But the richness extends beyond the

But the richness extends beyond the main characters. Every character, no matter how peripheral, feels real: a bartender at a karaoke bar who imparts his worries about his poor business to NJ; an affable neighbor who finds Yang-Yang taking pictures of mosquitoes and assures him that she has talked with his mother and knows the noisy fighting across the hall (courtesy of Lili’s mom) does not come from his apartment; a brash army youth who irritates Lili upon his noisy return to his friends at a café; and the demure waiter at a Japanese restaurant who asks Ota and NJ with some trepidation, “You are not gambling, are you?” then immediately follows with, “Who won?” All of them appear in the movie for less than a minute, but their presence as fully-developed entities is indelible. At any point, one could wander off to entire other stories going on concurrently, all of which could be just as interesting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ความร่ำรวยเกินตัวหลัก ตัวอักษรทุกตัว ไม่ว่าวิธีต่อพ่วง รู้สึกจริง: บาร์เทนเดอร์ที่คาราโอเกะที่พื้นมีกลิ่นของเขากังวลเกี่ยวกับธุรกิจของเขาไม่ดีกับ NJ เพื่อนบ้าน affable ที่พบยางยางถ่ายภาพของยุง และมั่นใจเขาว่า เธอได้พูดคุยกับแม่ของเขา และรู้ว่าการต่อสู้เสียงดังทั่วฮอลล์ (ด้วยความที่แม่ของลีลี่) ไม่ได้มาจากอพาร์ทเมนท์ของเขา เยาวชนกองทัพ brash ที่ระคายเคืองลีลี่เมื่อกลับมาเสียงดังกับเพื่อนของเขาที่ร้านกาแฟ และษรยิ้มเสิร์ฟที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่ถามโอตะและ NJ กับบาง trepidation "คุณจะไม่เล่นการพนัน คุณ" แล้วต่อด้วย "ใคร ชนะ" ทั้งหมดปรากฏในภาพยนตร์สำหรับน้อยกว่าหนึ่งนาที แต่สถานะของพวกเขาเป็นพัฒนาทั้งหมดหน่วยเป็น indelible ตลอด หนึ่งอาจเร่ออกไปทั้งเรื่องราวอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นพร้อม ซึ่งทั้งหมดอาจเป็นเพียงที่น่าสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ความร่ำรวยขยายเกินตัวละครหลัก ตัวละครทุกตัวไม่ว่าอุปกรณ์ต่อพ่วงรู้สึกจริง: บาร์เทนเดที่บาร์คาราโอเกะที่มีภูมิต้านทานความกังวลของเขาเกี่ยวกับธุรกิจที่ไม่ดีของเขาที่จะนิวเจอร์ซีย์; เพื่อนบ้านที่น่ารักที่พบว่ายางยางการถ่ายภาพของยุงและยืนยันกับเขาว่าเธอได้พูดคุยกับแม่ของเขาและรู้การต่อสู้ที่มีเสียงดังทั่วฮอลล์ (มารยาทของแม่ Lili) ไม่ได้มาจากอพาร์ตเมนต์ของเขา; เยาวชนกองทัพไตร่ตรองที่ระคายเคือง Lili กลับมีเสียงดังของเขากับเพื่อนของเขาที่คาเฟ่; และบริกรเอียงอายที่ร้านอาหารญี่ปุ่นที่ถามโอตะและนิวเจอร์ซีย์กับบางความกังวลใจ "คุณยังไม่ได้เล่นการพนันแล้วคุณล่ะ?" แล้วทันทีที่มีดังต่อไปนี้ "ใครชนะ?" ทั้งหมดของพวกเขาปรากฏในหนังเรื่องนี้น้อยกว่านาที แต่การปรากฏตัวของพวกเขาเป็นหน่วยงานอย่างเต็มที่พัฒนาเป็นลบไม่ออก ณ จุดใด ๆ หนึ่งสามารถเดินออกไปเรื่องอื่น ๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นพร้อม ๆ กันซึ่งทั้งหมดนี้อาจเป็นเพียงแค่เป็นที่น่าสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ส่วนเกินของตัวละครหลัก ตัวละครทุกตัว ไม่ว่าอุปกรณ์ต่อพ่วง รู้สึกจริง : บาร์เทนเดอร์ที่บาร์คาราโอเกะที่ imparts ความกังวลของเขาเกี่ยวกับธุรกิจที่ไม่ดีของเขาให้ NJ ;เป็น " เพื่อนบ้านที่พบหยางถ่ายรูปยุง และมั่นใจว่าเขานั้นเธอได้พูดคุยกับแม่ของเขา และรู้ไปสู้ห้องตรงข้าม ( มารยาทของแม่ลิลลี่ ) ไม่ได้มาจากห้องของเขา ; หน้าด้านกองทัพเยาวชนที่ irritates Lili เมื่อกลับเสียงดังของเขากับเพื่อนๆที่ร้านกาแฟ ;และเอียงอาย บริกรในร้านอาหารญี่ปุ่นที่ถามก้า NJ กับความกังวลใจ , " คุณจะไม่พนันนะ " งั้นทันทีตามด้วย " ใครชนะ ? " ทั้งหมดของพวกเขาปรากฏในหนังน้อยกว่านาที แต่การปรากฏตัวของพวกเขาเป็นหน่วยงานมีการพัฒนาอย่างเต็มที่ที่ลบไม่ออก ที่จุดใด ๆ หนึ่งสามารถเดินออกไปทั้งหมดอื่น ๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นขณะนี้ซึ่งทั้งหมดนี้อาจเป็นเพียงที่น่าสนใจเช่น