Geographically dispersed teams whos

Geographically dispersed teams whose members do not allocate all of their time to a single team increasingly
carry out knowledge-intensive work in multinational organizations. Taking an attention-based view of team design,
we investigate the antecedents and consequences of member time allocation in a multi-level study of 2055
members of 285 teams in a large global corporation, using member survey data and independent executive ratings
of team performance. We focus on two distinct dimensions of time allocation: the proportion of members’ time
that is allocated to the focal team and the number of other teams to which the members allocate time concurrently.
At the individual level, we find that time allocation is influenced by members’ levels of experience, rank, education,
and leader role on the team, as predicted. At the team level, performance is higher for teams whose members
allocate a greater proportion of their time to the focal team, but surprisingly, performance is also higher for teams
whose members allocate time to a greater number of other teams concurrently. Furthermore, the effects of member
time allocation on team performance are contingent on geographic dispersion: the advantages of allocating
more time to the focal team are greater for more dispersed teams, whereas the advantages of allocating time to
more other teams are greater for less dispersed teams. We discuss the implications for future research on new
forms of teams as well as managerial practice, including how to manage geographically dispersed teams with
the effects of member time allocation in mind. Copyright

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทีมที่มีสมาชิกไม่จัดสรรทั้งหมดเวลาทีมเดียวขึ้นกระจัดกระจายกันทางภูมิศาสตร์ดำเนินงานเร่งรัดความรู้ในองค์กรข้ามชาติ การออกแบบทีม ดูความสนใจเราตรวจสอบ antecedents และลำดับของการปันส่วนเวลาสมาชิกในการศึกษาหลายระดับของ 2055สมาชิกของบริษัทระดับโลกขนาดใหญ่ ใช้สมาชิกสำรวจข้อมูลและจัดอันดับอิสระที่บริหารทีม 285ประสิทธิภาพการทำงานทีม เรามุ่งเน้นในสองมิติที่แตกต่างของการปันส่วนเวลา: สัดส่วนของเวลาของสมาชิกที่ถูกปันส่วนไปทีมโฟกัสและจำนวนทีมอื่น ๆ ที่สมาชิกจัดสรรเวลาพร้อมในแต่ละระดับ เราค้นหาเวลาที่ปันส่วนมีผลต่อระดับของสมาชิกของประสบการณ์ ลำดับ การ ศึกษาและบทบาทผู้นำในทีม เป็นที่คาดการณ์ ระดับทีม ประสิทธิภาพจะสูงสำหรับทีมที่มีสมาชิกการจัดสรรสัดส่วนที่มากขึ้นของเวลาทีมโฟกัส แต่จู่ ๆ ประสิทธิภาพยังสูงสำหรับทีมงานมีสมาชิกที่ปันส่วนเวลาจำนวนมากกว่าทีมอื่น ๆ พร้อม นอกจากนี้ ลักษณะพิเศษของสมาชิกการปันส่วนเวลาทีมประสิทธิภาพจะผูกพันกับบนกระจายตัวทางภูมิศาสตร์: ประโยชน์ของการปันส่วนเวลาทีมโฟกัสมีมากกว่าสำหรับเพิ่มเติมกระจายทีม ในขณะที่ข้อดีของการปันส่วนเวลาทีมอื่น ๆ เพิ่มเติมได้มากกว่าทีมน้อยกระจัดกระจาย เราอภิปรายผลกระทบสำหรับการวิจัยในอนาคตบนใหม่ฟอร์มของทีมปฏิบัติการบริหารจัดการ การจัดการกันทางภูมิศาสตร์รวมทั้งกระจายทีมผลของการปันส่วนเวลาสมาชิกในจิตใจ ลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทีมกระจายทางภูมิศาสตร์ที่มีสมาชิกไม่จัดสรรทั้งหมดของเวลาของพวกเขาจะเป็นทีมเดียวมากขึ้นดำเนินงานความรู้ในองค์กรข้ามชาติ การมีมุมมองที่ให้ความสนใจตามการออกแบบของทีมเราจะตรวจสอบบุคคลและผลกระทบของการจัดสรรเวลาที่สมาชิกในการศึกษาหลายระดับของ 2055 สมาชิกของทีมใน 285 บริษัท ทั่วโลกที่มีขนาดใหญ่โดยใช้ข้อมูลการสำรวจสมาชิกและการให้คะแนนของผู้บริหารที่เป็นอิสระของประสิทธิภาพของทีมงาน เรามุ่งเน้นการสองมิติที่แตกต่างกันของการจัดสรรเวลา: สัดส่วนของเวลาที่สมาชิก. ที่จัดสรรให้กับทีมโฟกัสและจำนวนของทีมอื่น ๆ ที่สมาชิกจัดสรรเวลาที่เห็นพ้องกันในระดับบุคคลที่เราพบว่าการจัดสรรเวลานั้นได้รับอิทธิพลจากสมาชิกระดับของประสบการณ์, อันดับ, การศึกษา, และบทบาทของผู้นำในทีมเป็นที่คาดการณ์ ในระดับทีมที่มีประสิทธิภาพสูงสำหรับทีมที่มีสมาชิกจัดสรรสัดส่วนที่มากขึ้นของเวลาของพวกเขาให้กับทีมงานโฟกัสแต่น่าแปลกใจที่ผลการดำเนินงานที่สูงขึ้นยังเป็นทีมที่มีสมาชิกจัดสรรเวลาในการเป็นจำนวนมากของทีมอื่นๆ ควบคู่กันไป นอกจากนี้ผลกระทบของสมาชิกจัดสรรเวลาในประสิทธิภาพของทีมงานมีความผูกพันกับการกระจายตัวทางภูมิศาสตร์: ข้อดีของการจัดสรรเวลามากขึ้นให้กับทีมงานโฟกัสมีมากขึ้นสำหรับทีมกระจายมากขึ้นในขณะที่ข้อดีของการจัดสรรเวลาที่จะมากขึ้นทีมอื่นๆ มีมากขึ้นสำหรับทีมกระจายน้อย . เราหารือความหมายสำหรับการวิจัยในอนาคตใหม่ในรูปแบบของทีมงานเช่นเดียวกับการปฏิบัติในการบริหารจัดการรวมถึงวิธีการจัดการทีมกระจายทางภูมิศาสตร์กับผลกระทบของการจัดสรรเวลาที่สมาชิกในใจ ลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางภูมิศาสตร์กระจายทีมที่มีสมาชิกไม่จัดสรรทั้งหมดของเวลาของพวกเขาไปยังเดียวทีมมากขึ้น
ดำเนินการความรู้เข้มข้น ทำงานในองค์กรข้ามชาติ รับความสนใจจากมุมมองของการออกแบบทีม
เราศึกษาปัจจัยที่เป็นสาเหตุและผลของการจัดสรรเวลาสมาชิกในระดับการศึกษาของสมาชิก 2598
285 ทีมในบริษัทสากลขนาดใหญ่โดยใช้ข้อมูลการสำรวจจัดอันดับผู้บริหารและสมาชิกอิสระ
การปฏิบัติงานของทีม เราเน้นสองมิติที่แตกต่างของการจัดสรรเวลา : สัดส่วนของเวลาที่จัดสรรให้กับสมาชิก '
ทีมโฟกัสและจำนวนของทีมอื่น ๆที่สมาชิกจัดสรรเวลาพร้อมกัน .
ในระดับบุคคล พบว่า การจัดสรรเวลาเป็นอิทธิพลจากสมาชิกระดับของประสบการณ์การจัดอันดับการศึกษา ,
และบทบาทผู้นำในทีม ตามที่คาดการณ์ไว้ ในระดับทีม ประสิทธิภาพสูงสำหรับทีมที่มีสมาชิก
จัดสรรสัดส่วนที่มากขึ้นของเวลาของเขากับทีม โฟกัส แต่จู่ ๆ ประสิทธิภาพยังสูงสำหรับทีม
ที่มีสมาชิกจัดสรรเวลาจํานวนมากกว่าทีมอื่น ๆ พร้อม นอกจากนี้ ผลของสมาชิก
การจัดสรรเวลาในการปฏิบัติงานของทีม โดยทางภูมิศาสตร์การกระจาย : ข้อดีของการจัดสรร
เวลาทีมโฟกัสเป็นมากขึ้นมากขึ้นกระจายทีม ส่วนข้อดีของการจัดสรรเวลา

ทีมอื่นเพิ่มเติมมากขึ้นสำหรับน้อยกระจายทีม เราจะหารือแนวทางการวิจัยในอนาคตในรูปแบบใหม่ของทีมรวมทั้ง
ฝึกบริหารรวมถึงวิธีการจัดการทางภูมิศาสตร์กระจายทีมด้วย
ผลการจัดสรรเวลาสมาชิกในจิตใจ ลิขสิทธิ์