2.2. Materials2.2.1. Facial express

2.2. Materials

2.2.1. Facial expression recognition task

In this computer-based task faces displaying five of the basic emotions (anger, disgust, fear, happy, and sad) or neutral expressions were used. The faces were taken from the Ekman and Friesen Pictures of Affect Series (Ekman and Friesen, 1976) and were morphed so that each picture contained part of the emotional prototype and part of the neutral expressions. By varying the portions of each of these parts faces with varying intensity of emotional expression were created. Faces used in this study contained 10%, 30%, 50%, 70%, or 90% of the full emotional expression. This design was used to access more subtle difficulties in our participants. Each emotion was displayed 20 times, that is each of the five intensities occurred four times within each emotion. In addition 10 neutral faces were displayed, giving a total of 110 stimuli presentations. In each trial a face was displayed for 500 ms. This was followed by a blank screen until the response occurred, which triggered the start of the next trial. Participants were informed about the five emotions and the neutral expressions they had to recognise. They were also informed about the different intensities used. Responses were given on a response pad with labels indicating which of the six keys represented which of the six emotions. The task was programmed using eprime (Schneider et al., 2002) and began with a practise block to familiarise participants to the task. During this block 18 faces were presented in a fixed order. The participant could then self-initiate the start of the experimental block which contained 110 randomised trials. Only data from the experimental block was used for data analysis. Recognition accuracy and reaction time (RT) were recorded. Only correct trials were considered for the reaction time analysis. In addition, we measured the neutral misinterpretation bias (the percentage of neutral expressions misclassified as an emotion).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. วัสดุ2.2.1. หน้านิพจน์การรู้งานในห้าแสดงของอารมณ์พื้นฐาน (ความโกรธ ชัง ความ กลัว ความสุข และเศร้า) หันหน้างานโดยใช้คอมพิวเตอร์ หรือใช้นิพจน์เป็นกลาง ใบหน้าที่ได้มาจากเอ็กแมนและ Friesen รูปภาพของมีผลต่อชุด (เอ็กแมนและ Friesen, 1976) และถูก morphed เพื่อให้ภาพอยู่ส่วนหนึ่งของการสร้างอารมณ์และส่วนหนึ่งของนิพจน์ที่เป็นกลาง แตกต่างกันบางส่วนของแต่ละหน้าส่วนนี้มีความเข้มแตกต่างกันของนิพจน์ทางอารมณ์ได้ถูกสร้างขึ้น หน้าใช้ในการศึกษานี้มีอยู่ 10%, 30%, 50%, 70% หรือ 90% ของนิพจน์เต็มอารมณ์ ออกแบบนี้ถูกใช้เพื่อเข้าถึงความยากลำบากรายละเอียดเพิ่มเติมในร่วม อารมณ์แต่ละแสดง 20 เท่า ที่ 5 แต่ละปลดปล่อยก๊าซเกิดขึ้นสี่เท่าภายในแต่ละอารมณ์ นอกจากนี้ ใบหน้ากลาง 10 ถูกแล้ว ให้ผลรวมของงานนำเสนอสิ่งเร้าที่ 110 ในการทดลองแต่ละใบหน้าถูกแสดงสำหรับนางสาว 500 นี้ได้ตามหน้าจอจนกว่าการตอบสนองเกิดขึ้น ซึ่งทริกเกอร์เริ่มต้นการทดลองถัดไป ผู้เรียนได้ทราบเกี่ยวกับอารมณ์ 5 และนิพจน์เป็นกลางที่พวกเขาจะรู้ นอกจากนี้พวกเขายังได้ทราบเกี่ยวกับการปลดปล่อยก๊าซต่าง ๆ ที่ใช้ ตอบได้รับบนแผ่นตอบ ด้วยป้ายชื่อที่แสดงที่คีย์ 6 แสดงซึ่งอารมณ์ 6 งานโปรแกรมใช้ eprime (ชไนเดอร์และ al., 2002) และเริ่ม มีช่วงฝึกการทำความคุ้นเคยของผู้เข้าร่วมงาน ในบล็อกนี้ หน้า 18 ได้แสดงใบถาวร ผู้เข้าร่วมสามารถแล้วเริ่มจุดเริ่มต้นของช่วงทดลองซึ่งมีอยู่ 110 randomised ทดลองด้วยตนเอง ข้อมูลจากบล็อกทดลองใช้สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูล ได้รับการบันทึกความรู้และเวลาตอบสนอง (RT) การทดลองถูกต้องเฉพาะได้ถือการวิเคราะห์ปฏิกิริยาเวลา นอกจากนี้ เราวัดความโน้มเอียง misinterpretation กลาง (เปอร์เซ็นต์ของนิพจน์เป็นกลางงานเป็นอารมณ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 วัสดุ2.2.1 ผิวหน้างานได้รับการยอมรับการแสดงออกในงานคอมพิวเตอร์ที่ใช้นี้ใบหน้าแสดงอารมณ์ห้าขั้นพื้นฐาน (โกรธรังเกียจความกลัวมีความสุขและเศร้า) หรือสำนวนที่เป็นกลางถูกนำมาใช้ ใบหน้าถูกนำมาจากเอกและ Friesen ภาพที่ส่งผลกระทบต่อของซีรีส์ (เอกและ Friesen, 1976) และได้รับการปรับเปลี่ยนเพื่อให้ภาพแต่ละภาพที่มีอยู่เป็นส่วนหนึ่งของต้นแบบอารมณ์และเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงออกที่เป็นกลาง โดยการเปลี่ยนแปลงส่วนของแต่ละชิ้นส่วนเหล่านี้ใบหน้าที่แตกต่างกับความรุนแรงของการแสดงออกทางอารมณ์ที่ถูกสร้างขึ้น ใบหน้าที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มี 10%, 30%, 50%, 70% หรือ 90% ของการแสดงออกทางอารมณ์อย่างเต็มรูปแบบ การออกแบบนี้จะถูกใช้ในการเข้าถึงความยากลำบากที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นในการเข้าร่วมของเรา อารมณ์แต่ละคนได้แสดงครั้งที่ 20 ซึ่งก็คือแต่ละห้าเข้มที่เกิดขึ้นสี่ครั้งภายในแต่ละอารมณ์ นอกจากนี้ 10 ใบหน้าที่เป็นกลางมีการแสดงผลให้รวมเป็น 110 นำเสนอสิ่งเร้า ในการทดลองแต่ละหน้าแสดง 500 มิลลิวินาที นี้ตามมาด้วยหน้าจอว่างเปล่าจนการตอบสนองที่เกิดขึ้นซึ่งเรียกจุดเริ่มต้นของการพิจารณาคดีต่อไป ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้รับแจ้งเกี่ยวกับห้าอารมณ์และการแสดงออกที่เป็นกลางที่พวกเขามีการรับรู้ พวกเขายังได้รับแจ้งเกี่ยวกับความเข้มที่แตกต่างกันที่ใช้ คำตอบที่ได้รับบนแผ่นการตอบสนองที่มีป้ายระบุว่าในหกปุ่มซึ่งเป็นตัวแทนในหกอารมณ์ งานที่ได้รับการตั้งโปรแกรมโดยใช้จดหมายถึง (ชไนเดอ et al., 2002) และเริ่มต้นด้วยการบล็อกการปฏิบัติเพื่อทำความเข้าใจร่วมกับงาน ในช่วงนี้นั่นเอง 18 ใบหน้าถูกนำเสนอในลำดับที่คงที่ ผู้เข้าร่วมจะได้แล้วตัวเองเริ่มต้นการเริ่มต้นของการบล็อกการทดลองที่มีการทดลองแบบสุ่ม 110 ข้อมูลเฉพาะจากบล็อกทดลองใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ความถูกต้องของการรับรู้และปฏิกิริยาเวลา (RT) ที่ถูกบันทึกไว้ เฉพาะการทดลองที่ถูกต้องได้รับการพิจารณาสำหรับการวิเคราะห์เวลาปฏิกิริยา นอกจากนี้เราวัดอคติผิดเป็นกลาง (ร้อยละของการแสดงออกเป็นกลางแบ่งเป็นอารมณ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . วัสดุ

2.2.1 .

งานรับรู้สีหน้าในคอมพิวเตอร์งานหน้าแสดงห้าอารมณ์พื้นฐาน ( โกรธ รังเกียจ กลัว ดีใจและเสียใจ ) หรือการแสดงผลที่เป็นกลางมาใช้ ใบหน้าที่ถ่ายจากเอกภาพและชุดไฟรเซ็นต่อ และไฟรเซ็น ( เอก ,1976 ) และมี morphed เพื่อให้ภาพแต่ละภาพที่มีอยู่ส่วนหนึ่งของต้นแบบและเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงออกทางอารมณ์ที่เป็นกลาง โดยการเปลี่ยนแปลงในแต่ละส่วนของใบหน้าที่แตกต่างกัน ส่วนความเข้มของการแสดงออกทางอารมณ์ถูกสร้างขึ้น ใบหน้าที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วย 10% , 30% , 50% , 70% หรือ 90% ของการแสดงออกทางอารมณ์เต็มการออกแบบนี้ใช้ในการเข้าถึงมากกว่าความยากลำบากในผู้เข้าร่วมของเรา แต่ละอารมณ์ขึ้น 20 เท่า นั่นคือแต่ละห้าเข้มขึ้นสี่ครั้งในแต่ละอารมณ์ นอกจากนี้ 10 กลางใบหน้าแสดงให้ทั้งหมด 110 โดยการนําเสนอ การทดลองในแต่ละหน้าถูกแสดง 500 คุณนี้ตามมาด้วยหน้าจอว่างเปล่า จนกว่าการตอบสนองเกิดขึ้นซึ่งเรียกเริ่มต้นของการทดลองต่อไป มีการให้ความรู้เกี่ยวกับห้าอารมณ์และการแสดงออกเป็นกลางก็ต้องจำได้ พวกเขายังทราบเกี่ยวกับที่แตกต่างกันความเข้มใช้ คำตอบที่ได้รับในการตอบสนองพันธมิตรกับป้ายระบุที่ของหกปุ่มแสดงที่ 6 อารมณ์ เป็นโปรแกรมที่ใช้งาน eprime ( ชไนเดอร์ et al . ,2002 ) และเริ่มด้วยการฝึกบล็อกเพื่อทําความผู้เข้าร่วมงาน ในบล็อกนี้ 18 ใบหน้าถูกนำเสนอในการสั่งซื้อคงที่ ผู้เข้าร่วมสามารถแล้วตนเองเริ่มต้นเริ่มต้นของบล็อก ซึ่งมีจำนวน 110 การทดลองแบบสุ่ม . ข้อมูลจากบล็อกทดลองใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถูกต้องของการรับรู้และปฏิกิริยาเวลา ( RT ) ถูกบันทึกไว้ถูกต้อง ถือว่าเป็นเพียงการทดลองสำหรับปฏิกิริยาเวลาการวิเคราะห์ นอกจากนี้ เราได้ตั้งค่าผิดเป็นกลาง ( ร้อยละของการแสดงออกเป็นกลาง misclassified เป็นอารมณ์ )