The term Champa refers to a collect

The term Champa refers to a collection of independent Cham polities that extended across the coast of what is today central and southern Vietnam from approximately the 7th century through 1832, before being conquered and annexed by Vietnam. The kingdom was known variously as nagara Campa (Sanskrit; Khmer: ចាម្ប៉ា) in the Chamic and Cambodian inscriptions, Chăm Pa in Vietnamese (占城 Chiêm Thành in Sino-Vietnamese vocabulary) and Zhànchéng in Chinese records.

The Chams of modern Vietnam and Cambodia are the remnants of this former kingdom. They speak Chamic languages, a subfamily of Malayo-Polynesian closely related to the Malayic and Bali–Sasak languages.

Champa was preceded in the region by a kingdom called Linyi (林邑, Lim Ip in Middle Chinese) or Lâm Ấp (Vietnamese) that was in existence from 192 AD; the historical relationship between Linyi and Champa is not clear. Champa reached its apogee in the 9th and 10th centuries. Thereafter, it began a gradual decline under pressure from Đại Việt, the Vietnamese polity centred in the region of modern Hanoi. In 1832, the Vietnamese emperor Minh Mạng annexed the remaining Cham territories.

Mỹ Sơn, a former religious centre, and Hội An, one of Champa's main port cities, are now World Heritage Sites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำจำปาหมายถึงคอลเลกชันของการเมืองอิสระจามที่ขยายไปทั่วชายฝั่งของวันนี้คืออะไรกลางและภาคใต้เวียดนามประมาณศตวรรษที่ 7 ผ่าน 1832 ก่อนที่จะถูกยึดและเอาชนะเวียดนาม อาณาจักรเป็นที่รู้จักนานัปการที่สมรภูมิ Campa (แซน; เขมร: ចាម្ប៉ា) ในจารึกมลายูจามและกัมพูชาจามป่าในเวียตนาม (占城Chiem Thànhคำศัพท์จีนเวียดนาม) และ Zhancheng ในบันทึกของจีน. Chams ความทันสมัยของเวียดนามและกัมพูชา มีเศษของอดีตอาณาจักรนี้ พวกเขาพูดภาษามลายูจาม, อนุวงศ์ของ Malayo-โปลีนีเซียที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับภาษา Malayic และบาหลี Sasak. จำปานำในภูมิภาคโดยอาณาจักรที่เรียกว่า Linyi (林邑ลิม Ip ในภาษาจีนกลาง) หรือ AP Lâm (เวียตนาม) ที่ อยู่ในการดำรงอยู่จาก 192 AD; ประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์ระหว่าง Linyi จำปาและไม่ชัดเจน จำปาถึงจุดสุดยอดในศตวรรษที่ 9 และ 10 หลังจากนั้นมันก็เริ่มค่อยๆลดลงภายใต้ความกดดันจากĐạiViệtที่รัฐธรรมนูญเวียดนามเป็นศูนย์กลางในภูมิภาคที่ทันสมัยของกรุงฮานอย ใน 1832 จักรพรรดิไคดิงห์เวียดนามยึดดินแดนที่เหลือจาม. MỹSơnเป็นศูนย์กลางทางศาสนาในอดีตและHộiเป็นหนึ่งในเมืองที่ท่าเรือหลักของจำปาอยู่ในขณะนี้มรดกโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำว่า จำปา หมายถึง ชุดของอิสระ ชัม พ.ศ. ที่ขยายข้ามชายฝั่งของสิ่งที่วันนี้ภาคกลางและภาคใต้ของเวียดนาม จากประมาณศตวรรษที่ 7 ผ่านพูด ก่อนที่จะถูกยึดครองและผนวก โดยเวียดนาม อาณาจักรเป็นที่รู้จักหลากหลายเช่น . คามปา ( สันสกฤต ; เขมร : ចាម្ប៉ា ) ในศิลาจารึก chamic และเขมรCH ă M PA ในเวียดนาม ( 占城ชิê m th ล่าสุด NH ใน Sino ศัพท์เวียดนาม nch é ng ) และเซินเจิ้นแอร์ไลน์ล่าสุดในประวัติจีน

จามสมัยใหม่ของกัมพูชาและเวียดนามเป็นเศษของอดีตอาณาจักร พวกเขาพูดกลุ่มภาษาตามังอิก , subfamily ของมาลาโยโพลีนีเซียนเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับมาเลยิค และบาหลี– sasak ภาษา

จำปาถูกนำหน้าในภูมิภาคโดยอาณาจักรที่เรียกกันว่า ( 林邑 Linyi ,ลิม IP ในกลางจีน ) หรือ L â m Ấ P ( เวียดนาม ) ที่ได้รับในการดำรงอยู่จาก 192 โฆษณา ; ความสัมพันธ์ทางประวัติศาสตร์ระหว่าง Linyi และจำปา ไม่ชัดเจน จำปาถึงสุดยอดในวันที่ 9 และ 10 ศตวรรษ หลังจากนั้นก็เริ่มค่อยๆลดลงภายใต้ความกดดันจากĐạชั้น 6 ệ T , รัฐเวียดนามเป็นศูนย์กลางในภูมิภาคของฮานอยที่ทันสมัย ใน 1832 ,จักรพรรดิเวียดนามมินห์ M ạ NG ต่ออีกชามดินแดน

หมีเซิน อดีตศูนย์กลางทางศาสนา และ H ộฉันหนึ่งของจำปาที่เมืองพอร์ตหลัก ขณะนี้มีแหล่งมรดกโลก