The faces of collateral damage and

The faces of collateral damage and friendly fire are generally not seen. This was not the case with 9-year-old Phan Thi Kim Phuc. On June 8, 1972, Associated Press photographer Nick Ut was outside Trang Bang, about 25 miles northwest of Saigon, when the South Vietnamese air force mistakenly dropped a load of napalm on the village. As the Vietnamese photographer took pictures of the carnage, he saw a group of children and soldiers along with a screaming naked girl running up the highway toward him. Ut wondered, Why doesn’t she have clothes? He then realized that she had been hit by napalm. “I took a lot of water and poured it on her body. She was screaming, ‘Too hot! Too hot!’” Ut took Kim Phuc to a hospital, where he learned that she might not survive the third-degree burns covering 30 percent of her body. So with the help of colleagues he got her transferred to an American facility for treatment that saved her life. Ut’s photo of the raw impact of conflict underscored that the war was doing more harm than good. It also sparked newsroom debates about running a photo with nudity, pushing many publications, including the New York Times, to override their policies. The photo quickly became a cultural shorthand for the atrocities of the Vietnam War and joined Malcolm Browne’s Burning Monk and Eddie Adams’ Saigon Execution as defining images of that brutal conflict. When President Richard Nixon wondered if the photo was fake, Ut commented, “The horror of the Vietnam War recorded by me did not have to be fixed.” In 1973 the Pulitzer committee agreed and awarded him its prize. That same year, America’s involvement in the war ended.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบหน้าของหลักประกันความเสียหายและไฟไหม้ได้ง่ายโดยทั่วไปไม่พบว่ามี ไม่มี 9 ปีฟาน Thi Kim Phuc บน 8 มิถุนายน 1972 สัมพันธ์ข่าวช่างภาพ Nick Ut ได้อยู่นอกบางตรัง ประมาณ 25 ไมล์ตะวันตกเฉียงเหนือของไซ่ง่อน เมื่อกองทัพอากาศเวียดนามใต้ตั้งใจหลุดโหลดของนาปาล์มในหมู่บ้าน เป็นช่างภาพเวียดนามเอาภาพของการสังหาร เขาเห็นกลุ่มของเด็กและทหารพร้อมกับสาวเปลือยน่าขันพิลึกวิ่งขึ้นทางด่วนไปทางเขา Ut สงสัย ทำไมเธอไม่มีเสื้อผ้า เขาตระหนักแล้วว่า เธอได้รับผลกระทบ โดยนาปาล์ม "ผมเอาน้ำมาก และไหลรินบนร่างกายของเธอ เธอกรีดร้อง, ' ร้อนเกินไป ร้อน!'" Ut เอา Kim Phuc ไปโรงพยาบาล ที่เขาเรียนรู้ว่า เธอไม่อาจอยู่รอดไหม้–สามองศาครอบคลุมร้อยละ 30 ของร่างกายของเธอ ดังนั้น ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนร่วมงาน เขาได้เธอถูกโอนย้ายไปยังสถานที่อเมริกันสำหรับรักษาที่บันทึกชีวิตของเธอ ภาพของ Ut ดิบผลกระทบของความขัดแย้งเน้นย้ำว่า สงครามทำอันตรายมากกว่าดี ยังจุดประกายข่าวอภิปรายเกี่ยวกับการใช้รูปภาพกับเปลือยกาย สิ่งพิมพ์ต่าง ๆ รวมถึงนิวยอร์กไทม์ส การแทนที่นโยบายการผลักดัน รูปภาพได้อย่างรวดเร็วกลายเป็น ชวเลขเป็นวัฒนธรรมสำหรับความโหดร้ายของสงครามเวียดนาม และร่วมพระเขียน Malcolm ชิ้นและการดำเนินการของไซ่ง่อนอดัมส์เอ็ดดี้เป็นการกำหนดภาพของความขัดแย้งที่โหดร้าย เมื่อประธานาธิบดีริชาร์ดนิกสันสงสัยถ้า ภาพถูกปลอม Ut ความเห็น "สยองขวัญสงครามเวียดนามบันทึก โดยฉันไม่จำเป็นต้องแก้ไข" ในปี 1973 คณะนี่ยอมรับ และมอบของรางวัลให้เขา ปีเดียวกัน การมีส่วนร่วมของอเมริกาในสงครามสิ้นสุดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าของความเสียหายหลักประกันและไฟไหม้ได้ง่ายมักจะไม่เห็น นี้ไม่ได้เป็นกรณีที่มี 9 ปีฟานถิกีมฟุก เมื่อวันที่ 8 มิถุนายน 1972, Associated Press ช่างภาพ Nick Ut อยู่นอกเขตจังหวัดตรังประมาณ 25 ไมล์ทางตะวันตกเฉียงเหนือของไซ่ง่อนเมื่อกองทัพอากาศเวียดนามใต้ผิดพลาดลดลงภาระของเพลิงในหมู่บ้าน ในฐานะที่เป็นช่างภาพชาวเวียดนามเอาภาพของการสังหารเขาเห็นกลุ่มของเด็กและทหารพร้อมกับหญิงสาวเปลือยกายกรีดร้องวิ่งขึ้นทางหลวงที่มีต่อเขา Ut สงสัยว่าทำไมเธอไม่ได้มีเสื้อผ้า? จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าเธอได้รับการตีโดยเพลิง "ฉันเอาน้ำมากและเทลงบนร่างกายของเธอ เธอถูกกรีดร้อง 'ร้อนเกินไป! ร้อนเกินไป! "Ut เอาคิมฟุกไปยังโรงพยาบาลที่เขาเรียนรู้ว่าเธออาจจะไม่รอดจากการเผาไหม้ที่สามองศาครอบคลุมร้อยละ 30 ของร่างกายของเธอ ดังนั้นด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนร่วมงานของเธอที่เขาได้ถ่ายโอนไปยังสถานที่อเมริกันสำหรับการรักษาที่ช่วยชีวิตเธอไว้ ภาพยูทาห์ของผลกระทบของความขัดแย้งดิบได้เน้นย้ำว่าสงครามกำลังทำอันตรายมากกว่าดี นอกจากนี้ยังกระตุ้นให้เกิดการอภิปรายแถลงข่าวเกี่ยวกับการใช้ภาพที่มีภาพเปลือยผลักดันสิ่งพิมพ์จำนวนมากรวมทั้งนิวยอร์กไทม์สที่จะแทนที่นโยบายของพวกเขา ภาพอย่างรวดเร็วกลายเป็นชวเลขวัฒนธรรมทารุณของสงครามเวียดนามและเข้าร่วมมิลล์บราวน์ของการเผาไหม้พระภิกษุสงฆ์และเอ็ดดี้อดัมส์ไซ่ง่อนการดำเนินการกำหนดภาพของความขัดแย้งที่โหดร้าย เมื่อประธานาธิบดีริชาร์ดนิกสันสงสัยว่าภาพถูกปลอม Ut ความเห็นว่า "ความน่ากลัวของสงครามเวียดนามที่บันทึกโดยผมไม่ต้องได้รับการแก้ไข." ในปี 1973 คณะกรรมการพูลิตเซอร์เห็นด้วยและเขาได้รับรางวัลของ ในปีเดียวกันนั้นการมีส่วนร่วมของอเมริกาในสงครามสิ้นสุดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใบหน้าของความเสียหายหลักประกัน และยิงกันเองโดยทั่วไปจะไม่เห็น กรณีนี้ไม่ได้กับ 9 ขวบ ฟาน ธิ คิม ฟุค . วันที่ 8 มิถุนายน ปี 1972 , ช่างภาพหนังสือพิมพ์นิคแต่อยู่ตรัง ปัง ประมาณ 25 ไมล์ตะวันตกเฉียงเหนือของไซ่ง่อน เมื่อใต้กองทัพอากาศเวียดนามผิดพลาดตกหล่นโหลดระเบิดนาปาล์มที่หมู่บ้าน เป็นช่างภาพเวียดนามถ่ายรูปของการสังหาร เขาเห็นเด็กกลุ่มหนึ่งและทหารพร้อมกับกรีดร้องผู้หญิงเปลือยวิ่งขึ้นทางด่วนไปทางเขา แต่สงสัยว่า ทำไมเขาไม่มีเสื้อผ้า จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าเธอถูกตีโดยนาปาล์ม . " ฉันใช้เวลามากของน้ำแล้วเทลงไปบนตัวเธอ เธอกรีดร้อง " ร้อน ! ร้อนจัง " แต่เอา คิม ฟุก ไปยังโรงพยาบาลที่เขาเรียนรู้ว่า เธออาจจะไม่รอด ระดับที่สามเผาไหม้ครอบคลุม 30 เปอร์เซ็นต์ของร่างกายของเธอ ดังนั้นด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมงาน เขาทำให้เธอย้ายไปสหรัฐอเมริกาเพื่อรักษาสถานที่ช่วยชีวิตเธอ แต่รูปของผลดิบของความขัดแย้ง underscored ว่าสงครามกำลังทำอันตรายมากกว่าดี นอกจากนี้ยังจุดประกายการอภิปรายเกี่ยวกับข่าววิ่งถ่ายรูปกับการเปลือยกาย กดสิ่งพิมพ์หลายชนิดรวมทั้งนิวยอร์กไทม์สที่จะยกเลิกนโยบายของพวกเขา ภาพได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นชวเลขวัฒนธรรมสำหรับความโหดร้ายของสงครามเวียดนามและเข้าร่วมมัลคอล์มบราวน์เผาพระและเอ็ดดี้ อดัมส์ ' ไซ่ง่อนก่อกำหนดภาพที่โหดร้าย ความขัดแย้ง เมื่อประธานาธิบดี ริชาร์ด นิกสัน สงสัยว่า ถ้า ภาพปลอม แต่เห็น " ความน่ากลัวของสงครามเวียดนามการบันทึก โดยผมไม่ต้องแก้ " ใน 1973 รางวัลพูลิตเซอร์กรรมการตกลง และเขาได้รับรางวัลรางวัลของ ในปีเดียวกันนั้นมีส่วนร่วมของอเมริกาในสงครามสิ้นสุด