Crude protein increased in ensiled

Crude protein increased in ensiled coffee pulp, which
might be due to a decrease of carbohydrates during the
ensiling process, which in turn increased CP (Pedroso et al.,
2005). Noriega Salazar et al. (2009) reported that the CP
percentage in coffee pulp was higher as the ensiling time
increased, observing the maximum CP levels at 120 d of
ensiling. On the other hand, Bautista et al. (2005) found
no increase in the CP percentage when evaluating coffee
pulp not ensiled or ensiled with 50 g molasses kg−1
pulp,
and ensiled with no additive. The average CP value for
these was 85 g kg−1
DM. Moreover, Molina et al. (1990)
reported 114.30 g kg−1
DM crude protein in unfermented
coffee pulp, while Figueroa and Mendoza (2010) reported
115 g kg−1
DM protein in a typical variety of unfermented
coffee pulp, similar to the value found in this study. It is
possible that the differences found among authors are due
to factors like ripeness, soil type, variety, or fertilization of
the coffee fields. The coffee plantation where the samples
for this research were collected is not fertilized, shaded,
and under an organic production system. The higher NDF
and ADF values found in the present study contrast those
obtained by Molina et al. (1990), who observed that ensiling
decreased NDF from 454 to 385 g kg−1
DM, and ADF from
442 to 370 g kg−1
DM, while Villalba et al. (2011) reported
615.80 g kg−1
NDF and 372.10 g kg−1
DM ADF in coffee pulp
ensiled with 50 g molasses kg−1
pulp. The differences among
authors for the NDF, ADF, and CP could be due to factors
similar to those reported for corn silage, where ripeness and
variety modified these values (Vilela et al. 2008).
The soluble carbohydrates are mixed with the effluents
during fermentation, while the fiber remains intact.
Therefore, the fiber content increases during fermentation
process and the percentages of NDF, ADF, and lignin could
be greater. Pedroso et al. (2005), working with sugarcane,
found that CP, ADF, NDF, and lignin increased, given the
great loss of soluble nutrients in the form of gases and
effluents. In the present experiment, the increase could be
due to the addition of 50 g molasses kg−1
pulp on top of the
sugars already present in the coffee pulp, which could have
been transformed into lactic acid or lost during the ensiling
process, which in turn caused the levels of CP, ADF, NDF,
and lignin to increase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรตีนในเยื่อกาแฟ ensiled ซึ่งอาจเนื่องจากการลดคาร์โบไฮเดรตในระหว่างการหมักกระบวนการ ซึ่งจะเพิ่ม CP (Pedroso et al.,2005) . ลาซาร์ Noriega et al. (2009) รายงานว่า จุดเปอร์เซ็นต์ในกากกาแฟมีสูงกว่าเป็นเวลาที่หมักเพิ่มขึ้น การสังเกตระดับ CP สูงสุดที่ 120 d ของหมัก บนมืออื่น ๆ Bautista et al. (2005) พบเพิ่มขึ้นในเปอร์เซ็นต์ CP เมื่อประเมินกาแฟไม่ ensiled หรือ ensiled กับ kg−1 กากน้ำตาล 50 กรัม ว่านหางจระเข้และ ensiled โดยไม่มีสารเติมแต่ง ค่า CP เฉลี่ยเหล่านี้คือ kg−1 85 กรัม DM นอกจากนี้ Molina et al. (1990)รายงาน 114.30 g kg−1 ใน unfermented โปรตีนหยาบ DMกาแฟว่านหางจระเข้ Figueroa และเมนโดซา (2010) รายงานkg−1 115 กรัม โปรตีน DM ทั่วไปหลากหลาย unfermentedเยื่อกระดาษกาแฟ คล้ายกับค่าที่พบในการศึกษานี้ มันเป็นได้ที่พบความแตกต่างระหว่างผู้ครบกำหนดกับปัจจัยเช่นสุก ชนิดของดิน ความหลากหลาย หรือในปัจจุบันฟิลด์กาแฟ การปลูกกาแฟซึ่งตัวอย่างสำหรับงานวิจัยนี้ถูกเก็บรวบรวม ไม่ปฏิสนธิ ร่มเงาและภาย ใต้ระบบการผลิตเกษตรอินทรีย์ สอบถามข้อมูลครับสูงกว่าและพบค่า ADF ความเปรียบต่างระหว่างศึกษาอยู่ที่รับโดย Molina et al. (1990), ผู้สังเกตที่หมักสอบถามข้อมูลครับที่ลดลงจาก 454 การ kg−1 385 กรัม DM และ ADF จากkg−1 442 370 กรัม DM ในขณะที่ Villalba et al. (2011) รายงานkg−1 615.80 g สอบถามข้อมูลครับและ 372.10 g kg−1 DM ADF ในกากกาแฟensiled กับ kg−1 กากน้ำตาล 50 กรัม เยื่อกระดาษ ความแตกต่างระหว่างผู้เขียนสอบถามข้อมูลครับ ADF และ CP อาจเนื่องจากปัจจัยคล้ายกับที่รายงานสำหรับข้าวโพดหมัก ที่สุก และหลากหลายปรับเปลี่ยนค่าเหล่านี้ (Vilela et al. 2008)คาร์โบไฮเดรตละลายผสมกับน้ำทิ้งระหว่างการหมัก ในขณะที่เส้นใยยังคงเหมือนเดิมดังนั้น เพิ่มปริมาณเส้นใยระหว่างการหมักกระบวนการและเปอร์เซ็นต์ของการสอบถามข้อมูลครับ ADF และลิกนิอาจได้มากขึ้น Pedroso et al. (2005), ทำงานกับอ้อยพบว่า CP, ADF สอบถามข้อมูลครับ และลิกนิเพิ่มขึ้น กำหนดให้ดีสูญเสียสารอาหารที่ละลายน้ำในรูปของก๊าซ และน้ำทิ้ง ในปัจจุบันการทดลอง การเพิ่มขึ้นอาจเนื่องจากการเพิ่ม kg−1 กากน้ำตาล 50 กรัม เยื่อจากการน้ำตาลอยู่ในกากกาแฟ ซึ่งอาจจะมีแล้วกลายเป็นกรดกรด หรือสูญหายในระหว่างการหมักกระบวนการ ซึ่งจะทำให้เกิดระดับของ CP, ADF สอบถามข้อมูลครับและลิกนิเพื่อเพิ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรตีนที่เพิ่มขึ้นในการผลิตเยื่อกระดาษกาแฟหมักซึ่ง
อาจเกิดจากการลดลงของคาร์โบไฮเดรตในระหว่าง
กระบวนการหมักซึ่งในทางกลับ CP เพิ่มขึ้น (Pedroso et al.,
2005) Noriega ซัลลาซาร์, et al (2009) รายงานว่าซีพี
ร้อยละในการผลิตเยื่อกระดาษกาแฟสูงเป็นเวลาหมัก
เพิ่มขึ้นสังเกตระดับ CP สูงสุดที่ 120 D ของ
หมัก บนมืออื่น ๆ , Bautista, et al (2005) พบว่า
การเพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละ CP ไม่มีเมื่อมีการประเมินกาแฟ
เยื่อกระดาษไม่ได้หมักหรือหมักกับกากน้ำตาล 50 กรัมกิโลกรัม 1
เยื่อ
และหมักที่ไม่มีสารเติมแต่ง ค่า CP เฉลี่ยสำหรับ
เหล่านี้คือ 85 กรัมต่อกิโลกรัม-1
DM นอกจากนี้โมลินา, et al (1990)
รายงาน 114.30 กรัมต่อกิโลกรัม-1
DM โปรตีนในไม่หมัก
เยื่อกระดาษกาแฟในขณะที่ฟิเกอรัวและเมนโดซา (2010) รายงาน
115 กรัมต่อกิโลกรัม-1
โปรตีน DM ในความหลากหลายตามแบบฉบับของหมัก
เยื่อกระดาษกาแฟคล้ายกับค่าที่พบในการศึกษาครั้งนี้ มันเป็น
ไปได้ว่าแตกต่างที่พบในหมู่ผู้เขียนเป็นเพราะ
ปัจจัยเช่นสุกชนิดของดินที่หลากหลายหรือการปฏิสนธิของ
เขตกาแฟ สวนกาแฟที่กลุ่มตัวอย่าง
สำหรับการวิจัยนี้ได้ถูกรวบรวมไม่ได้ปฏิสนธิสีเทา
และอยู่ภายใต้ระบบการผลิตเกษตรอินทรีย์ สูงกว่า NDF
และ ADF พบในทางตรงกันข้ามการศึกษาปัจจุบันค่าเหล่านั้น
ได้โดยการ Molina, et al (1990) ที่ตั้งข้อสังเกตว่าหมัก
ลดลง NDF 454-385 กรัมต่อกิโลกรัม-1
DM และ ADF จาก
442 ที่จะ 370 กรัมต่อกิโลกรัม-1
DM ขณะ Villalba et al, (2011) รายงาน
615.80 กรัมต่อกิโลกรัม-1
NDF และ 372.10 กรัมต่อกิโลกรัม-1
DM ADF ในเยื่อกาแฟ
หมักกับกากน้ำตาล 50 กรัมกิโลกรัม 1
เยื่อกระดาษ ความแตกต่างในหมู่
ผู้เขียนสำหรับ NDF, ADF และ CP อาจเป็นเพราะปัจจัย
ที่คล้ายกับที่รายงานข้าวโพดหมักที่สุกและ
หลากหลายการปรับเปลี่ยนค่าเหล่านี้ (Vilela et al. 2008).
คาร์โบไฮเดรตที่ละลายน้ำผสมกับน้ำทิ้ง
ระหว่างการหมัก ในขณะที่เส้นใยยังคงเหมือนเดิม.
ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของปริมาณเส้นใยระหว่างการหมัก
กระบวนการและร้อยละของ NDF, ADF และลิกนินอาจ
จะมากขึ้น Pedroso et al, (2005) การทำงานร่วมกับอ้อย
พบ CP ที่ ADF, NDF และลิกนินเพิ่มขึ้นได้รับความ
สูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของสารอาหารที่ละลายน้ำได้ในรูปแบบของก๊าซและ
น้ำทิ้ง ในการทดลองในปัจจุบันเพิ่มขึ้นอาจจะ
เนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของ 50 กรัมกากน้ำตาลกิโลกรัม 1
เยื่อกระดาษที่ด้านบนของ
น้ำตาลอยู่แล้วในการผลิตเยื่อกระดาษกาแฟซึ่งจะได้
รับการเปลี่ยนเป็นกรดแลคติกหรือสูญหายในระหว่างการหมัก
กระบวนการซึ่ง เลี้ยวที่เกิดจากระดับของซีพี, ADF, NDF,
และลิกนินจะเพิ่มขึ้น