We examine exposed krill and their

We examine exposed krill and their faecal material micro- scopically to (1) quantify the size of particles present in the krill digestive system and in egested material, (2) identify where these particles are localised within the digestive system, and (3) examine the effect of particle size on egestion. We find that Antarctic krill are capable of fragmenting pristine PE microbeads into significantly smaller fragments, showing that nanoplastics can be generated by the ingestion of microplastics in a marine species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราตรวจสอบเคยที่สัมผัสและวัสดุอุจจาระของพวกเขาด้วยกล้องจุลทรรศน์เพื่อ (1) หาปริมาณขนาดของอนุภาคที่มีอยู่ในระบบย่อยอาหารของเคยและในวัสดุที่ปล่อยออกมา (2) ระบุตำแหน่งที่อนุภาคเหล่านี้ถูกแปลเป็นภาษาท้องถิ่นภายในระบบย่อยอาหาร และ (3) ตรวจสอบ ผลกระทบของขนาดอนุภาคต่อการกลืนกิน เราพบว่าเคยแอนตาร์กติกสามารถแยกชิ้นส่วนไมโครบีด PE ที่บริสุทธิ์ออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ได้อย่างมาก ซึ่งแสดงให้เห็นว่านาโนพลาสติกสามารถเกิดขึ้นได้โดยการกลืนกินไมโครพลาสติกในสัตว์ทะเล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้ทำการตรวจสอบจุลภาคของ krill และอุจจาระของพวกเขาที่สัมผัสกับ (1) เพื่อหาขนาดของอนุภาคในระบบย่อยอาหารของ krill และอุจจาระ (2) เพื่อตรวจสอบตำแหน่งของอนุภาคเหล่านี้ในระบบย่อยอาหารและ (3) ตรวจสอบว่าขนาดของอนุภาคมีผลต่อการขับถ่ายอย่างไร เราพบว่า Krill แอนตาร์กติก สามารถทำลายลูกปัด PE ดั้งเดิมเป็นชิ้นเล็กๆได้ ซึ่งบ่งชี้ว่าการบริโภคไมโครพลาสติกของสัตว์ทะเล สามารถสร้างนาโนพลาสติกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้กล้องจุลทรรศน์เพื่อตรวจสอบกุ้งที่สัมผัสและของเสียเพื่อ(1)หาขนาดของอนุภาคที่มีอยู่ในระบบย่อยอาหารและของเสียของกุ้ง(2)เพื่อกําหนดตําแหน่งของอนุภาคเหล่านี้ในระบบย่อยอาหารและ(3)เพื่อตรวจสอบผลกระทบของขนาดอนุภาคต่อการขับถ่าย เราพบว่าkrillแอนตาร์กติกาสามารถทําลายเม็ดPEต้นฉบับลงในชิ้นเล็กๆที่เห็นได้ชัดซึ่งแสดงให้เห็นว่านาโนพลาสติกสามารถผลิตได้โดยการใส่ไมโครพลาสติกในสายพันธุ์ทางทะเล