Nader, and Craig (2008) found that

Nader, and Craig (2008) found that the pain levels of children with ASD could be discerned from their facial activity when noted by observers. The use of nonverbal pain scales, such as the Faces, Legs, Activity, Cry, and Consolability (FLACC) scale and the revised FLACC scale, which incorporate a parent's description of individual behaviors, are recommended for children with cognitive impairments (Malviya, Voepel-Lewis, Burke, Merkel, & Tait, 2006).

The nurse should also ask the family what methods work best to soothe the patient at home. He or she should then incorporate those techniques into the hospital stay and ensure that hospital personnel caring for the child are aware of appropriate pain relief methods, as well as de-escalation techniques for periods of increased agitation (Giarelli & Gardner, 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nader และเครก (2008) พบว่า สามารถเข้าใจระดับความเจ็บปวดของเด็ก ASD จากกิจกรรมของพวกเขาใบหน้าเมื่อสังเกต โดยผู้สังเกตการณ์ ใช้ปวด nonverbal ปรับ ขนาด ใบหน้า ขา กิจกรรม ร้อง และ Consolability (FLACC) ขนาดและขนาด FLACC ปรับปรุง ที่รวมคำอธิบายหลักการของแต่ละพฤติกรรม แนะนำสำหรับเด็กไหวสามารถรับรู้ (ในทองค์ภาทัค ลูอิส Voepel ลิตี้เบอร์ก Merkel และ เทียต 2006)พยาบาลควรยังถามครอบครัววิธีใดที่เหมาะที่สุดเพื่อบรรเทาผู้ป่วยที่บ้าน เขาหรือเธอควรรวมเทคนิคเหล่านั้นเข้าพักที่โรงพยาบาล แล้วแน่ใจว่า บุคลากรของโรงพยาบาลสำหรับเด็กตระหนักถึงวิธีบรรเทาอาการปวดที่เหมาะสม ตลอดจนเทคนิคการเลื่อนลูกค้าสำหรับรอบระยะเวลาของอาการกังวลต่อเพิ่มขึ้น (Giarelli และการ์ดเนอร์ 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nader และเครก (2008) พบว่าระดับความเจ็บปวดของเด็กที่มี ASD อาจจะมองเห็นได้จากการดำเนินกิจกรรมบนใบหน้าของพวกเขาเมื่อสังเกตจากผู้สังเกตการณ์ การใช้เครื่องชั่งน้ำหนักปวดอวัจนภาษาเช่นใบหน้า, ขา, กิจกรรม, ร้องไห้และ Consolability (FLACC) ขนาดและขนาด FLACC ปรับปรุงซึ่งรวมคำอธิบายของผู้ปกครองของพฤติกรรมของแต่ละบุคคลที่มีการแนะนำสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางปัญญา (Malviya, Voepel -Lewis เบิร์ค, Merkel และเท้ท 2006). พยาบาลนอกจากนี้ยังควรถามครอบครัวสิ่งที่วิธีการทำงานที่ดีที่สุดในการบรรเทาผู้ป่วยที่บ้าน เขาหรือเธอควรจะรวมเทคนิคที่เป็นอยู่โรงพยาบาลและให้แน่ใจว่าบุคลากรของโรงพยาบาลดูแลเด็กมีความตระหนักในวิธีการบรรเทาอาการปวดที่เหมาะสมเช่นเดียวกับเทคนิคยกเลิกการเพิ่มระยะเวลาการกวนที่เพิ่มขึ้น (Giarelli และการ์ดเนอร์ 2012)