I punched the wall next to me in an

I punched the wall next to me in anger until my knuckles started bleeding. “Mister what are you doing?” the waiter yelled in total shock. I ignored him, because I didn’t give a f*ck about anyone. My Olive was gone! She was gone! “Olive, I’m sorry” I whispered as tears continued to stream down my face. But she wasn’t here to listen to my pleads, I was all alone once again. My Olive was gone and there was only one person to blame and that f*cking idiot was bawling his eyes out in a f*cking coffee shop. I felt my head spinning, my whole world was actually spinning. I decided to go home and get drunk to cope with this.
[Olivia’s POV]
I don’t know how I got home since everything after I left the coffee shop was one big blur. I was just glad to be home. I took a long shower and wore my favorite pajamas. I sat on my bed for a while. I felt numb, like someone had flipped my emotional switch off. I didn’t even shed one tear after hearing Neymar’s confession. I guess I was too tired to go through a second heartbreak in a short amount of time or maybe I was in a state of shock. I didn’t know, but this numbness scared me. I never expected that Neymar would ever hurt me, but he did…just like Marc. I guess in the end guys are just jerks and only care about themselves and their satisfaction. They don’t care whom they hurt in the progress. I was fed up, fed up of crying for stupid guys, guys who flirted, lied, betrayed and now even blackmailed. I sighed, feeling foolish for believing that Neymar was different. Marc had been perfect and look where that perfection had gotten me in the end! Neymar was just the same. They had both played one twisted game with my heart and mind. Did Neymar even realize how terrified and paranoid I was when I had received those text message? How the hell is it possible for a person to do this ‘in the name of love’? He was f*cking insane! I sighed and decided to stop wasting my time and energy on him. I finally started to appreciate that my emotional switch was turned off.I took a deep breath and decided to call Alberto. I had finally made up my mind. I would take up on his offer if it was still open. “Hey Alberto, it’s me Olive. I have decided that I’ll be honored to take up on your offer, if it’s still open that is!” I announced. “Oh wow Olivia! I thought you didn’t like the idea initially since you had to leave the country?” he asked, surprised. “I have changed my mind. I think it’ll do me good to be out of the country for a while. I want to learn and grow not just about photography but also about other countries, cultures, etc. I want to broaden my horizons” I said. “That’s the Olivia I know! The offer still stands, so I’ll inform them that I have found the perfect candidate” Alberto said in a cheerful tone. “Thank you so much Alberto, you are amazing!” I said. “Talent should always be rewarded” he chuckled, which made me smile. “When can I leave?” I asked. “You seem like you want to flee the country” he chuckled. “I think I have caught the travel bug” I said. “You can leave in 2 days if you’d like” he said. “That would be awesome, sign me up” I said. “Alright Olive, I’ll let you know the departure details and everything once I know more” he said. I thanked him and ended the call. I felt excited and looked forward to go abroad for half a year. I informed my parents and Adrian later that night. They were absolutely thrilled and very proud of me for this achievement, because it was an achievement after all. I was offered a photography internship at Vogue magazine with a fixed salary and accommodations included! That was indeed an offer I couldn’t decline, but I had considered declining it...because of…no, I didn’t even want to think about him. I looked forward to travel the world, starting next week. I went to bed early and fell into a restless sleep. My phone woke me up in the middle of the night. I checked the caller-id and switched my phone off. For the first time I felt relieved that my internship at Camp Nou was done. I didn’t have to face him anymore.
▶Now we finally know what Alberto told her the other day! Night♥◀
#neymar #neymarjr #njr #deathtoallcopyrats

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเจาะรูผนังติดกับฉันในความโกรธจนกระทั่งขาของฉันเริ่มมีเลือดออก "มิสเตอร์กำลังทำอะไรอยู่? " เสิร์ฟ yelled ในช็อตรวม ผมละเว้นเขา เนื่องจากผมไม่ได้ให้เป็น f * ck คน มะกอกของฉันได้หายไป เธอหายไป "มะกอก ฉันขอ" ผมกระซิบเป็นน้ำตาที่ยังคงส่งกระแสข้อมูลลงใบหน้าของฉัน แต่เธอไม่ฟังฉัน pleads ผมอยู่คนเดียวอีกครั้ง มะกอกของฉันได้หายไป และมีเพียงหนึ่งคนที่ตำหนิและ f ที่ * cking คนบ้าถูก bawling ตาในแบบ f * cking ร้าน ผมรู้สึกปั่นหัวของฉัน โลกของฉันทั้งหมดถูกปั่นจริง ฉันตัดสินใจกลับบ้าน และได้รับการเมาเพื่อรับมือกับนี้[ของโอลิเวีย POV]I don’t know how I got home since everything after I left the coffee shop was one big blur. I was just glad to be home. I took a long shower and wore my favorite pajamas. I sat on my bed for a while. I felt numb, like someone had flipped my emotional switch off. I didn’t even shed one tear after hearing Neymar’s confession. I guess I was too tired to go through a second heartbreak in a short amount of time or maybe I was in a state of shock. I didn’t know, but this numbness scared me. I never expected that Neymar would ever hurt me, but he did…just like Marc. I guess in the end guys are just jerks and only care about themselves and their satisfaction. They don’t care whom they hurt in the progress. I was fed up, fed up of crying for stupid guys, guys who flirted, lied, betrayed and now even blackmailed. I sighed, feeling foolish for believing that Neymar was different. Marc had been perfect and look where that perfection had gotten me in the end! Neymar was just the same. They had both played one twisted game with my heart and mind. Did Neymar even realize how terrified and paranoid I was when I had received those text message? How the hell is it possible for a person to do this ‘in the name of love’? He was f*cking insane! I sighed and decided to stop wasting my time and energy on him. I finally started to appreciate that my emotional switch was turned off.I took a deep breath and decided to call Alberto. I had finally made up my mind. I would take up on his offer if it was still open. “Hey Alberto, it’s me Olive. I have decided that I’ll be honored to take up on your offer, if it’s still open that is!” I announced. “Oh wow Olivia! I thought you didn’t like the idea initially since you had to leave the country?” he asked, surprised. “I have changed my mind. I think it’ll do me good to be out of the country for a while. I want to learn and grow not just about photography but also about other countries, cultures, etc. I want to broaden my horizons” I said. “That’s the Olivia I know! The offer still stands, so I’ll inform them that I have found the perfect candidate” Alberto said in a cheerful tone. “Thank you so much Alberto, you are amazing!” I said. “Talent should always be rewarded” he chuckled, which made me smile. “When can I leave?” I asked. “You seem like you want to flee the country” he chuckled. “I think I have caught the travel bug” I said. “You can leave in 2 days if you’d like” he said. “That would be awesome, sign me up” I said. “Alright Olive, I’ll let you know the departure details and everything once I know more” he said. I thanked him and ended the call. I felt excited and looked forward to go abroad for half a year. I informed my parents and Adrian later that night. They were absolutely thrilled and very proud of me for this achievement, because it was an achievement after all. I was offered a photography internship at Vogue magazine with a fixed salary and accommodations included! That was indeed an offer I couldn’t decline, but I had considered declining it...because of…no, I didn’t even want to think about him. I looked forward to travel the world, starting next week. I went to bed early and fell into a restless sleep. My phone woke me up in the middle of the night. I checked the caller-id and switched my phone off. For the first time I felt relieved that my internship at Camp Nou was done. I didn’t have to face him anymore.เราก็รู้อะไร Alberto ▶Now บอกเธอวัน Night♥◀#neymar #neymarjr #njr #deathtoallcopyrats

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันต่อยกำแพงข้างๆฉันด้วยความโกรธ จนขาของฉันเริ่มมีเลือดออก " คุณจะทำอะไร ? " บริกรตะโกนตกใจทั้งหมด ผมไม่สนใจเขา เพราะผมไม่ได้ขอ * * * เกี่ยวกับทุกคน มะกอกของฉันหายไป ! เธอออกไป ! " โอลีฟ ฉันขอโทษ " ฉันกระซิบขณะที่น้ำตายังคงพรั่งพรูลงบนหน้าของฉัน แต่เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อฟังของฉันขอร้อง ฉันต้องอยู่คนเดียวอีกครั้งมะกอกของฉันหายไป และมีเพียงคนเดียวที่จะตำหนิและ f * cking บ้ากำลังร้องตะโกน ดวงตาของเขาออกใน f * cking ร้านกาแฟ ฉันรู้สึกว่าหัวของฉันหมุน โลกทั้งโลกกำลังปั่น ฉันตัดสินใจที่จะกลับบ้านและเมาเพื่อรับมือกับเรื่องนี้
[ ]
POV ของโอลิเวียผมไม่รู้ว่าผมถึงบ้านตั้งแต่ทุกอย่างหลังออกจากร้านกาแฟเป็นหนึ่งใหญ่เบลอ ผมดีใจที่ได้กลับบ้านฉันอาบน้ำนานและใส่ชุดนอนตัวโปรดของฉัน ฉันนั่งลงบนเตียงสักพัก ผมรู้สึกชาไปทั้งตัว เหมือนใครบางคนพลิกสลับอารมณ์ของฉันออก ผมไม่ได้หลั่งน้ำตาที่หลังจากได้ยินคำสารภาพของเนย์มาร์ได้ ฉันเดาว่าฉันคงเหนื่อยเกินไปที่จะไปผ่านการอกหักที่สองในเวลาสั้น ๆหรือบางทีผมอาจจะอยู่ในภาวะช็อค ฉันไม่รู้ แต่ความรู้สึกนี้ผมกลัวผมไม่เคยคาดหวังว่า เนย์มาร์ จะเคยทำร้ายฉัน แต่เขา . . . . . . . เหมือนมาร์ค ฉันเดาว่าในที่สุดพวกนายก็กระตุกและสนใจแต่ตัวเองและความพึงพอใจของพวกเขา พวกเขาไม่สนใจใคร มันทำร้ายในความคืบหน้า ฉันเบื่อหน่ายเอือมระอา ไห้พวกโง่ พวกที่จีบ , โกหก หักหลัง และตอนนี้ แม้แบล็กเมล์ ผมถอนหายใจ รู้สึกโง่ที่เชื่อว่า เนย์มาร์ ที่แตกต่างกันคือมาร์คได้สมบูรณ์แบบ และดูที่สมบูรณ์ได้ในตอนท้าย เนย์มาร์ ก็เหมือนกัน พวกเขาได้เล่นหนึ่งเกมกับบิดหัวใจและจิตใจของฉัน เนย์มาร์ เคยรู้ไหมว่ากลัวและหวาดระแวงผม เมื่อผมได้รับข้อความเหล่านั้น ? มันเป็นไปได้สำหรับคนที่จะทำ " ในนามของความรัก " เขาคือ f * cking บ้า !ฉันถอนหายใจและตัดสินใจที่จะหยุดการสูญเสียเวลาและพลังงานของฉันกับเขา ในที่สุดผมก็เริ่มที่จะชื่นชมที่เปลี่ยนอารมณ์ของฉันก็ปิด ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ และตัดสินใจที่จะเรียก Alberto ฉันได้ตัดสินใจแล้ว ผมจะรับข้อเสนอของเขา ถ้ามันเปิดอยู่ " เฮ้ อัลแบร์โต้ ฉันเอง มะกอก ผมตัดสินใจว่า ผมจะรู้สึกเป็นเกียรติที่จะได้รับในข้อเสนอของคุณ ถ้ามันยังเปิดอยู่" ผมประกาศ " โอ้ ว้าว โอลิเวีย ฉันคิดว่าเธอไม่ชอบความคิดในตอนแรกเพราะคุณต้องออกนอกประเทศ " เขาถามอย่างประหลาดใจ " ฉันได้เปลี่ยนความคิดของฉัน ฉันคิดว่ามันจะดี ถ้าฉันต้องออกจากประเทศในขณะที่ ฉันต้องการที่จะเรียนรู้และเติบโตไม่เพียงเกี่ยวกับการถ่ายภาพ แต่ยังเกี่ยวกับประเทศอื่น ๆ วัฒนธรรม ฯลฯ ฉันต้องการที่จะขยายขอบเขตของฉัน " ผมพูด " นั่นคือโอลิเวีย ผมรู้ข้อเสนอก็ยังอยู่ ผมจะบอกพวกเขาว่า ฉันได้พบผู้สมัครที่สมบูรณ์แบบ " ลพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง " ขอบคุณมาก อัลแบร์โต้ คุณเป็นที่น่าอัศจรรย์ ! " ฉันพูด " ความสามารถควรจะได้รับรางวัล " เขาหัวเราะ ซึ่งทำให้ผมยิ้มได้ " เมื่อฉันไป " ฉันถาม " คุณดูเหมือนจะต้องการที่จะหนีออกนอกประเทศ " เขาหัวเราะ . " ฉันคิดว่าฉันได้จับเดินทางแมลง "" คุณสามารถปล่อยใน 2 วันหากคุณต้องการ " เขากล่าว " นั่นจะน่ากลัว เซ็นฉัน " ฉันพูด " เอาล่ะมะกอก , ฉันจะให้คุณรู้ว่าการเดินทางและรายละเอียดทุกอย่างเมื่อฉันรู้มากขึ้น " เขากล่าว ผมขอบคุณเขาและสิ้นสุดการโทร ผมรู้สึกตื่นเต้น และมองไปข้างหน้าเพื่อไปต่างประเทศเป็นเวลาครึ่งปี ผมบอก พ่อ แม่ และเอเดรียน คืนนั้น