Bodrova & Leong (2003-a) also give

Bodrova & Leong (2003-a) also give some pointers for the teacher’s role in
children’s play. First, the teacher may provide for a balance between childinitiated
and teacher-supported play. Teacher-supported play means hat
children are left to play, but in case of stagnation of children’s play, the
teacher joins in, thus providing for new impulses. Secondly, the teacher
creates imaginary situations, in which she uses ‘multiple useful 'objects (cf.
symbolic play), that can lead to imaginative play. Moreover, in order for
children to expand their possibilities of play (and with it, their learning
possibilities) the teacher offers themes that stimulate play. These themes
relate to children’s ‘real world’, and the roles, language and actions that go
with it. By ‘re-playing’ this world, children process these roles, language and
actions. Bodrova finally suggests having the children, –prior to their play- ,
plan their play by the means of so called ‘play scripts’, or drawings (Bodrova
& Leong, 2003-a). For a teacher, to offer these forementioned ‘new impulses’
and thereby bringing the child in its proximal zone of development this
means that it is essential to have (some) knowledge of the child’s
development (i.e. their development in general, the development of their play
and, as will be discussed further, their musical development).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Bodrova & Leong (2003) นอกจากนี้ยังให้คำแนะนำบางอย่างสำหรับบทบาทของครูใน
การเล่นของเด็ก ครั้งแรกที่ครูอาจจัดให้มีการสมดุลระหว่าง childinitiated
และครูผู้สอนได้รับการสนับสนุนการเล่น เล่นครูสนับสนุนหมายถึงหมวก
เด็กที่เหลือในการเล่น แต่ในกรณีของความเมื่อยล้าของเด็กเล่น,
ครูร่วมจึงให้สำหรับแรงกระตุ้นใหม่ ประการที่สองครู
สร้างสถานการณ์สมมุติซึ่งเธอใช้ 'หลายที่มีประโยชน์' วัตถุ (cf
เล่นสัญลักษณ์) ที่สามารถนำไปสู่การเล่นกับจินตนาการ นอกจากนี้ในการสั่งซื้อสำหรับ
เด็กที่จะขยายความเป็นไปได้ของการเล่นของพวกเขา (และกับการเรียนรู้ของพวกเขา
เป็นไปได้) ครูมีรูปแบบที่กระตุ้นให้เกิดการเล่น ธีมเหล่านี้
เกี่ยวข้องกับเด็ก 'จริง' และบทบาทภาษาและการกระทำที่ไป
กับมัน โดย 'อีกครั้งเล่น' โลกนี้เด็กดำเนินบทบาทเหล่านี้ภาษาและ
การกระทำ Bodrova ที่สุดแสดงให้เห็นการมีบุตร, -prior ที่จะแสดงภาพของพวกเขา
วางแผนที่เล่นของพวกเขาด้วยวิธีการที่เรียกว่า 'สคริปต์เล่น' หรือภาพวาด (Bodrova
& Leong, 2003) สำหรับครูที่จะนำเสนอเหล่านี้ข้างต้น 'แรงกระตุ้นใหม่'
และจึงนำเด็กในโซนใกล้เคียงของการพัฒนานี้
หมายความว่ามันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะมี (บางส่วน) ความรู้ของเด็ก
การพัฒนา (เช่นการพัฒนาของพวกเขาโดยทั่วไปการพัฒนาของพวกเขา เล่น
และเป็นจะมีการหารือต่อการพัฒนาดนตรีของพวกเขา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

bodrova & Leong ( 2003-a ) ยังให้คำแนะนำสำหรับบทบาทของครู
เล่นของเด็ก แรก ครูอาจให้สมดุลระหว่าง childinitiated
และครูสนับสนุนการเล่น ครูสนับสนุนเล่นหมายความว่าเด็กหมวก
ที่เหลือในการเล่น แต่ในกรณีของความเมื่อยล้าของเล่นเด็ก ,
ครูด้วย จึงให้การกระตุ้นใหม่ ประการที่สอง อาจารย์พยาบาลสร้างสถานการณ์สมมุติ ซึ่งเธอใช้ ' วัตถุหลายประโยชน์ ' ( CF .
สัญลักษณ์เล่น ) ที่สามารถนำไปสู่การเล่นจินตนาการ นอกจากนี้เพื่อสำหรับ
เด็กเพื่อขยายเป็นไปได้ของการเล่น ( และกับมัน การเรียนรู้
ความเป็นไปได้ ) ครูเสนอหัวข้อที่กระตุ้นเล่น เหล่านี้รูปแบบ
เกี่ยวข้องกับเด็กเป็น ' จริง ' และบทบาท ภาษาและการกระทำที่ไป
ด้วยโดย ' เล่น ' โลกนี้ เด็ก กระบวนการ บทบาทเหล่านี้ ภาษาและ
การกระทํา bodrova ในที่สุด พบมีเด็ก–ก่อนที่จะเล่นของพวกเขา
แผนการเล่นโดยวิธีการที่เรียกว่า " เล่นบท ' หรือภาพวาด ( bodrova
& Leong 2003-a , ) สำหรับอาจารย์ เสนอเหล่านี้ทา ' กระตุ้น ' ใหม่
และจึงพาเด็กในเขตรอยต่อของการพัฒนานี้
หมายความว่ามันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะมี ( บาง ) ความรู้ของการพัฒนาของเด็ก ( เช่นการพัฒนาของพวกเขา
ในทั่วไป , การพัฒนาของการเล่นของพวกเขา
และ จะกล่าวถึงต่อไป ดนตรีของพวกเขา
พัฒนา )