Rice proteins, extracted by alkali

Rice proteins, extracted by alkali and a-amylase, differently affect in vitro antioxidant activity
Abstract
Alkali treatment and alfa-amylase degradation are different processes for rice protein (RP) isolation. The major aim of this study was to determine the influence of two different extraction methods on the antioxidant capacities of RPA, extracted by alkaline (0.2% NaOH), and RPE, extracted by alfa-amylase, during in vitro digestion for 2 h with pepsin and for 3 h with pancreatin. Upon pepsin-pancreatin digestion, the protein hydrolysates (RPA-S, RPE-S), which were the supernatants in the absence of undigested residue, and the whole protein digests (RPA, RPE), in which undigested residue remained, were measured. RPE exhibited the stronger antioxidant responses to free radical scavenging activity, metal chelating activity, and reducing power, whereas the weakest antioxidant capacities were produced by RPE-S. In contrast, no significant differences in antioxidant activity were observed between RPA and RPA-S. The present study demonstrated that the in vitro antioxidant responses induced by the hydrolysates and the protein digests of RPs could be affected differently by alkali treatment and a-amylase degradation, suggesting that the extraction is a vital processing step to modify the antioxidant capacities of RPs. The results of the current study indicated that the protein digests, in which undigested residues remained, could exhibit more efficacious antioxidant activity compared to the hydrolysates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรตีนข้าว สกัด ด้วยด่างและ a-อะไมเลส แตกต่างกันมีผลต่อกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระในหลอดทดลองบทคัดย่อกระบวนการต่าง ๆ สำหรับการแยกโปรตีน (RP) ข้าวรักษาด่างและอัลฟาอะไมเลสย่อยสลายได้ จุดมุ่งหมายสำคัญของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบอิทธิพลของวิธีการสกัดที่แตกต่างกันสองในกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของ RPA สกัดอัลคาไลน์ (0.2% NaOH), และคลินิก หลาย สกัด โดยอัลฟาอะไมเลส ในระหว่างการย่อยในหลอดทดลองกับธาตุเพพซิน 2 h และ h 3 กับ pancreatin เมื่อย่อยอาหารธาตุเพพซิน pancreatin, hydrolysates โปรตีน (RPA-S คลินิกหลาย S), ที่ supernatants ในกรณีที่ไม่มีสารตกค้างไม่ได้แยกแยะ และถูกย่อยโปรตีนทั้งหมด (RPA คลินิกหลาย), ในยังคงตกค้างซึ่งไม่ได้แยกแยะ ถูกวัด คลินิกหลายแสดงแข็งแรงต้านอนุมูลอิสระการตอบรับกิจกรรมอนุมูลอิสระ scavenging เหล็กคีเลตกิจกรรม และลดพลังงาน ในขณะที่กำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระอ่อนผลิต โดยเอสคลินิกหลาย ตรงกันข้าม ไม่มีความแตกต่างกันในกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง RPA และ RPA S. การศึกษาแสดงให้เห็นว่า สารต้านอนุมูลอิสระในหลอดทดลองการตอบสนองที่เกิดจากการ hydrolysates และโปรตีนที่ถูกย่อยของ RPs อาจได้รับผลกระทบแตกต่างกัน โดยรักษาด่างและย่อยสลายเป็นอะไมเลส บอกว่า แยกเป็นขั้นตอนการประมวลผลที่สำคัญการปรับเปลี่ยนกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของ RPs ผลของการศึกษาปัจจุบันระบุว่า ถูกย่อยโปรตีน ที่ยังคงตกค้างไม่ได้แยกแยะ อาจมีอนุมูลประสิทธิภาพที่มากขึ้นเมื่อเทียบกับ hydrolysates

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรตีนข้าวสกัดโดยอัลคาไลและอะไมเลส, ที่แตกต่างกันมีผลต่อในหลอดทดลองฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ
บทคัดย่อ
รักษาอัลคาไลและความเสื่อมโทรมของอัลฟ่าอะไมเลสเป็นกระบวนการที่แตกต่างกันสำหรับข้าวโปรตีน (RP) แยก จุดมุ่งหมายสำคัญของการศึกษาครั้งนี้คือเพื่อตรวจสอบอิทธิพลของสองวิธีการสกัดที่แตกต่างกันเกี่ยวกับขีดความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของ RPA ที่สกัดด้วยอัลคาไลน์ (0.2% NaOH) และ RPE สกัดโดยอัลฟ่าอะไมเลสในระหว่างการย่อยอาหารในหลอดทดลองเป็นเวลา 2 ชั่วโมงกับน้ำย่อย และเป็นเวลา 3 ชั่วโมงกับ Pancreatin เมื่อการย่อยอาหารน้ำย่อย-Pancreatin การไฮโดรไลเซโปรตีน (RPA-S RPE-S) ซึ่งเป็น supernatants ในกรณีที่ไม่มีสารตกค้างที่ไม่สามารถย่อยและน้ำย่อยโปรตีนทั้งหมด (RPA, RPE) ซึ่งสารตกค้างที่ไม่สามารถย่อยยังคงถูกวัด RPE แสดงการตอบสนองของสารต้านอนุมูลอิสระที่แข็งแกร่งเพื่อกิจกรรมอนุมูลอิสระต้านกิจกรรมคีเลตโลหะและพลังงานลดขณะที่อ่อนแอที่สุดความจุสารต้านอนุมูลอิสระที่ผลิตโดย RPE-S ในทางตรงกันข้ามไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการต้านอนุมูลอิสระถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง RPA และ RPA-S การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าในหลอดทดลองการตอบสนองของสารต้านอนุมูลอิสระโดยการชักนำให้เกิดไฮโดรไลเซและน้ำย่อยโปรตีนของโทรสารอาจได้รับผลกระทบที่แตกต่างจากการรักษาด่างและการย่อยสลายอะไมเลสบอกว่าการสกัดเป็นขั้นตอนการประมวลผลที่สำคัญในการปรับเปลี่ยนความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระโทรสาร ผลที่ได้จากการศึกษาในปัจจุบันพบว่าน้ำย่อยโปรตีนซึ่งตกค้างที่ไม่สามารถย่อยยังคงสามารถแสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อเทียบกับไฮโดรไลเซ