Sparrow et al. originally claimed t

Sparrow et al. originally claimed that reliance on computers is a form of transactive memory, because people share information easily, forget what they think will be available later, and remember the location of information better than the information itself. They posited that people and their computers are becoming "interconnected systems"; the same underlying processes used in traditional transactive memory to learn who in our social networks know what, is also being extended to encompass what a computer knows and how to find it.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สแปร์โรว์ร้อยเอ็ดเดิมอ้างว่า พึ่งคอมพิวเตอร์เป็นรูปแบบของหน่วยความจำ transactive เนื่องจากผู้คนแชร์ข้อมูลได้อย่างง่ายดาย ลืมสิ่งที่พวกเขาคิดว่า จะสามารถใช้ได้ในภายหลัง และจำตำแหน่งที่ตั้งของข้อมูลดีกว่าข้อมูลตัวเอง พวกเขาดังนั้นที่ คนและเครื่องคอมพิวเตอร์จะกลายเป็น "เชื่อมต่อระบบ" กระบวนการพื้นฐานเดียวกันที่ใช้ในหน่วยความจำ transactive ดั้งเดิมเพื่อเรียนรู้ที่อยู่ในเครือข่ายสังคมของเรารู้ว่า นี้ยังมีการขยายครอบคลุมความรู้ของคอมพิวเตอร์และวิธีการค้นหา [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระจอก et al, แต่เดิมอ้างว่าเชื่อมั่นในคอมพิวเตอร์เป็นรูปแบบของหน่วยความจำ Transactive เพราะคนใช้ข้อมูลร่วมกันได้อย่างง่ายดายลืมสิ่งที่พวกเขาคิดว่าจะสามารถใช้ได้ในภายหลังและจำตำแหน่งของข้อมูลที่ดีกว่าข้อมูลของตัวเอง พวกเขา posited ว่าคนและคอมพิวเตอร์ของพวกเขาจะกลายเป็น "ระบบที่เชื่อมต่อกัน"; กระบวนการพื้นฐานเดียวกับที่ใช้ในหน่วยความจำ Transactive แบบดั้งเดิมที่จะเรียนรู้ใครในเครือข่ายสังคมของเรารู้ว่าสิ่งที่ยังถูกขยายให้ครอบคลุมสิ่งที่คอมพิวเตอร์รู้และวิธีการที่จะหามัน. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกกระจอก et al . ตอนแรกอ้างว่าการพึ่งพาคอมพิวเตอร์เป็นรูปแบบหน่วยความจำ Transactive เพราะคนแบ่งปันข้อมูลได้อย่างง่ายดาย ลืมสิ่งที่พวกเขาคิดว่าจะสามารถใช้ได้ในภายหลัง และจดจำตำแหน่งของข้อมูลได้ดีกว่าข้อมูลนั่นเอง พวกเขาตั้งคนและคอมพิวเตอร์ของพวกเขาจะกลายเป็น " ระบบเชื่อมต่อระหว่างกัน " ; อ้างอิงเดียวกัน กระบวนการที่ใช้ในหน่วยความจำ transactive ดั้งเดิมเพื่อเรียนรู้ที่ในเครือข่ายทางสังคมของเรา รู้อะไร ก็ถูกขยายให้ครอบคลุมสิ่งที่คอมพิวเตอร์รู้จักและวิธีการค้นหา [ 5 ]