The majority of research on nitrate

The majority of research on nitrate in ruminant diets has been focused on its toxic role in
the animal. Since nitrate is the major precursor of nitrogenous compounds in plants including
protein, it is safe to assume that under grazing conditions where pastures are growing that
ruminants would ingest some nitrate on a continuous basis. This varies from very small amounts
to the large concentrations that under certain conditions are known to become toxic (see values in
Table 1). O’Donovan and Conway (1968) in Ireland showed that with high rates of application of
nitrogen fertilizers that crude protein in the pasture sometimes exceeded 6% N (3.9-6.4%) with up
to 45% (from 5-45%) as nitrate –N. Recent work by Lovett et al (2004) found that for each 1%
increase in crude protein (from 13-23%CP) in perennial rye grass from N fertilizer application to
the soil, nitrate in forage increased linearly by 0.035g/kg dry matter (from 0.04 to 3.6 g/kg DM)
with an R2 of 0.94. The point being made is that nitrate is not an uncommon substrate in rumen

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัยเกี่ยวกับไนเตรทในอาหาร ruminant ส่วนใหญ่ได้เน้นบทบาทของการเป็นพิษในสัตว์ เนื่องจากไนเตรทเป็นสารตั้งต้นสำคัญของสารประกอบไนโตรเจนในพืชรวมทั้งโปรตีน จึงสมมติว่าภายใต้เงื่อนไขเล็มหญ้าที่ทุ่งหญ้ามีการเติบโตที่สัตว์เคี้ยวเอื้องจะกินไนเตรทบางต่อเนื่อง นี้แตกต่างจากปริมาณที่น้อยมากเพื่อความเข้มข้นขนาดใหญ่ที่ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างทราบว่าจะกลายเป็นพิษ (ดูค่าในตาราง 1) O'Donovan และคอนเวย์ (1968) ในไอร์แลนด์พบว่า มีอัตราสูงของการประยุกต์ปุ๋ยไนโตรเจนที่โปรตีนในบางครั้งเกินทุ่งหญ้า 6% N (3.9-6.4%) กับค่าเป็น 45% (ตั้งแต่ 5-45%) เป็นไนเตรท – N. ผลงานล่าสุดโดยท่อง et al (2004) พบว่าสำหรับแต่ละ 1%เพิ่มโปรตีน (จาก 13-23% CP) ในหญ้าไรย์ยืนต้นจากการใช้ปุ๋ย Nดิน ไนเตรทในพืชอาหารสัตว์เพิ่มขึ้นเชิงเส้นเรื่องแห้ง 0.035 กรัมกิโลกรัม (จาก 0.04 ไป DM 3.6 g กิโลกรัม)ด้วยการ R2 ของ 0.94 จุดที่มีการทำเป็นไนเตรทที่ไม่มีพื้นผิวแปลกในรูเมน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของการวิจัยเกี่ยวกับไนเตรตในอาหารสัตว์เคี้ยวเอื้องได้มุ่งเน้นที่บทบาทที่เป็นพิษใน
สัตว์ ตั้งแต่ไนเตรตเป็นสารตั้งต้นที่สำคัญของสารประกอบไนโตรเจนในพืชรวมทั้ง
โปรตีนมันมีความปลอดภัยที่จะคิดว่าภายใต้เงื่อนไขที่ทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่ทุ่งหญ้ามีการเจริญเติบโตที่
เคี้ยวเอื้องจะนำเข้าไปในร่างกายไนเตรตบางอย่างต่อเนื่อง นี้จะแตกต่างจากปริมาณที่น้อยมาก
ที่จะเข้มข้นขนาดใหญ่ที่ภายใต้เงื่อนไขบางเป็นที่รู้จักกันจะกลายเป็นพิษ (ดูค่าใน
ตารางที่ 1) โดโนแวนและคอนเวย์ (1968) ในไอร์แลนด์พบว่ามีอัตราที่สูงของการใช้
ปุ๋ยไนโตรเจนที่โปรตีนในทุ่งหญ้าบางครั้งเกิน 6% N (3.9-6.4%) ที่มีถึง
45% (5-45%) ในขณะที่ -N ไนเตรต ผลงานล่าสุดโดย Lovett, et al (2004) พบว่าในแต่ละ 1%
เพิ่มขึ้นในโปรตีน (13-23% CP) ในหญ้าข้าวยืนต้นจาก N ใส่ปุ๋ยให้กับ
ดินไนเตรทในอาหารสัตว์เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงโดย 0.035g / ซักแห้งกก. เรื่อง (0.04-3.6 กรัม / กิโลกรัม DM)
กับ R2 0.94 จุดที่มีการทำก็คือไนเตรตไม่ได้เป็นสารตั้งต้นเรื่องผิดปกติในกระเพาะรูเมน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ของการวิจัยในไนเตรตในกระเพาะอาหารมีการเน้นบทบาทของพิษสัตว์ เนื่องจากไนเตรตเป็นสารตั้งต้นหลักของสารประกอบไนโตรเจนในพืช ได้แก่โปรตีน , มันปลอดภัยที่จะสรุปว่า ภายใต้เงื่อนไขที่ทุ่งหญ้ากินหญ้าจะขึ้นว่าสัตว์เคี้ยวเอื้องจะกินมีไนเตรทบนพื้นฐานอย่างต่อเนื่อง นี้แตกต่างจากยอดเงินที่ขนาดเล็กมากเพื่อความเข้มข้นขนาดใหญ่ที่ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างจะเรียกว่ากลายเป็นพิษ ( เห็นคุณค่าในตารางที่ 1 ) และ o"donovan คอนเวย์ ( 1968 ) ในไอร์แลนด์ พบว่า มีอัตราสูงของการใช้ปุ๋ยไนโตรเจนโปรตีนหยาบในอาหารบางครั้งเกิน 6 % N ( 3.9-6.4 เปอร์เซ็นต์ ) ขึ้น45% ( จาก 5-45 % ) ไนเตรต ) . ผลงานล่าสุดโดยโลเวต et al ( 2004 ) พบว่าสำหรับแต่ละ 1%เพิ่มโปรตีนจาก 13-23 % CP ) ที่ยืนต้นหญ้าข้าวไรจากปุ๋ยเคมีใช้ดิน ไนเตรทในอาหารสัตว์เพิ่มขึ้น นำโดย 0.035g/kg แห้ง ( จาก 0.04 3.6 กรัม / กิโลกรัมวัตถุแห้ง )กับ R2 เท่ากับ 0.94 . จุดที่ทำให้เป็นไนเตรทเป็นฐานรองพิสดารในกระเพาะรูเมน