Bottom-up processing happens when s

Bottom-up processing happens when someone tries to understand language by looking at individual meanings or grammatical characteristics of the most basic units of the text, (e.g. sounds for a listening or words for a reading), and moves from these to trying to understand the whole text. Bottom-up processing is not thought to be a very efficient way to approach a text initially, and is often contrasted with top-down processing, which is thought to be more efficient.

Example
Asking learners to read aloud may encourage bottom-up processing because they focus on word forms, not meaning.

In the classroom
Learners can be encouraged to use both bottom-up and top-down strategies to help them understand a text. For example in a reading comprehension learners use their knowledge of the genre to predict what will be in the text (top-down), and their understanding of affixation to guess meaning (bottom-up).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมวลผลค่าล่างเกิดขึ้นเมื่อบุคคลพยายามเข้าใจภาษา โดยแต่ละความหมายหรือลักษณะทางไวยากรณ์ของหน่วยพื้นฐานที่สุดของข้อความ, (เช่น เสียงสำหรับการฟัง หรือคำอ่าน), และย้ายจากเหล่านี้พยายามทำความเข้าใจข้อความทั้งหมด ประมวลผลล่างขึ้นไม่ได้คิดว่า จะ เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากวิธีข้อความเริ่มต้น และมักจะต่างกับบนลงล่างการประมวลผล ซึ่งเป็นความคิดที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นตัวอย่าง ขอให้นักเรียนอ่านออกเสียงสนับสนุนล่างสายประมวลผล เพราะจะเน้นรูปแบบของคำ ความหมายไม่ในห้องเรียน ผู้เรียนสามารถจะสนับสนุนการใช้กลยุทธ์บนลงล่าง และล่างขึ้นเพื่อช่วยให้เข้าใจข้อความ ตัวอย่าง ในการอ่านทำความเข้าใจ ผู้เรียนใช้ความรู้ประเภทเพื่อทำนายสิ่งที่จะเป็นข้อความ (บนลงล่าง), และความเข้าใจของ affixation เดาความหมาย (สายล่าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประมวลผลด้านล่างขึ้นเกิดขึ้นเมื่อมีคนพยายามที่จะเข้าใจภาษาโดยดูที่ความหมายของแต่ละบุคคลหรือลักษณะทางไวยากรณ์ของหน่วยพื้นฐานที่สุดของข้อความ (เช่นเสียงสำหรับฟังหรือคำสำหรับการอ่าน) และย้ายจากนี้จะพยายามที่จะเข้าใจ ข้อความทั้งหมด การประมวลผลด้านล่างขึ้นไม่ได้คิดว่าจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากในการเข้าหาข้อความแรกและมีความแตกต่างมักจะมีการประมวลผลจากบนลงล่างซึ่งเป็นความคิดที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น. ตัวอย่างผู้เรียนถามในการอ่านออกเสียงอาจกระตุ้นให้การประมวลผลด้านล่างขึ้นเพราะพวกเขามุ่งเน้นไปที่รูปแบบคำไม่ได้มีความหมาย. ในห้องเรียนเรียนสามารถได้รับการส่งเสริมการใช้งานทั้งด้านล่างขึ้นและกลยุทธ์จากบนลงล่างที่จะช่วยให้พวกเขาเข้าใจข้อความ ยกตัวอย่างเช่นในการอ่านเข้าใจผู้เรียนใช้ความรู้ของประเภทที่จะคาดการณ์สิ่งที่จะเป็นในข้อความ (บนลงล่าง) และความเข้าใจของวิภัตติปัจจัยที่จะคาดเดาความหมาย (จากล่างขึ้นบน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านล่างขึ้นการประมวลผลเกิดขึ้นเมื่อมีคนพยายามที่จะเข้าใจภาษา โดยดูแต่ละความหมาย หรือลักษณะทางไวยากรณ์ของหน่วยพื้นฐานที่สุดของข้อความ ( เช่นเสียงสำหรับฟังเพลงหรือคำอ่าน ) และย้ายจากเหล่านี้เพื่อพยายามที่จะเข้าใจข้อความทั้งหมด รูปล่างคือ ไม่คิดว่าจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากในการเข้าถึงข้อความเริ่มต้นและมักถูกเปรียบเทียบกับการประมวลผลแบบบนลงล่าง ซึ่งเป็นความคิดที่จะเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น ตัวอย่าง


ถามผู้เรียนอ่านออกเสียงกระตุ้นจากล่างขึ้นบน เพราะพวกเขามุ่งเน้นไปที่รูปแบบการประมวลผลคำ , ความหมาย


ในชั้นเรียน ผู้เรียนสามารถสนับสนุนให้ใช้ทั้งจากบนลงล่าง จากล่างขึ้นบน และกลยุทธ์ที่จะช่วยให้พวกเขาเข้าใจข้อความตัวอย่างเช่นในการอ่านที่ผู้เรียนใช้ความรู้ของประเภทที่จะคาดการณ์สิ่งที่จะอยู่ในข้อความ ( จากบนลงล่าง ) และความเข้าใจในเพิ่มเติมเพื่อเดาความหมาย ( ล่าง )