Gendering Prehistoric MenThe main r

Gendering Prehistoric Men

The main reason to study masculinity in archaeology is because it provides interesting and relevant knowledge about prehistoric societies and how they may have been structured by gender. While some have argued strongly for the inclusion of men and masculinity into the archaeology of gender (e.g. Alberti 2006; Caesar 1999a, b; Knapp 1998a, c; Meskell 1999:61–64) others have expressed reluctance to study men because they fear it may be a backlash to the studies of women and reinstate ‘‘man’’ as the universal historical subject (see Alberti 2006:403; Knapp 1998b:118; Knapp 1998c:92; White 2000). I will assert that we do not have a gendered archaeology as long as men are left out as we cannot explore gender systems by focusing on women alone. On the contrary, ‘‘If we problematize women and leave men as an untheorized group, the male position is indirectly privileged and gender studies are regarded as the domain of women.’’ (Meskell 1999:84). Without critical studies in prehistoric men and masculinities, men will remain an undifferentiated dominant group (Alberti 2006:411). To study men in archaeology is not just a question of ‘‘adding men and stir’’. To focus explicitly on men is in itself no guarantee for a gendered study as the preceding discussion of Harding’s (2007) work illustrates. ‘‘To ‘‘do’’ men is not to comprehend masculinity […]’’ (Knapp 1998b:117). To avoid androcentrism, and to obtain knowledge of the gendered men in prehistory we need to critically explore how masculinities may have structured society, affected power and individual actions and identities, and even question the concept of masculinity itself and challenge any a priori binary understandings of gender (see Alberti 2006).

Modern critical men’s studies are for the most deeply rooted in feminist theory (Connell 2005[1995]; Ekenstam 2006; Kimmel 2000; Knapp 1998c; Lorentzen and Mu¨hleisen 2006; Petersen 2003; Whitehead 2002). There is thus no contradiction between a gender archaeology based on feminist theory and studies in prehistoric men and masculinities. Benjamin Alberti (2006:402–403) argues that there is no need for a separate archaeology of masculinity, as the necessary theoretical and conceptual frameworks are already in place within the feminist inspired gender archaeology, something which is generally supported by the few publications explicitly discussing men and masculinity in prehistory (see e.g. Alberti 1997, 2006; Caesar 1999a; Foxhall 1998; Joyce 2000, 2007; Knapp 1998c; Lislerud 2001; Skogstrand 2006; Voss 2008). In fact, without feminist theory and epistemology and awareness that masculinity is neither monolithic nor static, but divergent and multiple configurations of discursive practice (Connell 1995; Connell and Messerschmidt 2005; Demetriou 2001), a focus on men and masculinity within archaeology risks ending up in traditional androcentrism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Gendering มนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์เหตุผลหลักที่ศึกษาเป็นในโบราณคดีเป็น เพราะมันให้ความรู้น่าสนใจ และที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับสังคมสมัยก่อนประวัติศาสตร์และวิธีพวกเขาอาจมีการจัดโครงสร้างตามเพศ ในขณะที่บางส่วนได้โต้เถียงอย่างยิ่งรวมของผู้ชายและเป็นเป็นโบราณคดีเพศ (เช่น Alberti 2006 ซีซาร์ 1999a, b Knapp 1998a, c Meskell 1999:61 – 64) ผู้อื่นได้แสดงความไม่เต็มใจเรียนผู้ชาย เพราะความกลัวมันอาจจะแบคแลชการศึกษาผู้หญิง และกลับ ''คน '' เป็นเรื่องประวัติศาสตร์สากล (ดู Alberti 2006:403 Knapp 1998b:118 Knapp c 1998:92 ขาว 2000) ฉันจะยืนยันรูปว่า เราไม่มีโบราณคดี gendered ตราบใดที่ผู้ชายจะไม่เป็นเราไม่สามารถสำรวจระบบเพศ โดยเน้นไปที่ผู้หญิงคนเดียว ดอก, ''ถ้าเรา problematize ผู้หญิง และปล่อยให้ผู้ชายเป็นกลุ่ม untheorized ตำแหน่งชายอ้อมได้รับสิทธิพิเศษ และเพศศึกษาถือเป็นโดเมนของผู้หญิง '' (Meskell 1999:84) โดยไม่ศึกษาสำคัญในมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์และ masculinities ผู้ชายจะยังคง เป็นกลุ่มหลัก undifferentiated (Alberti 2006:411) การศึกษาคนในโบราณคดีได้เพียงคำถาม ''เพิ่มคนและคน '' ชัดเจนเน้นผู้ชายเป็นในตัวรับประกันสำหรับการศึกษา gendered การสนทนาก่อนหน้านี้ของดดิง (2007) งานแสดง '' ''ไม่ '' ผู้ชายจะไม่เข้าใจเป็น [...]'' (Knapp 1998b:117) หลีกเลี่ยงการ androcentrism การรับรู้ของคนในยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่เราต้องค้นหาวิธี masculinities อาจมีโครงสร้างสังคม พลังงานที่ได้รับผลกระทบ และการดำเนินการแต่ละ และรหัสประจำ ตัว แม้คำถามแนวคิดของความเป็นชายที่ตัวเอง และท้าทายแบบแรกสุดนารีเปลี่ยนความเข้าใจของเพศใดมิ gendered (ดู Alberti 2006)ศึกษาความสำคัญของคนทันสมัยมีสำหรับรากลึกที่สุดในทฤษฎี feminist (Connell 2005 [1995]; ปี 2006 Ekenstam คิมเมล 2000 Knapp 1998c Lorentzen และ Mu¨hleisen 2006 Petersen 2003 Whitehead 2002) จึงมีไม่มีความขัดแย้งระหว่างโบราณคดีเพศเป็น feminist ทฤษฎีและการศึกษาในมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์และ masculinities เบนจามิน Alberti (2006:402 – 403) จนว่า มีโบราณคดีแยกของเป็น ไม่จำเป็นกรอบแนวคิด และทฤษฎีที่จำเป็นแล้วในโบราณคดีเพศ feminist แรงบันดาลใจ บางอย่างซึ่งโดยทั่วไปได้รับการสนับสนุน โดยสิ่งไม่กี่อย่างชัดเจนคุยชายและความเป็นชายในยุคก่อนประวัติศาสตร์ (ดูเช่น Alberti 1997, 2006 ซีซาร์ 1999a Foxhall 1998 จอยซ์ 2000, 2007 Knapp 1998c Lislerud 2001 ปี 2006 Skogstrand Voss 2008) ในความเป็นจริง ไม่ มี feminist ทฤษฎี และญาณวิทยา และตระหนักว่า ความเป็นชาย เป็นทั้งเสาหิน หรือคง ขันติธรรม และตั้งค่าคอนฟิกหลายฝึก discursive (Connell 1995 Connell และ Messerschmidt 2005 Demetriou 2001) เน้นผู้ชายและเป็นภายในความเสี่ยงด้านโบราณคดีที่สิ้นสุดใน androcentrism แบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

gendering
มนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์
เหตุผลหลักเพื่อศึกษาความเป็นชายในโบราณคดีเป็นเพราะมีที่น่าสนใจและความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ สังคม และวิธีที่พวกเขาอาจได้รับโครงสร้างตามเพศ ขณะที่บางคนมีการถกเถียงกันอย่างมากสำหรับการรวมของชายและความเป็นชายในโบราณคดีของเพศ ( เช่น อัลเบอร์ติ 2006 ; ซีซาร์ 1999a , B ; C ; meskell 1998a Knapp , 1999 :61 - 64 ) คนอื่น ๆได้แสดงความไม่เต็มใจที่จะศึกษาผู้ชายเพราะความกลัว มันอาจเป็นฟันเฟือง เพื่อการศึกษาของผู้หญิงและให้ ' 'man ' ' เป็นสากล วิชา ประวัติศาสตร์ ( ดู Alberti 2006:403 ; Knapp 1998b : 118 ; Knapp 1998c : 92 ; สีขาว 2000 ) ผมจะยืนยันว่า เราไม่ได้มีเพศโบราณคดี ตราบเท่าที่มนุษย์ที่เหลืออยู่ออกที่เราไม่สามารถศึกษาระบบเพศโดยเน้นผู้หญิงคนเดียวในทางตรงกันข้าม ถ้าเรา problematize ผู้หญิงและปล่อยให้คนเป็นกลุ่ม untheorized ตำแหน่งชายทางอ้อมสิทธิพิเศษและการศึกษาเพศ ถือว่าเป็นโดเมนของผู้หญิง . ' ' ( meskell 1999:84 ) ไม่มีการศึกษาที่สำคัญในมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์และภาพผู้ชายจะยังคงอยู่ในกลุ่มเด่นที่ไม่แตกต่างกัน ( Alberti 2006:411 )ศึกษาในผู้ชายโบราณคดีไม่ใช่แค่คำถามของ ' 'adding ผู้ชายกวน ' ' โฟกัสอย่างชัดเจนกับผู้ชายอยู่ในตัวเองไม่มีหลักประกันสำหรับเพศศึกษาเช่นการสนทนาก่อนหน้านี้ของฮาร์ดิ้ง ( 2007 ) งานที่แสดงให้เห็นถึง . " และ ' ' ' ' คนไม่เข้าใจชาย [ . . . ] ' ' ( Knapp 1998b : 117 ) เพื่อหลีกเลี่ยง androcentrism ,และเพื่อให้ได้ความรู้ของเพศชายในประวัติศาสตร์เราต้องประมวลภาพการสำรวจวิธีการอาจมีผลต่อสังคมโครงสร้างอำนาจและการกระทำของแต่ละบุคคลและอัตลักษณ์ และแม้แต่คำถามแนวคิดความเป็นชายของตัวเองและความท้าทายใด ๆระหว่างไบนารีข้อมูลเพศ ( เห็น Alberti 2006 ) .

วิกฤตการศึกษาผู้ชายที่ทันสมัยสำหรับที่สุดที่ฝังรากลึกในทฤษฎีสตรีนิยม ( เนล 2005 [ 1995 ] ; ekenstam 2006 ; Kimmel 2000 ; Knapp 1998c ; แห่งนอร์เวย์ และหมู่ตั้ง hleisen 2006 ; ปีเตอร์เซน 2003 ; เฮด 2545 ) มีดังนั้นจึงไม่มีความขัดแย้งระหว่างเพศสตรีโบราณคดีตามทฤษฎีและการศึกษาในมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์และภาพ . เบนจามิน อัลเบอร์ติ ( 2549 :402 - 403 ) ระบุว่าไม่จำเป็นต้องเป็นโบราณคดีแยกความเป็นชาย , เป็นความจำเป็นทางทฤษฎีแนวคิดและกรอบอยู่แล้วในสถานที่ภายในสตรีเพศโบราณคดีแรงบันดาลใจบางอย่างซึ่งโดยทั่วไปจะได้รับไม่กี่สิ่งพิมพ์อย่างชัดเจนพูดถึงชายและความเป็นชายในประวัติศาสตร์ ( ดูเช่น Alberti 1997 , 2006 ; ซีซาร์ 1999a ; foxhall 1998 ; จอยซ์ 20002007 ; Knapp 1998c ; lislerud 2001 skogstrand 2006 ; , 2008 ) ในความเป็นจริง ไม่มีทฤษฎีสตรีนิยมและญาณวิทยาและความตระหนักที่ความเป็นชายไม่ใช่เสาหินหรือคงที่ แต่ที่แตกต่างกันและหลายรูปแบบของการเลือกปฏิบัติ ( เนล 1995 ; เนล messerschmidt demetriou 2001 และ 2005 ; )เน้นชายและความเป็นชายในโบราณคดีความเสี่ยงที่สิ้นสุดขึ้นใน androcentrism แบบดั้งเดิม