Legal Immigration. Immigration poli

Legal Immigration. Immigration policy is a responsibility of the national government. It
was not until 1882 that Congress passed the first legislation restricting entry into the United
States of persons alleged to be "undesirable" as well as virtually all Asians. Following the end
of World War I, Congress passed a comprehensive Immigration Act of 1921 that established
maximum numbers of new immigrants each year and set a quota for each foreign country at
3 percent (later reduced to 2 percent) of the number of that nation's foreign born living in
the United States in 1890. These restrictions reflected anti-immigration feelings that were
generally directed at the large wave of southern and eastern European, Catholic, and Jewish
immigrants (Poland, Russia, Hungary Italy, Greece) that had entered the United States prior
to World War I. It was not until the Immigration Act of 1965 that national-origin quotas
were abolished, replaced by preference categories for relatives and family members and professional and skilled persons

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายตรวจคนเข้าเมือง นโยบายการตรวจคนเข้าเมืองเป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลแห่งชาติ มันถูกไม่ถึง 1882 ที่รัฐสภาผ่านกฎหมายแรกที่จำกัดรายการในสหรัฐสถานะของบุคคลที่ถูกกล่าวหาให้ "ระวัง" และชาวเอเชียแทบทั้งหมด ต่อท้ายของสงครามโลก สภาผ่านพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองครอบคลุม 1921 ที่ก่อตั้งขึ้นหมายเลขสูงสุดของอพยพใหม่ทุกปี และกำหนดโควตาให้แต่ละประเทศต่างประเทศร้อยละ 3 (ภายหลังลดลง 2 เปอร์เซ็นต์) ของจำนวนประเทศที่ของต่างประเทศที่เกิดอยู่ในสหรัฐอเมริกาใน 1890 ข้อจำกัดเหล่านี้สะท้อนความรู้สึกต่อต้านตรวจคนเข้าเมืองที่โดยทั่วไปโดยตรงที่คลื่นขนาดใหญ่ ของภาคใต้ และภาคตะวันออกยุโรป คาทอลิก และชาวยิวอพยพ (โปแลนด์ รัสเซีย อิตาลีฮังการี กรีซ) ที่ได้ป้อนก่อนสหรัฐอเมริกาการสงครามโลก ก็ไม่จนกว่าจะทำการตรวจคนเข้าเมืองของ 1965 โควต้าที่ชาติกำเนิดถูกยกเลิก เปลี่ยน โดยตั้งค่าประเภทสำหรับญาติ และสมาชิกในครอบครัว และบุคคลมืออาชีพ และผู้เชี่ยวชาญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายตรวจคนเข้าเมือง นโยบายการตรวจคนเข้าเมืองเป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลแห่งชาติ มัน
ไม่ได้จนกว่า 1882 ที่สภาคองเกรสผ่านกฎหมาย จำกัด รายการแรกที่เข้ามาในประเทศ
สหรัฐอเมริกาของบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่าเป็น "ที่ไม่พึงประสงค์" เช่นเดียวกับความจริงที่ชาวเอเชียทั้งหมด หลังจากการสิ้นสุด
ของสงครามโลกครั้งที่รัฐสภาผ่านพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองที่ครอบคลุมของ 1921 ที่จัดตั้งขึ้น
จำนวนสูงสุดของผู้อพยพใหม่ในแต่ละปีและกำหนดโควต้าสำหรับแต่ละประเทศต่างประเทศที่
ร้อยละ 3 (ต่อมาเหลือร้อยละ 2) ของจำนวนของประเทศต่างประเทศที่ เกิดที่อาศัยอยู่ใน
ประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1890 ข้อ จำกัด เหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกต่อต้านการตรวจคนเข้าเมืองที่ถูก
กำกับโดยทั่วไปที่คลื่นขนาดใหญ่ของภาคใต้และยุโรปตะวันออก, คาทอลิกและยิว
อพยพ (โปแลนด์, รัสเซีย, ฮังการีอิตาลี, กรีซ) ที่ได้เข้ามาในประเทศ สหรัฐอเมริกาก่อน
สงครามโลกครั้งที่หนึ่งมันไม่ได้จนกว่าพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง 1965 ว่าโควต้าชาติกำเนิด
ถูกยกเลิกและแทนที่ด้วยประเภทการตั้งค่าสำหรับญาติและสมาชิกในครอบครัวและคนที่เป็นมืออาชีพและมีความเชี่ยวชาญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายตรวจคนเข้าเมือง นโยบายตรวจคนเข้าเมืองเป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลแห่งชาติ มันไม่ได้จนกว่าปี 1882
สภาคองเกรสผ่านกฎหมายแรกการเข้าสหรัฐอเมริกา
สหรัฐอเมริกาบุคคลกล่าวหาว่ามี " ที่ไม่พึงประสงค์ " เช่นเดียวกับเกือบทั้งหมดด้วย หลังสิ้นสุด
สงครามโลกครั้งที่ , รัฐสภาผ่านพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองของ 1921 ที่ครอบคลุม
ตั้งขึ้นตัวเลขสูงสุดของผู้อพยพใหม่ในแต่ละปี และการตั้งค่าโควต้าแต่ละต่างประเทศที่
3 เปอร์เซ็นต์ ( ต่อมาลดลงเหลือร้อยละ 2 ของจำนวนประเทศที่เป็นประเทศเกิดอยู่
สหรัฐอเมริกาในปี 1890 ข้อ จำกัด เหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกที่ต่อต้านคนเข้าเมือง
โดยทั่วไปกำกับที่คลื่นขนาดใหญ่ของภาคใต้และยุโรปตะวันออก คาทอลิก และอพยพชาวยิว
( โปแลนด์ , รัสเซียฮังการี อิตาลี , กรีซ ) ที่ได้เข้าไปในสหรัฐอเมริกาก่อน
สงครามโลกครั้งที่ มันไม่ได้จนกว่าพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองของ 1965 ที่
โควต้าชาติกำเนิด ถูกยกเลิก ถูกแทนที่ด้วยประเภทการตั้งค่าสำหรับญาติและสมาชิกในครอบครัวและบุคคลมืออาชีพและผู้เชี่ยวชาญ