This ability of art to influence th

This ability of art to influence the individual in an ethical way has been criticized greatly by in
modern times often in response to over zealous censorship and constraint. The prevailing defense is
summarized by the thought 'art for arts sake'. Proponents of the sole aesthetic judgment argue that
art should not be judged, by what they view as secondary side effects but rather solely on the
aesthetic value. This is not to say that every work must be viewed independent off all other works in
fact the work should be considered completely within the frame of previous works and not just to
dismiss other consequences of the art. To complete this notion an artwork must therefore be
identified as an aesthetic object and the quality of it judged as an aesthetic object. But then what is
an aesthetic object? Perhaps it is a way of viewing an object were all the other considerations are
dismissed bar the aesthetic. Though this would seem to be an impossible task it would be wrong to
dismiss the idea based on practicality, but then maybe the significant point is that nothing can be
truly separated from its context or practicality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถนี้ของศิลปะมีอิทธิพลต่อบุคคลในทางจริยธรรมได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากโดยในสมัยครั้งบ่อยครั้งในการตอบสนองผ่านเซ็นเซอร์กระตือรือร้นและข้อจำกัด ป้องกันอัตราเป็นสรุปตามความคิด 'ศิลปะเพื่อศิลปะประโยชน์' ผู้เสนอการพิพากษาความงามแต่เพียงผู้เดียวยืนยันว่าศิลปะไม่ควรตัดสิน โดยพวกเขาดู เป็นรองผลข้างเคียง แต่แต่เพียงผู้เดียวในการค่าความงาม นี้จะไม่พูดว่า ทำงานทุกคนต้องดูอิสระออกผลงานอื่น ๆ ทั้งหมดในควรพิจารณาความเป็นจริงการทำงานอย่างสมบูรณ์ภายในกรอบ ของงานก่อนหน้านี้ และไม่เพียงแต่ยกเลิกผลกระทบอื่น ๆ ของศิลปะ สมบูรณ์ความคิดนี้งานศิลปะดังนั้นจะต้องระบุว่าเป็นความงามวัตถุและคุณภาพของมันตัดสินเป็นวัตถุความงาม แต่แล้ว คืออะไรวัตถุความงาม อาจเป็นวิธีการดูวัตถุกำลังพิจารณาอื่น ๆไล่บาร์ความงาม แม้ว่านี้จะดูเหมือนจะ เป็นไปไม่ได้ มันจะผิดไปยกเลิกความคิดที่อิงการปฏิบัติจริง แต่แล้ว บางทีจุดสำคัญคือ ว่า ไม่มีอะไรจะแท้จริงแยกออกจากบริบทหรือปฏิบัติจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถนี้ของศิลปะที่มีอิทธิพลต่อบุคคลในทางจริยธรรมได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากโดยใน
ยุคปัจจุบันมักจะอยู่ในการตอบสนองต่อการเซ็นเซอร์มากกว่ากระตือรือร้นและข้อ จำกัด การป้องกันแลกเปลี่ยนจะ
สรุปโดยคิด 'ศิลปะเพื่อศิลปะ' ผู้เสนอของการตัดสินความงาม แต่เพียงผู้เดียวยืนยันว่า
ศิลปะไม่ควรได้รับการตัดสินโดยสิ่งที่พวกเขาดูเป็นผลข้างเคียงที่รอง แต่เพียงผู้เดียวใน
ค่าความงาม นี่คือไม่ได้บอกว่าการทำงานทุกคนต้องถูกมองว่าเป็นอิสระออกจากงานอื่น ๆ ทั้งหมดใน
ความเป็นจริงการทำงานควรได้รับการพิจารณาอย่างสมบูรณ์ภายในกรอบของการทำงานก่อนหน้านี้และไม่เพียง แต่จะ
ยกเลิกผลกระทบอื่น ๆ ของศิลปะ ให้เสร็จสมบูรณ์ความคิดนี้งานศิลปะดังนั้นจึงต้องมี
การระบุว่าเป็นวัตถุความงามและคุณภาพของมันตัดสินเป็นวัตถุความงาม แต่แล้วสิ่งที่เป็น
วัตถุความงาม? บางทีมันอาจจะเป็นวิธีการดูวัตถุถูกทุกการพิจารณาอื่น ๆ เป็นผู้
ไล่บาร์ความงาม แต่นี้ก็ดูเหมือนจะเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้มันจะเป็นความผิดที่จะ
ยกเลิกความคิดที่อยู่บนพื้นฐานของการปฏิบัติจริง แต่แล้วอาจจะเป็นจุดที่สำคัญคือการที่ไม่มีอะไรสามารถ
แยกออกจากกันอย่างแท้จริงจากบริบทหรือการปฏิบัติจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถนี้ของศิลปะที่มีอิทธิพลต่อบุคคลในทางจริยธรรม ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก โดยในสมัยใหม่บ่อยครั้งในการตอบสนองผ่านการเซ็นเซอร์เอาจริงเอาจังและจำกัด อย่างไรก็ตามการป้องกันคือสรุป โดยคิดว่า " ศิลปะเพื่อศิลปะประโยชน์ " ผู้เสนอของการตัดสินความงามอย่างเดียว เถียงว่าศิลปะไม่ควรตัดสินโดยสิ่งที่พวกเขาเห็นผลด้านทุติยภูมิ แต่เพียงผู้เดียวในคุณค่าทางสุนทรียะ นี้ไม่ได้ที่จะกล่าวว่าทุกงานต้องดูอิสระจากงานอื่น ๆทั้งหมดในความจริงงานควรพิจารณาสมบูรณ์ภายในกรอบของงานก่อนหน้านี้และไม่เพียงยกเลิกผลอื่น ๆของศิลปะ เพื่อให้แนวคิดนี้ งานศิลปะจึงต้องเป็นระบุเป็นสุนทรียะวัตถุและคุณภาพของการตัดสินเป็นวัตถุสุนทรียะ แต่แล้ววัตถุที่มีความงาม ? บางทีมันเป็นวิธีของการดูวัตถุทั้งหมดมีการพิจารณาอื่น ๆปลดแถบสุนทรียะ แม้ว่านี้อาจดูเหมือนเป็นไปไม่ได้งาน มันอาจจะผิดยกเลิกความคิดบนพื้นฐานของการปฏิบัติจริง แต่บางทีจุดที่สําคัญคือ ไม่มีอะไรสามารถแท้จริงแยกออกจากบริบทหรือการปฏิบัติจริง