Malaysia , Indonesia, Thailand, and

Malaysia , Indonesia, Thailand, and the Philippines have labor, tourist, and timber zones, and postsocialist Vietnam and Burma have followed this logic of configuring the national territory into multiple zones of development. Newer kinds of spaces include science parks and knowledge centers in Singapore, Malaysia, and Taiwan. Indeed, China may have been most audacious in deploying zoning technologies, as evidenced by the three main planning strategies that have re-spatialized its capitalist development: special economic zones, special autonomous zones, and urban development zones. Asian states have a tendency to deploy neoliberal logic for mapping spaces that are administered according to differentiated political conditions. Negatively defined, some zones are freed from national laws regarding taxation, labor rights, or ethnic representation. Spaces defined positively promote opportunities to upgrade skilled workers, to improve social and infrastructural facilities, to experimental with greater political right, and so on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาเลเซีย อินโดนีเซีย ไทย ฟิลิปปินส์ และมีแรงงาน ท่องเที่ยว และไม้โซน และ postsocialist เวียดนามและพม่าได้ตามตรรกะนี้กำหนดค่าอาณาเขตแห่งชาติในหลายเขตของการพัฒนา ชนิดใหม่ของช่องว่างรวมอุทยานวิทยาศาสตร์และศูนย์ความรู้ในสิงคโปร์ มาเลเซีย และไต้หวัน แน่นอน จีนอาจได้ audacious มากที่สุดในการปรับใช้เทคโนโลยีโซน เป็นเป็นหลักฐาน โดยสามวางแผนยุทธศาสตร์ที่มี re-spatialized การพัฒนาทุน: เขตเศรษฐกิจพิเศษ เขตการปกครองพิเศษ และเขตพัฒนาเมืองได้ อเมริกาเอเชียมีแนวโน้มที่จะปรับใช้ตรรกะ neoliberal ช่องว่างการแม็ปที่ได้รับการดูแลตามเงื่อนไขทางการเมืองต่าง ๆ กำหนดส่ง โซนบางจะรอดจากกฎหมายแห่งชาติเกี่ยวกับภาษี สิทธิแรงงาน หรือการแสดงชนเผ่า ช่องว่างที่กำหนดบวกส่งเสริมโอกาสให้อัพเกรดฝีมือแรง เพื่อปรับปรุงสังคม และรัฐมนตรีสิ่งอำนวยความสะดวก การทดลองกับสิทธิทางการเมืองมากขึ้น และอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาเลเซียอินโดนีเซียไทยและฟิลิปปินส์มีแรงงานที่ท่องเที่ยวและโซนไม้และ postsocialist เวียดนามและพม่าได้ปฏิบัติตามตรรกะนี้ของการกำหนดค่าดินแดนแห่งชาติเป็นโซนหลายของการพัฒนา ชนิดใหม่ของพื้นที่รวมถึงสวนสาธารณะวิทยาศาสตร์และศูนย์ความรู้ในสิงคโปร์, มาเลเซียและไต้หวัน อันที่จริงจีนอาจได้รับกล้าหาญที่สุดในการปรับใช้เทคโนโลยีการแบ่งเขตเป็นหลักฐานโดยสามกลยุทธ์การวางแผนหลักที่ได้อีกครั้ง spatialized การพัฒนาทุนนิยมของ: เขตเศรษฐกิจพิเศษโซนอิสระพิเศษและโซนการพัฒนาเมือง ประเทศในเอเชียมีแนวโน้มที่จะปรับใช้ตรรกะแบบเสรีนิยมใหม่สำหรับพื้นที่การทำแผนที่ที่มีการบริหารงานเป็นไปตามเงื่อนไขทางการเมืองที่แตกต่างกัน ที่กำหนดไว้ในเชิงลบบางโซนเป็นอิสระจากกฎหมายของประเทศที่เกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีสิทธิแรงงานหรือการเป็นตัวแทนของกลุ่มชาติพันธุ์ ช่องว่างที่กำหนดบวกส่งเสริมโอกาสในการอัพเกรดแรงงานที่มีทักษะในการปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกทางสังคมและโครงสร้างพื้นฐานเพื่อการทดลองที่มีสิทธิทางการเมืองมากขึ้นและอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเลเซีย อินโดนีเซีย ไทย และฟิลิปปินส์มี แรงงาน การท่องเที่ยว และไม้เขต และ postsocialist เวียดนามและพม่าได้ตามตรรกะนี้ในการกำหนดค่าดินแดนแห่งชาติออกเป็นหลายโซนการพัฒนา ชนิดใหม่ของเป็น ได้แก่ อุทยานวิทยาศาสตร์และศูนย์ความรู้ในสิงคโปร์ มาเลเซีย และไต้หวัน แน่นอนจีนอาจจะกล้าที่สุดในการปรับใช้เทคโนโลยีเขตเป็น evidenced โดยสามหลักการวางแผนกลยุทธ์ที่เป็น spatialized การพัฒนาทุนนิยม : เขตเศรษฐกิจพิเศษ และเขตปกครองตนเองพิเศษ , เขตพัฒนาเมือง เอเชียอเมริกามีแนวโน้มที่จะปรับใช้ neoliberal ตรรกะสำหรับการทำแผนที่เป็นที่บริหารตามเงื่อนไขทางการเมืองที่แตกต่าง .ในการกำหนดบางโซนจะพ้นจากชาติกฎหมายเกี่ยวกับภาษีอากร สิทธิแรงงาน หรือการเป็นตัวแทนชาติพันธุ์ เป็นนิยามเชิงส่งเสริมโอกาสที่จะปรับแรงงานเพื่อปรับปรุงเครื่องสังคมและโครงสร้างพื้นฐาน เพื่อทดลองกับทางการเมืองมากขึ้นก็ได้ และ