ! มันเป็นคริสมาสต์เมื่อวานนี้กล่าวว่า " เด็กน้อยขยี้ตาของเธอ - .

พี่ชายและน้องสาวก็หัวเราะ " เรายังไม่รู้เรื่องนั้น มันเป็นคริสต์มาสวันนี้ แต่ยังไงก็ตาม คุณเข้ามาที่ห้องสมุด และดู . "

จากนั้นทั้งหมดในครั้งเดียว มันแวบขึ้นมาเด็กสาวว่า นางฟ้าคือการรักษาสัญญา และปีของคริสต์มาสของเธอเริ่มต้น เธอมาก ง่วงนอน แต่เธอผุดขึ้นและเคลื่อนไหวในห้องสมุด มันก็เป็นอีก หนังสือ และกล่องใส่เครื่องเขียนและตุ๊กตาและอื่น ๆ .

มีคริสต์มาสสว่างไปและครอบครัวเลือกของขวัญของพวกเขาและพ่อของเธอมองแบบงง และแม่พร้อมที่จะร้องไห้เธอ” ผมแน่ใจว่า ผมไม่เห็นว่าผมจะทิ้งสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด , " กล่าวว่าแม่ของเธอและพ่อของเธอกล่าวว่า มันดูเหมือนเขามีอะไรเหมือนวันก่อน แต่เขาคิดว่าเขาต้องฝันถึงมันนี้หลงสาวน้อยเป็นชนิดที่ดีที่สุดของเรื่องตลกและดังนั้นเธอกินขนมมาก เธอไม่ได้ต้องการอาหารเช้า และเดินไปรอบ ๆแบกของขวัญ และตุรกี และแครนเบอร์รี่ กินข้าวแล้วออกไป coasted และมาด้วยอาการปวดท้อง ร้องไห้

ตอนนี้ วันต่อไป มันเป็นสิ่งเดียวกันอีกครั้ง แต่ทุกคนจะร้ายซะจริงๆ ,และในตอนท้ายของเวลาหนึ่งสัปดาห์ หลายคนต้องสูญเสีย อารมณ์ของพวกเขาที่คุณสามารถรับสูญหาย อารมณ์ทุกที่พวกเขาอย่างสมบูรณ์ strewed พื้นดิน แม้เมื่อมีคนพยายามที่จะกู้คืน อารมณ์ของพวกเขา พวกเขามักจะมีคนอื่น และทำให้ส่วนผสมที่น่ากลัวที่สุด

สาวน้อยเริ่มจะกลัว รักษาความลับเป็นของตัวเอง เธอต้องการที่จะบอกแม่ของเธอแต่เธอยังไม่กล้า เธออายที่จะถามนางฟ้าเอาของขวัญของเธอดูเหมือนจะเนรคุณและไม่โต . ดังนั้นจึงไปบนและบนและมันเป็นคริสมาสต์ในวันเซนต์วาเลนไทน์และวันเกิดวอชิงตัน ก็เหมือนทุกวัน และมันไม่ได้ข้ามแม้แต่แรกของเดือนเมษายน แม้ว่าทุกอย่างปลอมในวันนั้นและที่บางน้อย

โล่งอกหลังจากที่ในขณะที่ไก่งวงจะหายากสุดๆ ขายประมาณพันดอลลาร์แต่ละ พวกเขาต้องผ่านออกเกือบทุกอย่างสำหรับไก่งวง -- แม้ครึ่งโตฮัมมิ่งเบิร์ด . แครนเบอรี่ . . . . และพวกเขาถามว่าเพชรแต่ละสำหรับแครนเบอร์รี่ . ทั้งป่าและสวนผลไม้ถูกตัดลงต้นไม้คริสต์มาส หลังจากที่ในขณะที่พวกเขาทำต้นคริสต์มาสจากผ้าขี้ริ้ว แต่มีความอุดมสมบูรณ์ของผ้าขี้ริ้วเพราะประชาชนก็ยากจน ซื้อของขวัญให้กันและกัน พวกเขาไม่สามารถได้รับเสื้อผ้าใหม่ และพวกเขาก็ใส่อันเก่าของผ้าขี้ริ้ว . พวกเขาได้จนทุกคนต้องไปสถานสงเคราะห์ ยกเว้น ไอซิ่ง และ storekeepers และหนังสือขายและพวกเขาทั้งหมดมีแล้วรวย และภาคภูมิใจที่พวกเขาแทบจะรอคอยคนที่เขามาซื้อมันช่างเป็นเรื่องน่าละอาย

หลังจากที่มันได้หายไปเมื่อประมาณสามหรือสี่เดือน ลูกสาว เมื่อเธอเข้ามาในห้องตอนเช้า เห็นผู้ใหญ่น่าเกลียด ถุงน่องเป็นก้อนห้อยที่เตาผิง และน่ารังเกียจ เสนอไปทุกที่ เคยนั่งลงและร้องไห้ออกมา ในหกเดือนเธออย่างสมบูรณ์ หมดแรง เธอไม่แม้แต่จะร้องไห้อีกแล้ว . . . .

แล้วมันเกี่ยวกับสี่ของเดือนกรกฎาคม ! ในวันที่ 4 กรกฎาคม เด็กคนแรกในสหรัฐอเมริกาตื่นขึ้นมาและพบว่าเขาและ ปืนเด็กเล่นประทัดและดอกไม้ไฟคอลเลกชันสองดอลลาร์ แต่น้ำตาลและขนมหวานทาสีให้เหมือนดอกไม้ไฟ ก่อนสิบโมงเด็กชายทุกคนในสหรัฐอเมริกาพบว่า ของเขา 4 กรกฎาคมสิ่งที่กลายเป็นเรื่องคริสต์มาสและโกรธมากสี่ของเดือนกรกฎาคม orations ทั้งหมดกลายเป็นเพลงคริสต์มาส และเมื่อมีใครพยายามจะอ่านคำประกาศอิสรภาพ แทนที่จะพูดว่า " เมื่อในหลักสูตรของกิจกรรมมนุษย์มีความจำเป็น " เขาแน่ใจว่าจะร้องเพลง " พระเจ้าคุ้มครองคุณสุขสันต์ . " มันเป็นอย่างสมบูรณ์

น่ากลัวประมาณต้นตุลาคม สาวน้อยก็นั่งลงบนตุ๊กตาที่เธอเจอเขา เธอเกลียดสายตาของพวกเขาแล้ว และขอบคุณที่เธอเพิ่งทำของขวัญให้เธอข้ามห้อง โดยเวลาที่คนไม่ได้พกของขวัญรอบดีๆ อีกแล้ว พวกเขาโยนมันข้ามรั้วหรือผ่านทางหน้าต่าง และแทนที่จะเจ็บปวดมาก เขียนคำว่า รักพ่อ" หรือ " แม่ " หรือ " พี่ชาย " หรือ " พี่สาว " เขาเขียน " เอาไป เธอน่ากลัวสิ่งเก่า ! " แล้วก็ไปบังกับประตูหน้า

เกือบทุกคนได้สร้างยุ้งฉางที่จะถือของขวัญของพวกเขา แต่อีกไม่นานโรงนาล้นและจากนั้นพวกเขาใช้เพื่อให้พวกเขาอยู่ในสายฝน หรือที่ไหนก็ตามบางครั้งตำรวจก็มาและบอกพวกเขาไปขุดของขวัญจากทางเท้าหรือพวกเขาจะจับกุมพวกเขา

ก่อนวันขอบคุณพระเจ้ามามันได้รั่วไหลออกมาที่ทำให้คริสต์มาสนี้ สาวน้อยได้รับความเดือดร้อนมากที่เธอได้พูดคุยเกี่ยวกับมันในการนอนหลับของเธอ และหลังจากที่แทบจะไม่มีใครเล่นกับเธอเพราะถ้าไม่ใช่เพราะเธอละโมบมันคงไม่เกิดขึ้น และตอนนี้เมื่อมันมาถึงวันขอบคุณพระเจ้า และเธอต้องการให้พวกเขาไปโบสถ์ และตุรกี และแสดงความขอบคุณของพวกเขา , พวกเขากล่าวว่า ไก่งวงทั้งหมดได้กินดินเนอร์คริสต์มาสของเธอและถ้าเธอจะหยุดคริสมาสต์ พวกเขาจะเห็นเกี่ยวกับความกตัญญูและวันรุ่งขึ้นสาวน้อยเริ่มส่งจดหมายถึงนางฟ้าคริสต์มาส และโทรเลข เพื่อหยุดมัน แต่มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย แล้วเธอก็ต้องโทรมาที่บ้านของนางฟ้า แต่ผู้หญิงที่มากับประตูเสมอว่า " ที่บ้าน " หรือ " หมั้น " หรืออะไรประมาณนั้น ดังนั้นมัน จนมันมาครั้งหนึ่งปีเก่าคริสต์มาสอีฟ สาวน้อยหลับไปแล้วและเมื่อเธอตื่นขึ้นมาในตอนเช้า . . .

" เธอพบว่ามันไม่มีอะไรเลย แต่ความฝัน " แนะนำสาวน้อย

" ไม่มีแน่นอน " บอกว่า ป๊าของเธอ " . มันเป็นทุกบิตจริง ! "

" แล้วเธอดูล่ะ ? "

" ทำไม มันไม่ใช่คริสต์มาส ในที่ สุด ไม่คิดจะไปอีกแล้ว ตอนนี้ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว "

สาวน้อยอุ้มเธอพ่อ

รวดเร็วรอบคอ" คุณจะไม่ไป ถ้าเธอจะทิ้งมัน ! "

" แล้วคุณจะให้มันด้านซ้าย ?

" คริสต์มาสเมื่อปีที่แล้ว "

" เอาล่ะ " บอกว่า คุณพ่อของเธอ และเขาก็อีก


ดี ไม่มีคริสต์มาสอีกแล้ว มีความชื่นชมยินดีมากที่สุดทั่วประเทศ คนเจอกันทุกที่ และจูบและร้องไห้เพราะความสุข รถเข็นเดินไปรอบ ๆและรวบรวมลูกกวาดถั่วและลูกเกด ทั้งหมดแล้วทิ้งมันลงไปในแม่น้ำ และมันทำให้ปลาป่วยพอดี และทั่วสหรัฐอเมริกา ไกลออกไปเป็น Alaska เป็นหนึ่งลุกโชนจากกองไฟที่เด็กถูกไหม้ของพวกเขานำเสนอทุกชนิด พวกเขามีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่สุด

.