the writer attacks the opponent's c

the writer attacks the opponent's character rather than the opponent's argument.
the writer relies on "authorities" who are not convincing sources.
the writer evades the issues by appealing to readers' emotional reaction to certain subjects.
the writer uses an extended comparison as proof of a point.
the writer leans too heavily on catchy phrases or empty slogans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เขียนโจมตีของฝ่ายตรงข้ามแทนที่อาร์กิวเมนต์ของฝ่ายตรงข้ามผู้เขียนอาศัย "อำนาจ" ที่จะทำให้แหล่งผู้เขียน evades ปัญหา โดยน่าสนใจกับปฏิกิริยาทางอารมณ์ของผู้อ่านไปบางเรื่องผู้เขียนใช้เปรียบเทียบการขยายเป็นจุดผู้เขียนเอนตัววลีหรือคำขวัญที่ว่างเปล่ามากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเขียนโจมตีของตัวละครฝ่ายตรงข้ามมากกว่าการโต้แย้งของฝ่ายตรงข้าม.
นักเขียนที่อาศัยอยู่กับ "หน่วยงาน" ที่ไม่ได้เป็นแหล่งที่น่าเชื่อถือ.
นักเขียน evades ปัญหาโดยการดึงดูดความสนใจของผู้อ่านปฏิกิริยาทางอารมณ์ให้กับอาสาสมัครบางอย่าง.
นักเขียนที่ใช้เปรียบเทียบขยายเป็นหลักฐาน จุด.
เขียนโน้มตัวหนักเกินไปในวลีลวงหรือคำขวัญที่ว่างเปล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเขียนโจมตี ตัวละครของฝ่ายตรงข้ามมากกว่าอาร์กิวเมนต์ของฝ่ายตรงข้าม .
นักเขียนอาศัย " เจ้าหน้าที่ " ที่ไม่น่าเชื่อ แหล่ง
นักเขียน evades ปัญหาโดยน่าสนใจให้กับผู้อ่านของปฏิกิริยาทางอารมณ์บางวิชา .
นักเขียนใช้ขยายการเปรียบเทียบหลักฐานจุด .
นักเขียนเอนมากเกินไป ในวลีลวงหรือสโลแกนว่างเปล่า