n a land far away, lived a poor far

n a land far away, lived a poor farmer and his wife. One day, they tried to pluck fruits from their neighbour’s garden. But their neighbour was actually an old, wicked witch.

She screamed, “How dare you steal from my garden! I’ll turn you both into rats!” The couple trembled with fear. Finally the witch said, “Very well, I’ll let you go. But you have to give me your first child.” They were so scared, that they immediately agreed and fled.

A few years later, a beautiful baby girl was born to the farmer and his wife. Immediately, the old witch came and snatched the girl away from them. She named her Rapunzel, and kept her locked up in a tall tower.

The only person she ever saw was the old witch. Every day, the witch used to come to the foot of the tower and call, “Rapunzel, Rapunzel, let down your hair!” Rapunzel the used to let her long plait fall out the window, and the witch used to hold onto it and climb up.

One day, a prince who was passing by, hid behind the trees and watched the witch. As soon as she left, he too decided to try. “Rapunzel, Rapunzel, let down your hair!” he cried, and climbed up in to her room.

Rapunzel was stunned to see the prince. She had never before seen anybody so handsome. The prince too fell in love with her. They began to secretly meet everyday after the witch left.

One day however, by mistake, Rapunzel said to the witch, “My, you are so much heavier than my price!” The witch realized what had been going on. She screamed and shouted in anger. She cut off Rapunzel’s hair and sent her off deep into the forest.

That day, when the prince came, he found the witch waiting for him at the top of the tower. She cursed and screamed some more, before casting a spell on him, that made the prince lose his sight.

The prince, now blind and broken hearted, wandered through the forest. Many days later, Rapunzel found him wounded among the trees.

Rapunzel began to cry at the sorry sight of her prince. But as soon as her tears fell on him, his wounds healed, and his eyesight returned!

The first thing the prince saw was his beloved Rapunzel. They were overjoyed to find each other again. They went away to his kingdom, and lived happily ever after, far away from the wicked witch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

n ที่ดินห่างไกล อาศัยชาวนาที่ยากจนและภรรยาของเขา วันหนึ่ง ที่พวกเขาพยายามปลิดผลไม้จากสวนของเพื่อนบ้านของพวกเขา แต่เพื่อนบ้านของพวกเขาได้จริงการเก่า คนชั่วแม่มด

เธอกรีดร้อง "วิธีกล้าคุณขโมยจากสวนของฉัน ฉันจะเปิดให้คุณทั้งหนู" คู่ trembled ด้วยความกลัว ในที่สุด แม่มดกล่าวว่า "ดี ฉันจะให้คุณไป แต่คุณมีให้แก่ลูกคนแรก"พวกเขาจึงกลัว ว่า พวกเขาทันทีตกลง และหนี

ไม่กี่ปีต่อมา เกิดเป็นสาวสวยเด็กชาวนาและภรรยาของเขา ทันที แม่มดเก่ามา และกระชากหญิงสาวจากเขา เธอชื่อราพันเซลของเธอ และเก็บเธอล็อคขึ้นในสูงทาวเวอร์

เพียงคนที่เธอเคยเห็นถูกแม่มดเก่า ทุกวัน แม่มดที่ใช้มาของทาวเวอร์และโทร "ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงของผม" ราพันเซลใช้ให้เธอนาน plait ร่วงหน้าต่าง และแม่มดที่ใช้กดลงบนนั้น และปีน up.

วันหนึ่ง เจ้าที่ผ่านมา ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ และดูแม่มด ทันทีที่เธอทิ้ง เขาเกินไปตัดสินใจที่จะลอง "ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงของผม" เขาร้อง และปีนขึ้นในห้องของเธอด้วย

ราพันเซลได้ตะลึงเห็นเจ้าชาย เธอได้เคยมีมาก่อนเห็นใครหล่อดังนั้น เจ้าชายไปตกในความรักกับเธอ พวกเขาเริ่มที่จะแอบตรงกับชีวิตหลังซ้ายแม่มด

วันหนึ่งอย่างไรก็ตาม โดยบังเอิญ ราพันเซลกล่าวว่า แม่มด "ฉัน คุณเป็นมากหนักกว่าราคาของฉัน" แม่มดจริงอะไรก็เกิดขึ้น เธอกรีดร้อง และตะโกนในความโกรธ เธอตัดผมของราพันเซล และส่งเธอปิดลึกเข้าไปในป่า

วัน เมื่อเจ้าชายมา เขาพบแม่มดรอเขาที่ด้านบนของหอคอย เธอสาป และกรีดร้องมากบ้าง ก่อนหล่อตรึงบนเขา ที่ทำสูญเสียสายตาของเขาเจ้าชาย

เจ้าชาย ตอนนี้ตาบอด และเสียต้อนรับของคน ได้เดินไปมาผ่านป่า หลายวันต่อมา ราพันเซลพบเขาได้รับบาดเจ็บระหว่างต้นไม้

ราพันเซลเริ่มร้องไห้ที่เห็นขอของเจ้าชายของเธอ แต่เป็นน้ำตาของเธอตกบนเขา บาดแผลของเขา healed และสายตาของเขากลับ!

สิ่งแรกที่เจ้าชายเห็นเป็นราพันเซลเขารัก พวกปลื้มที่จะพบกันอีกครั้ง พวกเขาหนีไปราชอาณาจักรของเขา และอยู่อย่างมีความสุขตลอดไป ห่างไกลจากแม่มดคนชั่ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ดินห่างไกลออกไปอาศัยอยู่ของเกษตรกรที่ยากจนและภรรยาของเขา วันหนึ่งที่พวกเขาพยายามที่จะถอนผลไม้จากสวนของเพื่อนบ้านของพวกเขา แต่เพื่อนบ้านของพวกเขาเป็นจริงเก่าแม่มดชั่วร้ายเธอกรีดร้อง "วิธีที่คุณกล้าขโมยจากสวนของฉัน! ฉันจะเปิดให้คุณทั้งสองเป็นหนู! "ทั้งคู่สั่นด้วยความกลัว สุดท้ายแม่มดกล่าวว่า "ดีฉันจะให้คุณไป แต่คุณต้องให้ฉันลูกคนแรกของคุณ. "พวกเขากลัวว่าพวกเขาทันทีที่ตกลงกันไว้และหนีไปไม่กี่ปีต่อมาเด็กผู้หญิงที่สวยงามเกิดมาเพื่อชาวนาและภรรยาของเขา ทันทีแม่มดเก่ามาและคว้าสาวไปจากพวกเขา เธอชื่อเธอราพันเซลและเก็บไว้ที่เธอถูกขังอยู่ในหอคอยสูงเพียงคนเดียวที่เธอเคยเห็นก็คือแม่มดเก่า ทุกวันแม่มดที่ใช้ในการมาถึงเท้าของหอคอยและเรียก "ราพันเซลราพันเซลให้ลงผมของคุณ!" ราพันเซลที่ใช้ในการให้จีบยาวของเธอตกออกไปนอกหน้าต่างและแม่มดที่ใช้ในการจับมันและ ปีนขึ้นไปอยู่มาวันหนึ่งเจ้าชายที่เสด็จผ่านมาซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้และดูแม่มด เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทิ้งเขาก็ตัดสินใจที่จะลอง "ราพันเซลราพันเซลให้ลงผมของคุณ!" เขาร้องและปีนขึ้นไปในห้องของเธอราพันเซลตะลึงที่จะเห็นเจ้าชาย เธอไม่เคยเห็นมาก่อนใครหล่อมาก เจ้าชายก็ตกหลุมรักกับเธอ พวกเขาเริ่มที่จะแอบพบกันทุกวันหลังเลิกแม่มดที่เหลืออยู่มาวันหนึ่ง แต่ด้วยความผิดพลาดของราพันเซลกล่าวว่าแม่มด "ของฉันคุณมีมากหนักกว่าราคาของฉัน!" แม่มดตระหนักถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้น เธอกรีดร้องและตะโกนด้วยความโกรธ เธอตัดออกไปผมของราพันเซลและส่งเธอออกลึกเข้าไปในป่าในวันนั้นเมื่อเจ้าชายมาเขาพบว่าแม่มดรอเขาอยู่ที่ด้านบนของหอ เธอสาปแช่งและกรีดร้องบางอย่างมากขึ้นก่อนที่จะร่ายเวทมนตร์กับเขาที่ทำให้เจ้าชายสูญเสียสายตาของเจ้าชายตอนนี้คนตาบอดและหักกล้าเดินผ่านป่า วันที่หลายคนต่อมาราพันเซลพบว่าเขาได้รับบาดเจ็บท่ามกลางต้นไม้ราพันเซลเริ่มร้องไห้ที่เห็นขอโทษของเจ้าชายของเธอ แต่ทันทีที่น้ำตาของเธอล้มลงบนเขาบาดแผลของเขาหายและสายตาของเขากลับ! สิ่งแรกที่เห็นเจ้าชายราพันเซลเป็นที่รักของเขา พวกเขาได้รับความสุขที่สุดที่จะหากันอีกครั้ง พวกเขาเดินออกไปราชอาณาจักรของเขาและอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคยห่างไกลจากแม่มดชั่วร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

N เป็นดินแดนห่างไกล ใช้ชีวิตเป็นเกษตรกรยากจนและภรรยาของเขา วันหนึ่ง พวกเขาพยายามที่จะเก็บผลไม้จากสวนของเพื่อนบ้าน . แต่เพื่อนบ้านก็เป็นแม่มดเก่า

เธอร้อง " กล้าดียังไงมาขโมยจากสวนของฉัน ! ผมจะทำให้คุณทั้งในหนู " คู่ที่ตัวสั่นด้วยความกลัว ในที่สุด แม่มดกล่าวว่า " ดี ผมจะปล่อยคุณไป แต่คุณต้องให้ลูกคนแรกของคุณ" พวกเขากลัวว่าพวกเขาเห็นด้วยทันทีและหนี

ไม่กี่ปีต่อมา สาวสวยลูกเกิดกับชาวนาและภรรยาของเขา ทันที แม่มดเก่ามาแย่งผู้หญิงไปจากพวกเขา เธอชื่อราพันเซลของเธอ และทำให้เธอถูกขังอยู่ในหอคอยสูง

คนเดียวที่เธอเคยเห็นแม่มดเก่า ทุก ๆวัน แม่มดเคยมาที่เท้าของหอ และเรียก" Rapunzel ราพันเซลปล่อยผมของเธอลง " ราพันเซลที่เคยถักเปียยาวของเธอให้ตกจากหน้าต่าง และแม่มดที่เคยกอดมัน และปีนขึ้น

วันหนึ่ง เจ้าชายที่กำลังจะผ่านไป หลบอยู่หลังต้นไม้ มองแม่มด ทันทีที่เธอออกไป เขาก็ตัดสินใจที่จะลอง " Rapunzel ราพันเซลปล่อยผมของเธอลง " เขาร้อง และปีนขึ้นไปที่ห้องของเธอ . . . . .

ราพันเซลตกใจเมื่อเห็นเจ้าชาย เธอยังไม่เคยเห็นใครหล่อมาก เจ้าชายก็ตกหลุมรักเธอ พวกเขาเริ่มที่จะแอบเจอกันทุกวันหลังจากแม่มดทิ้ง

วันนึงแต่ด้วยความผิดพลาด ราพันเซลพูดกับแม่มด " ของฉัน คุณมีมากหนักกว่าราคาของฉัน ! " แม่มดที่ตระหนักถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้น เธอกรีดร้องและตะโกนด้วยความโมโหเธอตัดผมของราพันเซล และส่งนางไปในป่าลึก

วันนั้น เมื่อเจ้าชายมา เขาพบว่า แม่มดที่กำลังรอเขาอยู่ที่ด้านบนของหอ เธอถูกสาปแช่งและร้องมากขึ้น ก่อนร่ายมนต์ใส่เขา นั่นทำให้เจ้าชายสูญเสียสายตาของเขา . . . . . .

เจ้าชาย ตอนนี้ตาบอดและคนที่หัวใจแตกสลาย เดินผ่านป่า หลายวันต่อมา ราพันเซลพบว่าเขาได้รับบาดเจ็บท่ามกลางต้นไม้

ราพันเซลเริ่มร้องไห้ที่เห็นโทษของเจ้าชายของเธอ แต่ทันทีที่น้ำตาหล่นบนเขา แผลของเขาหายดี แล้วสายตาของเขากลับมา !

สิ่งแรกที่เจ้าชายเห็นราพันเซลที่รักของเขา พวกเขาดีใจมากที่เจอกันอีก พวกเขากลับไปสู่อาณาจักรของพระองค์ และอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย ห่างจากแม่มด ชั่วร้าย