First of all, millions of people ¨l

First of all, millions of people ¨live¨ with what they get from sweatshops, entire economies from all around the world are based on sweatshop labor and we would severely harm these countries if sweatshops disappeared.

Corporations and politicians are trying to convince the public that the only hope for economic survival lies in accepting the spread of sweatshop conditions. A very good example of this is Mexico, the country where I live. About three months ago new reforms were passed in order to ¨improve¨ working conditions and the minimum wage. Guess what the outcome of these was; none of the two main goals were obtained. The question is why?

Corporations and politicians in Mexico, as well as other countries such as Vietnam, Bangladesh or the Philippines are not willing to improve their Labor Standards and are not willing to demand these companies to establish better working conditions. Why? Corporations control the economies of these countries, and raising Labor Standards would decrease profit for these companies, damaging economies of these countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนอื่น ล้านคน ¨live¨ กับสิ่งที่พวกเขาได้รับจาก sweatshops เศรษฐกิจทั้งหมดจากทั่วทุกมุมโลกตาม sweatshop แรง และเราจะรุนแรงทำอันตรายประเทศเหล่านี้หาก sweatshops หายไป บริษัทและนักการเมืองกำลังพยายามโน้มน้าวให้ประชาชนที่หวังเพียงเพื่อความอยู่รอดทางเศรษฐกิจอยู่ในการยอมรับการแพร่กระจายของ sweatshop เงื่อนไข ตัวอย่างที่ดีของนี้คือ เม็กซิโก ประเทศที่ฉันอยู่ ประมาณสามเดือนที่แล้วปฏิรูปใหม่ถูกส่งผ่านในใบสั่ง ¨improve¨ ทำงานและค่าจ้างขั้นต่ำ คาดเดาผลเหล่านี้คือ ไม่มีในเป้าหมายหลักสองได้รับ คำถามคือ ทำไม บริษัทและนักการเมืองในเม็กซิโก เช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ เช่นเวียดนาม บังกลาเทศ หรือฟิลิปปินส์ไม่ยินดีที่ปรับปรุงมาตรฐานแรงงานของพวกเขา และยินดีที่ไม่ต้องการบริษัทเหล่านี้เพื่อสร้างสภาพการทำงานดีขึ้น ทำไม องค์กรควบคุมเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้ และเพิ่มมาตรฐานแรงงานจะลดลงกำไรสำหรับบริษัทเหล่านี้ ทำลายเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกของทุกผู้คนนับล้านชีวิตอยู่กับสิ่งที่พวกเขาได้รับจากยุ่เศรษฐกิจทั้งจากทั่วทุกมุมโลกจะขึ้นอยู่กับแรงงานนรกและเราอย่างรุนแรงจะเป็นอันตรายต่อประเทศเหล่านี้ถ้าหายไปอยุ่

บริษัท และนักการเมืองกำลังพยายามที่จะโน้มน้าวให้ประชาชนที่ความหวังเดียวเพื่อความอยู่รอดทางเศรษฐกิจอยู่ในการยอมรับเงื่อนไขการแพร่กระจายของนรก ตัวอย่างที่ดีมากของที่นี่คือประเทศเม็กซิโกประเทศที่ฉันอาศัยอยู่ ประมาณสามเดือนที่ผ่านมาการปฏิรูปใหม่ผ่านเพื่อปรับปรุงสภาพการทำงานและค่าจ้างขั้นต่ำ คาดเดาสิ่งที่ผลของการเหล่านี้คือ ไม่มีสองเป้าหมายหลักที่ได้รับ คำถามคือทำไม

บริษัท และนักการเมืองในเม็กซิโกเช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ เช่นเวียดนามบังคลาเทศฟิลิปปินส์หรือไม่เต็มใจที่จะปรับปรุงมาตรฐานแรงงานของพวกเขาและไม่เต็มใจที่จะเรียกร้องให้ บริษัท เหล่านี้เพื่อสร้างเงื่อนไขทำงานที่ดีขึ้น ทำไม บริษัท ควบคุมเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้และยกระดับมาตรฐานแรงงานจะลดลงผลกำไรให้กับ บริษัท เหล่านี้เศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้สร้างความเสียหาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกของทั้งหมด หลายล้านคนตั้งอยู่ตั้งกับสิ่งที่พวกเขาได้รับจาก sweatshops , ทั้งประเทศจากทั่วโลกจะขึ้นอยู่กับแรงงานร้านขนมหวานและเราจะรุนแรงเป็นอันตรายต่อประเทศเหล่านี้ถ้า sweatshops หายตัวไปบริษัทและนักการเมืองพยายามที่จะโน้มน้าวให้ประชาชนที่เพียงหวังเพื่อความอยู่รอดทางเศรษฐกิจอยู่ในการกระจายของเงื่อนไขร้านขนมหวาน . ตัวอย่างที่ดีมากนี้คือเม็กซิโก ประเทศที่ผมอยู่ ประมาณสามเดือนที่ผ่านมาการปฏิรูปใหม่ผ่านการตั้งตั้งปรับปรุงสภาพการทำงานและค่าแรงขั้นต่ำ ทายผลเหล่านี้ ; ไม่มีสองหลัก เป้าหมายที่ได้รับ คำถามคือทำไม ?บริษัทและนักการเมืองในเม็กซิโก รวมทั้งประเทศอื่นๆ เช่น เวียดนาม บังกลาเทศ และฟิลิปปินส์ จะไม่เต็มใจที่จะปรับปรุงมาตรฐานฝีมือแรงงานของตน และจะไม่เรียกร้อง บริษัท เหล่านี้จะสร้างสภาพการทำงานที่ดีขึ้น ทำไม ? การควบคุม บริษัท เศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้ และยกระดับมาตรฐานแรงงานจะลดลง กำไร สำหรับ บริษัท เหล่านี้ ทำลายเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้