significantly fewer normal hearts(=

significantly fewer normal hearts(=absence of pericardial edema) were observed in the mediumdose group than in the control and low dose groups (Fig. 4A). Thismeant that 12% of the F1 larvae in the medium dose group hadpericardial edema. The F1 medium dose larvae also had the largestsize (Supplemental Fig. 3A) and highest incidence of severe edema(score = 1). Regarding swim bladder defects, the F1 larvae in thehigh dose group had significantly less normal swim bladders thanthe F1 larvae in control and low dose groups (Fig. 4B; SupplementalFig. 3B). While the control and low dose F1 groups had zero inci-dence of yolk sac edema, the F1 larvae in the medium dose grouphad a significantly higher incidence (16%) than any group includingthe F1 high dose group that had a 4% incidence (Fig. 4C). The sizeof the yolk sac edema was not significantly different due to highvariability

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างน้อยหัวใจปกติ (=ไม่มีบวม pericardial) ถูกสังเกตในกลุ่ม mediumdose มากกว่าในการควบคุมและปริมาณต่ำกลุ่ม (รูปที่ 4A) Thismeant ว่า 12% ของตัวอ่อน F1 ในการปริมาณการกลุ่ม hadpericardial บวม ตัวอ่อนปริมาณปานกลาง F1 ยังมี largestsize (เพิ่มเติมรูป 3A) และอุบัติการณ์ที่สูงที่สุดอย่างรุนแรง edema(score = 1) เกี่ยวกับข้อบกพร่องของกระเพาะ ตัวอ่อน F1 ในกลุ่มยา thehigh ได้ปกติน้อยมากว่ายน้ำขวกว่า F1 อ่อนในการควบคุมและกลุ่มปริมาณต่ำ (รูป 4B SupplementalFig 3B) . ขณะที่การควบคุมและกลุ่มต่ำปริมาณ F1 มี inci เหมาะเป็นศูนย์ของแดงท้องบวม อ่อน F1 ในกลางยา grouphad อุบัติการณ์สูงขึ้นอย่างมาก (16%) มากกว่ากลุ่ม includingthe F1 ปริมาณสูงกลุ่มที่มีโรค 4% (รูป 4C) การ sizeof บวมแดงท้องไม่แตกต่างจาก highvariability

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หัวใจปกติอย่างมีนัยสำคัญน้อยลง (= การขาดของเยื่ออาการบวมน้ำ) ถูกตั้งข้อสังเกตในกลุ่ม mediumdose กว่าในกลุ่มควบคุมและกลุ่มยาต่ำ (รูป. 4A) Thismeant ว่า 12% ของตัวอ่อน F1 ในกลางกลุ่มยาอาการบวมน้ำ hadpericardial ตัวอ่อน F1 กลางยายังมี largestsize (การเสริมรูป. 3A) และอุบัติการณ์สูงที่สุดของอาการบวมน้ำรุนแรง (คะแนน = 1) เกี่ยวกับข้อบกพร่องการว่ายน้ำกระเพาะปัสสาวะตัวอ่อน F1 ในกลุ่มยา thehigh มีกระเพาะปลาอย่างมีนัยสำคัญตามปกติน้อย thanthe ตัวอ่อน F1 ในการควบคุมและกลุ่มยาต่ำ (รูป 4B.. SupplementalFig 3B) ในขณะที่การควบคุมและขนาดต่ำกลุ่ม F1 มีศูนย์ Inci-มั่นใจของถุงไข่แดงบวมตัวอ่อน F1 ในปริมาณปานกลาง grouphad อุบัติการณ์สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (16%) มากกว่ากลุ่ม includingthe กลุ่ม F1 ปริมาณสูงที่มีอุบัติการณ์ 4% (รูปที่ . 4C) sizeof ถุงไข่แดงบวมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญเนื่องจากการ highvariability