The training and visit (T&V) system

The training and visit (T&V) system is an extension management system that was developed for the World Bank by Daniel Benor (Benor and Harrison, 1977). It was aimed at upgrading the technical content of field extension activities, while making agents' activities more predictable - and thus more accessible - to farmers. The idea was to increase the effectiveness of agricultural extension services through comprehensively structured training, delivery and administrative systems. In the approach, "proven agricultural practices", usually from international and national research centres, are translated into packages of practice recommendations. These are then passed down the extension organization's hierarchy from subject matter specialists to agricultural extension officers, who adapt recommendations to their specific areas before passing them on to village-level extension workers. Extension workers then pass the recommendations to contact farmers, who diffuse them to other farmers. In Zimbabwe, the system was modified to use extension groups instead of contact farmers. The T&V extension schedule works on a fortnightly cycle: the first week is for training and the second for visiting (evaluating progress). Subject matter specialists act as a link between research and extension, while regular training and visits are designed to facilitate linkages between extension and farmers.

T&V proved to be an excellent extension management system in irrigation projects, which follow strict timetables, but had only limited success in dryland farming. In the Midlands and Mashonaland West provinces, it contributed to increased cash crop production by smallholder farmers. The T&V system was abandoned after ten years, when evaluations found it inappropriate for a nation where resources are limited, farmers are generalists in their activities and the biophysical environment makes it impossible to follow a strict timetable (Hanyani-Mlambo, 1995). Limited farmer participation caused it to follow a top-down orientation, resulting in inappropriate and irrelevant technologies; the flow of information frequently stopped at the contact farmer/group level; and only a small proportion of farming families benefited, leading to inequalities. The rural poor who really need help were not being reached. The system was also criticized for being too mechanical in its implementation and for lacking the flexibility to make it more relevant to the needs and environment of smallholder farmers (Pazvakavambwa, 1994).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การฝึกอบรมและเยี่ยมชม (T และ V) ระบบคือ ระบบการจัดการส่วนขยายที่ได้รับการพัฒนาธนาคารโลก โดย Daniel Benor (Benor และ Harrison, 1977) มันถูกมุ่งปรับเนื้อหาทางเทคนิคของฟิลด์ขยายกิจกรรม ในขณะที่ทำกิจกรรมของตัวแทนจึงเข้าถึง ได้ - แก่เกษตรกร และสามารถ ทาย- ความคิดเพื่อ เพิ่มประสิทธิภาพของบริการเกษตรฝึกอบรมโครงสร้างครบถ้วน จัดส่ง และจัดการระบบได้ "พิสูจน์ปฏิบัติเกษตร" โดยปกติจากศูนย์การวิจัยแห่งชาติ และนานาชาติ มีแปลในวิธี เป็นแพคเกจของคำแนะนำในการปฏิบัติ เหล่านี้อยู่แล้วทอดลำดับชั้นขององค์กรขยายจากผู้เชี่ยวชาญเรื่องการเกษตรเจ้าหน้าที่ ปรับคำแนะนำของพื้นที่เฉพาะก่อนผ่านพวกเขาไปขยายหมู่บ้านระดับผู้ปฏิบัติงาน ส่วนขยายงานผ่านคำแนะนำติดต่อเกษตรกร ผู้กระจายไปสู่เกษตรกรอื่น ๆ แล้ว ในซิมบับเว ระบบที่ปรับเปลี่ยนไปใช้นามสกุลกลุ่มเกษตรกรติดต่อ กำหนดการขยาย T และ V ทำงานในวงจร fortnightly: สัปดาห์แรกเป็นการฝึกที่สองเที่ยว (ประเมินความคืบหน้า) ผู้เชี่ยวชาญเรื่องทำหน้าที่เป็นการเชื่อมโยงระหว่างการวิจัยและส่วนขยาย ขณะปกติฝึกอบรมและเยี่ยมชมถูกออกแบบมาเพื่อเชื่อมโยงระหว่างเกษตรกรและส่วนขยายT และ V พิสูจน์ระบบการจัดการส่วนขยายแห่งในโครงการชลประทาน ที่ทำตามตารางเวลาสายการเข้มงวด มีเพียงจำกัดประสบความสำเร็จในการทำนา dryland ในมิดแลนด์สตะวันตก Mashonaland จังหวัด ส่วนการผลิตพืชเพิ่มขึ้นโดยเกษตรกรเกษตรกร ระบบ T และ V ถูกยกเลิกหลังจากสิบปี เมื่อประเมินพบว่าไม่เหมาะสมสำหรับประเทศที่ทรัพยากรมีจำกัด เกษตรกรมี generalists ในกิจกรรม และสภาพแวดล้อม biophysical ทำให้ไม่สามารถทำตามตารางเวลาที่เข้มงวด (Hanyani-Mlambo, 1995) เกิดชาวนาจำกัดมีส่วนร่วมให้ทำตามที่วางแนวบนลงล่าง ในเทคโนโลยีที่ไม่เหมาะสม และไม่เกี่ยวข้อง บ่อยหยุดการไหลของข้อมูลในระดับกลุ่มเกษตรกรติดต่อ และเฉพาะสัดส่วนขนาดเล็กของครอบครัวได้รับประโยชน์ นำไปสู่ความเหลื่อมล้ำทางการเกษตร คนจนที่ต้องการให้ช่วยจริง ๆ ก็ไม่ถูกแล้ว ระบบถูกวิพากษ์วิจารณ์ถูกเกินไปเครื่องจักรกลในการดำเนินการ และขาดความยืดหยุ่นทำให้เกี่ยวข้องกับความต้องการและสภาพแวดล้อมของเกษตรกรเกษตรกร (Pazvakavambwa, 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การฝึกอบรมและการเยี่ยมชม (T & V) ระบบคือระบบการจัดการส่วนขยายที่ถูกพัฒนาขึ้นสำหรับธนาคารทั่วโลกโดยแดเนียล Benor (Benor และแฮร์ริสัน, 1977) มันได้รับการมุ่งเป้าไปที่การอัพเกรดเนื้อหาทางเทคนิคของกิจกรรมการขยายสาขาในขณะที่การทำกิจกรรมตัวแทน 'คาดการณ์มากขึ้น - และทำให้สามารถเข้าถึงได้มากขึ้น - ให้กับเกษตรกร ความคิดเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการให้บริการส่งเสริมการเกษตรผ่านการฝึกอบรมที่มีโครงสร้างครอบคลุมการจัดส่งและระบบการบริหาร ในแนวทาง "การพิสูจน์แล้วว่าการปฏิบัติทางการเกษตร" มักจะมาจากศูนย์การวิจัยระดับนานาชาติและระดับชาติได้แปลงค่าเป็นแพคเกจของคำแนะนำการปฏิบัติ เหล่านี้จะถูกส่งผ่านลงแล้วลำดับชั้นขององค์กรส่วนขยายจากผู้เชี่ยวชาญเรื่องเจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรที่ปรับตัวเข้ากับคำแนะนำไปยังพื้นที่เฉพาะของพวกเขาก่อนที่จะผ่านพวกเขาในการที่จะขยายระดับหมู่บ้านคนงาน คนงานส่วนขยายแล้วผ่านคำแนะนำในการติดต่อกับเกษตรกรที่กระจายพวกเขาให้กับเกษตรกรอื่น ๆ ในซิมบับเวระบบที่ถูกปรับเปลี่ยนให้ใช้กลุ่มขยายแทนของเกษตรกรรายชื่อผู้ติดต่อ ตารางการขยาย T & V ทำงานในรอบปักษ์: สัปดาห์แรกสำหรับการฝึกอบรมและที่สองสำหรับการเยี่ยมชม (การประเมินความคืบหน้า) ผู้เชี่ยวชาญเรื่องทำหน้าที่เป็นการเชื่อมโยงระหว่างการวิจัยและการขยายในขณะที่การฝึกอบรมปกติและการเข้าชมได้รับการออกแบบเพื่อความสะดวกในการเชื่อมโยงระหว่างการขยายและเกษตรกร. T & V พิสูจน์แล้วว่าเป็นระบบการจัดการส่วนขยายที่ยอดเยี่ยมในโครงการชลประทานซึ่งเป็นไปตามตารางเวลาที่เข้มงวด แต่ก็ประสบความสำเร็จเพียง จำกัด ในการทำฟาร์ม dryland ในภาคกลางและจังหวัดชาเนลเวสต์ก็มีส่วนทำให้การผลิตพืชเศรษฐกิจที่เพิ่มขึ้นโดยเกษตรกรรายย่อย ระบบ T & V ถูกทอดทิ้งหลังจากสิบปีเมื่อการประเมินผลพบว่ามันไม่เหมาะสมกับประเทศที่ทรัพยากรมี จำกัด เกษตรกร generalists ในกิจกรรมของพวกเขาและสภาพแวดล้อมทางกายภาพและชีวภาพทำให้เป็นไปไม่ได้ที่จะทำตามตารางเวลาที่เข้มงวด (Hanyani-Mlambo, 1995) การมีส่วนร่วมของเกษตรกร จำกัด ทำให้เกิดการปฏิบัติตามแนวบนลงล่างส่งผลให้เทคโนโลยีที่ไม่เหมาะสมและไม่เกี่ยวข้อง; การไหลของข้อมูลบ่อยหยุดที่ระดับเกษตรกรติดต่อ / กลุ่ม; และมีเพียงส่วนเล็ก ๆ ของครอบครัวเกษตรกรได้รับประโยชน์ที่นำไปสู่ความไม่เท่าเทียมกัน คนจนในชนบทที่ต้องการความช่วยเหลือไม่ถูกถึง ระบบที่ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ในการเป็นกลเกินไปในการดำเนินงานและขาดความยืดหยุ่นในการที่จะทำให้มันมีความเกี่ยวข้องกับความต้องการและสภาพแวดล้อมของเกษตรกรรายย่อย (ที่ Pazvakavambwa, 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การฝึกอบรมและเยี่ยมชม ( T & V ) ระบบเป็นส่วนขยายของระบบการจัดการที่ถูกพัฒนาสำหรับธนาคารทั่วโลกโดยแดเนียล benor ( benor และแฮริสัน , 1977 ) มันมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงเนื้อหาทางเทคนิคของกิจกรรมส่งเสริมด้าน ในขณะที่ทำกิจกรรมของตัวแทนได้มากขึ้น จึงสามารถเข้าถึงเพื่อเกษตรกรแนวคิดการเพิ่มประสิทธิภาพการให้บริการงานส่งเสริมการเกษตรผ่านโครงสร้างครอบคลุมการฝึกอบรมการส่งมอบและระบบการบริหาร ในแนวทาง " เกษตรว่า " ปกติจากนานาชาติ และศูนย์วิจัยแห่งชาติ มีการแปลลงในแพคเกจแนะนำการปฏิบัติเหล่านี้จะผ่านลงลำดับชั้นขยายองค์กร จากผู้เชี่ยวชาญเรื่องให้เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรที่ปรับตัวได้แนะนำพื้นที่ที่เฉพาะเจาะจงของพวกเขาก่อนที่จะผ่านพวกเขาในการส่งเสริมแรงงานระดับหมู่บ้าน เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรแล้วผ่านหน่วยงานที่ติดต่อเกษตรกรผู้กระจายให้กับเกษตรกรอื่น ๆ ในซิมบับเวระบบดัดแปลงมาใช้นามสกุลแทนกลุ่มของเกษตรกรที่ติดต่อ T V &ขยายตารางทำงานบนวงจรรายปักษ์ : เป็นสัปดาห์แรกสำหรับการฝึกอบรมและสองสำหรับการเยี่ยมชม ( การประเมินความคืบหน้า ) ผู้เชี่ยวชาญเรื่องกฎหมายเป็นการเชื่อมโยงระหว่างการส่งเสริมการวิจัยและ , ในขณะที่การฝึกอบรมและเยี่ยมชมถูกออกแบบมาเพื่ออำนวยความสะดวกในการเชื่อมโยงระหว่างการส่งเสริมและเกษตรกร .

T & V พิสูจน์ว่าเป็นเลิศส่วนขยายการจัดการระบบในโครงการชลประทาน ซึ่งเป็นไปตามตารางเวลาที่เข้มงวด แต่ จำกัด เฉพาะความสำเร็จใน dryland ฟาร์ม ในมิดแลนด์ และ zimbabwe . kgm จังหวัด มันสนับสนุนการเพิ่มการผลิตพืชของเกษตรกรโครงสร้าง . & T V ระบบถูกยกเลิกหลังจาก 10 ปีเมื่อประเมินพบว่ามันไม่เหมาะสมสำหรับประเทศที่ทรัพยากรมีจำกัด เกษตรกรจะ generalists ในกิจกรรมของพวกเขาและสภาพแวดล้อมที่ทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปฏิบัติตามตารางเวลาที่เข้มงวด ( hanyani mlambo , 1995 ) การมีส่วนร่วมของเกษตรกร จำกัด ทำให้เกิดการติดตามการลง ส่งผลให้เทคโนโลยีที่ไม่เหมาะสมและความเกี่ยวข้องการไหลของข้อมูลมักหยุดที่ระดับติดต่อเกษตรกร / กลุ่ม และมีเพียงส่วนน้อยของครอบครัวประโยชน์เกษตรกรรมไปสู่อสมการ ชนบทที่ยากจนต้องการความช่วยเหลือจริงๆไม่ได้ถูกถึงระบบยังวิพากษ์วิจารณ์การด้วยเครื่องจักรกล ในการปฏิบัติตนและขาดความยืดหยุ่นเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการและสภาพแวดล้อมของเกษตรกรโครงสร้าง ( pazvakavambwa , 1994 )