Purpose: The purpose of the study w

Purpose: The purpose of the study was to assess the ability of children with developmental language learning impairments (LLIs) to use visual speech cues from the talking face. Method: In this cross-sectional study, 41 typically developing children (mean age: 8 years 0 months, range: 4 years 5 months to 11 years 10 months) and 27 children with diagnosed LLI (mean age: 8 years 10 months, range: 5 years 2 months to 11 years 6 months) completed a silent speechreading task and a speech-in-noise task with and without visual support from the talking face. The speech-in-noise task involved the identification of a target word in a carrier sentence with a single competing speaker as a masker.
Results: Children in the LLI group showed a deficit in speechreading when compared with their typically developing peers. Beyond the single-word level, this deficit became more apparent in older children. On the speech-in-noise task, a substantial benefit of visual cues was found regardless of age or group membership, although the LLI group showed an overall developmental delay in speech perception. Conclusion: Although children with LLI were less accurate than their peers on the speechreading and speech-in noisetasks, both groups were able to make equivalent use of visual cues to boost performance accuracy when listening in noise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการ ประเมินความสามารถของเด็ก มีพัฒนาการภาษาบกพร่อง (LLIs) การใช้สัญลักษณ์ภาพเสียงจากหน้าพูดคุย วิธี: ในการศึกษานี้หน้าตัด 41 ปกติพัฒนาเด็ก (หมายถึง อายุ: ช่วง 8 ปี 0 เดือน : 4 ปี 5 เดือน 11 ปี 10 เดือน) และเด็ก 27 มีข้อวินิจฉัย (หมายถึง อายุ: ช่วง 8 ปี 10 เดือน : 5 ปีถึง 11 ปี 6 เดือน) เสร็จงาน speechreading ไม่มีเสียงและงานเสียงในเสียงด้วย และ ไม่สนับสนุน visual จากหน้าพูดคุย งานเสียงในเสียงที่เกี่ยวข้องกับรหัสของคำในประโยคให้บริการเป้าหมายกับลำโพงคู่แข่งเดี่ยวเป็นคนสวมหน้ากากมีผลลัพธ์: เด็กในกลุ่มข้อแสดงให้เห็นการขาดดุลใน speechreading เมื่อเทียบกับเพื่อนของพวกเขากำลังพัฒนาโดยทั่วไป ในระดับเกินกว่าคำ ขาดดุลนี้กลายเป็นชัดเจนมากขึ้นในเด็ก งานเสียงในเสียง ประโยชน์ของพรรณนาพบพบโดยไม่คำนึงถึงอายุหรือกลุ่มสมาชิก แม้ว่ากลุ่มข้อแสดงให้เห็นว่ามีพัฒนาการโดยรวมล่าช้าในการรับรู้เสียง สรุป: แม้ว่าจะมีข้อความถูกต้องมากกว่าเพื่อนใน speechreading และ noisetasks ในการพูด ทั้งสองกลุ่มมีความสามารถให้เทียบเท่าการใช้พรรณนาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพความถูกต้องเมื่อฟังในเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการประเมินความสามารถของเด็กที่มีความบกพร่องในการเรียนรู้ภาษาพัฒนาการ (LLIs) ในการใช้คำพูดของตัวชี้นำภาพจากใบหน้าของการพูดคุย วิธีการ: ในการศึกษาภาคตัดขวางนี้ 41 มักจะพัฒนาเด็ก (อายุเฉลี่ย: 8 ปี 0 เดือนช่วง: 4 ปี 5 เดือน 11 ปี 10 เดือน) และ 27 เด็กที่มีการวินิจฉัย LLI (อายุเฉลี่ย: 8 ปี 10 เดือนช่วง : 5 ปี 2 เดือนถึง 11 ปี 6 เดือน) เสร็จงาน speechreading เงียบและเป็นงานที่พูดในเสียงที่มีและไม่มีการสนับสนุนจากภาพใบหน้าพูดคุย งานพูดในเสียงที่เกี่ยวข้องกับบัตรประจำตัวของคำว่าเป้าหมายในประโยคให้บริการกับลำโพงแข่งขันเดียวเป็นคนสวมหน้ากากได้.
ผล: เด็กในกลุ่ม LLI แสดงให้เห็นว่าการขาดดุลใน speechreading เมื่อเทียบกับเพื่อนร่วมงานของพวกเขามักจะพัฒนา เกินระดับเดียวคำขาดดุลนี้ก็เห็นได้ชัดมากในเด็กที่มีอายุมากกว่า ในงานพูดในเสียงเป็นประโยชน์ที่สำคัญของตัวชี้นำภาพถูกพบโดยไม่คำนึงถึงอายุหรือสมาชิกของกลุ่มแม้ว่ากลุ่ม LLI แสดงให้เห็นพัฒนาการล่าช้าโดยรวมในการรับรู้คำพูด สรุป: แม้ว่าเด็กที่มี LLI มีความแม่นยำน้อยกว่าเพื่อนของพวกเขาใน speechreading และการพูดใน noisetasks ทั้งสองกลุ่มมีความสามารถที่จะทำให้การใช้งานเทียบเท่าของตัวชี้นำภาพเพื่อเพิ่มความถูกต้องของผลการดำเนินงานในขณะที่ฟังเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : วัตถุประสงค์ของการศึกษา เพื่อประเมินความสามารถของเด็กที่มีความบกพร่องด้านการเรียนรู้ภาษา ( llis ) ที่จะใช้ตัวชี้นำจากการพูดคุย ภาพ หน้า วิธีการ : การศึกษาภาคตัดขวาง , 41 มักจะพัฒนาเด็ก ( หมายถึงอายุ 8 ปี 0 เดือน ช่วง 4 ปี 5 เดือน 11 ปี 10 เดือน ) และ 27 เด็กกับการวินิจฉัย ลแ ไอ ( หมายถึง อายุ 8 ปี 10 เดือน ช่วง 5 ปี 2 เดือน 11 ปี 6 เดือนเสร็จเงียบ speechreading งานและเสียงในงานเสียงที่มีและไม่มีการสนับสนุนจากพูด ภาพ หน้า สุนทรพจน์ในงานเสียงที่เกี่ยวข้องกำหนดเป้าหมายคำ ในประโยคเดียวกันกับของผู้พูดเป็นคนสวมหน้ากากผลลัพธ์ : เด็กกลุ่มลแ ไอแสดงดุลใน speechreading เมื่อเทียบกับของพวกเขามักจะพัฒนา เพื่อน นอกเหนือจากระดับความหมายของคำ , การขาดดุลนี้กลายเป็นที่ชัดเจนมากขึ้นในเด็ก . ในการพูดในงานเสียงที่เป็นประโยชน์อย่างมากของคิวภาพพบโดยไม่คำนึงถึงอายุหรือสมาชิกกลุ่ม แม้ว่ากลุ่มลแ ไอมีพัฒนาการล่าช้าโดยรวมในการรับรู้เสียง สรุป : ถึงเด็กลแ ไอได้ถูกต้องน้อยกว่าเพื่อนใน speechreading และการพูดใน noisetasks ทั้งสองกลุ่มเพื่อให้สามารถเทียบเท่าการใช้ตัวชี้นำภาพเพื่อเพิ่มความถูกต้องในการปฏิบัติงาน เมื่อได้ยินเสียง