This thesis investigates the nature

This thesis investigates the nature of the mutual understanding of quality
assurance between two importing countries and Australia, as an exporter, of
transnational higher education. During the first decade of the 21st Century,
transnational education became a significant export for Australia as its
universities used transnational higher education as an important alternative source
of funding. While there has been much interest in promoting the quality of
transnational higher education, there has been little research that investigates the
nature of understanding of transnational quality assurance in higher education
from the perspectives of the less developed importing nations and institutions.
This thesis focuses on quality assurance of transnational higher education from
the perspectives of the importing nations of Singapore and Malaysia and the
exporting nation of Australia. Two new conceptual models are developed. The
first model presents a guide for the study of relationships between different
stakeholder groups in transnational quality assurance. The second model uses the
concepts of policy management and implementation within an organisation to
examine quality assurance of transnational education from both macro and micro
perspectives. The macro-level perspective highlights the different systems and
policies at a national level. At the micro-level, this study examines the
conceptions and experiences of staff members from two Australian universities,
two private higher education providers in Singapore and two private college-universities in Malaysia.
This thesis uses in-depth, semi-structured interviews with 43 staff who work in
offshore education. Located within a qualitative methodology, the primary data
collected and analysed is supported by an examination of secondary data such as
policy documents. The findings demonstrate that, at an institutional level, the
importers and exporters share a common understanding of quality assurance. This
understanding relates to a desire for comparability in standards between offshore
degrees and those on home campuses of the exporting universities. Furthermore,
exporting universities are believed to be accountable for academic quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธรรมชาติของความเข้าใจซึ่งกันและกันของคุณภาพตรวจสอบวิทยานิพนธ์นี้ ประกันระหว่างสองนำเข้าออสเตรเลีย และประเทศเป็นผู้ส่งออก ข้ามชาติศึกษา ในช่วงทศวรรษแรกของศตวรรษที่ 21 การศึกษาข้ามชาติกลายเป็น การส่งออกที่สำคัญในออสเตรเลียเป็นการ มหาวิทยาลัยใช้ศึกษาข้ามชาติเป็นแหล่งที่มาอื่นสำคัญ ของทุน ในขณะที่ได้ดอกเบี้ยมากในการส่งเสริมคุณภาพของ ข้ามชาติระดับอุดมศึกษา มีการวิจัยน้อยที่ตรวจสอบการ ธรรมชาติของความเข้าใจข้ามชาติคุณภาพในระดับอุดมศึกษา จากมุมมองของน้อยลงพัฒนานำเข้าประเทศและสถาบัน วิทยานิพนธ์นี้มุ่งเน้นคุณภาพของการศึกษาข้ามชาติจาก มุมมองของประเทศนำเข้าของสิงคโปร์และมาเลเซียและ ส่งออกประเทศออสเตรเลีย มีพัฒนารูปแบบแนวคิดใหม่สอง ที่ รุ่นแรกนำเสนอคู่มือสำหรับการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่างกัน กลุ่มมาตรการในการประกันคุณภาพข้ามชาติ รุ่นที่สองใช้การ แนวคิดของการจัดการนโยบายและดำเนินงานภายในองค์การเพื่อ ตรวจสอบการประกันคุณภาพการศึกษาข้ามชาติจากแมโครและไมโคร มุมมอง มุมมองแมโครระดับเน้นระบบแตกต่างกัน และ นโยบายระดับชาติ ไมโครระดับ การศึกษานี้ตรวจสอบการ conceptions และประสบการณ์ของพนักงานจาก 2 มหาวิทยาลัยในออสเตรเลีย 2 ให้บริการอุดมศึกษาเอกชนในสิงคโปร์และมหาวิทยาลัยเอกชนวิทยาลัยสองในมาเลเซีย วิทยานิพนธ์นี้ใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก กึ่งโครงสร้างมี 43 ที่ทำงานใน การศึกษาต่างประเทศ ตั้งอยู่ภายในวิธีเชิงคุณภาพ ข้อมูลหลัก รวบรวม และ analysed ได้รับการสนับสนุน โดยการตรวจสอบข้อมูลรองเช่น เอกสารนโยบายการ ผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงที่ ที่ระดับสถาบัน การ ผู้นำเข้าและผู้ส่งออกร่วมความเข้าใจร่วมกันของการประกันคุณภาพ นี้ ความเข้าใจที่เกี่ยวข้องกับความปรารถนาสำหรับความในมาตรฐานระหว่างต่างประเทศ องศาและบนบ้านวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยในการส่งออก นอกจากนี้ มหาวิทยาลัยส่งออกเชื่อว่าจะรับผิดชอบคุณภาพวิชาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ได้สำรวจธรรมชาติของความเข้าใจร่วมกันของคุณภาพ
ความเชื่อมั่นระหว่างสองประเทศผู้นำเข้าและออสเตรเลียเป็นผู้ส่งออกของ
ชาติการศึกษาที่สูงขึ้น ในช่วงทศวรรษแรกของศตวรรษที่ 21
การศึกษาข้ามชาติกลายเป็นส่งออกที่สำคัญสำหรับออสเตรเลียในฐานะของ
มหาวิทยาลัยที่ใช้ในการศึกษาที่สูงขึ้นข้ามชาติในฐานะที่เป็นแหล่งทางเลือกที่สำคัญ
ของเงินทุน ในขณะที่มีความสนใจมากในการส่งเสริมคุณภาพของการ
ศึกษาที่สูงขึ้นข้ามชาติได้มีการวิจัยน้อยที่สำรวจ
ธรรมชาติของความเข้าใจของการประกันคุณภาพข้ามชาติในการศึกษาที่สูงขึ้น
จากมุมมองของประเทศที่พัฒนาน้อยกว่าการนำเข้าและสถาบัน.
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งเน้นไปที่คุณภาพ ความเชื่อมั่นของการศึกษาที่สูงขึ้นข้ามชาติจาก
มุมมองของประเทศที่นำเข้าจากประเทศสิงคโปร์และมาเลเซียและ
ประเทศการส่งออกของประเทศออสเตรเลีย สองรูปแบบแนวความคิดใหม่ที่ได้รับการพัฒนา
รุ่นแรกที่นำเสนอแนวทางในการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความแตกต่างกัน
กลุ่มผู้มีส่วนได้เสียในการประกันคุณภาพการข้ามชาติ รูปแบบที่สองใช้
แนวคิดของการจัดการนโยบายและการดำเนินงานภายในองค์กรที่จะ
ตรวจสอบการประกันคุณภาพการศึกษาข้ามชาติจากทั้งมหภาคและจุลภาค
มุมมอง มุมมองระดับมหภาคเน้นระบบที่แตกต่างและ
นโยบายในระดับชาติ ในระดับไมโครการศึกษาครั้งนี้จะตรวจสอบ
แนวความคิดและประสบการณ์ของทีมงานจากสองมหาวิทยาลัยของออสเตรเลีย,
สองภาคเอกชนให้บริการการศึกษาที่สูงขึ้นในประเทศสิงคโปร์และสองมหาวิทยาลัยวิทยาลัยเอกชนในประเทศมาเลเซีย.
วิทยานิพนธ์นี้จะใช้ในเชิงลึกการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง 43 พนักงานที่ทำงานใน
การศึกษาในต่างประเทศ ตั้งอยู่ภายในวิธีการเชิงคุณภาพและข้อมูลปฐมภูมิ
ที่เก็บรวบรวมและวิเคราะห์การสนับสนุนจากการตรวจสอบข้อมูลทุติยภูมิเช่น
เอกสารนโยบาย ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าอยู่ในระดับที่สถาบัน
ผู้นำเข้าและผู้ส่งออกแบ่งปันความเข้าใจร่วมกันของการประกันคุณภาพ นี้
ความเข้าใจที่เกี่ยวข้องกับความปรารถนาที่จะเปรียบเทียบในมาตรฐานระหว่างต่างประเทศ
องศาและผู้ที่อยู่ในมหาวิทยาลัยบ้านของมหาวิทยาลัยการส่งออก นอกจากนี้
มหาวิทยาลัยการส่งออกเชื่อว่าจะต้องรับผิดชอบในการคุณภาพทางวิชาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ศึกษาธรรมชาติของความเข้าใจซึ่งกันและกันของคุณภาพ
ประกันระหว่างสองประเทศผู้นำเข้าออสเตรเลียเป็นผู้ส่งออกของ
ข้ามชาติระดับอุดมศึกษา ในช่วงทศวรรษแรกของศตวรรษที่ 21
การศึกษาข้ามชาติเป็นสำคัญส่งออกออสเตรเลียเป็นมหาวิทยาลัยอุดมศึกษา
ใช้ข้ามชาติเป็นสำคัญแหล่งทางเลือก
ของเดิม ในขณะที่มีความสนใจมากในการส่งเสริมคุณภาพของอุดมศึกษา
ข้ามชาติมีงานวิจัยน้อยซึ่ง investigates
ธรรมชาติของความเข้าใจการประกันคุณภาพข้ามชาติใน
อุดมศึกษาจากมุมมองของการพัฒนาน้อยเข้าประเทศและสถาบัน
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งเน้นการประกันคุณภาพของอุดมศึกษา
ข้ามชาติจากมุมมองของการนำเข้าของประเทศสิงคโปร์และมาเลเซียและ
ประเทศส่งออกของออสเตรเลีย สองความคิดแบบใหม่ที่พัฒนาขึ้น
รุ่นแรกที่นำเสนอคู่มือสำหรับการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียต่างๆ
ในการประกันคุณภาพการศึกษาข้ามชาติ แบบที่ 2 ใช้
แนวคิดของการจัดการนโยบายและการดำเนินงานภายในองค์การ

ตรวจสอบการประกันคุณภาพการศึกษาข้ามชาติจากทั้งมหภาคและจุลภาค
มุมมอง ในระดับมหภาคมุมมองเน้นระบบที่แตกต่างกันและ
นโยบายในระดับชาติ . ในระดับไมโคร มุ่งศึกษาแนวคิดและประสบการณ์ของพนักงาน

จากสองมหาวิทยาลัยออสเตรเลียสองสูงกว่าเอกชน ผู้ให้บริการในสิงคโปร์และสองส่วนวิทยาลัยมหาวิทยาลัยในมาเลเซีย
วิทยานิพนธ์นี้ใช้เจาะลึก การสัมภาษณ์กับ 43 พนักงานทำงานใน
ต่างประเทศการศึกษา ตั้งอยู่ภายในวิธีการเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลปฐมภูมิ
ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษาข้อมูลทุติยภูมิ เช่น
เอกสารนโยบาย ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าในระดับสถาบัน
ผู้นําเข้าและส่งออกแบ่งปันความเข้าใจร่วมกันของการประกันคุณภาพ ความเข้าใจนี้
เกี่ยวข้องกับความปรารถนาที่ไม่สามารถเปรียบเทียบมาตรฐานระหว่างองศา offshore
และผู้ที่อยู่ในบ้านของการส่งออกวิทยาเขตมหาวิทยาลัย นอกจากนี้
การส่งออกมหาวิทยาลัยเชื่อว่าจะรับผิดชอบคุณภาพทางวิชาการ