The story of the Brazilian soybean industry begins within the broader context of the rise of soybeans as a key protein source for livestock and a key oil source for the food industry. Few soybeans were grown world-wide before WWII. The original genetics come from China and were adapted to the United States as a feedstuff for a fast industrializing poultry industry. For example, in 1960 world soybean production was only 12% of today's production and the United States represented 70% of that total (Figure 1). The success of soybeans in the United States, combined with the rise of the poultry sector in the Southern U.S., created research interest in Brazil for developing a soybean that could be grown at lower latitudes. Researchers quickly developed varieties adapted to the longer growing season and warmer climates by focusing on the role of the nighttime photo-period in soybeans' growth and development.
These new varieties became the opening for the Brazilians. Researchers took the low-latitude technology and developed germplasm that could be deployed in the Southern three states of Brazil, Rio Grande do Sul, Santa Catarina, and Parana, a growing climate similar to the Southern U.S. (Schnepf, Dohlman, & Bolling, 2001). Brazil's soybean industry began in the South of the country in the late 1960s, supporting both soybean processing and poultry production.
The story of the Brazilian soybean industry begins within the broader context of the rise of soybeans as a key protein source for livestock and a key oil source for the food industry. Few soybeans were grown world-wide before WWII. The original genetics come from China and were adapted to the United States as a feedstuff for a fast industrializing poultry industry. For example, in 1960 world soybean production was only 12% of today's production and the United States represented 70% of that total (Figure 1). The success of soybeans in the United States, combined with the rise of the poultry sector in the Southern U.S., created research interest in Brazil for developing a soybean that could be grown at lower latitudes. Researchers quickly developed varieties adapted to the longer growing season and warmer climates by focusing on the role of the nighttime photo-period in soybeans' growth and development.
These new varieties became the opening for the Brazilians. Researchers took the low-latitude technology and developed germplasm that could be deployed in the Southern three states of Brazil, Rio Grande do Sul, Santa Catarina, and Parana, a growing climate similar to the Southern U.S. (Schnepf, Dohlman, & Bolling, 2001). Brazil's soybean industry began in the South of the country in the late 1960s, supporting both soybean processing and poultry production.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เรื่องราวของอุตสาหกรรมถั่วเหลืองบราซิลเริ่มต้นภายในกว้างบริบทของการเพิ่มขึ้นของถั่วเหลืองเป็นแหล่งโปรตีนที่สำคัญสำหรับการปศุสัตว์ แหล่งน้ํามันสําคัญสําหรับอุตสาหกรรมอาหาร ไม่กี่เมล็ดปลูกทั่วโลกก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง พันธุศาสตร์เดิมมาจากจีน และถูกดัดแปลงให้สหรัฐอเมริกาเป็นอาหารสัตว์สำหรับอุตสาหกรรมสัตว์ปีกอย่างรวดเร็วอุตสาหกรรม ตัวอย่างเช่นใน 1960 การผลิตถั่วเหลืองของโลกเป็นเพียง 12 % ของการผลิตของวันนี้และสหรัฐอเมริกาแสดง 70% ของทั้งหมด ( รูปที่ 1 ) ความสำเร็จของถั่วเหลืองในสหรัฐอเมริกา รวมกับการเพิ่มขึ้นของภาคสัตว์ปีกในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา สร้างความสนใจในบราซิล การวิจัยพัฒนาถั่วเหลืองที่สามารถปลูกในละติจูดต่ำนักวิจัยพัฒนาพันธุ์ได้อย่างรวดเร็วปรับให้ยาวขึ้นฤดูกาลและสภาพอากาศที่อบอุ่น โดยเน้นบทบาทของไนท์รูปถั่วเหลือง ' ระยะเวลาในการเจริญเติบโตและการพัฒนา
พันธุ์ใหม่เหล่านี้เริ่มเปิดบราซิล . นักวิจัยได้พัฒนาเทคโนโลยีละติจูดต่ำ และพันธุกรรม ที่สามารถใช้งานในภาคใต้สามรัฐของบราซิล , ริโอแกรนด์โดซูลSanta Catarina , ปารานา , ปลูกบรรยากาศคล้ายคลึงกับภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา ( schnepf dohlman & , , โบลลิ่ง , 2001 ) อุตสาหกรรมถั่วเหลืองของบราซิลเริ่มในภาคใต้ของประเทศในปลายทศวรรษที่ 1960 , สนับสนุนถั่วเหลืองทั้งการประมวลผลและการผลิตสัตว์ปีก
การแปล กรุณารอสักครู่..