A Dark-Brown Dog A CHILD was standi

A Dark-Brown Dog
A CHILD was standing on a street-corner. He leaned with one shoulder

against a high board-fence and swayed the other to and fro, the while

kicking carelessly at the gravel.
Sunshine beat upon the cobbles, and a lazy summer wind raised yellow dust

which trailed in clouds down the avenue. Clattering trucks moved with

indistinctness through it. The child stood dreamily gazing.
After a time, a little dark-brown dog came trotting with an intent air

down the sidewalk. A short rope was dragging from his neck. Occasionally he

trod upon the end of it and stumbled.
He stopped opposite the child, and the two regarded each other. The dog

hesitated for a moment, but presently he made some little advances with his

tail. The child put out his hand and called him. In an apologetic manner the

dog came close, and the two had an interchange of friendly pattings and

waggles. The dog became more enthusiastic with each moment of the interview,

until with his gleeful caperings he threatened to overturn the child.

Whereupon the child lifted his hand and struck the dog a blow upon the head.
This thing seemed to overpower and astonish the little dark-brown dog,

and wounded him to the heart. He sank down in despair at the child's feet.

When the blow was repeated, together with an admonition in childish

sentences, he turned over upon his back, and held his paws in a peculiar

manner. At the same time with his ears and his eyes he offered a small

prayer to the child.
He looked so comical on his back, and holding his paws peculiarly, that

the child was greatly amused and gave him little taps repeatedly, to keep

him so. But the little dark-brown dog took this chastisement in the most

serious way, and no doubt considered that he had committed some grave crime,

for he wriggled contritely and showed his repentance in every way that was

in his power. He pleaded with the child and petitioned him, and offered more

prayers.
At last the child grew weary of this amusement and turned toward home.

The dog was praying at the time. He lay on his back and turned his eyes upon the retreating form.
Presently he struggled to his feet and started after the child. The

latter wandered in a perfunctory way toward his home, stopping at times to

investigate various matters. During one of these pauses he discovered the

little dark-brown dog who was following him with the air of a footpad.
The child beat his pursuer with a small stick he had found. The dog lay

down and prayed until the child had finished, and resumed his journey. Then

he scrambled erect and took up the pursuit again.
On the way to his home the child turned many times and beat the dog,

proclaiming with childish gestures that he held him in contempt as an

unimportant dog, with no value save for a moment. For being this quality of

animal the dog apologized and eloquently expressed regret, but he continued

stealthily to follow the child. His manner grew so very guilty that he slunk

like an assassin.
When the child reached his door-step, the dog was industriously ambling a

few yards in the rear. He became so agitated with shame when he again

confronted the child that he forgot the dragging rope. He tripped upon it

and fell forward.
The child sat down on the step and the two had another interview. During

it the dog greatly exerted himself to please the child. He performed a few

gambols with such abandon that the child suddenly saw him to be a valuable

thing. He made a swift, avaricious charge and seized the rope.
He dragged his captive into a hall and up many long stairways in a dark

tenement. The dog made willing efforts, but he could not hobble very

skilfully up the stairs because he was very small and soft, and at last the

pace of the engrossed child grew so energetic that the dog became

panic-stricken. In his mind he was being dragged toward a grim unknown. His

eyes grew wild with the terror of it. He began to wiggle his head

frantically and to brace his legs.
The child redoubled his exertions. They had a battle on the stairs. The

child was victorious because he was completely absorbed in his purpose, and

because the dog was very small. He dragged his acquirement to the door of

his home, and finally with triumph across the threshold.
No one was in. The child sat down on the floor and made overtures to the

dog. These the dog instantly accepted. He beamed with affection upon his new

friend. In a short time they were firm and abiding comrades.
When the child's family appeared, they made a great row. The dog was

examined and commented upon and called names. Scorn was leveled at him from

all eyes, so that he became much embarrassed and drooped like a scorched plant. But the child went sturdily to the center of the floor, and, at the top of his voice, championed the dog. It happened that he was roaring protestations, with his arms clasped about the dog's

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุนัขสีน้ำตาลดำ เด็กยืนบนมุมถนน เขาพิงกับไหล่เดียวจากรั้วคณะสูง และ swayed อื่น ๆ ดิก ๆ ขณะลวก ๆ เตะที่กรวด ซันไชน์หวด cobbles และลมร้อนขึ้นฝุ่นสีเหลืองที่ trailed ในเมฆลงดิอเวนิว Clattering รถบรรทุกย้ายด้วยindistinctness ผ่านได้ เด็กยืน dreamily พร้อม หลังจากเวลา สีน้ำตาลเข้มเล็กน้อยสุนัขมา trotting กับอากาศนึกลงสารพัด เชือกสั้นถูกลากจากคอของเขา บางครั้งเขาtrod เมื่อสิ้นสุดของมัน และ stumbled เขาหยุดตรงข้ามกับเด็ก และทั้งสองถือกัน สุนัขhesitated ครู่ แต่ปัจจุบัน เขาทำล่วงหน้าบางน้อยเขาหาง เด็กดับมือของเขา และเรียกเขา ในลักษณะการขออภัยการสุนัขมาปิด และทั้งสองมีการแลกเปลี่ยนของ pattings ที่เป็นมิตร และwaggles สุนัขเริ่มกระตือรือร้นมากขึ้นกับแต่ละช่วงเวลาของการสัมภาษณ์จนกว่ากับ caperings ของเขา gleeful เขาขู่คว่ำเด็กWhereupon เด็กยกมือของเขา และหลงเป่าตามหัวสุนัข สิ่งนี้ดูเหมือนจะ เอาชนะ และ astonish สุนัขสีน้ำตาลดำน้อยและได้รับบาดเจ็บเขาพัก เขาจมลงในความสิ้นหวังที่เท้าของเด็กเมื่อระเบิดถูกทำซ้ำ กับการ admonition ในการพูดแบบเด็กประโยค เขาเปิดมากกว่าเมื่อเขา และจัด paws ของเขาในความแปลกลักษณะการ ในเวลาเดียวกับหูของเขาและตาของเขา ที่เขาเสนอขนาดเล็กอธิษฐานเพื่อเด็ก เขามองดูตลกดังนั้นบนหลังของเขา และจับเขา paws ศาสนาที่เด็กได้อย่างเพลิดเพลิน และให้เขาน้อยก๊อกซ้ำ ๆ การเก็บเขาให้ แต่หมาน้อยสีน้ำตาลเข้มเอา chastisement นี้ในสุดจัง และไม่ต้องสงสัยถือว่า เขามีความมุ่งมั่นที่อาชญากรรมภัยบางเขา wriggled contritely และเขากลับพบว่าทุกวิธีที่มีในอำนาจ เขา pleaded กับลูกเขาอัคบายาน และเสนอเพิ่มเติมคำอธิษฐาน ในที่สุดเด็กโตนี้สนุกเบื่อหน่าย และหันไปทางบ้านสุนัขถูกอธิษฐานในเวลา เขาวางบนหลังของเขา และเปิดตาของเขาตามแบบฟอร์ม retreating ปัจจุบันเขาต่อสู้เพื่อเท้าของเขา และเริ่มต้นหลังจากเด็ก ที่ได้เดินไปมาหลังแบบขอไปทีไปยังบ้านของเขา หยุดเวลาถึงตรวจสอบเรื่องต่าง ๆ ในระหว่างการหยุดชั่วคราวเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เขาพบสุนัขสีน้ำตาลดำน้อยที่ถูกตามเขากับอากาศของ footpad ลูกตีของเขา pursuer ด้วยไม้ขนาดเล็กที่เขาได้พบ วางสุนัขลง และอธิษฐานจนกระทั่งเด็กมีเสร็จ และดำเนินต่อการเดินทางของเขา แล้วเขาแปลงตรง และเอาค่าแสวงหาอีกครั้ง บนเขา ลูกเปิดหลายครั้ง และชนะสุนัขปิด ด้วยรูปแบบลายเส้นพูดแบบเด็กที่เขาจัดขึ้นเขาเหยียดเป็นการไม่สำคัญสุนัข ไม่ มีค่าบันทึกช่วงการ ใน นี้คุณภาพของสัตว์หมาอุ้ม และ eloquently แสดงริเกร็ต แต่เขาอย่างต่อเนื่องแอบไปตามเด็ก ลักษณะของเขาเติบโตดังนั้นมากผิดที่เขา slunkเช่นฆาตกร เมื่อเด็กถึงประตูของเขาขั้นตอน สุนัขถูก industriously ambling เป็นหลาหลายในด้านหลัง เขากลายเป็น agitated ให้กับอับอายเมื่อเขาอีกเผชิญหน้ากับเด็กว่า เขาลืมเชือก dragging เขา tripped ไว้และตกไปข้างหน้า เด็กนั่งลงในขั้นตอนสองมาสัมภาษณ์อีก ในระหว่างการเรื่องสุนัขมากนั่นเองการเด็กตัวเอง เขาทำกี่gambols ด้วยเช่นละทิ้งว่า เด็กก็เห็นเขา มีค่ะสิ่งที่ เขาทำค่า swift, avaricious และยึดเชือก เขาลากเชลยของเขา เป็นความ และ ค่า stairways ยาวมากในมืดแถว สุนัขทำความยินดี แต่เขาอาจไม่ hobble มากskilfully ขึ้นบันไดเพราะเล็กมาก และนุ่ม และในที่สุดการของเด็กหมกมุ่นอยู่เติบโตมีพลังดังนั้นสุนัขได้ทองเท่าหนวดกุ้ง ในจิตใจของเขา เขาได้ถูกลากไปไม่รู้จักน่ากลัว ของเขาตาโตมีความหวาดกลัวของมัน เขาเริ่ม wiggle หัวของเขาเมามันและขนาบขาของเขา เด็ก redoubled มือของเขา พวกเขาต่อสู้บนบันได ที่เด็กได้รับชัยชนะเนื่องจากเขาถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์ในวัตถุประสงค์ของเขา และเนื่องจากสุนัขมีขนาดเล็กมาก เขาลาก acquirement ของเขาไปประตูบ้านของเขา และสุดท้ายกับชัยชนะข้ามขีดจำกัด ไม่มีใครอยู่ใน เด็กนั่งลงกับพื้น และทำ overtures เพื่อสุนัข นี่สุนัขยอมรับทันที เขาถ่ายทอด ด้วยจิตตามของเขาใหม่เพื่อน ในช่วงเวลาสั้นๆ พวกสหายของบริษัท และยึดถือปฏิบัติ เมื่อครอบครัวของเด็กปรากฏ พวกเขาทำแถวดี สุนัขถูกกล่าวถึง และแสดงความคิดเห็นตาม และเรียกชื่อ ชนผ่านที่เขาจากตาทั้งหมด เพื่อว่าเป็นอับอายมาก และ drooped เช่นพืชเกรียม แต่เด็ก sturdily ไปกึ่งกลางของชั้น และ ที่เสียงของเขา championed สุนัข มันเกิดขึ้นที่เขาถูกคำราม protestations กับแขนของเขา clasped เกี่ยวกับสุนัข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุนัขสีน้ำตาลเข้มเด็กกำลังยืนอยู่บนมุมถนน เขาพิงกับไหล่กับรั้วสูงและคณะกรรมการอื่น ๆ ที่แกว่งไปมาในขณะที่การเตะที่ลวกกรวด. ซันไชน์กระหน่ำมาที่หินและลมฤดูร้อนขี้เกียจยกฝุ่นสีเหลืองซึ่งหายไปในเมฆลงถนน รถบรรทุกกระทบย้ายไปอยู่กับความคลุมเครือผ่านมัน เด็กฝันยืนจ้อง. หลังจากเวลาที่สุนัขสีน้ำตาลเข้มเล็ก ๆ น้อย ๆ มาวิ่งเหยาะ ๆ กับอากาศเจตนาลงทางเท้า เชือกสั้นถูกลากมาจากลำคอของเขา บางครั้งที่เขาเหยียบอยู่บนปลายของมันและสะดุด. เขาหยุดตรงข้ามเด็กและทั้งสองได้รับการยกย่องซึ่งกันและกัน สุนัขลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ปัจจุบันเขาทำบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ กับความก้าวหน้าของเขาหาง เด็กใส่มือของเขาออกและเรียกเขาว่า ในลักษณะขอโทษสุนัขเข้ามาใกล้และทั้งสองมีการแลกเปลี่ยน pattings มิตรและ waggles สุนัขกลายเป็นความกระตือรือร้นมากขึ้นกับช่วงเวลาของการสัมภาษณ์แต่ละจนมี caperings ดีใจที่เขาขู่ว่าจะคว่ำเด็ก. ครั้นแล้วเด็กยกมือและหลงสุนัขของเขาระเบิดบนศีรษะ. สิ่งนี้ดูเหมือนจะเอาชนะและแปลกใจที่มืดเล็ก ๆ น้อย ๆ สุนัขสีน้ำตาล, และได้รับบาดเจ็บเขาไปยังหัวใจ เขาจมลงในความสิ้นหวังที่เท้าของเด็ก. เมื่อระเบิดซ้ำร่วมกับตักเตือนในเด็กประโยคที่เขาหันไปบนหลังของเขาและจัดอุ้งเท้าของเขาในที่แปลกประหลาดลักษณะ ในเวลาเดียวกันกับหูและตาของเขาเขาเสนอให้มีขนาดเล็กอธิษฐานกับเด็ก. เขามองตลกดังนั้นบนหลังของเขาและถืออุ้งเท้าของเขาอย่างยิ่งที่เด็กเป็นขบขันอย่างมากและทำให้เขาก๊อกเล็ก ๆ น้อย ๆ ซ้ำ ๆ เพื่อให้เขาเพื่อ. แต่สุนัขสีน้ำตาลเข้มเล็ก ๆ น้อย ๆ เอาลงโทษในที่สุดวิธีการที่รุนแรงและไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาถือว่ามีความมุ่งมั่นบางอาชญากรรมร้ายแรงสำหรับเขาwriggled ความเสียใจและแสดงให้เห็นการกลับใจของเขาในทางที่ทุกคนในอำนาจของเขา เขาสารภาพกับเด็กและกระทรวงมหาดไทยเขาและเสนอขายเพิ่มเติมสวดมนต์. ที่ผ่านมาเด็กเริ่มเบื่อหน่ายของสวนสนุกนี้และหันไปทางบ้าน. สุนัขกำลังสวดมนต์ในเวลา เขานอนอยู่บนหลังของเขาและหันดวงตาของเขาอยู่กับรูปแบบถอย. ปัจจุบันเขาพยายามที่จะเท้าของเขาและเริ่มต้นหลังจากที่เด็ก หลังเดินในทางที่ทำลวก ๆ ไปยังบ้านของเขาในช่วงเวลาที่หยุดการตรวจสอบเรื่องต่างๆ ในช่วงหนึ่งของการหยุดเหล่านี้เขาค้นพบสุนัขสีน้ำตาลเข้มน้อยที่ได้รับการต่อไปนี้เขากับอากาศของโจรปล้นคนเดินทางที่. เด็กที่ชนะการล่าของเขาด้วยไม้ขนาดเล็กที่เขาได้พบ สุนัขวางลงอธิษฐานจนกว่าเด็กได้เสร็จสิ้นและกลับการเดินทางของเขา จากนั้นเขาตะกายตั้งตรงและเอาขึ้นการแสวงหาอีกครั้ง. ระหว่างทางไปที่บ้านของเด็กหันมาหลายต่อหลายครั้งและตีสุนัขประกาศด้วยท่าทางเด็ก ๆ ที่เขาเก็บไว้ในดูถูกเขาเป็นสุนัขที่ไม่สำคัญที่มีค่าประหยัดสำหรับช่วงเวลาที่ไม่มี สำหรับการนี้คุณภาพของสัตว์สุนัขขอโทษและแสดงความเสียใจฉะฉานแต่เขายังคงลอบที่จะทำตามที่เด็ก ลักษณะของเขาเติบโตเพื่อให้มีความผิดมากที่เขา slunk เหมือนนักฆ่า. เมื่อเด็กมาถึงประตูขั้นตอนของสุนัขที่ถูกขันแข็ง ambling ไม่กี่หลาในด้านหลัง เขากลายเป็นใจให้กับความอัปยศอีกครั้งเมื่อเขาเผชิญหน้ากับเด็กที่เขาลืมเชือกลาก เขาสะดุดกับมันและล้มลงไปข้างหน้า. เด็กนั่งลงบนขั้นตอนและทั้งสองมีการสัมภาษณ์ ในช่วงที่มันสุนัขมากทุ่มเทตัวเองเพื่อโปรดเด็ก เขาทำไม่กี่gambols ด้วยเช่นละทิ้งว่าเด็กก็เห็นว่าเขาจะมีคุณค่าสิ่งที่ เขาทำอย่างรวดเร็วและเสียค่าใช้จ่ายโลภยึดเชือก. เขาลากเชลยของเขาเข้าไปในห้องโถงและขึ้นบันไดยาวจำนวนมากในที่มืดตึกแถว สุนัขที่ทำให้ความพยายามที่เต็มใจ แต่เขาไม่สามารถเดินกะโผลกกะเผลกมากเก่งขึ้นบันไดเพราะเขามีขนาดเล็กมากและอ่อนนุ่มและที่ผ่านมาก้าวของเด็กรุกขยายตัวเพื่อให้มีพลังว่าสุนัขก็ตกใจกลัว ในใจของเขาที่เขากำลังถูกลากไปยังไม่ทราบที่น่ากลัว เขาตาเติบโตป่าที่มีความหวาดกลัวของมัน เขาเริ่มที่จะกระดิกหัวของเขาเมามันและรั้งขาของเขา. เด็กเท่าออกแรงของเขา พวกเขามีการต่อสู้บนบันได เด็กได้รับชัยชนะเพราะเขาถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์ในจุดประสงค์ของเขาและเพราะสุนัขมีขนาดเล็กมาก เขาได้มาลากเขาไปที่ประตูของบ้านของเขาและในที่สุดก็ประสบความสำเร็จกับการข้ามธรณีประตู. ไม่มีใครอยู่ใน. เด็กนั่งลงบนพื้นและทำประชามติกับสุนัข เหล่านี้สุนัขได้รับการยอมรับทันที เขายิ้มด้วยความรักเมื่อใหม่ของเขาเพื่อน ในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่พวกเขาเป็น บริษัท และปฏิบัติสหาย. เมื่อคนในครอบครัวของเด็กปรากฏพวกเขาทำแถวที่ดี สุนัขที่ได้รับการตรวจสอบและความเห็นและเรียกชื่อ ดูถูกเป็นเป้าที่เขาจากทุกสายตาเพื่อให้เขากลายเป็นอายมากและ drooped เช่นพืชที่ไหม้เกรียม แต่เด็กก็แข็งแรงไปยังศูนย์กลางของพื้นและที่ด้านบนของเสียงของเขาที่ปกป้องสุนัข มันเกิดขึ้นว่าเขาคำรามคัดค้านด้วยแขนของเขาเกี่ยวกับการประสานของสุนัข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นสีน้ำตาลเข้ม สุนัขเด็กยืนอยู่บนมุมถนน เขาพิงกับไหล่ของหนึ่งกับบอร์ดสูงๆรั้วโอนเอนไปมา , ขณะเตะลวกๆที่กรวดซันไชน์ตีบนก้อนถ่าน และลมฤดูร้อนขี้เกียจยกฝุ่นเหลืองซึ่งตามเมฆลง Avenue รถบรรทุกมา .ความคลุมเครือผ่านมัน เด็กยืนจ้องอย่างเพ้อฝัน .หลังจากเวลาเล็กน้อย สีน้ำตาลเข้ม สุนัขมา trotting กับความตั้งใจในอากาศลงทางเท้า เชือกสั้นลากจากคอของเขา บางครั้งเขาโดนเหยียบแบนสิ้นสุดและสะดุดเขาหยุดอยู่ตรงข้ามกับลูก และสอง ถือว่าแต่ละอื่น ๆ สุนัขลังเลอยู่สักพัก แต่ปัจจุบันเขาทำเล็ก ๆน้อย ๆความก้าวหน้าของเขาหาง เด็กใส่มือของเขาและเรียกเขา ในลักษณะที่ต้องใช้สุนัขมาปิด และมีการแลกเปลี่ยนกันเอง pattings สองแห่งและwaggles . สุนัขกลายเป็นความกระตือรือร้นมากขึ้นกับแต่ละช่วงเวลาของการสัมภาษณ์จนกระทั่งเขายินดี caperings เขาขู่คว่ำเด็กแล้วเด็กก็ทรงยกพระหัตถ์ขึ้นและตีสุนัขระเบิดบนหัวสิ่งนี้ดูเหมือนจะเอาชนะ และแปลกใจเล็กน้อย สีน้ำตาลเข้ม สุนัขและบาดเจ็บไปถึงหัวใจ เขาจมดิ่งลงในความสิ้นหวังที่เท้าของเด็กเมื่อระเบิดถูกซ้ำด้วยการตักเตือนในเด็กประโยค เขาหันบนหลังของเขาและถือมือของเขาในแปลกลักษณะ เวลาเดียวกันกับที่หูและตาของเขาเขาเสนอเล็ก ๆสวดมนต์ให้กับเด็กเค้าดูตลกบนหลังของเขาและจับอุ้งเท้าของเขาอย่างแปลกประหลาดนั้นเด็กถูกหัวเราะเยาะและให้เขาเล็ก ๆน้อย ๆก๊อก ๆ เพื่อให้เขาเป็นอย่างนั้น แต่สุนัขเล็ก ๆสีน้ำตาลเข้ม จึงลงโทษในมากที่สุดร้ายแรง และไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขามีความมุ่งมั่นบางอย่างร้ายแรงอาชญากรรมเขา wriggled contritely และแสดงการกลับใจของเขาในทุกทางที่ถูกในอำนาจของเขา เขาอ้อนวอนกับเด็กและ petitioned เขา , และเสนอขายเพิ่มเติมสวดในที่สุดเด็กเติบโตเหนื่อยของสวนสนุกนี้ และหันไปทางกลับบ้านสุนัขกำลังสวดมนต์อยู่ เขานอนบนหลังของเขา และทำให้ตาของเขาเมื่อถอยแบบปัจจุบันเขาต่อสู้กับเท้าของเขา และเริ่มต้นหลังจากที่เด็ก ที่หลังเดินแบบขอไปทีไปทางบ้านเขา หยุดที่ครั้งศึกษาเรื่องต่าง ๆ ในช่วงหนึ่งของการเหล่านี้ เขาค้นพบหมาน้อยสีน้ำตาลเข้มที่กำลังตามเขาด้วยทีท่าของ footpad .เด็กเต้นตามเขาที่มีขนาดเล็กติดที่เขาพบ สุนัขนอนลงอธิษฐาน จนกว่าเด็กจะจบ และการเดินทางของเขาต่อ จากนั้นเขาตะกายยกเอาคดีอีกครั้งระหว่างทางกลับบ้าน เด็กหันมาหลายครั้ง และตีสุนัขประกาศมีเด็กท่าทางที่เขาจัดขึ้นเขาในการเป็นสุนัขไม่สำคัญ ไม่มีคุณค่า ช่วยหน่อย ที่คุณภาพของสัตว์ หมา ไปขอโทษ และแสดงความเสียใจที่ฉะฉาน แต่เขายังคงแอบตามเด็ก ลักษณะของเขาเติบโตจึงรู้สึกผิดมากที่เขา slunkเหมือนนักฆ่าเมื่อลูกไปถึงประตูของเขา หมามันขยันเดินช้าๆเป็นไม่กี่หลาในด้านหลัง เขาก็ตื่นเต้นกับความอัปยศอีกครั้งเมื่อเขาเผชิญหน้ากับเด็กที่เค้าลืมลากเชือก เขาสะดุดเมื่อมันล้มไปข้างหน้าเด็กนั่งอยู่บนขั้นตอนและสองมีสัมภาษณ์อีก ระหว่างมันหมามากนั่นเอง ตัวโปรดเด็ก เขาทำไม่กี่gambols ด้วยเช่นทิ้งเด็กคนนั้นก็เห็นเขาเป็นคุณค่าอย่าง เขาทำไว คิดโลภและยึดเชือกเขาลากเชลยของเขาเข้าไปใน Hall และขึ้นบันไดยาวมากในที่มืดห้องเช่า สุนัขทำให้ความพยายามตั้งใจ แต่เขาไม่สามารถเดินกะโผลกกะเผลกมากฉลาดขึ้นบันได เพราะเขามีขนาดเล็กมากและนุ่ม และสุดท้ายจังหวะของการรุกเด็กเติบโตดังนั้นแรงที่สุนัขเป็นแตกตื่น . ในความคิดของเขา เขาถูกลากไปทางที่น่ากลัว ของเขาดวงตาโตป่าด้วยความหวาดกลัวมัน เขาเริ่มกระดิกหัวเมามันและรั้งขาของเขาเด็ก redoubled ออกแรงของเขา พวกเขามีการต่อสู้บนบันได ที่เด็กคือชัยชนะ เพราะเขาถูกดูดซึมอย่างสมบูรณ์ในจุดประสงค์ของเขาเพราะสุนัขขนาดเล็กมาก เขาลากเขาไปยังประตูของการได้รับที่บ้านของเขา และในที่สุดชัยชนะข้ามธรณีประตูไม่มีใครใน เด็กนั่งบนพื้นและทำให้การทาบทามไปสุนัข เหล่านี้สุนัขได้รับการยอมรับได้ทันที เขาบีมกับความรักเมื่อเขาใหม่เพื่อน ในเวลาสั้น ๆ พวกเขาเป็น บริษัท และ abiding สหายเมื่อครอบครัวของเด็กที่ปรากฏ พวกเขาทำให้แถวยิ่งใหญ่ สุนัข คือตรวจสอบและแสดงความเห็นต่อและเรียกชื่อ ว่าเป็นระดับที่เขาจากทุกสายตา จนเขากลายเป็นมากอายและ drooped ชอบเกรียมพืช แต่เด็กก็มั่นคงกับศูนย์กลางของพื้น และที่ด้านบนของเสียงของเขา ปกป้องสุนัข มันเกิดขึ้นที่เขาคำรามคัดค้านกับแขนของเขาไว้กับหมา