Weidmann, Hennigs & Siebels (2007)

Weidmann, Hennigs & Siebels (2007) add that luxury consumption is capable of triggering various types of high level of physical and psychological values. The dominant values include symbolic, expressive, and emotional values (Tynan, McKechnie & Chhuon, 2010). These enable the formation of desire and satisfaction which are considered valuable beyond the functionality of the product (Vickers & Renand, 2003). The researchers also advocate that these factors are the point of differentiation between luxury and non-luxury brands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Weidmann, Hennigs & Siebels (2007) เพิ่มว่า หรูปริมาณความสามารถในการเรียกชนิดต่าง ๆ ของค่าทางกายภาพ และจิตใจในระดับสูง ค่าหลักมีค่าสัญลักษณ์ แสดงออก และอารมณ์ (Tynan, McKechnie & Chhuon, 2010) เหล่านี้ช่วยให้การก่อตัวของความต้องการและความพึงพอใจซึ่งถือว่ามีคุณค่านอกเหนือจากการทำงานของผลิตภัณฑ์ (วิกเกอร์ส& Renand, 2003) นักวิจัยยังสนับสนุนว่า ปัจจัยเหล่านี้เป็นจุดที่สร้างความแตกต่างระหว่างความหรูหราและแบรนด์หรูไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Weidmann, Hennigs และ Siebels (2007) เพิ่มการบริโภคความหรูหราที่มีความสามารถในการเรียกประเภทต่างๆของระดับสูงของค่าทางร่างกายและจิตใจ ค่าที่โดดเด่นรวมถึงสัญลักษณ์ที่แสดงออกและอารมณ์ค่า (Tynan, McKechnie และ Chhuon, 2010) เหล่านี้ช่วยให้การก่อตัวของความต้องการและความพึงพอใจที่ได้รับการพิจารณาที่มีค่าเกินกว่าการทำงานของผลิตภัณฑ์ (วิคเกอร์และ Renand, 2003) นักวิจัยยังสนับสนุนว่าปัจจัยเหล่านี้เป็นจุดของความแตกต่างระหว่างความหรูหราและความหรูหราแบรนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไวด์แมนน์ hennigs & , siebels ( 2007 ) เพิ่มการหรูหราสามารถเรียกประเภทต่างๆในระดับค่าทางกายภาพ และจิต คุณค่าเด่น ได้แก่ สัญลักษณ์ ที่แสดงออก และคุณค่าทางอารมณ์ ( ไทนันเมิ่กเคกนี่& chhuon , 2010 )เหล่านี้ช่วยให้การก่อตัวของความต้องการและความพึงพอใจซึ่งถือว่ามีคุณค่าเกินกว่าการทำงานของผลิตภัณฑ์ ( ประมาณ& renand , 2003 ) นักวิจัยยังสนับสนุนว่า ปัจจัยเหล่านี้เป็นจุดของความแตกต่างระหว่าง ความหรูหรา และไม่ใช่แบรนด์หรู .