When I first looked at this paintin

When I first looked at this painting, I thought to myself, "It's boring. It's boring to look at. Why paint a picture of an empty bedroom?" However, once I started looking at all the elements, my mind changed.
Van Gogh's use of line really gives depth and character to the piece. The first line that caught my eye was the line outlining the bottom of the bed. The strong stroke really gives you a sense of distance between the bottom of the frame and the floor. Had it been a thin line like those to depict the floorboards, it would look like the bed was sitting directly on the floor. His use of brush strokes and the thickness of them vary immensely in the painting to create depth. The strong strokes of the chair in the lower left hand corner really gives you a sense that the chair is in the foreground as opposed to the chair next to the head of the bed. That chair, painted with thinner lines tells you the chair is further back.
The use of color originally struck me as bland. The use of reds and oranges overwhelmed me to the point where I was trying to focus on other colors in the painting. I think that is a point of the painting. I think Van Gogh wanted the viewer to look around. I also think that Van Gogh wanted to use these particular colors to create depth. The use of reds and oranges dominate the foreground with the frame of the bed, the bed sheet and the chair in the lower left corner. The use of blue on the walls pulls everything in and creates the depth. Had the wall been green, brown, red or black, there would not be a great depth. In regards to depth, the use of lines in the floorboards creates depth, drawing your eye to and from the back of the room.
Color values are strong in this painting. It goes back to what I said about color, but I believe the soft hue of the blue walls against the strong hue of the bed frame and floor provides enough contrast to pull you into the painting. I also like the strong hue of the table. It con...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉันมองไปที่ภาพวาดนี้ ฉันคิดกับตัวเอง "ได้น่าเบื่อ เบื่อการดูได้ ทำไมวาดภาพห้องนอนยังว่างเปล่า" อย่างไรก็ตาม เมื่อผมเริ่มมองที่ องค์ประกอบ ใจของฉันเปลี่ยนแปลงใช้ Van Gogh จริง ๆ ให้ลึกและอักขระชิ้น บรรทัดแรกที่จับตาของฉันถูกบรรทัดสรุปด้านล่างของเตียง หลอดเลือดแข็งแรงจริง ๆ ให้คุณความรู้สึกระยะห่างระหว่างด้านล่างของภาพและพื้น การเส้นบาง ๆ เช่นนั้นเพื่อแสดงถึงเหล่า มันจะมีลักษณะเหมือนเตียงนั่งเล่นอยู่บนพื้น ใช้ของลายเส้นแปรงและความหนาของพวกเขาอย่างมากในการวาดภาพการสร้างความลึกแตกต่างกันไป จังหวะที่แข็งแรงของเก้าอี้มุมซ้ายมือล่างจริง ๆ ให้คุณรู้สึกว่าเป็นเก้าอี้ในเบื้องหน้าตรงข้ามกับเก้าอี้ติดกับหัวเตียง ที่เก้าอี้ วาด ด้วยเส้นที่บางกว่าบอกคุณเก้าอี้จะกลับการใช้สีเดิมหลงฉันเป็นอ่อน การใช้สีแดงและส้มจมฉันที่จุดที่ผมพยายามเน้นสีอื่น ๆ ในการวาดภาพ ผมคิดว่า เป็นจุดของการวาดภาพ ผมคิดว่า ชั้นอยากชมดูรอบ ๆ ผมยังคิดว่า ชั้นอยากจะใช้สีเหล่านี้เฉพาะเพื่อสร้างความลึก การใช้สีแดงและส้มครองพื้น ด้วยโครงเตียง ผ้าปูเตียง และเก้าอี้ในมุมซ้ายล่าง การใช้สีบนผนังดึงทุกอย่าง และสร้างความลึก ผนังได้สีเขียว สีน้ำตาล สีแดง หรือสีดำ จะไม่มีความลึกมากขึ้น ในความลึก การใช้บรรทัดในเหล่าสร้างลึก วาดตา และ จากด้านหลังของห้องค่าสีมีความแข็งแกร่งในการวาดภาพนี้ ก็ไปกลับโดนเกี่ยวกับสี แต่ผมเชื่อว่าสีอ่อนของผนังสีฟ้ากับเฉดสีที่แข็งแกร่งของเตียง และชั้นให้ความคมชัดเพียงพอจะดึงคุณเข้าสู่การวาดภาพ ชอบเว้แข็งของตาราง มันปรับ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกที่ผมมองไปที่ภาพนี้ผมคิดกับตัวเองว่า "มันน่าเบื่อ. มันน่าเบื่อที่จะดูที่. ทำไมวาดภาพของห้องนอนที่ว่างเปล่า?" แต่เมื่อผมเริ่มมองหาที่องค์ประกอบทั้งหมดที่ใจของฉันเปลี่ยน.
การใช้งานของแวนโก๊ะของสายจริงๆให้ลึกและตัวอักษรที่ต้องการชิ้น บรรทัดแรกที่ติดตาของฉันเป็นบรรทัดสรุปด้านล่างของเตียง จังหวะดีจริงๆช่วยให้คุณมีความรู้สึกของระยะห่างระหว่างด้านล่างของกรอบและชั้นที่ ได้รับมันเส้นบาง ๆ เช่นผู้ที่จะแสดงให้เห็นถึงพื้นก็จะมีลักษณะเช่นเตียงนั่งอยู่บนพื้นโดยตรง เขาใช้แปรงจังหวะและความหนาของพวกเขาแตกต่างกันอย่างมากในการวาดภาพในการสร้างความลึก จังหวะที่แข็งแกร่งของเก้าอี้ที่มุมล่างซ้ายมือจริงๆจะช่วยให้คุณรู้สึกว่าเก้าอี้อยู่เบื้องหน้าเมื่อเทียบกับเก้าอี้ที่อยู่ติดกับหัวเตียง เก้าอี้ที่วาดด้วยเส้นทินเนอร์บอกคุณเก้าอี้เป็นต่อไปกลับ.
การใช้สีเดิมหลงฉันเป็นอุเบกขา การใช้สีแดงและสีส้มจมฉันไปยังจุดที่ผมพยายามที่จะมุ่งเน้นไปที่สีอื่น ๆ ในภาพวาด ผมคิดว่าเป็นจุดของการวาดภาพที่ ผมคิดว่าแวนโก๊ะต้องการมุมมองในการมองไปรอบ ๆ ผมยังคิดว่าแวนโก๊ะต้องการที่จะใช้สีเหล่านี้โดยเฉพาะการสร้างความลึก การใช้สีแดงและส้มครองเบื้องหน้ากับกรอบของเตียงแผ่นเตียงและเก้าอี้ที่มุมซ้ายล่าง การใช้สีฟ้าบนผนังดึงทุกอย่างในและสร้างความลึก ได้รับผนังสีเขียว, สีน้ำตาล, สีแดงหรือสีดำมีจะไม่ลึกมาก ในเรื่องที่เกี่ยวกับความลึกของการใช้เส้นในพื้นสร้างความลึกของภาพวาดตาของคุณและจากด้านหลังของห้อง.
ค่าสีมีความแข็งแรงในการวาดภาพนี้ มันจะไปกลับไปที่สิ่งที่ผมพูดเกี่ยวกับสี แต่ผมเชื่อว่าสีอ่อนของผนังสีฟ้ากับสีที่แข็งแกร่งของโครงเตียงและพื้นให้ความคมชัดพอที่จะดึงคุณเข้าไปในภาพวาด ฉันยังต้องการสีที่แข็งแกร่งของตาราง มัน con ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อแรกที่ผมมองที่ภาพนี้ ฉันคิดกับตัวเอง " มันน่าเบื่อ มันน่าเบื่อที่ต้องดู ทำไมสีภาพของห้องนอนที่ว่างเปล่า " ? อย่างไรก็ตาม เมื่อผมเริ่มมองที่องค์ประกอบทั้งหมด จิตใจเปลี่ยนไปของฉันการใช้เส้นของแวน โก๊ะจริงๆจะให้ความลึกและตัวละครไปชิ้น บรรทัดแรกที่ติดตาของฉันคือบรรทัดที่กำหนดด้านล่างของเตียง จังหวะแรงจริงๆช่วยให้คุณมีความรู้สึกของระยะห่างระหว่างด้านล่างของกรอบและพื้น มันมีเส้นบาง ๆเหมือนกับที่แสดงถึงพื้น มันจะเหมือนกับเตียงนั่งโดยตรงบนพื้น เขาใช้จังหวะแปรง และ ความหนาของพวกเขาแตกต่างกันอย่างมากในภาพวาดเพื่อสร้างความลึก จังหวะที่แข็งแกร่งของเก้าอี้ในมุมล่างซ้ายมือจริงๆจะช่วยให้คุณรู้สึกว่าเก้าอี้ที่อยู่เบื้องหน้าซึ่งตรงข้ามกับเก้าอี้ข้างๆหัวเตียง เก้าอี้ที่วาดด้วยเส้นเรียวบอกเก้าอี้กลับต่อไปการใช้สีเดิมหลงฉันเป็นที่น่าสนใจ ใช้สีแดงและส้มจมฉันไปยังจุดที่ฉันพยายามที่จะเน้นสีอื่น ๆในการวาดภาพ ฉันคิดว่านั่นคือจุดของภาพจิตรกรรม ฉันคิดว่าแวนโก๊ะต้องการตัวแสดง มองไปรอบ ๆ ผมยังคิดว่าแวนโก๊ะ อยากใช้สีเหล่านี้โดยเฉพาะเพื่อสร้างความลึก ใช้สีแดงและส้มครองเบื้องหน้ากับกรอบเตียง , เตียงแผ่นและเก้าอี้ในมุมล่างซ้าย ใช้สีฟ้าบนผนังดึงทุกอย่างในและสร้างความลึก มีผนังเป็นสีเขียว , สีน้ำตาล , สีแดง หรือสีดำ ก็ไม่ควรลึกมาก ในการไปถึงความลึก ใช้เส้นในพื้นสร้างลึก วาดตาของคุณไปยังและจากหลังห้องค่าสีแข็งแรงมากภาพนี้ มันจะไปกลับไปที่สิ่งที่ฉันพูดเกี่ยวกับสี แต่ผมเชื่อว่า เข้มอ่อนของผนังเป็นสีฟ้า กับสีที่แข็งแกร่งของกรอบเตียงและพื้นมีความคมชัดเพียงพอที่จะดึงคุณเข้าสู่การวาดภาพ ผมยังชอบสีสันที่แข็งแกร่งของโต๊ะ มันหลอก . . . . . . .