(k) Skeletal muscle relaxantsTizani

(k) Skeletal muscle relaxants
Tizanidine, an alpha 2-adrenoceptor agonist used for the relief of spasticity, can be associated with significant dry mouth (Taricco et al., 2000).
(l) Antimigraine drugs
Rizatriptan, a serotonin agonist used for the treatment of migraine, can induce dry mouth (Winner et al., 2002).
(m) Opioids, benzodiazepines, hypnotics, and drugs of abuse
Opioids are well-recognized causes of dry mouth (Bruera et al., 1999), and atropine, hyoscine, and atropinics have long been used to reduce secretions pre-operatively. Dry mouth is the only significant side-effect of transdermal scopolamine (hyoscine) (Gordon et al., 2001). Morphine (Bruera et al., 1999; Zacny, 2001), dihydrocodeine (Freye et al., 2001), and Tramadol (Scott and Perry, 2000) can produce dry mouth.
Benzodiazepines (such as diazepam) (Conti and Pinder, 1979; Elie and Lamontagne, 1984) and zopiclone, a cyclo- pyrrolone chemically unrelated to benzodiazepines (Wadworth and McTavish, 1993), can produce dry mouth.
Cannabis (Consroe et al., 1986; Grotenhermen, 1999) and Ecstasy ('XTC' or 'E': 3,4 methylenedioxy-methamphetamine; MDMA) (Peroutka et al., 1988; Milosevic et al., 1999) can pro- duce dry mouth.
(n) H2 receptor antagonists and proton-pump inhibitors
H2-receptor antagonists produce dry mouth in 41% of recipi- ents (Teare et al., 1995; Kaviani et al., 2001).
(o) Cytotoxic drugs
Dry mouth can be a consequence of exposure to agents used for chemotherapy of malignant neoplasms, such as retinol (Goodman et al., 1983), or 5-fluorouracil (McCarthy et al., 1998), but this is not invariable (Laine et al., 1992), and there is a pauci- ty of data in this area.
(p) Retinoids
Systemic retinoids such as etretinate (Wishart et al., 1981), 13 cis-retinoic acid (Hennes et al., 1984), and isotretinoin (Oikarinen et al., 1995) can produce dry mouth.
(q) Anti-HIV drugs
Didanosine (Dodd et al., 1992; Valentine et al., 1992) and HIV pro- tease inhibitors (Greenwood et al., 1998) can cause dry mouth.
(r) Cytokines
Alpha interferon therapy for the treatment of chronic hepatitis
C infection (Cotler et al., 2000) can cause significant dry mouth. Interleukin-2 (rIL-2), when used, for example, for control of nasopharyngeal carcinoma, can also impair salivation (Chi et al., 2001), and major salivary gland dysfunction has been described in patients with hematological malignancies given interleukin-2-based immunotherapy after autologous stem cell transplantation (Nagler, 1998).
(2) DRUG-RELATED SALIVARY GLAND SWELLING
Some drugs have been related to salivary gland swelling (Table 2). Painless, usually bilateral, salivary gland enlargement (resembling sialosis) may be an occasional side-effect of phenylbutazone (Cohen and Banks, 1966; Murray-Bruce, 1966; Chimenes, 1971; Herman et al., 1974; Kaufman et al., 1977), oxyphenbutazone (Bosch et al., 1985), or chlorhexidine (Rushton, 1977). The bilateral sialadenitis observed in one adult following naproxen therapy (Knulst et al., 1995) was thought to be allergic in origin, since the affected patient also had a cuta- neous rash. A similar mechanism has been proposed to under- lie the salivary gland enlargement caused by intravenous radiological contrast media (Gattoni et al., 1991; Ilia et al., 1991). Clozapine, a novel antipsychotic agent, may cause transient salivary gland swelling (Vasile and Steingard, 1995) as well as sialorrhea (see below).
(3) DRUG-RELATED SALIVARY GLAND PAIN
Antihypertensives, anti-thyroid agents, chlorhexidine, cytotox- ics, ganglion-blocking agents, iodides, phenothiazines, and sulphonamides may cause salivary gland pain, as may drugs causing dry mouth (Glass, 1989). Salivary gland pain is rarely associated with guanethidine or guanacline (Parker, 1975) ther- apy and can be a side-effect of several other drugs (Table 2).
(4) DRUG-RELATED HYPERSALIVATION
Anticholinesterases are the main cause of hypersalivation (Table 3). Clozapine, an atypical antipsychotic drug claimed to have superior efficacy and to cause fewer motor adverse effects than typical antipsychotics for people with treatment-resistant schizophrenic patients, can cause hypersalivation (Wahlbeck et al., 2000). This may be ameliorated with atropine eye drops (Comley et al., 2000).
(5) DISCOLORATION OF SALIVA
Discoloration of saliva (red or orange saliva) as well as other body fluids may be seen in patients treated with clofazimine, levodopa, rifampicin, and rifabutin therapy (British National Formulary, 2002) (Table 4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(k) ผ่อนคลายกล้ามเนื้อโครงร่าง
Tizanidine, อัลฟาตัวเอก 2-adrenoceptor ใช้เพื่อบรรเทาเกร็งที่สามารถเชื่อมโยงกับปากแห้งอย่างมีนัยสำคัญ (Taricco et al., 2000)
(L) ยาเสพติด Antimigraine
Rizatriptan, ตัวเอก serotonin ที่ใช้สำหรับ การรักษาไมเกรนสามารถเหนี่ยวนำให้เกิดอาการปากแห้ง (ชนะ et al., 2002)
(เมตร) Opioids, เบนโซ hypnotics และยาเสพติดของการละเมิด
Opioids เป็นสาเหตุของอาการปากแห้งที่ได้รับการยอมรับ (Bruera et al., 1999) และ atropine , ฤทธิและ atropinics ได้รับการใช้เพื่อลดการหลั่งก่อนการผ่าตัด ปากแห้งเป็นเพียงที่สำคัญผลข้างเคียงของผิวหนังแยกตัว (ฤทธิ) (กอร์ดอน et al., 2001) มอร์ฟีน (Bruera et al, 1999;. Zacny, 2001), กฤษฎีกาและ Tramadol (สก็อตและเพอร์รี่, 2000) สามารถผลิตปากแห้ง (Freye et al, 2001.)
เบนโซ (เช่น diazepam) (คอนติและ Pinder 1979 ; เอลีและ Lamontagne, 1984) และ zopiclone, pyrrolone cyclo- เคมีไม่เกี่ยวข้องกับเบนโซ (Wadworth และ McTavish, 1993) สามารถผลิตปากแห้ง
กัญชา (Consroe et al, 1986;. Grotenhermen, 1999) และอี ('อี' หรือ E:.. 3,4-methylenedioxy methamphetamine; MDMA) (Peroutka et al, 1988; มิโลเซวิ et al, 1999) สามารถจัดเตรียมการปากแห้ง duce
(N) คู่อริ H2 รับและโปรตอนปั๊มยับยั้ง
H2-รับ คู่อริผลิตปากแห้งใน 41% ของบิดา recipi- (Teare et al, 1995;.. Kaviani และคณะ, 2001)
(O) ยาเสพติด Cytotoxic
ปากแห้งอาจเป็นผลมาจากการสัมผัสกับสารที่ใช้ในการรักษาด้วยเคมีบำบัดของเนื้องอกมะเร็งเช่น เป็นเรติน (สามี et al., 1983) หรือ 5-fluorouracil (แมคคาร์ et al., 1998) แต่นี้ไม่ได้คงที่ (ไลน์ et al., 1992) และมีความเป็นไท pauci- ของข้อมูลในพื้นที่นี้ .
(P) Retinoids
retinoids ระบบเช่นอีทรีทิเนท (ริชาร์ต et al., 1981), กรด 13 CIS-retinoic (Hennes et al., 1984) และ isotretinoin (Oikarinen et al., 1995) สามารถผลิตปากแห้ง
(ด ) ยาต้านเอชไอวี
ไดดาโนซีน (ด็อด et al, 1992. วาเลนไทน์ et al., 1992) และเอชไอวียับยั้งการหยอกล้อโปร (กรีนวูด et al., 1998) อาจทำให้เกิดอาการปากแห้ง
(R) Cytokines
interferon การรักษาด้วยอัลฟาในการรักษาโรคไวรัสตับอักเสบ
การติดเชื้อ C (Cotler et al., 2000) สามารถ ทำให้เกิดอาการปากแห้งอย่างมีนัยสำคัญ interleukin-2 (RIL-2) เมื่อใช้ตัวอย่างเช่นในการควบคุมโรคมะเร็งโพรงหลังจมูกนอกจากนี้ยังทำให้เสียน้ำลาย (จิ et al., 2001) และความผิดปกติต่อมน้ำลายที่สำคัญได้รับการอธิบายในผู้ป่วยมะเร็งทางโลหิตวิทยาที่ได้รับ interleukin- immunotherapy 2 หลังจากที่ autologous ปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิด (Nagler, 1998)
(2) ยาเสพติดต่อมน้ำลายบวม
ยาเสพติดบางคนได้รับที่เกี่ยวข้องกับต่อมน้ำลายบวม (ตารางที่ 2) เจ็บปวดมักทวิภาคีขยายต่อมน้ำลาย (คล้าย sialosis) อาจจะเป็นบางครั้งผลข้างเคียงของ phenylbutazone (โคเฮนและธนาคาร 1966; บรูซเมอร์เร-1966; Chimenes 1971. เฮอร์แมนและคณะ. 1974; ลิตรและคณะ, 1977) oxyphenbutazone (Bosch et al., 1985) หรือ chlorhexidine (รัชตัน 1977) Sialadenitis ทวิภาคีพบในผู้ใหญ่การรักษา naproxen ดังต่อไปนี้ (Knulst et al., 1995) คือความคิดที่จะแพ้ในการให้กำเนิดตั้งแต่ผู้ป่วยที่ได้รับผลกระทบยังมีผื่น neous cuta- กลไกที่คล้ายกันได้รับการเสนอให้เข้าใจนอนขยายต่อมน้ำลายที่เกิดจากการฉีดยาเข้าเส้นเลือดดำสื่อความคมชัดของรังสี (Gattoni et al, 1991;.. Ilia และคณะ, 1991) clozapine เป็นตัวแทนรักษาโรคจิตนวนิยายอาจทำให้ต่อมน้ำลายบวมชั่วคราว (Vasile และ Steingard, 1995) เช่นเดียวกับการ sialorrhea (ดูด้านล่าง)
(3) ยาเสพติดต่อมน้ำลายเจ็บปวด
antihypertensives ป้องกันต่อมไทรอยด์ตัวแทน chlorhexidine, ICS cytotox- ปมประสาทปิดกั้นตัวแทนไอโอไดด์, phenothiazines และ sulphonamides อาจทำให้เกิดอาการปวดต่อมน้ำลายเป็นยาเสพติดอาจทำให้เกิดอาการปากแห้ง (แก้ว, 1989) ความเจ็บปวดต่อมน้ำลายไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับ guanethidine หรือ guanacline (ปาร์คเกอร์ 1975) APY ther- และสามารถเป็นผลข้างเคียงของยาเสพติดหลายอื่น ๆ (ตารางที่ 2)
(4) ยาเสพติด HYPERSALIVATION
Anticholinesterases เป็นสาเหตุหลักของการ hypersalivation (ตารางที่ 3) clozapine, ยารักษาโรคจิตผิดปกติอ้างว่ามีประสิทธิภาพที่เหนือกว่าและจะทำให้เกิดผลข้างเคียงน้อยกว่ามอเตอร์จิตเวชทั่วไปสำหรับคนที่มีการรักษาผู้ป่วยจิตเภทที่ทนสามารถก่อให้เกิด hypersalivation (Wahlbeck et al., 2000) นี้อาจจะดีขึ้นด้วยยาหยอดตา atropine (Comley et al., 2000)
(5) DISCOLORATION ของน้ำลาย
เปลี่ยนสีของน้ำลาย (สีแดงสีส้มหรือน้ำลาย) เช่นเดียวกับของเหลวในร่างกายอื่น ๆ อาจจะมองเห็นได้ในผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วย Clofazimine, levodopa, rifampicin และ rifabutin บำบัด (อังกฤษตำรับแห่งชาติ, 2002) (ตารางที่ 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( k ) โครงกระดูกกล้ามเนื้อ relaxants
ไทซานิดีน , อัลฟา 2-adrenoceptor เวลาใช้บรรเทาอาการเกร็งสามารถเกี่ยวข้องกับปากแห้งอย่างมีนัยสำคัญ ( taricco et al . , 2000 )
( L ) antimigraine ยา
rizatriptan , serotonin กล้ามเนื้อลายที่ใช้สำหรับการรักษาไมเกรน สามารถทำให้ปากแห้ง ( ผู้ชนะ et al . , 2002 ) .
( m ) opioids , benzodiazepines , ยาเสพติดที่ผิด
) , และเป็นยาที่ได้รับการยอมรับสาเหตุของปากแห้ง ( bruera et al . , 1999 ) และ atropine , hyoscine และ atropinics มานานใช้ในการลดการหลั่งก่อน operatively . ปากแห้งเป็นเพียงที่สำคัญผลข้างเคียงของ scopolamine transdermal ( hyoscine ) ( กอร์ดอน et al . , 2001 ) มอร์ฟีน ( bruera et al . , 1999 ; zacny ไดไฮโดรโคดีอีน ( 2001 ) freye et al . , 2001 ) และทรามาดอล ( Scott และเพอร์รี่2000 ) สามารถผลิตปากแห้ง .
benzodiazepines ( เช่น ไดอะซีแพม ) ( คอนติ และไพน์เดอร์ , 1979 ; เอรี่ และ เพลง , 1984 ) และ rn , วง pyrrolone เคมีกับเบนโซ ( wadworth และ mctavish , 1993 ) สามารถผลิตปากแห้ง .
กัญชา ( consroe et al . , 1986 ; grotenhermen 1999 ) และอี ( 'xtc ' หรือ ' e ' : 4 เมทิลีนไดออกซีเมทแอมเฟตามีน MDMA ( ; ) peroutka et al . , 1988 ;มิโลเซวิค et al . , 1999 ) สามารถ Pro - duce ปากแห้ง .
( n ) H2 ตัวรับปฏิปักษ์และสารยับยั้งการปั๊มโปรตอน
H2 ได้รับยากลุ่มผลิตปากแห้งในร้อยละ 41 ของ recipi - เอกสาร ( teare et al . , 1995 ; kaviani et al . , 2001 ) .
( O ) แปร๊ด
ปากแห้ง สามารถผลของการเปิดรับตัวแทนใช้เคมีบำบัดมะเร็งเนื้องอก เช่น เรตินอล ( Goodman et al . , 1983 )หรือ 5-fluorouracil ( McCarthy et al . , 1998 ) , แต่จะไม่คงที่ ( เลน et al . , 1992 ) และมี pauci - ไท ข้อมูลในพื้นที่นี้ .
( P ) retinoids
ระบบ retinoids เช่นเตรทิเนต ( วิเชิร์ต et al . , 1981 ) 13 CIS retinoic acid ( เฮ็นส์ et al . , 1984 ) และไอโซเตรทติโนอิน ( oikarinen et al . , 1995 ) สามารถผลิตปากแห้ง .
( Q ) anti HIV ยา
ไดดาโนซีน ( Dodd et al . , 1992 ; Valentine et al . ,1992 ) และเอชไอวีโปร - แซว inhibitors ( Greenwood et al . , 1998 ) สามารถทำให้ปากแห้ง . . .

( R ) สารบำบัด interferon อัลฟ่าเพื่อการรักษาไวรัสตับอักเสบ C เรื้อรัง
( คอตเลอร์ et al . , 2000 ) สามารถทำให้ปากแห้งอย่างมีนัยสำคัญ การเรียนแบบร่วมมือ ( ril-2 ) , เมื่อใช้ ตัวอย่างเช่น การควบคุมการเกิดมะเร็งหลังโพรงจมูก สามารถบั่นทอนประสิทธิภาพอิ่มใจ ( ชิ et al . , 2001 )และที่สําคัญต่อมน้ำลายผิดปกติ ได้รับการอธิบายในผู้ป่วยมะเร็งทางโลหิตวิทยาที่ได้รับหลังจากการปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิด autologous interleukin-2-based immunotherapy ( เนกเลอร์ , 1998 ) .
( 2 ) - ต่อมน้ำลายบวม
ยาเสพติดบางชนิด มีความสัมพันธ์กับต่อมน้ำลายบวม ( ตารางที่ 2 ) ไม่เจ็บปวด โดยปกติระดับทวิภาคีจุดอ่อน ( คล้าย sialosis ) อาจจะมีผลข้างเคียงเป็นครั้งคราวของเฟนิลบิวตาโซน ( Cohen และธนาคาร , 1966 ; เมอร์เรย์บรูซ 1966 ; chimenes 1971 ; เฮอร์แมน et al . , 1974 ; คอฟแมน et al . , 1977 ) , ซีเฟนบิวตาโซน ( Bosch et al . , 1985 ) หรือ คลอเฮกซิดีน ( Rushton , 1977 ) การ sialadenitis ทวิภาคีที่พบในผู้ใหญ่หนึ่งต่อไปนี้บาเลนเซียบำบัด ( knulst et al . ,1995 ) คิดว่าจะแพ้ในประเทศ เนื่องจากผู้ป่วยที่ได้รับผลกระทบก็มี cuta - neous ผื่น กลไกที่คล้ายกันได้รับการเสนอต่อได้ที่ - โกหกจุดอ่อนที่เกิดจากการฉีดรังสีสารทึบรังสี ( gattoni et al . , 1991 ; ilia et al . , 1991 ) โคลซาปีน นิยายจิตแทน อาจจะเพราะมีต่อมน้ำลายบวม ( steingard วาซิล และ ,1995 ) รวมทั้ง sialorrhea ( ดูด้านล่าง ) .
( 3 ) - ต่อมน้ำลายความเจ็บปวด
ยาลดความดัน , ต้านไทรอยด์ก่อน cytotox - ตัวแทน , ไอซี , ปมประสาทปิดกั้นตัวแทน iodides , ฟีโนไทอาซีนและ sulphonamides อาจทำให้เกิดอาการปวดต่อมน้ำลายเช่น อาจทำให้ปากแห้ง ยาแก้ว ( 2532 ) ปวดต่อมน้ำลายจะไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับ guanethidine หรือ guanacline ( ปาร์คเกอร์1975 ) ชาย - apy และสามารถผลข้างเคียงของยาอื่น ๆหลาย ๆ ( ตารางที่ 2 ) .
( 4 ) การใช้ยาไวอัสเตอร์รอล
ตี้โคลีนเ เทอเรสเป็นสาเหตุหลักของไวอัสเตอร์รอล ( ตารางที่ 3 ) ยาโคลซาปีนที่จิตผิดปรกติอ้างว่ามีความสามารถเหนือกว่า และจะก่อให้เกิดผลกระทบกว่าโรคจิตน้อยลง มอเตอร์ทั่วไปทนการรักษาผู้ป่วยจิตเภทกับคน ,สามารถทำให้ไวอัสเตอร์รอล ( wahlbeck et al . , 2000 ) นี้อาจจะ ameliorated กับปีน ยาหยอดตา ( คัมลีย์ et al . , 2000 )
( 5 ) กระน้ำลาย
กระน้ำลาย ( สีแดงหรือส้มน้ำลาย ) รวมทั้งของเหลวอื่น ๆ ของร่างกาย อาจจะเห็นในผู้ป่วยที่รักษาด้วยโคลฟาซีมีนลีโวโดปา , , rifampicin และรักษาโรค ( เภสัชตำรับไรฟาบูตินแห่งชาติอังกฤษ ( 2545 ) ตารางที่ 4 )