The European migrant crisis[n 2] or

The European migrant crisis[n 2] or European refugee crisis[n 3] began in 2015,[10] when a rising number of refugees and migrants[11] made the journey to the European Union (EU) to seek asylum and for better living standards, travelling across the Mediterranean Sea or through Southeast Europe. They came from areas such as Western and South Asia, Africa,[12][13] and the Western Balkans.[14] According to the United Nations High Commissioner for Refugees, the top three nationalities of the over one million Mediterranean Sea arrivals between January 2015 and March 2016 were Syrian (46.7%), Afghan (20.9%) and Iraqi (9.4%).[15] Of the refugees and migrants arriving in Europe by sea in 2015, 58% were men, 17% women and 25% children.[16] The number of deaths at sea rose to record levels in April 2015, when five boats carrying almost 2,000 migrants to Europe sank in the Mediterranean Sea, with a combined death toll estimated at more than 1,200 people.[17]

The shipwrecks took place in a context of ongoing conflicts and refugee crises in several Asian and African countries, which increased the total number of forcibly displaced people worldwide at the end of 2014 to almost 60 million, the highest level since World War II.[18][19] Amid an upsurge in the number of sea arrivals in Italy from Libya in 2014, several European Union governments refused to fund the Italian-run rescue option Operation Mare Nostrum, which was replaced by Frontex's Operation Triton in November 2014. In the first six months of 2015, Greece overtook Italy as the first EU country of arrival, becoming, in the summer 2015, the starting point of a flow of refugees and migrants moving through Balkan countries to northern European countries, mainly Germany and Sweden. Since April 2015, the European Union has struggled to cope with the crisis, increasing funding for border patrol operations in the Mediterranean, devising plans to fight migrant smuggling, launching Operation Sophia and proposing a new quota system to relocate and resettle asylum seekers among EU states and alleviate the burden on countries on the outer borders of the Union. Individual countries have at times reintroduced border controls within the Schengen Area, and rifts have emerged between countries willing to accept asylum seekers and others trying to discourage their arrival.

According to Eurostat, EU member states received over 1.2 million first time asylum applications in 2015, a number more than double that of the previous year. Four states (Germany, Hungary, Sweden, and Austria) received around two-thirds of the EU's asylum applications in 2015, with Hungary, Sweden, and Austria being the top recipients of asylum applications per capita.[20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิกฤตยุโรปอพยพ [n 2] หรือวิกฤตผู้ลี้ภัยยุโรป [n 3] เริ่มใน 2015, [10] เมื่อมีจำนวนเพิ่มขึ้นของผู้ลี้ภัยและแรงงาน [11] การเดินทางไปสหภาพยุโรป (EU) เพื่อลี้ภัย และ เพื่อ คุณภาพชีวิตที่ดี การเดินทาง ข้ามทะเลเมดิเตอร์เรเนียน หรือ ยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ พวกเขามาจากพื้นที่เช่นตะวันตกและเอเชียใต้ แอฟริกา, [12] [13] และบอล ข่านตะวันตก [14] ตามที่สหประชาชาติข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัย สัญชาติด้านบนสามไป หนึ่งล้านทะเลเมดิเตอร์เรเนียนมาตั้งแต่ 2015 มกราคม 2016 มีนาคมได้ซีเรีย (46.7%), (20.9%) อัฟกานิสถาน และอิรัก (9.4%) . [ 15] 58% ถูกของผู้ลี้ภัยและแรงงานที่เดินทางมาถึงในยุโรปทะเล 2015 ผู้ชาย ผู้หญิง 17% และ 25% เด็ก [16] จำนวนการตายที่ทะเลเพิ่มขึ้นถึงระดับระเบียนในเดือน 2015 เมษายน เมื่อห้าเรือแบกเกือบ 2000 อพยพไปยังยุโรปที่จมอยู่ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ด้วยโทรตายรวมประมาณ 1,200 กว่าคน [17]เรืออัปปางเอาสถานที่ในบริบทของความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องและวิกฤตผู้ลี้ภัยในเอเชีย และแอฟริกาประเทศต่าง ๆ ซึ่งเพิ่มขึ้นทั้งนี้บังคับให้พลัดถิ่นคนทั่วโลกเมื่อสิ้นสุดปี 2557 เป็นเกือบ 60 ล้าน ระดับสูงสุดตั้งแต่สงครามโลก [18] [19] ท่ามกลางขึ้นในทะเลที่เข้ามาในอิตาลีจากลิเบียใน 2014 หลายรัฐบาลสหภาพยุโรปปฏิเสธตัวเลือกช่วยเหลืออิตาลีเรียกใช้งานเรนอ ซึ่งถูกแทนที่ ด้วยไทรทันการดำเนินการของ Frontex ใน 2557 พฤศจิกายน กองทุน ใน 6 เดือนแรกของปี 2558 กรีซ overtook อิตาลีประเทศ EU แรกที่มาถึง กลายเป็น ในฤดูร้อน 2015 จุดเริ่มต้นของการไหลของผู้ลี้ภัยและแรงงานที่เคลื่อนผ่านประเทศบอลข่านเหนือประเทศยุโรป เยอรมนีและสวีเดนส่วนใหญ่ ตั้งแต่ 2015 เมษายน สหภาพยุโรปได้ต่อสู้เพื่อรับมือกับวิกฤต เพิ่มการให้ทุนสำหรับการดำเนินการลาดตระเวนชายแดนในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ทบทวนแผนในการต่อสู้ข้ามชาติการลักลอบเคลื่อนย้าย เปิดดำเนินการโซเฟีย และเสนอระบบโควต้าใหม่จะย้าย และ resettle ลี้ EU รัฐ และบรรเทาภาระประเทศบนเส้นขอบภายนอกของสหภาพ แต่ละประเทศมีเวลาชนิดตัวควบคุมเส้นขอบภายในพื้นที่เชงเก้น และทะเบียนได้กลายระหว่างประเทศยินดีที่ยอมรับผู้ลี้ภัยและคนอื่น ๆ ที่พยายามกีดกันเดินทางมาถึงตาม Eurostat สมาชิกสหภาพได้รับโปรแกรมประยุกต์ลี้ภัยกว่า 1.2 ล้านแรกใน 2015 จำนวนที่มากกว่าสองเท่าของปีก่อนหน้า อเมริกาสี่ (เยอรมนี ฮังการี สวีเดน และออสเตรีย) รับประมาณสองในสามของการใช้งานของ EU ลี้ภัยใน 2015 ฮังการี สวีเดน และออสเตรียเป็นผู้รับด้านบนของโปรแกรมประยุกต์ที่ลี้ภัยต่อหัว [20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิกฤตแรงงานข้ามชาติยุโรป [N 2] หรือวิกฤตผู้ลี้ภัยในยุโรป [N 3] เริ่มต้นขึ้นในปี 2015 [10] เมื่อจำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้ลี้ภัยและแรงงานข้ามชาติ [11] ได้เดินทางไปยังสหภาพยุโรป (EU) ที่จะแสวงหาที่ลี้ภัยและให้ดีขึ้น มาตรฐานการดำรงชีวิต, การเดินทางข้ามทะเลเมดิเตอร์เรเนียนหรือผ่านทางยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ พวกเขามาจากพื้นที่ดังกล่าวเป็นตะวันตกและเอเชียใต้, แอฟริกา, [12] [13] และคาบสมุทรบอลข่านตะวันตก. [14] ตามที่สหประชาชาติข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัยบนสามเชื้อชาติของมากกว่าหนึ่งล้านคนเดินทางมาถึงทะเลเมดิเตอร์เรเนียนระหว่างเดือนมกราคม 2015 ถึงมีนาคม 2016 มีซีเรีย (46.7%) อัฟกานิสถาน (20.9%) และอิรัก (9.4%). [15] ของผู้ลี้ภัยและผู้อพยพเข้ามาในยุโรปริมทะเลในปี 2015, 58% เป็นชายและหญิง 17% และเด็ก 25%. [16] จำนวนผู้เสียชีวิตในทะเลเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์ในเดือนเมษายนปี 2015 เมื่อห้าเรือแบกเกือบ 2,000 ผู้อพยพไปยังยุโรปจมลงในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนที่มีผู้เสียชีวิตรวมกันประมาณกว่า 1,200 คน. [17]

แตกเกิดขึ้นใน บริบทของความขัดแย้งและวิกฤตผู้ลี้ภัยในประเทศเอเชียและแอฟริกันหลายอย่างซึ่งเพิ่มขึ้นจำนวนรวมของคนพลัดถิ่นบังคับทั่วโลกในตอนท้ายของปี 2014 ไปเกือบ 60 ล้านซึ่งเป็นระดับสูงสุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง. [18] [19] ท่ามกลางการขึ้นในจำนวนของผู้โดยสารขาเข้าทะเลในอิตาลีจากลิเบียในปี 2014 หลายรัฐบาลสหภาพยุโรปปฏิเสธที่จะให้กองทุนอิตาเลียนเรียกใช้ตัวเลือกการช่วยเหลือการดำเนินงาน Mare Nostrum ซึ่งถูกแทนที่ด้วย Frontex ดำเนินงานของไทรทันในเดือนพฤศจิกายนปี 2014 ในช่วงหกเดือนแรกของปี ปี 2015 กรีซแซงอิตาลีเป็นประเทศสหภาพยุโรปเป็นครั้งแรกที่เดินทางมาถึงกลายเป็นในช่วงฤดูร้อนปี 2015 จุดเริ่มต้นของการไหลของผู้ลี้ภัยและผู้อพยพเคลื่อนผ่านประเทศบอลข่านไปยังประเทศยุโรปทางตอนเหนือส่วนใหญ่เยอรมนีและสวีเดนที่ ตั้งแต่เดือนเมษายนปี 2015 สหภาพยุโรปมีความพยายามที่จะรับมือกับวิกฤติที่เกิดขึ้นในการระดมทุนสำหรับการดำเนินงานตระเวนชายแดนในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนที่เพิ่มขึ้นการณ์แผนการที่จะต่อสู้กับการลักลอบขนข้ามชาติเปิดตัวการดำเนินงาน Sophia และเสนอระบบโควต้าใหม่ที่จะย้ายและอพยพผู้ลี้ภัยในสหรัฐฯสหภาพยุโรป และบรรเทาภาระให้กับประเทศที่อยู่บนเส้นขอบด้านนอกของยูเนี่ยน แต่ละประเทศได้ในช่วงเวลาที่แนะนำการควบคุมชายแดนในเขตเชงเก้นและ rifts ได้เกิดระหว่างประเทศยินดีที่จะรับผู้ลี้ภัยและคนอื่น ๆ พยายามที่จะกีดกันการมาถึงของพวกเขา.

ตามที่ Eurostat, ประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปได้รับมากกว่า 1.2 ล้านแอพพลิเคลี้ภัยเป็นครั้งแรกในปี 2015 จำนวนเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวจากปีก่อนหน้านี้ สี่รัฐ (เยอรมนี, ฮังการี, สวีเดน, และออสเตรีย) ได้รับรอบสองในสามของการใช้งานที่ลี้ภัยของสหภาพยุโรปในปี 2015 กับฮังการีสวีเดนและออสเตรียเป็นผู้รับด้านบนของการใช้งานที่ลี้ภัยต่อหัว. [20]