We studied two ant species: (1) the

We studied two ant species: (1) the Brazilian leaf-cutting ant
Acromyrmex subterraneus subterraneus, which has large
antibiotic-producing metapleural glands (de Souza et al.
2006) as well as a venom gland, and (2) the Southeast Asian
weaver ant Polyrhachis dives , which lacks the metapleural
gland but produces venom with antimicrobial properties
(Zenghe 1986; Graystock and Hughes 2011). In both species,
the respective glands (metapleural and venom) have been
shown to be important in the disease resistance of adult
workers (Poulsen et al. 2002; Graystock and Hughes 2011).
Workers and brood were collected from two colonies of
weaver ants (Pd0701 and Pd0704) and three colonies of
leaf-cutting ants (As085, As086, and As0811) that had been
maintained in the laboratory at 26 °C and 80 % relative
humidity (RH) for >6 months prior to use and showed no
apparent signs of decline or infection. Due to the availability
of brood at the time of the experiment, all leaf-cutting ant
brood were pupae of approximately 5 mm in length, while all
weaver ant brood were larvae of approximately 5 mm length.
For each species, adult workers were selected of similar size
(6–8 mm), cuticle melanization, and location in the colony
(and thus inferred age; Armitage and Boomsma 2010). We
confirmed in a preliminary experiment that workers of these
sizes and ages successfully cared for brood over 14 days when
kept in isolation (i.e., a single ant with a single pupa or larva).
As our experimental parasite, we used a strain of the
entomopathogenic fungus M. anisopliae (isolate 144467,
CABI; isolated from the soil of a maize field in
Canada) which was exotic to both of the ant species.
Fungal conidia were harvested from freshly sporulating
media plates, and viability was confirmed to be >92 %
throughout the experiments by plating the conidia solutions
onto Sabouraud dextrose agar plates, incubating
for 24 h, and quantifying conidia germination. We applied
0.5 μl doses of species-specific concentrations of
conidia in Triton X that we had determined in preliminary
trials caused 50 % mortality to brood (weaver ant, 1×105 conidia/
ml; leaf-cutting ant, 1×104 conidia/ml).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราศึกษาทั้งสองชนิดมด (1) ใบตัดมดบราซิล
Acromyrmex subterraneus subterraneus
ซึ่งมีขนาดใหญ่ยาปฏิชีวนะต่อมผลิตmetapleural (de Souza et al.
2006) เช่นเดียวกับต่อมพิษและ (2)
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประกอบมด Polyrhachis ดำน้ำซึ่งขาด metapleural
ต่อมพิษ แต่ผลิตที่มีคุณสมบัติต้านจุลชีพ
(Zenghe 1986; Graystock และฮิวจ์ 2011) ในทั้งสองชนิด,
ต่อมที่เกี่ยวข้อง (metapleural และพิษ)
ได้รับการแสดงให้เห็นถึงความสำคัญในการต้านทานโรคของผู้ใหญ่คนงาน
(โพลเซ่น et al, 2002;. Graystock และฮิวจ์ 2011).
คนงานและครอบครัวที่ถูกเก็บรวบรวมจากสองอาณานิคมของมดทอ ( Pd0701 และ Pd0704) และสามอาณานิคมของมดใบตัด(As085, As086 และ As0811) ที่ได้รับการเก็บรักษาไว้ในห้องปฏิบัติการที่26 องศาเซลเซียสและ 80% เมื่อเทียบความชื้น(RH) สำหรับ> 6 เดือนก่อนที่จะใช้และพบว่าไม่มีความชัดเจนสัญญาณของการลดลงหรือการติดเชื้อ เนื่องจากความพร้อมของลูกในช่วงเวลาของการทดลองทุกใบตัดมดลูกเป็นดักแด้ประมาณ5 มิลลิเมตรยาวในขณะที่ทุกลูกมดประกอบเป็นตัวอ่อนประมาณ5 มม. ความยาวแต่ละสายพันธุ์แรงงานผู้ใหญ่ได้รับการคัดเลือกจากขนาดใกล้เคียงกัน(6-8 มิลลิเมตร) melanization หนังกำพร้าและสถานที่ในอาณานิคม(และอายุสรุปจึง; มาร์ตินและ Boomsma 2010) เราได้รับการยืนยันในการทดลองเบื้องต้นว่าคนงานเหล่านี้ขนาดและทุกเพศทุกวัยได้รับการดูแลที่ประสบความสำเร็จสำหรับลูกกว่า14 วันเมื่อเก็บไว้ในการแยก(เช่นมดเดียวกับดักแด้เดียวหรือตัวอ่อน). ในฐานะที่เป็นปรสิตทดลองของเราเราใช้ความเครียดจากการที่แมลงเชื้อรา M. anisopliae (แยก 144,467, Cabi; ที่แยกได้จากดินของสนามข้าวโพดในแคนาดา) ซึ่งเป็นที่แปลกใหม่ทั้งสองสายพันธุ์มด. เชื้อราสปอร์ที่ได้รับจากการเก็บเกี่ยวสด sporulating แผ่นสื่อและมีชีวิตได้รับการยืนยันที่จะเป็น> 92% ตลอดการทดลองโดยการชุบโซลูชั่น conidia ลงบนแผ่นวุ้น Sabouraud dextrose, บ่มเป็นเวลา24 ชั่วโมงและปริมาณการงอกของสปอร์ เราใช้0.5 ไมโครลิตรปริมาณของสายพันธุ์เฉพาะความเข้มข้นของสปอร์ในTriton X ที่เราได้กำหนดไว้ในเบื้องต้นการทดลองที่เกิดการตาย50% ถึงลูก (มดผู้ประกอบ 1 × 105 สปอร์ / มล.; ใบตัดมด 1 × 104 conidia / ml )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราศึกษามดสองสปีชีส์ ( 1 ) บราซิลใบตัดมด
acromyrmex subterraneus subterraneus ซึ่งมีขนาดใหญ่
ยาปฏิชีวนะผลิต metapleural ต่อม เดอ ซูซ่า et al .
2006 ) รวมทั้งต่อมพิษ และ ( 2 ) เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
มดส้ม polyrhachis dives ซึ่งขาดต่อม metapleural
แต่สร้าง สารต้านพิษกับคุณสมบัติ
( zenghe 1986 ; graystock และฮิวจ์ 2011 )ในทั้งสองชนิด
ต่อมที่เกี่ยวข้อง ( metapleural และพิษ ) ได้
เป็นสำคัญในการต้านทานโรคของแรงงาน
( โพลเซ่น et al . 2002 ; และ graystock ฮิวจ์ 2011 )
คนงานและครอบครัวเก็บจากอาณานิคมของมด ( pd0701
วีเวอร์ และ pd0704 ) และสามอาณานิคมของมดตัดใบไม้
( as085 as086 , และ as0811 ) ที่ถูก
รักษาในห้องปฏิบัติการที่ 26 ° C และความชื้นสัมพัทธ์ 80%
( Rh ) สำหรับ 6 เดือน ก่อนใช้ และไม่พบร่องรอยของความเสื่อม
ชัดเจนหรือการติดเชื้อ เนื่องจากความพร้อม
ครอบครัวในช่วงเวลาของการทดลองทั้งหมดกกมด
ใบตัดดักแด้ประมาณ 5 มม. ยาวในขณะที่
มดส้มฟักเป็นหนอนประมาณ 5 มม. ความยาว .
สำหรับแต่ละชนิดแรงงานที่คล้ายกันขนาด
( 6 – 8 มม. ) , กําพร้า melanization และสถานที่ในอาณานิคม
( และดังนั้นจึง มี อายุ และ boomsma ; Armitage 2010 ) เรา
ยืนยันในการทดลองเบื้องต้นที่พนักงานเหล่านี้ขนาด
และวัยเรียบร้อยแล้วสนใจกกกว่า 14 วันเมื่อ
กักตัว ( เช่นเดียวกับดักแด้หรือดักแด้ มดเดียว )
เป็นพยาธิทดลองของเราเราใช้สายพันธุ์ของเชื้อรา M . anisopliae ( แมลงที่ตาย

cabi ; 144467 แยก , แยกจากดินของข้าวโพดในเขต
แคนาดา ) ซึ่งแปลกใหม่ทั้งมดชนิด เชื้อราโคนิเก็บสด

สื่อผลิตสปอร์จากแผ่น และเมื่อได้รับการยืนยันเป็น > 92%
ตลอด การทดลองโดยชุบลงบน sabouraud เดียโซลูชั่น

เพาะ dextrose agar แผ่นตลอด 24 ชั่วโมง และปริมาณ conidia งอก เราใช้ในปริมาณความเข้มข้น 0.5 μ
L
เผ่าพันธุ์ - เฉพาะของเดียใน Triton X ที่เราได้มุ่งมั่นในการทดสอบเบื้องต้น
สาเหตุการตาย 50% กก ( มดส้ม 1 × 105 conidia / ml
; ใบตัดมด 1 × 104 conidia / ml )