19The Fisherman and His WifeJacob a

19

The Fisherman and His Wife

Jacob and Wilhelm Grimm

Once upon a time there were a fisherman and his wife who lived together in a filthy shack near the sea. Every day the fisherman went out fishing, and he fished, and he fished. Once he was sitting there fishing and looking into the clear water, and he sat, and he sat. Then his hook went to the bottom, deep down, and when he pulled it out, he had caught a large flounder.
Then the flounder said to him, "Listen, fisherman, I beg you to let me live. I am not an ordinary flounder, but an enchanted prince. How will it help you to kill me? I would not taste good to you. Put me back into the water, and let me swim."

"Well," said the man, "there's no need to say more. I can certainly let a fish swim away who knows how to talk."

With that he put it back into the clear water, and the flounder disappeared to the bottom, leaving a long trail of blood behind him.

Then the fisherman got up and went home to his wife in the filthy shack.

"Husband," said the woman, "didn't you catch anything today?"

"No," said the man. "I caught a flounder, but he told me that he was an enchanted prince, so I let him swim away."

"Didn't you ask for anything first?" said the woman.

"No," said the man. "What should I have asked for?"

"Oh," said the woman. "It is terrible living in this shack. It stinks and is filthy. You should have asked for a little cottage for us. Go back and call him. Tell him that we want to have a little cottage. He will surely give it to us."

"Oh," said the man. "Why should I go back there?"

"Look," said the woman, "you did catch him, and then you let him swim away. He will surely do this for us. Go right now."

The man did not want to go, but neither did he want to oppose his wife, so he went back to the sea.

When he arrived there it was no longer clear, but yellow and green. He stood there and said:

Mandje! Mandje! Timpe Te!
Flounder, flounder, in the sea!
My wife, my wife Ilsebill,
Wants not, wants not, what I will
The flounder swam up and said, "What does she want then?"
"Oh," said the man, "I did catch you, and now my wife says that I really should have asked for something. She doesn't want to live in a filthy shack any longer. She would like to have a cottage."

"Go home," said the flounder. "She already has it."

The man went home, and his wife was standing in the door of a cottage, and she said to him, "Come in. See, now isn't this much better?"

There was a little front yard, and a beautiful little parlor, and a bedroom where their bed was standing, and a kitchen, and a dining room. Everything was beautifully furnished and supplied with tin and brass utensils, just as it should be. And outside there was a little yard with chickens and ducks and a garden with vegetables and fruit.

"Look," said the woman. "Isn't this nice?"

"Yes," said the man. "This is quite enough. We can live here very well."

"We will think about that," said the woman.

Then they ate something and went to bed.

Everything went well for a week or two, and then the woman said, "Listen, husband. This cottage is too small. The yard and the garden are too little. The flounder could have given us a larger house. I would like to live in a large stone palace. Go back to the flounder and tell him to give us a palace."

"Oh, wife," said the man, "the cottage is good enough. Why would we want to live in a palace?"

"I know why," said the woman. "Now you just go. The flounder can do that."

"Now, wife, the flounder has just given us the cottage. I don't want to go back so soon. It may make the flounder angry."

"Just go," said the woman. "He can do it, and he won't mind doing it. Just go."

The man's heart was heavy, and he did not want to go. He said to himself, "This is not right," but he went anyway.

When he arrived at the sea the water was purple and dark blue and gray and dense, and no longer green and yellow. He stood there and said:

Mandje! Mandje! Timpe Te!
Flounder, flounder, in the sea!
My wife, my wife Ilsebill,
Wants not, wants not, what I will
"What does she want then?" said the flounder.
"Oh," said the man sadly, "my wife wants to live in a stone palace."

"Go home. She's already standing before the door," said the flounder.

Then the man went his way, thinking he was going home, but when he arrived, standing there was a large stone palace. His wife was standing on the stairway, about to enter.

Taking him by the hand, she said, "Come inside."

He went inside with her. Inside the palace there was a large front hallway with a marble floor. Numerous servants opened up the large doors for them. The walls were all white and covered with beautiful tapestry. In the rooms there were chairs and tables of pure gold. Crystal chandeliers hung from the ceilings. The rooms and chambers all had carpets. Food and the very best wine overloaded the tables until they almost collapsed. Outside the house there was a large courtyard with the very best carriages and stalls for horses

The Fisherman and His Wife

Jacob and Wilhelm Grimm

Once upon a time there were a fisherman and his wife who lived together in a filthy shack near the sea. Every day the fisherman went out fishing, and he fished, and he fished. Once he was sitting there fishing and looking into the clear water, and he sat, and he sat. Then his hook went to the bottom, deep down, and when he pulled it out, he had caught a large flounder.
Then the flounder said to him, "Listen, fisherman, I beg you to let me live. I am not an ordinary flounder, but an enchanted prince. How will it help you to kill me? I would not taste good to you. Put me back into the water, and let me swim."

"Well," said the man, "there's no need to say more. I can certainly let a fish swim away who knows how to talk."

With that he put it back into the clear water, and the flounder disappeared to the bottom, leaving a long trail of blood behind him.

Then the fisherman got up and went home to his wife in the filthy shack.

"Husband," said the woman, "didn't you catch anything today?"

"No," said the man. "I caught a flounder, but he told me that he was an enchanted prince, so I let him swim away."

"Didn't you ask for anything first?" said the woman.

"No," said the man. "What should I have asked for?"

"Oh," said the woman. "It is terrible living in this shack. It stinks and is filthy. You should have asked for a little cottage for us. Go back and call him. Tell him that we want to have a little cottage. He will surely give it to us."

"Oh," said the man. "Why should I go back there?"

"Look," said the woman, "you did catch him, and then you let him swim away. He will surely do this for us. Go right now."

The man did not want to go, but neither did he want to oppose his wife, so he went back to the sea.

When he arrived there it was no longer clear, but yellow and green. He stood there and said:

Mandje! Mandje! Timpe Te!
Flounder, flounder, in the sea!
My wife, my wife Ilsebill,
Wants not, wants not, what I will
The flounder swam up and said, "What does she want then?"
"Oh," said the man, "I did catch you, and now my wife says that I really should have asked for something. She doesn't want to live in a filthy shack any longer. She would like to have a cottage."

"Go home," said the flounder. "She already has it."

The man went home, and his wife was standing in the door of a cottage, and she said to him, "Come in. See, now isn't this much better?"

There was a little front yard, and a beautiful little parlor, and a bedroom where their bed was standing, and a kitchen, and a dining room. Everything was beautifully furnished and supplied with tin and brass utensils, just as it should be. And outside there was a little yard with chickens and ducks and a garden with vegetables and fruit.

"Look," said the woman. "Isn't this nice?"

"Yes," said the man. "This is quite enough. We can live here very well."

"We will think about that," said the woman.

Then they ate something and went to bed.

Everything went well for a week or two, and then the woman said, "Listen, husband. This cottage is too small. The yard and the garden are too little. The flounder could have given us a larger house. I would like to live in a large stone palace. Go back to the flounder and tell him to give us a palace."

"Oh, wife," said the man, "the cottage is good enough. Why would we want to live in a palace?"

"I know why," said the woman. "Now you just go. The flounder can do that."

"Now, wife, the flounder has just given us the cottage. I don't want to go back so soon. It may make the flounder angry."

"Just go," said the woman. "He can do it, and he won't mind doing it. Just go."

The man's heart was heavy, and he did not want to go. He said to himself, "This is not right," but he went anyway.

When he arrived at the sea the water was purple and dark blue and gray and dense, and no longer green and yellow. He stood there and said:

Mandje! Mandje! Timpe Te!
Flounder, flounder, in the sea!
My wife, my wife Ilsebill,
Wants not, wants not, what I will
"What does she want then?" said the flounder.
"Oh," said the man sadly, "my wife wants to live in a stone palace."

"Go home. She's already standing before the door," said the flounder.

Then the man went his way, thinking he was going home, but when he arrived, standing there was a large stone palace. His wife was standing on the stairway, about to enter.

Taking him by the hand, she said, "Come inside."

He went inside with her. Inside the palace there was a large front hallway with a marble floor. Numerous servants opened up the large doors for them. The walls were all white and covered with beautiful tapestry. In the rooms there were chairs and tables of pure gold. Crystal chandeliers hung from the ceilings. The rooms and chambers all had carpets. Food and the very best wine overloaded the tables until they almost collapsed. Outside the house there was a large courtyard with the very best carriages and stalls for horses

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

19ชาวประมงและภรรยาค็อบและวิลเฮล์ม Grimmกาลครั้งหนึ่งมีชาวประมงและภรรยาที่อยู่ด้วยกันในชฟรอนท์ส่วนใกล้ทะเล ทุกวันชาวประมงออกไปตกปลา เขาล้วง และเขาจับ เมื่อเขานั่งอยู่มีปลา และมองลงไปในน้ำใส เขาเสาร์ และเขานั่ง แล้ว เบ็ดของเขาไปด้านล่าง ลึก และเมื่อเขาดึงมันออกมา เขาได้จับ flounder ขนาดใหญ่แล้ว flounder ที่ว่า, "ฟัง ชาวประมง ผมขอให้ผมอยู่ ฉันไม่ flounder เป็นธรรมดา แต่เป็นเจ้าชายหลง วิธีจะมันช่วยให้คุณฆ่าผม ฉันจะไม่รสชาติดีให้คุณ ใส่ฉันกลับลงไปในน้ำ และผมว่ายน้ำ""ดี กล่าวว่า คน, "ไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติม ฉันสามารถแน่นอนปล่อยให้ปลาว่ายออกไปใครรู้วิธีการพูดคุย"ที่เขาใส่มันกลับเป็นน้ำใส และ flounder ที่หายไปด้านล่าง ออกทางยาวของเลือดหลังเขาชาวประมงที่มีค่า และกลับบ้านกับภรรยาของเขาใน the ส่วนผู้หญิงกล่าวว่า "สามี "ไม่ได้คุณ จับอะไรวันนี้"กล่าวว่า ชายคนนั้น "ไม่ "ฉันจับ flounder เป็น แต่เขาบอกว่า เป็นเจ้าชายที่หลง เพื่อช่วยให้เขาว่ายน้ำไป""ไม่ได้คุณขออะไรก่อน" ว่า ผู้หญิงกล่าวว่า ชายคนนั้น "ไม่ "อะไรจะได้ถามสำหรับ""โอ้ กล่าวว่า ผู้หญิง "มันจะน่ากลัวอาศัยอยู่ในเพิงนี้ มัน stinks และเป็นส่วน คุณควรมีถามในกระท่อมน้อยสำหรับเรา ย้อนกลับ และเขา บอกเขาว่า เราต้องมีกระท่อมน้อย ย่อมจะให้มันให้เรา""โอ้ กล่าวว่า คน "ทำไมควรฉันไปกลับมี""ดู กล่าวว่า ผู้หญิง "คุณไม่ได้จับเขา แล้ว คุณให้เขาว่ายน้ำไป ย่อมจะทำนี้สำหรับเรา ไปตอนนี้"คนไม่ต้องไป แต่ไม่ได้อยากต่อต้านภรรยา ดังนั้นเขาก็กลับไปทะเลเมื่อเขามาถึง มีก็ไม่ ชัดเจน แต่สีเหลือง และสีเขียว เขามีอยู่ และกล่าวว่า:Mandje Mandje Timpe TeFlounder, flounder ในทะเลภรรยาของผม ภรรยา Ilsebillต้องไม่ ต้องไม่ สิ่งที่ฉันจะFlounder มารถขึ้น และกล่าว ว่า "สิ่งไม่เธอต้องการแล้ว""โอ้ กล่าวว่า คน "ได้จับคุณ และตอนนี้ ภรรยากล่าวว่า จริง ๆ ควรมีถามบางสิ่งบางอย่าง เธอไม่ต้องการอยู่ในชฟรอนท์ส่วนอีกต่อไป เธออยากมีคอทเทจ""ไปบ้าน flounder ที่กล่าว "เธอมีมัน"ผู้ชายกลับบ้าน และภรรยาของเขายืนในประตูคอทเทจ และเธอว่า "มา ดู ตอนนี้ไม่ได้นี้ดี"มี ศอกด้านหน้าเล็กน้อย และ ร้านเล็ก ๆ สวยงาม และห้องนอนที่เตียงของพวกเขายืน และห้องครัว และห้องอาหาร ทุกอย่างสวยงามตกแต่ง และใส่กับดีบุก และทองเหลือง อุปกรณ์ครัวเช่นเดียวกับที่มันควรจะ และภายนอกมีเป็นลานเล็ก ๆ มีไก่ และเป็ดและสวนผักและผลไม้"ดู กล่าวว่า ผู้หญิง "ไม่ดีนี้หรือไม่""ใช่ กล่าวว่า คน "นี้ก็เพียงพอ เราสามารถอยู่ที่นี่ดีมาก""เราจะคิดว่า กล่าวว่า ผู้หญิงแล้วพวกเขากินอะไร และนอนทุกอย่างก็ดีในสัปดาห์หรือสอง แล้ว ผู้หญิงกล่าวว่า "ฟัง สามี คอทเทจมีขนาดเล็กเกินไป ลานและสวนมีน้อยเกินไป Flounder สามารถให้เราบ้านใหญ่ อยากอยู่ในวังหินขนาดใหญ่ กลับไป flounder และบอกให้เราวัง""โอ้ ภรรยา, " กล่าวว่า ชายคนนี้ "คอทเทจได้ดีพอ ทำไมเราต้องไปอยู่ในวังหรือไม่""ฉันรู้ว่าทำไม กล่าวว่า ผู้หญิง "ตอนนี้คุณเพิ่งไป Flounder สามารถทำ""ตอนนี้ ภรรยา flounder มีเพียงให้คอทเทจ ผมไม่อยากกลับไปเร็ว ๆ นี้ดังนั้น มันอาจทำให้การ flounder โกรธ""ไป ว่า ผู้หญิง "เขาสามารถทำมัน และเขาจะไม่คิดทำมัน เพิ่งไป"หัวใจของคนหนัก และเขาไม่ต้องไป เขากล่าวว่า ตนเอง "นี้ไม่เหมาะสม" แต่เขาต่อไปเมื่อเขามาถึงทะเล น้ำเป็นสีม่วง และสีน้ำเงิน และสีเทา และหนา แน่น ความมืด และไม่ยาวเขียว และเหลือง เขามีอยู่ และกล่าวว่า:Mandje Mandje Timpe TeFlounder, flounder ในทะเลภรรยาของผม ภรรยา Ilsebillต้องไม่ ต้องไม่ สิ่งที่ฉันจะ"ไม่เธอต้องอะไรแล้ว" ว่า flounder"โอ้ กล่าวว่า คนเศร้า "ภรรยาต้องอยู่ในวังหิน""บ้านไป เธอยืนก่อนประตู ว่า flounderแล้วคนไปเขา คิดเขากำลังหน้าแรก แต่เมื่อเขามาถึง ตั้งวังหินขนาดใหญ่ ภรรยาของเขายืนบนบันได การป้อนเขาทำ ด้วยมือ กล่าว "เข้าไปข้างใน"เขาไปภายในกับเธอ ภายในวัง มีห้องโถงด้านหน้ามีขนาดใหญ่พื้นหินอ่อน ข้าราชการจำนวนมากเปิดประตูใหญ่สำหรับพวกเขา ผนังมีทั้งสีขาว และปกคลุม ด้วยพรมแขวนผนังสวยงาม ในห้อง มีเก้าอี้และโต๊ะทองคำบริสุทธิ์ โคมไฟระย้าคริสตัลแขวนจากเพดาน ห้องและห้องดีพรม อาหารและไวน์ดีแท้ตารางจนกว่าพวกเขาเกือบจะยุบ นอกบ้าน มีสวนขนาดใหญ่นับและร้านสำหรับม้าดี

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

19 ชาวประมงและภรรยาของเขาจาค็อบกริมม์และวิลเฮล์กาลครั้งหนึ่งมีชาวประมงและภรรยาของเขาที่อาศัยอยู่ร่วมกันในกระท่อมสกปรกใกล้ทะเล ทุกวันชาวประมงออกไปตกปลาและเขาตกปลาและเขาตกปลา เมื่อเขาได้รับการนั่งอยู่ที่นั่นตกปลาและมองลงไปในน้ำที่ชัดเจนและเขานั่งอยู่และเขานั่ง แล้วเบ็ดของเขาไปด้านล่างลึกลงไปและเมื่อเขาดึงมันออกมาเขาได้จับดิ้นรนขนาดใหญ่. จากนั้นดิ้นรนกล่าวกับเขาว่า "ฟังชาวประมงผมขอให้คุณให้ฉันมีชีวิตอยู่. ผมไม่ธรรมดา ดิ้นรน แต่เจ้าชายหลงเสน่ห์. ว่ามันจะช่วยให้คุณสามารถฆ่าฉันฉันจะไม่ได้ลิ้มรสดีกับคุณ. ใส่ฉันกลับลงไปในน้ำและแจ้งให้เราว่ายน้ำ. "" ดี "คนที่" มีความจำเป็นที่จะไม่มีการกล่าวว่า พูดมากขึ้น. แน่นอนฉันสามารถให้ปลาว่ายน้ำออกที่รู้วิธีที่จะพูดคุย. "กับที่เขานำมันกลับลงไปในน้ำที่ชัดเจนและดิ้นรนหายไปที่ด้านล่างออกจากเส้นทางที่ยาวนานของเลือดอยู่ข้างหลังเขา. จากนั้นชาวประมงได้ ขึ้นไปที่บ้านกับภรรยาของเขาในกระท่อมสกปรก. "สามี" กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้น "ไม่ได้คุณจับอะไรในวันนี้?" "ไม่มี" คนกล่าวว่า "ผมจับดิ้นรน แต่เขาบอกผมว่าเขาเป็นเจ้าชายเสน่ห์ดังนั้นฉันปล่อยให้เขาว่ายน้ำออก." "คุณไม่ขออะไรเป็นอันดับแรก" กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้น. "ไม่มี" คนกล่าวว่า "สิ่งที่ฉันควรจะได้ถามหา?" "โอ้" หญิงกล่าวว่า "มันเป็นที่อยู่อาศัยที่น่ากลัวในกระท่อมนี้. มันเหม็นและสกปรก. คุณควรจะได้ถามกระท่อมเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับเรา. ย้อนกลับไปและเรียกเขาว่า. บอกเขาว่าเราต้องการที่จะมีกระท่อมเล็ก ๆ น้อย ๆ . เขาก็จะให้มาให้เรา . "" โอ้ "ชายกล่าวว่า "ทำไมฉันควรจะกลับไปที่นั่น?" "ดู" กล่าวว่าหญิงนั้นว่า "คุณไม่จับเขาและจากนั้นคุณปล่อยให้เขาว่ายน้ำออกไป. เขาก็จะทำเช่นนี้สำหรับเรา. ไปขณะนี้." คนที่ไม่ต้องการที่จะ ไป แต่เขาไม่ต้องการที่จะต่อต้านภรรยาของเขาเพื่อให้เขาเดินกลับไปที่ทะเล. เมื่อเขามาถึงที่นั่นมันก็ไม่ชัดเจนอีกต่อไป แต่เหลืองและสีเขียว เขายืนอยู่ที่นั่นและกล่าวว่าMandje! Mandje! Timpe Te! ดิ้นรนดิ้นรนในทะเล! ภรรยาของฉันภรรยาของฉัน Ilsebill, อยากได้อยากได้สิ่งที่ฉันจะดิ้นรนว่ายน้ำขึ้นและกล่าวว่า "เธอไม่ต้องการแล้วคืออะไร?" "โอ้" ชายกล่าวว่า "ผมไม่จับคุณและตอนนี้ภรรยาของผมบอกว่าผมควรจะได้ถามหาบางสิ่งบางอย่าง. เธอไม่ต้องการที่จะอาศัยอยู่ในกระท่อมที่สกปรกอีกต่อไป. เธอต้องการที่จะมีกระท่อม." "ไปบ้าน" กล่าวว่า ดิ้นรน. "เธอมีอยู่แล้วมัน." ชายคนนั้นก็กลับบ้านและภรรยาของเขากำลังยืนอยู่ที่ประตูกระท่อมและเธอพูดกับเขาว่า "มาใน. ดูตอนนี้ไม่ได้ดีกว่านี้มาก?" มีหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ สนามและห้องนั่งเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สวยงามและห้องนอนที่เตียงของพวกเขากำลังยืนอยู่และห้องครัวและห้องรับประทานอาหาร ทุกอย่างถูกตกแต่งอย่างสวยงามและมาพร้อมกับดีบุกและเครื่องทองเหลืองเช่นเดียวกับที่มันควรจะเป็น และภายนอกมีลานเล็ก ๆ น้อย ๆ กับไก่และเป็ดและสวนที่มีผักและผลไม้. "ดู" หญิงกล่าวว่า "ไม่ดีนี้หรือไม่?" "ใช่" คนกล่าวว่า "นี่คือมากพอ. เราสามารถอาศัยอยู่ที่นี่เป็นอย่างดี." "เราจะคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น" กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้น. จากนั้นพวกเขากินอะไรและเดินไปที่เตียง. ทุกอย่างไปได้ด้วยดีสำหรับหนึ่งหรือสองสัปดาห์ที่แล้วผู้หญิงคนนั้นกล่าวว่า "ฟังสามี. กระท่อมนี้มีขนาดเล็กเกินไป. ลานและสวนที่มีน้อยเกินไป. ดิ้นรนอาจได้ให้เราเป็นบ้านที่มีขนาดใหญ่. ฉันต้องการที่จะอาศัยอยู่ในวังหินขนาดใหญ่. กลับไปที่ดิ้นรนและบอกให้เขา ให้เราพระราชวัง. "" โอ้ภรรยา "ชายคนดังกล่าว" กระท่อมเป็นสิ่งที่ดีพอ. ทำไมเราจะต้องการที่จะอยู่ในพระราชวังหรือไม่? "" ผมรู้ว่าทำไม "หญิงกล่าวว่า "ตอนนี้คุณเพียงแค่ไป. ดิ้นรนสามารถทำ." "ตอนนี้ภรรยาดิ้นรนได้เพียงแค่ให้เรากระท่อม. ฉันไม่ต้องการที่จะกลับไปดังนั้นเร็ว ๆ นี้. มันอาจทำให้ดิ้นรนโกรธ." "เพียงแค่ไป "ผู้หญิงคนนั้นกล่าวว่า "เขาสามารถทำมันได้และเขาจะไม่คิดทำมัน. เพียงไป." หัวใจของผู้ชายคนเป็นหนักและเขาก็ไม่ต้องการที่จะไป เขาบอกกับตัวเองว่า "นี่คือไม่ถูกต้อง" แต่เขาก็เดินต่อไป. เมื่อเขามาถึงที่น้ำทะเลเป็นสีม่วงและสีน้ำเงินเข้มและสีเทาและมีความหนาแน่นและไม่เขียวและสีเหลือง เขายืนอยู่ที่นั่นและกล่าวว่าMandje! Mandje! Timpe Te! ดิ้นรนดิ้นรนในทะเล! ภรรยาของฉันภรรยาของฉัน Ilsebill, ต้องการไม่ต้องการไม่ได้สิ่งที่ฉันจะ"ไม่เธอต้องการนั้นคืออะไร?" กล่าวว่าดิ้นรนได้. "โอ้" ชายคนดังกล่าวเศร้า "ภรรยาของฉันต้องการที่จะอยู่ในวังหิน." "ไปบ้าน. เธอแล้วยืนอยู่หน้าประตู" กล่าวว่าดิ้นรนได้. แล้วชายคนนั้นก็ไปคิดว่าเขา ก็จะกลับบ้าน แต่เมื่อเขามาถึงยืนอยู่ที่นั่นเป็นวังหินขนาดใหญ่ ภรรยาของเขากำลังยืนอยู่บนบันไดที่จะเข้าสู่. การเขาด้วยมือที่เธอกล่าวว่า "มาภายใน." เขาเข้าไปข้างในกับเธอ ภายในพระราชวังมีห้องโถงด้านหน้าขนาดใหญ่ที่มีพื้นหินอ่อน คนรับใช้จำนวนมากเปิดประตูขนาดใหญ่สำหรับพวกเขา ผนังเป็นสีขาวทั้งหมดและปกคลุมด้วยพรมที่สวยงาม ในห้องมีเก้าอี้และโต๊ะด้วยทองคำบริสุทธิ์ โคมไฟระย้าคริสตัลห้อยลงมาจากเพดาน ห้องพักและห้องทั้งหมดมีพรม อาหารและไวน์ที่ดีที่สุดมากเกินไปตารางจนกว่าพวกเขาจะทรุดตัวลงเกือบ นอกบ้านมีลานขนาดใหญ่ที่มีรถม้าที่ดีที่สุดและแผงม้า

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

19 .ชาวประมงและภรรยาของเขาJacob และ Wilhelm กริมกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชาวประมงและภรรยาของเขาที่อาศัยอยู่ด้วยกันในกระท่อมโสโครกใกล้ทะเล ทุก ๆวัน ชาวประมงออกไปหาปลา เขาจับ เขาจับมัน . เมื่อเขานั่งตกปลาและมองลงไปในน้ำที่ใสและเขานั่งอยู่ เขานั่ง แล้วเบ็ดของเขาตกต่ำลง ลึกลง และเมื่อเขาดึงมันออกมา เขาจับปลาฟลานเดอร์ ขนาดใหญ่แล้วปลาฟลานเดอร์กล่าวว่า " ฟังนะ ชาวประมง ฉันขอร้องให้ฉันมีชีวิตอยู่ ผมไม่ได้ดิ้นรนธรรมดา แต่หลงเสน่ห์ของเจ้าชาย มันจะช่วยให้คุณฆ่าฉัน ? ผมจะไม่ได้รสชาติที่ดีเพื่อคุณ ผมใส่กลับลงไปในน้ำ และปล่อยให้ฉันว่ายน้ำ "" อืม " เขาพูด " ไม่ต้องพูดเลย แน่นอนฉันสามารถให้ปลาว่ายน้ำหนีใครรู้วิธีพูด "กับที่เขาใส่มันกลับเข้าไปในน้ำที่ใสและฟลาวเดอร์หายไปด้านล่างออกจากเส้นทางที่ยาวนานของเลือดอยู่ข้างหลังเขาแล้วชาวประมงลุกขึ้นและกลับบ้านกับภรรยาในกระท่อมโสโครก" สามีกล่าวว่า " ผู้หญิง " คุณไม่ได้รับอะไรในวันนี้ ?" ไม่ " เขาพูด " ผมจับปลาฟลานเดอร์ แต่เขาบอกผมว่าเขาหลงเสน่ห์ของเจ้าชาย ฉันปล่อยให้เขาหนีไป "" คุณไม่ได้ขออะไรก่อน ? กล่าวว่าผู้หญิง" ไม่ " เขาพูด " ฉันควรจะถามมั้ย ? "" โอ้ " ว่าผู้หญิง มันน่ากลัว อาศัยอยู่ในกระท่อมนี้ มันเหม็นและสกปรก คุณต้องถามหา กระท่อมเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับเรา กลับไปและเรียกเขา บอกเขาว่าเราต้องการมีกระท่อมเล็ก ๆน้อย ๆ เขาจะให้เรา" โอ้ " เขาพูด " . ทำไมฉันต้องไปที่นั่น ?" มอง " ผู้หญิง " คุณก็จับเขาได้ และคุณก็ปล่อยให้เขาว่ายน้ำไป เขาก็จะทำเพื่อเรา ไปเดี๋ยวนี้เลย "เขาไม่ได้อยากไป แต่ไม่ว่าเขาจะต่อต้าน ภรรยาของเขา ดังนั้นเขาจึงกลับไปที่ทะเลเมื่อเขาไปถึงที่นั่น มันไม่ใส แต่สีเหลือง และสีเขียว เขายืนอยู่ตรงนั้น และกล่าวว่า :mandje ! mandje ! timpe Te !ฟลาวเดอร์ ฟลาวเดอร์ ในทะเลilsebill เมียของฉัน , ,ต้องการไม่ได้ต้องการอะไร ผมจะไม่ฟลานเดอร์ว่ายน้ำขึ้นและกล่าวว่า " เธอต้องการอะไรงั้นเหรอ ? "" โอ้ " เขาพูด " ฉันจับคุณได้ และตอนนี้ภรรยาผมบอกว่า ผมควรจะถามอะไร เธอไม่อยากอยู่ในกระท่อมที่สกปรกอีกต่อไป เธออยากจะมีกระท่อม . "" กลับบ้าน " ได้กล่าวว่า " ปลาฟลานเดอร์ เธอได้มันเขาไปที่บ้าน และภรรยาของเขายืนอยู่ในประตูของกระท่อม เธอพูดกับเขา , " เข้ามา เห็นตอนนี้นี่ดีกว่า " ?มีสนามหญ้าเล็กๆ และร้านเล็ก ๆน้อย ๆที่สวยงาม และนอนที่เตียงของตนยืนอยู่ และห้องครัว และห้องอาหาร ทุกอย่างถูกตกแต่งอย่างสวยงามและพร้อมกับกระป๋องและภาชนะทองเหลือง อย่างที่ควรเป็น และภายนอก มีสนามหญ้าเล็กๆ กับ ไก่ เป็ด และสวนที่มีผักและผลไม้" มอง " ผู้หญิง " ดีไม่ใช่หรอ ? "" ใช่ " เขาพูด " นี้ค่อนข้างมากพอ เราสามารถอาศัยอยู่ที่นี่ได้เป็นอย่างดี ." เราจะคิดถึงที่ , " กล่าวว่าผู้หญิงแล้วพวกเขากินและเข้านอนทุกอย่างไปได้ดีสำหรับหนึ่งสัปดาห์หรือสอง แล้วผู้หญิงกล่าวว่า " ฟังนะ ที่รัก บ้านหลังนี้มันเล็กเกินไป สนามหญ้าและสวนเล็กๆด้วย ฟลานเดอร์ที่สามารถให้เราบ้านขนาดใหญ่ ฉันต้องการที่จะอยู่ในวังหินขนาดใหญ่ กลับไปที่ดิ้นรนและบอกเขาให้พาเลซ "" โอ้ ภรรยา บอกว่า " ผู้ชาย " กระท่อมที่ดีพอ ทำไมเราต้องอยู่ในวัง ?" ผมรู้ว่าทำไม " ผู้หญิง " ตอนนี้ คุณไปเถอะ ฟลานเดอร์ที่ทำได้ "" ตอนนี้ ภรรยา ปลาลิ้นหมามีแค่ให้เรากระท่อม ผมไม่อยากกลับไปเร็วขนาดนี้ มันอาจจะทำให้ปลาฟลานเดอร์โกรธ "" ไปเถอะ " ผู้หญิง " เขาสามารถทำมันได้ และเขาก็ไม่คิดทำ แค่ไปหัวใจของคน มันหนัก และเขาก็ไม่อยากจะไป เขาพูดกับตัวเองว่า " นี่ไม่ใช่ " แต่เขาไปอยู่ดีเมื่อมาถึงที่ทะเลน้ำเป็นสีม่วงและสีน้ำเงินเข้ม และสีเทา และหนาแน่น และไม่เขียว และสีเหลือง เขายืนอยู่ตรงนั้น และกล่าวว่า :mandje ! mandje ! timpe Te !ฟลาวเดอร์ ฟลาวเดอร์ ในทะเลilsebill เมียของฉัน , ,ต้องการไม่ได้ต้องการอะไร ผมจะไม่" เธอต้องการอะไรงั้นเหรอ ? " กล่าวว่า ฟลาวเดอร์" โอ้ " บอกว่า คนเศร้า " ภรรยาอยากจะอยู่วังหิน "" กลับบ้าน เธอกำลังยืนอยู่หน้าประตู " กล่าวว่า ฟลาวเดอร์แล้วคนที่ไปทางของเขา คิดว่าเขาจะกลับบ้าน แต่เมื่อมาถึง ยืนเป็นวังหินขนาดใหญ่ ภรรยาของเขายืนอยู่บนบันได กำลังจะเข้าไปพาเขาไปด้วยมือเธอกล่าวว่า " เข้ามาข้างใน "เขาอยู่ข้างในกับเธอ ภายในพระราชวังมีห้องโถงใหญ่ด้านหน้าด้วยพื้นหินอ่อน คนรับใช้มากมายเปิดประตูใหญ่สำหรับพวกเขา ผนังเป็นสีขาวและคลุมด้วยพรมสวยงาม . ในห้องมีเก้าอี้และโต๊ะของทองคำบริสุทธิ์ โคมไฟคริสตัลระย้าห้อยลงมาจากเพดาน ห้องพักทุกห้องมีพรม อาหารและไวน์ที่ดีมาก ทำให้โต๊ะจนเกือบล้มลง ภายนอกบ้านมีสนามหญ้าขนาดใหญ่ที่มีมากที่สุดและแผงม้ารถม้า

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.