Those empirical studies that were b

Those empirical studies that were based on datasets from the 1990s have problems in showing how an improvement of tenure security by LUCs links to increased lifetime income and expenditure patterns (Do and Iyer 2008). The time lag between the issuing of the Land Law in 1993 and the data collection period of 1997–98 only allows for transitional outcomes. For instance, investments in perennial crops and trees pay off only after a minimum of four years. While credit constraints and rationing exist, consumption can fall even in periods of investment.
Extending the observation period leads to more diversified results. For instance, during the period 1993–2004, there was not only a reduction in landlessness among the poorest, but also, the trend rate of poverty reduction between 1993–2004 is slightly higher for the landless than for the rest of the rural population, with the exception of the Mekong Delta, which has a unique history of land ownership (Ravaillion and van de Walle 2008). Overall, rising landlessness in Vietnam has been poverty reducing,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาเชิงประจักษ์เหล่านั้นที่ตามชุดข้อมูลจากปี 1990 มีปัญหาในการแสดงวิธีการปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยในการดำรงตำแหน่งโดย LUCs ที่เชื่อมโยงกับอายุการใช้งานเพิ่มรายได้และรายจ่าย (ทำและ Iyer 2008) การหน่วงเวลาระหว่างการออกกฎหมายที่ดินใน 1993 และระยะเวลาการเก็บข้อมูลปี 1997 – 98 ช่วยให้ผลเปลี่ยนแปลงเท่านั้น เช่น ลงทุนในพันธุ์พืชและต้นไม้จ่ายออกจากอย่างน้อย 4 ปี ในขณะที่เครดิตมีข้อจำกัดและการปันส่วน การใช้สามารถอยู่ในรอบระยะเวลาของการลงทุนการสังเกตการขยายรอบระยะเวลาเป้าหมายเพื่อเพิ่มเติมความหลากหลายผล เช่น ในช่วงปี 1993-2004 มีไม่เท่าในการลด landlessness ในกลุ่มยากจนที่สุด แต่ยัง แนวโน้มอัตราความยากจนระหว่างปี 1993-2004 จะสูงขึ้นเล็กน้อยสำหรับการ landless กว่าที่เหลือของประชากร ยกเว้นแม่โขงเดลต้า ซึ่งมีประวัติไม่ซ้ำกันของความเป็นเจ้าของที่ดิน (Ravaillion และ van de Walle 2008) Landlessness โดยรวม เพิ่มขึ้นในเวียดนามได้รับ การลดความยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ที่ศึกษาเชิงประจักษ์ที่อยู่บนพื้นฐานของชุดข้อมูลจากปี 1990 ที่มีปัญหาในการแสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยการดำรงตำแหน่งโดยการเชื่อมโยง LUCs รายได้อายุการใช้งานที่เพิ่มขึ้นและค่าใช้จ่ายในรูปแบบ (ทำและอีเยอร์ 2008) ความล่าช้าเวลาระหว่างการออกกฎหมายที่ดินในปี 1993 และระยะเวลาการเก็บรวบรวมข้อมูลของ 1997-1998 เพียงช่วยให้ผลการเปลี่ยนผ่าน ยกตัวอย่างเช่นการลงทุนในไม้ผลไม้ยืนต้นและต้นไม้จ่ายออกเฉพาะหลังจากที่อย่างน้อยสี่ปีที่ผ่านมา ในขณะที่ข้อ จำกัด เครดิตและการปันส่วนอยู่บริโภคสามารถตกแม้ในช่วงเวลาของการลงทุน.
ขยายระยะเวลาการสังเกตนำไปสู่ผลลัพธ์ที่หลากหลายมากขึ้น ยกตัวอย่างเช่นในช่วงเวลา 1993-2004 ที่มีไม่ได้เป็นเพียงการลดลงของการไร้ที่ดินในหมู่ที่ยากจนที่สุด แต่ยังมีอัตราการแนวโน้มของการลดปัญหาความยากจนระหว่าง 1993-2004 จะสูงกว่าเล็กน้อยสำหรับไร้ที่ดินกว่าสำหรับส่วนที่เหลือของประชากรในชนบทที่ มีข้อยกเว้นของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงซึ่งมีประวัติศาสตร์ที่ไม่ซ้ำกันในการเป็นเจ้าของที่ดิน (Ravaillion และแวนเดอ Walle 2008) โดยรวม, การไร้ที่ดินที่เพิ่มขึ้นในประเทศเวียดนามได้รับความยากจนลด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหล่านั้น การศึกษาเชิงประจักษ์ที่ขึ้นอยู่กับข้อมูลจากปี 1990 มีปัญหาในการแสดงมีการปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยการครอบครองโดย lucs การเชื่อมโยงเพื่อเพิ่มรายได้ตลอดชีพและแบบแผนการใช้จ่าย ( และไอเยอร์ 2008 ) เวลาล่าช้าระหว่างการออกกฎหมายที่ดินใน 1993 และการเก็บข้อมูลช่วงปี 1997 – 98 เท่านั้นช่วยให้การเปลี่ยนผ่านของ . ยกตัวอย่างเช่น การลงทุนในพืชและต้นไม้ยืนต้นจ่ายออกหลังจากอย่างน้อยสี่ปี ในขณะที่ปัญหาสินเชื่อ และการมีอยู่ การบริโภคจะลดลง แม้ในช่วงเวลาของการลงทุนการขยายระยะเวลาการสังเกต นำไปสู่ผลลัพธ์ที่หลากหลายมากขึ้น ตัวอย่างเช่น ในช่วงปี 1993 - 2004 , มีไม่เพียง แต่ช่วยลด landlessness ในหมู่คนจน แต่ยังมี แนวโน้มอัตราการลดความยากจน และระหว่างปี พ.ศ. 2547 จะสูงขึ้นเล็กน้อยที่ไม่มีที่ดินเป็นของตนเองกว่าที่เหลือของประชากรในชนบทที่มีข้อยกเว้นของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ซึ่งมีประวัติศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ของ กรรมสิทธิ์ที่ดิน ( ravaillion และ แวนเดอวอลุ 2008 ) โดยรวม เพิ่มขึ้น landlessness ในเวียดนามได้รับการลดความยากจน