“It’s past us now, Hao’er. It’s all

“It’s past us now, Hao’er. It’s all in the past now….” His voice quavered a bit, and he was crying too. This was only the second time he had ever cried as an adult.

The first time was when Meng Hao had experienced Nirvanic Rebirth for the second time. When he watched his son revert from being seven to an infant, when he saw the pain on Meng Hao’s tiny face, when he saw his eyes slowly grow listless… he had cried.

“What about my big sister…?” Meng Hao asked softly. He would never be able to forget the image of his stern older sister protecting him in his second lifetime.

Nor would he ever forget the words she had spoken.

Don’t be scared little brother, your big sister is here to protect you!

Weeping happily, his mother responded, “She’s been in secluded meditation in the Eastern Lands for some time. After we go back, we’ll wait for her to emerge, and then we can have a big reunion!”

“What about Grandpa Meng and Grandpa Fang…?” asked Meng Hao.

When he asked the question, his father stood there silently for a moment. Meng Hao’s heart began to thump. He remembered that his two grandfathers had left together to go search for an Outsider.

The Outsider came, but his two grandfathers had never returned.

After a long moment, his father said, “All things come with a price. Your Grandpa Meng’s and Grandpa Fang’s life lamps still burn. They are still alive, but… we don’t know where they are.”

Meng Hao sat there silently, and his heart twinged painfully. Now that he knew the reason for everything, he felt deep guilt regarding his two grandfathers.

Were it not for them, that Outsider would never have appeared, and he would have long since returned to the dust, with only four Nirvana Fruits left behind.

It was because of him that his two Grandfathers had never returned.

Furthermore, his parents were stuck guarding South Heaven for 100,000 years. When he thought about this, Meng Hao felt even worse. He looked at his parents, and although he didn’t say anything, his feelings were already etched deeply in his heart.

He would never be able to pay back the kindness shown to him by his parents and relatives.

Patriarch Blood Demon never awoke, and soon it came time for Meng Hao to leave with his father and mother. His father and mother faced to Mount Blood Demon, clasped hands and bowed deeply.

A few days later, when the restoration work was well under way in the Southern Domain, Meng Hao and his parents left. Before returning to the Eastern Lands, they went to visit his master, Pill Demon.

His mother and father were very grateful for everything Pill Demon had done, and even offered expensive gifts. In response, however, Pill Demon’s face darkened. It didn’t matter that he was facing people with mighty cultivation bases, he refused to accept the gifts.

“Meng Hao is my disciple! How could I accept gifts from you!?” he said.

Meng Hao’s father clasped hands and bowed deeply to him, then sent out a strand of his Dao will, which solidified inside of Pill Demon’s body and caused a tremor to run through him.

Dao Will such as this was something very important to Pill Demon, and would help him to verify his path of cultivation.

“How rude of us,” said Meng Hao’s father. “Forgive me, Grandmaster. Please accept this strand of Dao will. Hao’er was not born in the lands of South Heaven, so the Immortal destiny for this ten thousand year period cannot belong to him. Grandmaster, I very much admire your aspirations regarding the Dao. When your true Immortal Tribulation arrives, I will personally act as a Dao Protector for you!”

They stayed in the Violet Fate Sect for several days. Chu Yuyan continuously avoided Meng Hao, which caused him to sigh. However, he didn’t force the matter, and eventually left with his parents. They went to visit Patriarch Song, and then finally left the Southern Domain.

When they transformed into beams of prismatic light that shot off into the distance, Chu Yuyan was standing proudly on a mountain peak in the Violet Fate Sect. She said nothing, but merely stood there, looking somewhat desolate. When Pill Demon caught sight of her, he sighed.

It was in this fashion that Meng Hao left the Southern Domain with his parents.

On the way, Meng Hao mentioned that he wanted to stop by the Milky Way Sea to look for that old turtle Patriarch Reliance. Meng Hao’s mother shook her head with a smile.

“The turtle you’re talking about left a long time ago. He’s not in the lands of South Heaven any more.”

Meng Hao gaped, and then a hateful expression appeared on his face. “It’s a good thing he left so quickly,” he thought to himself, “otherwise I would have tracked him down and shown him a thing or two!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มันเป็นเราที่ผ่านมาขณะนี้ Hao'er มันเป็นทั้งหมดในอดีตที่ผ่านมาตอนนี้... " เสียงของเขา quavered บิต และเขาร้องไห้มากเกินไป นี้เป็นครั้งสองเขาเคยร้องเป็นผู้ใหญ่ครั้งแรกเป็นเมื่อเมงเฮามีประสบการณ์วิญญาณ Nirvanic ครั้งสอง เมื่อเขาได้ดูลูกชายของเขากลับจากการเป็นเจ็ดเพื่อทารก เมื่อเขาเห็นอาการปวดหน้าเมงห้าวเล็ก ๆ เมื่อเขาเห็นดวงตาของเขาค่อย ๆ เติบโต listless...เขาร้อง"อะไรคือพี่ใหญ่..." เมงเฮาถามเบา ๆ เขาจะไม่สามารถลืมภาพตรง ๆ พี่ปกป้องเขาในชีวิตสองหรือเขาจะเคยลืมคำที่เธอได้พูดไม่ต้องกลัวพี่น้อย พี่ใหญ่ของคุณอยู่ที่นี่เพื่อ ปกป้องคุณร้องไห้มีความสุข มารดาตอบ "เธอได้รับในการทำสมาธิที่เงียบสงบในดินแดนตะวันออกบางครั้ง หลังจากที่เรากลับไป เราจะรอเธอจะโผล่ออกมา แล้ว เราสามารถมีการชุมนุมใหญ่""สิ่งที่เกี่ยวกับเมงคุณปู่และคุณปู่ฝาง..." ถามเฮาเมงเมื่อเขาถามคำถาม พ่อยืนอยู่ที่นั่นเงียบครู่หนึ่ง เมงห้าวหัวใจเริ่มขมุบ เขาจำได้ว่า ปู่ย่าสองได้ทิ้งกันไปค้นหาบุคคลภายนอกบุคคลภายนอกมา แต่ปู่สองไม่ได้กลับหลังจากช่วงยาว บิดาของเขากล่าวว่า "ทุกสิ่งมา ด้วยราคา โคมไฟชีวิตของเมงคุณปู่และคุณปู่ฝางยังเขียน พวกเขาจะยังมีชีวิตอยู่ แต่...เราไม่รู้ที่พวกเขา "เมงเฮานั่งเงียบ และหัวใจของเขา twinged ตัณหา ขณะที่เขารู้เหตุผลทุกอย่าง เขารู้สึกลึกความรู้สึกผิดเกี่ยวกับปู่สองมันไม่ได้สำหรับพวกเขา ที่คนนอกจะไม่มีปรากฏ และเขาจะมีนานตั้งแต่ กลับไปฝุ่น มีเพียงสี่นิพพานผลไม้ทิ้งมันเป็น เพราะเขาที่ปู่ของเขาทั้งสองไม่ได้กลับนอกจากนี้ พ่อแม่ถูกติดอยู่เฝ้าสวรรค์ใต้ 100,000 ปี เมื่อเขาคิดว่า เกี่ยวกับเรื่องนี้ เมงเฮารู้สึกว่าเลว เขามองไปที่พ่อแม่ของเขา และแม้ว่าเขาไม่ได้พูดอะไร ความรู้สึกของเขาได้แล้วฝังลึกในหัวใจของเขาเขาจะไม่สามารถจ่ายคืนเมตตาแสดงเขา โดยพ่อแม่และญาติของเขาพระโลหิตปีศาจไม่เคยตื่นขึ้นมา และมันมาเวลาสำหรับเมงเฮาจะออกกับพ่อและแม่ของเขา พ่อและแม่ของเขาต้องเผชิญกับการติดเลือดปีศาจ clasped มือ และลงลึกกี่วันต่อมา เมื่อคืนทำงานได้ดีภายใต้วิธีในโดเมนใต้ เฮาเมงและพ่อแม่ของเขาทิ้ง ก่อนกลับไปยังดินแดนตะวันออก พวกเขาไปเยี่ยมนายของเขา ปีศาจยาแม่และพ่อของเขาถูกขอบคุณมากสำหรับทุกสิ่งที่ปีศาจยาทำ และการให้บริการของขวัญราคาแพง ตอบ อย่างไรก็ตาม ยาปีศาจหน้ามืด มันไม่สำคัญว่า เขาหาคนที่ มีฐานการเพาะปลูกอันยิ่งใหญ่ เขาปฏิเสธการยอมรับของขวัญ"เฮา เมงเป็นศิษย์ของฉัน วิธีสามารถฉันรับของขวัญจากคุณ "เขากล่าวว่าพ่องเฮา clasped มือ และโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งกับเขา แล้ว ส่งสาระของเขาดาว จะ ซึ่งเสริมความมั่นคงภายในของร่างกายยาปีศาจ และทำให้เกิดการสั่นการวิ่งผ่านเขาจะเดาเช่นนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากกับปีศาจยา และจะช่วยให้เขาตรวจสอบเส้นทางของการเพาะปลูก"วิธีหยาบคายเรา กล่าวว่า พ่องเฮา "ให้อภัยฉัน Grandmaster ยอมรับสาระของ Dao นี้จะ Hao'er ไม่เกิดในแดนสวรรค์ใต้ ดังนั้นโชคชะตาอมตะสำหรับหมื่นปีนี้ไม่เป็นของเขา Grandmaster ฉันมากชมแรงบันดาลใจของคุณเกี่ยวกับดาว เมื่อมาถึงความทุกข์ยากที่อมตะของจริง ฉันจะเองทำหน้าที่เป็นตัวป้องกันดาวสำหรับคุณ"พวกเขาอยู่ในนิกายชะตากรรมสีม่วงหลายวัน ชู Yuyan หลีกเลี่ยงเมงเฮา ซึ่งเกิดจากเขาถอนหายใจอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม เขาไม่บังคับเรื่อง และในที่สุดเหลือพ่อ พวกเขาไปเยี่ยมพระเพลง แล้ว สุดท้ายซ้ายมือใต้โดเมนเมื่อพวกเขากลายเป็นคานแสงเดอะวันที่ยิงเป็นระยะทาง Yuyan ชูกำลังยืนอยู่อย่างภาคภูมิใจบนยอดเขาในนิกายชะตากรรมสีม่วง เธอกล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่เพียงยืนอยู่ที่นั่น มองค่อนข้างอ้างว้าง เขาถอนหายใจเมื่อปีศาจยาจับสายตาของเธอมันเป็นในแฟชั่นนี้ว่า Meng ห้าวเหลือโดเมนใต้พ่อกับในทาง เมงเฮากล่าวว่า เขาต้องการหยุด โดยทะเลทางช้างเผือกเพื่อหาเต่าที่อายุพึ่งพระ เมงเฮาแม่ส่ายหัวของเธอ ด้วยรอยยิ้ม"เต่าคุณกำลังพูดถึงซ้ายเป็นเวลานาน เขาไม่อยู่ในดินแดนของสวรรค์ใต้ใด ๆ เพิ่มเติม "เฮา เมงดำ แล้ว นิพจน์แสดงความเกลียดชังที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา "มันเป็นสิ่งดีที่เขาซ้ายอย่างรวดเร็ว ที่เขาคิดกับตัวเอง "มิฉะนั้นฉันจะได้ติดตามเขาลง และแสดงให้เขาสิ่งหรือสอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันเป็นเรื่องที่ผ่านมาเราตอนนี้ Hao'er มันทั้งหมดในอดีตที่ผ่านมาตอนนี้ ... . "เสียงของเขา quavered บิตและเขาก็ร้องไห้เกินไป นี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่เขาเคยร้องไห้เป็นผู้ใหญ่.

เป็นครั้งแรกเมื่อเม้งเฮาเคยมีประสบการณ์วิญญาณ Nirvanic เป็นครั้งที่สอง เมื่อเขาเฝ้ามองลูกชายของเขาย้อนกลับไปจากการเป็นเจ็ดถึงเด็กทารกเมื่อเขาเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าเล็ก ๆ เม้งเฮาส์เมื่อเขาเห็นดวงตาของเขาค่อย ๆ เติบโตกระสับกระส่าย ... เขาร้อง.

"สิ่งที่เกี่ยวกับพี่สาวของฉัน ... ?" เม้งเฮาถามเบา ๆ . เขาจะไม่สามารถที่จะลืมภาพของพี่สาวของเขาสเติร์นปกป้องเขาในชีวิตที่สองของเขา.

เขาไม่เคยจะลืมคำพูดที่เธอได้พูด.

ทำน้องชายคนเล็กไม่ต้องกลัวน้องสาวของคุณใหญ่อยู่ที่นี่เพื่อปกป้องคุณ!

ร้องไห้ อย่างมีความสุขแม่ของเขาตอบ "เธอได้รับในการทำสมาธิที่เงียบสงบในดินแดนตะวันออกสำหรับบางเวลา หลังจากที่เรากลับไปเราจะรอให้เธอโผล่ออกมาและจากนั้นเราจะมีการชุมนุมใหญ่! "

" สิ่งที่เกี่ยวกับคุณปู่และคุณปู่เม้งฝาง ... ? "ถามเม้งเฮา.

เมื่อเขาถามคำถามที่พ่อของเขายืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ชั่วครู่หนึ่ง หัวใจเม้งเฮาเริ่มกระหน่ำ เขาจำได้ว่าสองปู่ของเขาได้ออกจากกันเพื่อไปค้นหาคนนอก.

คนนอกมา แต่สองปู่ของเขาไม่เคยกลับมา.

หลังจากช่วงเวลาที่นานพ่อของเขากล่าวว่า "ทุกสิ่งที่มาพร้อมกับราคา โคมไฟชีวิตคุณปู่ของคุณเม้งและคุณปู่ฝางยังคงเผาไหม้ พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่ ... เราไม่ทราบว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน. "

เม้งเฮานั่งเงียบและหัวใจของเขา twinged เจ็บปวด ตอนนี้เขารู้ว่าเหตุผลสำหรับทุกอย่างที่เขารู้สึกผิดลึกเกี่ยวกับสองปู่ของเขา.

หากไม่มีพวกเขาว่าบุคคลภายนอกจะไม่ได้ปรากฏและเขาจะมีความยาวตั้งแต่กลับไปฝุ่นมีเพียงสี่นิพพานผลไม้ทิ้งไว้ข้างหลัง

มันเป็นเพราะเขาว่าสองปู่ของเขาไม่เคยกลับมา.

นอกจากนี้พ่อแม่ของเขาติดอยู่ใต้เฝ้าสวรรค์สำหรับ 100,000 ปี เมื่อเขาคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้เม้งเฮารู้สึกยิ่งเลวร้ายลง เขามองไปที่พ่อแม่ของเขาและแม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรความรู้สึกของเขาถูกฝังลึกอยู่แล้วในหัวใจของเขา.

เขาจะไม่สามารถที่จะจ่ายคืนความมีน้ำใจที่แสดงให้เขาโดยพ่อแม่และญาติของเขา.

พระสังฆราชเลือดปีศาจไม่เคยตื่นขึ้นมา และเร็ว ๆ นี้มันถึงเวลาสำหรับเม้งเฮาจะปล่อยให้กับพ่อและแม่ของเขา พ่อและแม่ของเขาต้องเผชิญกับภูเขาเลือดปีศาจพนมมือและโค้งคำนับ.

ไม่กี่วันต่อมาเมื่อการบูรณะงานเป็นอย่างดีภายใต้วิธีการในโดเมนใต้เม้ง Hao และผู้ปกครองของเขาทิ้ง ก่อนจะกลับไปดินแดนตะวันออกที่พวกเขาไปเยี่ยมต้นแบบยาปีศาจของเขา.

พ่อและแม่ของเขามากขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ยามารได้กระทำและเสนอให้ของขวัญราคาแพง ในการตอบสนอง แต่ใบหน้ายาปีศาจมืด มันไม่สำคัญว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับคนที่มีฐานการเพาะปลูกอันยิ่งใหญ่ที่เขาปฏิเสธที่จะยอมรับของขวัญ.

"เม้งเฮาเป็นสาวกของเรา! ฉันจะรับของขวัญจากคุณ !? "เขากล่าว.

พ่อเม้ง Hao ของพนมมือกราบลงอย่างมากให้กับเขาแล้วส่งออกไปสาระของดาวของเขาประสงค์ซึ่งเป็นผลึกภายในของร่างกายยาของปีศาจและก่อให้เกิดการสั่นสะเทือนที่จะวิ่งผ่านเขา

ดาวจะเช่นนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่จะยาปีศาจและจะช่วยให้เขาเพื่อตรวจสอบเส้นทางของเขาในการเพาะปลูก.

"วิธีหยาบคายของเรา" กล่าวว่าพ่อเม้งเฮาส์ "ยกโทษให้ฉันแกรนด์มาสเตอร์ โปรดยอมรับสาระของดาวนี้จะ Hao'er ไม่ได้เกิดในดินแดนทางใต้ของประเทศสวรรค์ดังนั้นชะตากรรมอมตะสำหรับระยะเวลาหนึ่งหมื่นปีไม่สามารถอยู่กับเขา มาสเตอร์ฉันเป็นอย่างมากชื่นชมแรงบันดาลใจของคุณเกี่ยวกับดาว เมื่อความทุกข์ยากลำบากอมตะของคุณเป็นจริงมาถึงผมเองจะทำหน้าที่เป็นผู้พิทักษ์ดาวสำหรับคุณ! "

พวกเขาอยู่ในชะตากรรมสีม่วงนิกายเป็นเวลาหลายวัน ชู Yuyan อย่างต่อเนื่องหลีกเลี่ยงเม้ง Hao ซึ่งทำให้เขาต้องถอนหายใจ แต่เขาไม่ได้บังคับเรื่องและในที่สุดก็ทิ้งให้อยู่กับพ่อแม่ของเขา พวกเขาไปเยี่ยมพระสังฆราชเพลงและแล้วในที่สุดเหลือโดเมนภาคใต้.

เมื่อพวกเขากลายเป็นลำแสง Prismatic ที่ยิงออกไปในระยะทางที่ชู Yuyan กำลังยืนอยู่อย่างภาคภูมิใจบนยอดเขาในสีม่วงโชคชะตานิกาย เธอบอกว่าไม่มีอะไร แต่เพียงยืนอยู่ที่นั่นมองค่อนข้างรกร้าง เมื่อยาปีศาจจับสายตาของเธอเขาถอนหายใจ.

มันเป็นแบบนี้ว่าเม้งเฮาซ้ายโดเมนภาคใต้กับพ่อแม่ของเขา.

เกี่ยวกับวิธีการเม้งเฮาบอกว่าเขาต้องการที่จะหยุดโดยทางช้างเผือกทะเลที่จะมองหาว่าเต่าเก่า พระสังฆราชพึ่ง แม่เม้งเฮาส์ส่ายหัวของเธอด้วยรอยยิ้ม.

"เต่าที่คุณกำลังพูดคุยเกี่ยวกับที่เหลือเป็นเวลานานแล้ว เขาไม่ได้อยู่ในดินแดนของภาคใต้สวรรค์ใด ๆ มากขึ้น. "

เม้งเฮาอ้าปากค้างและจากนั้นการแสดงออกที่แสดงความเกลียดชังปรากฏบนใบหน้าของเขา "มันเป็นสิ่งที่ดีที่เขาจะออกไปอย่างรวดเร็ว" เขาคิดกับตัวเองว่า "มิฉะนั้นผมจะได้ติดตามเขาลงและแสดงให้เห็นว่าเขามีสิ่งหนึ่งหรือสอง!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันเป็นอดีตเราตอนนี้ hao"er . มันเป็นอดีตไปแล้ว . . . . . . . " เสียงของเขา quavered นิดหน่อย และเขาก็ร้องไห้เหมือนกัน นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาเคยร้องเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ครั้งแรกตอนที่เมิงเฮามีประสบการณ์การเกิดใหม่ nirvanic ในครั้งที่สอง เมื่อเขาเห็นลูกชายของเขากลับจากเจ็ดถึงทารก เมื่อเขาเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าเล็ก ๆของเมิงเฮา เมื่อเขาเห็นดวงตาของเขาค่อยๆเติบโตง่วงเหงาหาวนอน . . . . . . . เขาร้องไห้" แล้วพี่ . . . . . . . ใหญ่ของฉัน " เมิ่งเฮ่าถามอย่างนุ่มนวล เขาจะไม่มีวันที่จะลืมภาพเก่าของเขาเข้มงวดพี่สาวปกป้องเขาในชีวิตที่สองของเขาหรือเขาจะลืมคำที่เธอได้พูด .ไม่กลัวน้องชาย พี่สาวของเธอมาที่นี่เพื่อปกป้องคุณร้องไห้อย่างมีความสุข แม่ของเขาตอบว่า " เธออยู่ในที่เงียบสงบสมาธิในดินแดนตะวันออกเป็นบางครั้ง หลังจากที่เรากลับไป เราก็จะรอให้เธอโผล่ออกมา แล้วเราก็มีการชุมนุมใหญ่ "" แล้วเมิงคุณปู่และฟาง . . . . . . . คุณปู่ " ขอให้เมิ่งเฮ่าเมื่อเขาถามคำถามพ่อยืนอยู่ตรงนั้นเงียบๆหน่อย หัวใจของ เมิ่งฮ่าวเริ่มแรง เขาจำได้ว่าปู่สองของเขาได้ออกไปด้วยกัน ไปค้นหาคนนอกคนนอกเข้ามา แต่ปู่ทั้งสองของเขาก็ไม่เคยกลับมาหลังจากนั้นไม่นาน พ่อของเขากล่าวว่า " ทุกอย่างมาพร้อมกับราคา ปู่เหม็ง และโคมไฟชีวิตปู่ ฟางก็ยังไหม้ พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่ . . . . . . . เราไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน "เมิ่งฮ่าวนั่งอยู่ตรงนั้นเงียบๆ และหัวใจของเขา twinged อย่างเจ็บปวด ตอนนี้เขารู้เหตุผลทุกอย่าง เขารู้สึกสำนึกผิดลึกเกี่ยวกับปู่สองของเขาไม่ใช่พวกเขาที่คนนอกไม่เคยมีปรากฏ และเขาจะมีความยาวตั้งแต่กลับมาฝุ่น ที่มีเพียงสี่นิพพานผลไม้ทิ้งไว้เป็นเพราะเค้าว่าปู่ของเขาสองไม่เคยกลับมานอกจากนี้ พ่อแม่เขาก็อยู่เฝ้าสวรรค์ใต้ 100000 ปี เมื่อเขาคิดแบบนี้ เมิ่งฮ่าวรู้สึกด้อย เค้ามองไปที่พ่อแม่ของเขา และแม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่ความรู้สึกของเขาได้ฝังลึกในจิตใจของเขาเขาจะไม่สามารถที่จะตอบแทนพระคุณที่แสดงกับเขา โดยพ่อแม่และญาติประมุขเลือดปีศาจไม่เคยตื่น และอีกไม่นานก็ถึงเวลาที่ เมิ่งฮ่าวไปกับพ่อและแม่ พ่อและแม่ของเขาต้องเผชิญกับภูเขาปีศาจโลหิต ประสานมือคำนับ และลึกซึ้งไม่กี่วันต่อมา เมื่องานบูรณะเป็นอย่างดีภายใต้วิธีการในการวิเคราะห์ภาคใต้ เมิ่งฮ่าวและพ่อแม่ของเขาจากไป ก่อนที่จะกลับไปยังดินแดนตะวันออก ไปเยี่ยมเจ้านาย มารยาแม่และพ่อมาก ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ยาปีศาจได้สำเร็จ และได้เสนอของขวัญราคาแพง ในการตอบสนอง , อย่างไรก็ตาม , ใบหน้ายาปีศาจมืด . มันไม่สำคัญว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับคนปลูกฐานอันยิ่งใหญ่ เขาปฏิเสธที่จะยอมรับของขวัญ" เมิงเฮาคือลูกศิษย์ของข้า ! ฉันจะรับของขวัญจากคุณ ? " เขากล่าวพ่อเมิ่งฮ่าวประสานมือคำนับและลึกซึ้งกับเขา แล้วส่ง ออกเส้นดาวของเขา ซึ่งแข็งในร่างกาย ยาปีศาจและทำให้สั่นวิ่งผ่านเขาดาวจะเช่นนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่จะมารยา และจะช่วยให้เขาตรวจสอบทางเดินของการเพาะปลูก" เสียมารยาทจริงเรา บอกว่า " พ่อเมิ่งเฮ่า ยกโทษให้ข้าด้วย นายท่าน . ได้โปรดยอมรับเส้นดาวจะ hao"er ได้เกิดในดินแดนแห่งสวรรค์ใต้ดังนั้นชะตาอมตะนี้สิบไม่สามารถระยะเวลาพันปีที่เป็นของเขา นายท่าน ข้ามากชื่นชมความมุ่งมั่นของท่านเกี่ยวกับดาว เมื่อความทุกข์ทรมานอมตะของคุณจริงจะมาถึง ผมจะทำตัวเป็นดาวคุ้มครองสำหรับคุณ ! "พวกเขาอยู่ในห้องสีม่วงโชคชะตานิกายมาหลายวันแล้ว ชูจารย์ Yuyan อย่างต่อเนื่อง หลีกเลี่ยง เมิ่งฮ่าวซึ่งทำให้เขาถอนหายใจ อย่างไรก็ตาม เขายังบังคับไม่ขึ้น และในที่สุดแล้ว กับพ่อแม่ของเขา ไปเยี่ยมท่านประมุขเพลง และสุดท้ายออกจากโดเมนภาคใต้เมื่อพวกเขากลายเป็นลำแสงของแท่งปริซึมแสงที่ยิงออกไปในระยะชูจารย์ Yuyan ยืนอย่างภาคภูมิใจบนยอดเขาในม่วงโชคชะตานิกาย เธอไม่ได้พูดอะไร แต่แค่ยืนมองค่อนข้างรกร้างไป เมื่อปีศาจยาเห็นเธอ เขาก็ถอนหายใจมันเป็นแฟชั่นที่เมิ่งฮ่าวออกจากโดเมนภาคใต้กับพ่อแม่ของเขาระหว่างทาง เมิ่งฮ่าวกล่าวว่าเขาต้องการที่จะหยุดโดยทางช้างเผือกทะเลเพื่อดูว่าเต่าแก่ประมุขอ้างอิง แม่ของเมงเฮาส่ายหน้าด้วยรอยยิ้ม" เต่าพูดเรื่องไปตั้งนานแล้ว เขาไม่ได้อยู่ในดินแดนแห่งสวรรค์ใต้อีก .เมิ่งเฮ่า gaped และการแสดงออกที่น่าเกลียดที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา " มันเป็นเรื่องที่ดี ที่เขาทิ้งแล้ว " เขาคิดกับตัวเองว่า " มิฉะนั้นผมจะตามหาเขา และแสดงให้เขานะ ! "